ตอนที่ 1379: โจมตี (2)
เทือกเขาสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงขณะที่รอยแตกหนา ๆ เริ่มปกคลุมทั่วทั้งภูมิภาค ภูเขาทั้งหมดเริ่มพังทลายเมื่อก้อนหินกลิ้งลงมา
พื้นที่ที่สั่นสะเทือนนั้นกว้างใหญ่ไพศาลมาก ทั้งทวีปได้รับผลกระทบ แม้ว่าบางคนอยู่ห่างออกไปหลายล้านกิโลเมตร พวกเขาก็ยังรู้สึกได้ถึงพื้นดินที่สั่นสะเทือนได้
เจี้ยนเฉินมาถึงบนภูเขาที่สูงที่สุดในเวลาอันรวดเร็ว เขายืนตัวตรงขณะที่จ้องมองไปที่ระยะไกล เขามองไปในทิศทางของเมืองทหารรับจ้าง
แม้ว่ามันจะเป็นไปไม่ได้ที่จะมองเห็นอะไรเลยเพราะเมืองทหารรับจ้างนั้นอยู่ไกลเกินไป เขาก็ยังสามารถรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าพลังงานสั่นสะเทือนนั้นทรงพลังเพียงใด
เจี้ยนเฉินเคร่งเครียด อย่างไรก็ตามดวงตาของเขาก็เริ่มเปล่งประกายเช่นกัน ดวงตาของเขาเฉียบคมเหมือนกระบี่ มันเต็มไปด้วยเจตนาการต่อสู้ที่ทรงพลัง
“เจี้ยนเฉิน เกิดอะไรขึ้น ? ” คนที่เหลือมาถึงข้าง ๆ เจี้ยนเฉินแล้วจ้องไปที่ขอบฟ้า
ชีพจรพลังงานจากระยะไกลนั้นทรงพลังจนแม้แต่เซียวเทียนหยูและหวังยี่เฟิงก็ยังรู้สึกได้ถึงแม้ว่าพวกเขาจะเป็นแค่เซียนสวรรค์
เจี้ยนเฉินสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ แล้วพูดอย่างหงุดหงิดว่า อ้วนน้อย รวบรวมผู้คนทั้งหมดมาที่นี่ เราจะกลับไปที่เมืองอัคนีทันที”
“ได้เลย ! ” เซี่ยเทียนหยูตอบรับอย่างหนักแน่น เขาไม่ได้ถามว่าทำไมเจี้ยนเฉินจึงให้ไปเรียกคนมาอย่างกะทันหัน
เจี้ยนเฉินจำใจต้องเลิกคิดที่จะเพิ่มพละกำลังให้พวกเขาในวันนี้ เขากลับไปที่เมืองทหารรับจ้างพร้อมกับอ้วนน้อย, หวังยี่เฟิง, หยุนเจิ้ง, ศิษย์พี่อัน, และอีกหลายสิบคนจากมิติวัตถุเซียน เขาสั่งการปิดเมืองโดยทันทีหยุดการเข้าและออกทั้งหมด หลังจากนั้นเขาทิ้งพวกเขาไว้และออกจากเมืองผ่านประตูมิติที่นั่นพร้อมเสี่ยวจิน
โหยวเยว่, ไป๋เหลียน, หวงหลวน, ไป๋ไฮและคนอื่น ๆ ออกมาจากการบ่มเพาะไม่นานหลังจากที่เจี้ยนเฉินจากไป พวกเขายืนอยู่ในจวนเจ้าเมืองและจ้องมองไปไกล
เกิดอะไรขึ้น ? เหตุใดเจี้ยนเฉินจึงรีบไปอย่างรวดเร็ว ? และทำไมเขานำเสี่ยวจินไปด้วย ? ” ไป๋เหลียนไม่สบายใจ. นางเต็มไปด้วยความสงสัยว่าทำไม
ไป๋ไฮ, หมิงตง, ตู่กูเฟิงและคนอื่น ๆ ก็เคร่งเครียด ไป๋ไฮกล่าวอย่างเคร่งขรึมว่า “หากข้าเดาไม่ผิด ในขณะนี้ผู้คนในโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้งได้เข้ามาแล้ว ภัยพิบัติกำลังเริ่มต้น”
“เนื่องจากภัยพิบัติมาถึงแล้ว เราจะยืนอยู่ที่นี่เพื่ออะไร ? ไปเมืองทหารรับจ้างกันเถอะ เราต้องรีบไปช่วยเจี้ยนเฉิน เราต้องรีบเปิดประตูมิติไปยังเมืองทหารรับจ้างทันที หมิงตงพูดเสียงดัง เขามีจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้
อย่างไรก็ตามเขาได้รับรายงานจากยามว่าประตูมิติไม่สามารถเปิดใช้งานได้อีกต่อไป
“เนื่องจากเราไม่สามารถเปิดใช้งานประตูมิติได้ ข้าก็จะใช้ความสามารถของข้าในฐานะเซียนราชา” หมิงตงยิ้มอย่างมั่นใจและเริ่มฉีกมิติให้เปิดโล่งทันที
อย่างไรก็ตาม รอยยิ้มของเขาก็แข็งตัวทันทีเพราะเขาค้นพบว่าเขาไม่สามารถฉีกมิติในฐานะเซียนราชาชั้นสวรรค์ที่ 8 ทำให้ประตูมิติไม่สามารถก่อตัวได้
เกิดอะไรขึ้น ! ? ใบหน้าของหมิงตงกระตุกสองสามครั้งอย่างผิดธรรมชาติ
ไป๋ไฮมองม่านพลังสีทองบนท้องฟ้าและถอนหายใจด้วยอารมณ์หวั่นไหว “ม่านพลังของเสี่ยวจินเริ่มสมบูรณ์แบบมากขึ้นเรื่อย ๆ ดูเหมือนหลานชายที่รักของข้าได้สอนเสี่ยวจินอย่างเต็มที่ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา เจ้าจะไม่สามารถเปิดประตูมิติได้เว้นแต่ว่าเจ้าจะแข็งแกร่งกว่าคนที่สร้างม่านพลัง”
“ถ้าเช่นนั้นข้าจะบินออกจากที่นี่ ด้วยการเพิ่มความแข็งแกร่งของข้า ข้าสามารถไปถึงเมืองทหารรับจ้างได้โดยไม่ต้องเสียเวลามากนัก หมิงตงกล่าวอย่างภาคภูมิใจ เขารีบออกเดินทางมุ่งหน้าไปยังท้องฟ้า แต่เขาก็ชนม่านพลังอยู่ดี เขาติดอยู่ที่นั่น ขาและแขนของเขาชนกับม่านพลังและบวมแดง หลังจากนั้นเขาก็ตกลงไปอย่างน่ากลัว
“ม่านพลังนี้สามารถหยุดเราไม่ให้ไปไหนได้ และประตูมิติก็ไม่ทำงานเช่นกัน เจี้ยนเฉินตั้งใจจะทำอะไร ? ที่จริงแล้วเขาขังพวกเราไว้ที่นี่” หมิงตงพูดอย่างไม่พอใจในขณะที่เขากลับไปยืนข้าง ๆ ไป๋ไฮอย่างร้อนรน
“ข้าได้ยินมาว่าโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้งมีจอมยุทธ์มากมาย เพียงแค่จำนวนของเซียนจักรพรรดิก็มีมากกว่าเซียนราชาในทวีปของเราหลายเท่า เป็นไปได้อย่างยิ่งที่ผู้คนที่มีส่วนร่วมในการบุกคราวนี้คือเซียนจักรพรรดิ เจี้ยนเฉินต้องการปกป้องเราและไม่ให้เราตกอยู่ในอันตราย ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงให้เสี่ยวจินขังเราไว้ที่นี่ เขาไม่ต้องการให้เรามีส่วนร่วม” โหยวเยว่พูดเบา ๆ ดวงตาของนางเต็มไปด้วยความกังวล
“ความแข็งแกร่งของเรายังไม่เพียงพอ เราต้องดำเนินการบ่มเพาะของเราต่อไปอย่างหนักแน่น” ตู่กูเฟิงกล่าวเสริมก่อนที่เขาจะกลับไปที่ห้องลับของเขาเพื่อดำเนินการบ่มเพาะต่อไป
มีคูกว้างหนึ่งพันเมตรในซากปรักหักพังของเมืองทหารรับจ้าง คูเป็นสีดำสนิทและดูไร้ที่สิ้นสุด อย่างไรก็ตามระลอกคลื่นพลังงานที่น่าสะพรึงกลัวพุ่งทะยานขึ้นสู่ก้อนเมฆ พลังงานที่นั่นทำให้พื้นที่นั้นบิดเบี้ยวอย่างรุนแรง
จอมยุทธ์รวมตัวกันรอบ ๆ ทั้งหมดยืนอยู่ห่างไกลด้วยสีหน้าเคร่งขรึม มารราคะและเซียนจักรพรรดิทั้งสามจากทวีปสัตว์เทวะอยู่ที่นั่น พวกเขาระวังตัวและเตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้
“ไม่นะ พวกเขากำลังมา พวกเขาทุกคนเป็นเซียนจักรพรรดิ เซียนจักรพรรดิจำนวนมาก” เสียงของเสี่ยวหลิงดังออกมาจากอากาศที่ว่างเปล่า นางปรากฏตัวเองในช่วงเวลานั้นเช่นกัน ใบหน้าอันเยาว์วัยของนางเต็มไปด้วยความกลัวขณะที่นางจ้องมองลงไปในคู
เมื่อจอมยุทธ์ได้ยินว่าพวกเขาทุกคนเป็นเซียนจักรพรรดิ สีหน้าของพวกเขาก็เปลี่ยนไปมาก ทำให้บรรยากาศที่อบอวลไปด้วยความน่ากลัว
ในขณะนี้ประตูมิติก็ถูกเปิดออกหลายสิบกิโลเมตร เจี้ยนเฉินปรากฏตัวพร้อมกับเด็กผู้ซึ่งกำลังกุมมือเขาแน่น เขาตัดสินใจเข้ามาอย่างรวดเร็ว
การปรากฏตัวของเขาทำให้แลงคีรอสและไคเซอร์เพ่งตามอง สายตาของพวกเขาก็เต็มไปด้วยความตื่นตระหนก แม้แต่มารราคะก็ยังหวาดกลัวเจี้ยนเฉินมากเช่นกัน
อย่างไรก็ตามสายตาของพวกเขามุ่งความสนใจไปที่กระบี่ทั้งสองบนหลังของเจี้ยนเฉินเป็นส่วนใหญ่
พวกเขาไม่ใช่พวกเดียวที่ให้ความสนใจกับกระบี่ของเจี้ยนเฉิน ในขณะนั้นทุกคนที่นั่นต่างหันความสนใจจากคูน้ำไปยังกระบี่ของเจี้ยนเฉิน
พวกเขาหลายคนไม่ได้เห็นพลังของกระบี่ด้วยตัวเอง แต่พวกเขารู้ว่าเจี้ยนเฉินใช้เพียงเล่มเดียวในการเอาชนะเซียนจักรพรรดิทั้งสองจากทวีปสัตว์เทวะด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว
“พี่ใหญ่ ในที่สุดท่านก็กลับมา พวกคนเลวจากโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้งกำลังมาที่นี่ พวกเขามีเซียนจักรพรรดิหลายร้อยคน เราควรทำอย่างไรดี ? ” เสี่ยวหลิงเดินมาข้าง ๆ เจี้ยนเฉิน นางถามเขาในขณะที่ฉวยมือเขาขึ้นมา น้ำตาของนางกำลังจะไหลออกมา
อะไร ! เซียนจักรพรรดิหลายร้อยคน ! ? ” คำพูดของเสี่ยวหลิงปะทุในใจของเซียนราชาเหมือนสายฟ้าฟาด พวกเขาทุกคนต่างกลัวจนหน้าซีด
พวกเขาคิดว่ามีเซียนจักรพรรดิที่กำลังมาเพียงประมาณหลายสิบคน พวกเขาไม่เคยคิดว่าจะมีหลายร้อยคน
เจี้ยนเฉินลูบหัวเสี่ยวหลิงเบา ๆ แล้วพูดว่า “อย่ากลัวไปเลย เสี่ยวหลิง ข้าอยู่นี่แล้ว ข้าจะร่วมต่อสู้ไปกับเจ้าและเราจะฆ่าศัตรูด้วยกัน สิ่งที่เจ้าต้องทำคือใช้ความสามารถจากเจ้านายของเจ้าเพื่อโจมตีศัตรูทันทีที่ปรากฏตัวขึ้นมา ทำได้หรือไม่ ? ”
เสี่ยวหลิงสงบลงในไม่ช้าเมื่อนางได้ยินว่าเจี้ยนเฉินจะต่อสู้ไปพร้อมกับนาง นางพยักหน้าอย่างหนักแน่น