ยัยหมอวายร้ายที่รัก บทที่ 1417 ลงมือ!
บนเรือสำราญนั้น บรรยากาศครึกครื้นมาก
ด้านหลัง ที่จริงแล้วยังมีเรือสำราญอีกลำตามอยู่ เพียงแต่ เมื่อเทียบกับลำที่อยู่ด้านหน้านี้แล้ว มันเล็กกว่ามาก และดูธรรมดามาก
และเรือลำนี้ ก็คือเชียนหยวน ชิกะและสามีของเธอเทนคา ฮิโรชินั่งอยู่
และในขณะนี้ เทนคา ฮิโรชิราวกับโจร ที่เอาแต่ล้วงหอยแมลงภู่ใต้แม่น้ำไม่หยุด ถ้าไม่ใช่เพราะชื่อของตระกูลคิววาย ไม่แน่ว่าอาจถูกไล่ออกไปนานแล้ว
“นี่ทำอะไรกันเนี่ย? ไม่ขายหน้าบ้างหรือไง?”
เมื่อเชียนหยวน ชิกะเห็นท่าทีอัปลักษณ์ของสามี ก็โกรธจนแทบบ้า
แต่เทนคา ฮิโรชิกลับไม่รู้สึกรู้สาอะไร
“ขายหน้าทำไม? ได้มาที่นี่ทั้งที คิดว่าฉันมาเที่ยวเล่นเฉยๆหรือไง?”
“นี่……”
เชียนหยวน ชิกะหน้าเขียวไปหมด
แต่ว่า เธอก็ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่มองไปทางอื่นด้วยความอัปยศ ภายใต้สายตาเหยียดหยามของทหารในพระราชวังในเรือสำราญ
และเมื่อมองไป ก็ประจวบเหมาะ เธอเห็นบนเรือสำราญลำที่อยู่ด้านหน้านั้น ชายท่าทางสุภาพที่สวมแว่นตา กำลังทิ้งตัวไปครึ่งตัวไปนอกเรือ และถือที่ตักกำลังตักหอยแมลงภู่ให้เด็กสาวที่อยู่ข้างๆเขา
“ที่รักที่รัก ดูนี่สิ ยังมีอีกอัน ยังมีอีกอัน……”
“เข้าใจแล้ว”
ชายหนุ่มที่ยิ้มบางๆ แม้จะอยู่ห่างกันมาก ก็ยังสัมผัสได้ถึงความรักและเอาใจของเขา
“ตึก!”
ทันใดนั้น เธอก็กำมือจนข้อนิ้วมือดังขึ้น ความอิจฉาริษยาในใจของเธอเติบโตขึ้นอย่างรวดเร็วราวกับเถาวัลย์
และความเกลียดชังนี้ สุดท้ายก็กลายเป็นรังสีแห่งความอำมหิต!
เชียนหยวนล๋ายเย่ แล้วเราได้เห็นดีกัน!
——
ที่เชียนหยวนล๋ายเย่เกิดเรื่อง ก็เพราะเธอไม่ทันระวังทำที่ตักไปพันกับรากดอกบัวเข้า
นั่นคือหอยแมลงภู่ที่ใหญ่มาก เมื่อเห็นมันแล้ว เธอก็กระตือรือร้นที่จะลอง และแล้วคณาธิปก็ได้เอาอุปกรณ์ให้เธอ สุดท้าย พอเธอตักลงไป ก็ไม่ได้ตักหอยแมลงภู่ขึ้นมาได้
แต่กลับเป็นอุปกรณ์ไปพันกับรากดอกบัวเข้า
“กรี๊ด……”
เมื่อเธอเห็นดังนั้น ทันใดนั้นใบหน้าเล็กๆสีหน้าก็เปลี่ยน
อยากจะเรียกให้สามีมาช่วย แต่ทว่า เพราะเขาถูกพ่อของเขาเรียกไปดื่มแล้ว เธอจึงไม่อยากทำลายบรรยากาศ จึงล้มเลิกความคิดนั้น
สุดท้าย เมื่อตนเองออกแรงดึง ที่ตักไม่ได้เอาขึ้นมาได้ แถมเพราะรากใบบัวมีความยืดหยุ่นสูง ร่างกายของเธอจึงออกไปข้างนอกเรือ
“ที่รัก!”
ในที่สุดเธอก็ตะโกนเรียก
แต่ว่า ไม่ทันเสียแล้ว เมื่อเรือสำราญที่ตามหลังอยู่จู่ๆก็ชนเข้า “ปัง” เสียงดังขึ้น ทำให้เธอตกลงไปในแม้น้ำทันที
“หม่ามี๊ คุณอาน้อยตกลงไปในแม่น้ำแล้ว!”
ในสถานการณ์คับขัน หนูรินจังที่อยู่ข้างเรือมาตลอดก็เห็นเข้า ทันใดนั้นก็ตะโกนออกมาอย่างตกใจ
ทันใดนั้น คนที่ได้ยินเสียงเรียกนี้ ไม่เพียงแค่เส้นหมี่ คนอื่นๆก็วิ่งออกมากันหมด และเมื่อพวกเขาเห็นถาพนี้แล้ว ก็สีหน้าเปลี่ยนทันที
และในตอนที่คณาธิปจะกระโดดลงไปช่วย
จู่ๆ ก็มีเงาของคนที่อยู่บนเรือลำด้านหลังลุกขึ้น เธอเห็นน้องสาวที่กำลังตะกุยตะกายอยู่ในน้ำ ทันใดนั้น ก็กระโดดลงไปอย่างไม่ลังเล
นั่นมัน?
ทุกคนล้วนตกตะลึงไปหมด
จนกระทั่งผ่านไปไม่กี่นาที เชียนหยวนล๋ายเย่ที่ตกลงไปในแม่น้ำ ในที่สุดเธอก็ถูกช่วยขึ้นมา ทุกคนจึงรีบดึงทั้งสองคนขึ้นมา
“ชิกะ วันนี้เพราะได้ลูกช่วยน้องสาวไว้แท้ๆเลย รีบกลับไปเปลี่ยนชุดเถอะ เดี๋ยวจะเป็นหวัดเอา”
เมื่อคุณนายคิววายเห็นลูกสาวคนโตช่วยลูกสาวคนเล็กแล้ว น้ำเสียงก็อ่อนโยนขึ้นเยอะมาก
แต่เชียนหยวน ชิกะกลับนอนตัวเปียกชุ่มอยู่ตรงหน้าของน้องสาว ส่ายหัวด้วยสีหน้าซีดเซียว “หนูจะรอให้เธอตื่นก่อน”
ท่าทีและคำพูดที่เธอพูดออกมานั้น ดูแล้วกำลังเป็นห่วงน้องสาวของตนเองอยู่
สีหน้าของเชียนหยวนเซ็นเองไม่ได้เย็นชาอะไรมากแล้ว
เพราะเกิดอุบัติเหตุขึ้น การท่องเที่ยวในครั้งนี้ สุดท้ายก็ถูกหยุดลงกะทันหัน
คณาธิปพาเชียนหยวนล๋ายเย่กลับมานี่ตระกูลคิววาย และเหล่าตระกูลหิรัญชา ก็ได้กลับโรงแรมไป
แสงดาว “ยัยเชียนหยวน ชิกะนั่น ดูแล้วก็ไม่ได้ร้ายอะไรขนาดนั้นนี่นา ในสถานการณ์คับขัน ยังไปช่วยน้องสาวของเธอด้วย”
ม็อกโก “อืม”
สองสามีภรรยานี้ ตอนนั้นไม่ได้อยู่กับเชียนหยวนล๋ายเย่ ดังนั้น จึงไม่ได้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนที่เธอจะตกน้ำ
แสนรักกวาดตามองพวกเขา แล้วก็ไม่ได้แสดงความคิดเห็นอะไร พาเด็กๆขึ้นชั้นบนไป
เส้นหมี่ตามหลัง
“พี่คะ พี่รู้สึกว่าเรื่องในครั้งนี้มันไม่ปกติใช่ไหมคะ? เชียนหยวน ชิกะนั่น ดูแล้วไม่ปกติเลยใช่ไหมคะ?”
เมื่อทั้งคู่กลับมาถึงห้องเพรสซิเดนสูท เส้นหมี่ก็เริ่มถามชายคนนี้ขึ้น
แสนรักหัวเราะอย่างเย็นชา “หนูรินจังของพวกเราอายุแค่สิบขวบ ยังไม่เกิดอุบัติเหตุเลย เชียนหยวนล๋ายเย่เป็นหญิงสาวที่บรรลุนิติภาวะแล้วนะ จะตกลงไปได้อย่างไร?”
“ใช่ ฉันเองก็รู้สึกแบบนั้น”
เส้นหมี่ขมวดคิ้ว แล้วพูดสมทบ
ใช่แล้ว เธอไม่ได้เหมือนคู่สามีภรรยาแสงดาว พอเห็นว่าผู้หญิงคนนั้นช่วยน้องสาว ก็เชื่อเธอ อาจเพราะเธอได้ผ่านอะไรมามากมาย เรื่องนี้ ต่อให้ตอนนั้นเธอไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์
แต่ว่า เธอมองว่า มันเหมือนจงใจมากกว่า
เพราะว่า ลูกๆของเธอทั้งสามคนตอนนั้นก็กำลังตักหอยแมลงภู่กันอยู่ และก็เหมือนกับที่ชายคนนี้พูด เด็กอายุน้อยยังไม่เกิดอุบัติเหตุอะไรขึ้น แล้วเชียนหยวนล๋ายเย่จะเกิดอุบัติเหตุได้อย่างไรกัน?
อีกอย่าง เรือสำราญเล็กลำนั้นจู่ๆก็ชนเข้ามา มันประหลาดเกินไป