ปีศาจขาวโดนฟาดไปยังหน้ารถแท็กซี่ กระอักเลือดดำเข้มออกมาโดยตรง วิถีบู๊กึ่งแดนเทพ ถูกทำลายในชั่วพริบตา
“คุณ……คุณ คุณทำลายวิถีบู๊ของผม?”
ปีศาจขาวงงตาค้างถึงที่สุด ตนเองเป็นการมีตัวตนอันน่าสยองขวัญของกึ่งแดนเทพ ถึงแม้จะเป็นกษัตริย์ของตระกูลเดอะคิง ก็ไม่อาจโจมตีเขาจนพ่ายแพ้ได้
แต่ว่าตอนนี้ คาดไม่ถึงตนเองโดนทำลายวิถีบู๊ทิ้งแล้ว นี่ทำให้เขาไม่มีทางรับความจริงที่โหดร้ายอันนี้ได้ในทันท่วงที
“ตอนนี้ติดต่อหลานชายคนโตราชวงศ์หลงของพวกนายซะ ภายในสิบนาที เอาเงินชดใช้หนึ่งหมื่นล้านโอนเข้าบัญชีเยี่ยนเฉินกรุ๊ป”
หยางเฉินทำหน้าเฉยชาบอกว่า “ถ้าภายในสิบนาที ฉันไม่เห็นเงินหนึ่งหมื่นล้านเข้าบัญชี ฉันจะไม่ถือสาไปหาองค์ชายพวกนายด้วยตัวเองสักรอบ”
พูดจบ หยางเฉินพูดสั่งกับเจิ้งเฉียนคุนว่า “พาตัวหวางจ้านไปส่งที่คลินิกอ้ายหมิน!”
“ครับ!”
มีบทเรียนความผิดพลาดของปีศาจขาวที่โดนทำลาย ผู้แข็งแกร่งราชวงศ์หลงที่เหลือ ยังกล้าขัดขวางที่ไหน?
พวกเขาได้เพียงมองดูหวางจ้านถูกพาตัวไปต่อหน้าต่อตา
หยางเฉินมองคนขับแท็กซี่ที่หน้าตาสิ้นหวังเต็มที่อีกที จากนั้นหยิบเช็คเงินสดใบหนึ่งออกมา ขีดเขียนเติมจำนวนเงินลงไปสักหน่อย ยื่นให้คนขับแท็กซี่แล้ว “ทำรถของนายพังแล้ว ขอโทษมากๆ นี่คือค่าชดใช้ นายดูว่าพอใจหรือเปล่า?”
คนขับแท็กซี่เดิมทียังอยู่ในอาการหมดหวัง แต่หลังได้ยินคำพูดของหยางเฉิน ชั่วขณะนั้นดีใจขึ้น จากการต่อสู้เมื่อสักครู่ เขาย่อมมองออกว่า หยางเฉินไม่ใช่คนธรรมดาโดยเด็ดขาด
เขารีบเข้ามารับเช็คเงินสดทันที ตอนที่มองเห็นจำนวนตัวเลวยาวเหยียด ก็มึนงงไปทั้งตัว มือหนึ่งถือเช็คไว้ มือหนึ่งชี้เลข“0”ด้านบนไว้ พูดพึมพำกับตนเอง “หน่วย สิบ ร้อย พัน……ล้าน สิบล้าน นี่คือสิบล้าน? คุณจะให้ผมสิบล้าน?”
คนขับแท็กซี่เบิกดวงตาโต หน้าเต็มไปด้วยความไม่อยากเชื่อแล้วมองทางหยางเฉิน
เมื่อสักครู่เขานับอยู่หลายรอบ ถึงแน่ใจในที่สุด นั่นคือเช็คสิบล้านใบหนึ่ง
หยางเฉินพยักหน้าแล้ว “ทำไม? นายไม่อยากเอา?”
“เอาๆๆ! ผมเอาครับ!” คนขับแท็กซี่รีบบอกโดยเร็ว หน้าตื่นเต้นเต็มที่
เมื่อสักครู่ยังรู้สึกเศร้าเสียใจเพราะรถสุดที่รักของตนเองโดนทำพังอยู่เลย ผลปรากฏว่ามีข่าวดีใหญ่โตขนาดนี้มากะทันหันแล้ว
นี่เป็นเงินสิบล้านเลยนะ เพียงพอให้เขาซื้อรถแท็กซี่หลายสิบคันเลย
เหตุผลที่หยางเฉินให้เงินสิบล้านกับคนขับแท็กซี่ ไม่ใช่เพราะตนเองทำรถของอีกฝ่ายพัง แต่เพราะคนขับแท็กซี่ ช่วยชีวิตหวางจ้านเอาไว้
ชีวิตของผู้แข็งแกร่งแดนเทพคนหนึ่ง ไม่ใช่เงินสิบล้านจะสามารถซื้อไว้ได้
คนขับแท็กซี่ออกไปแบบดีใจกระโดดโลดเต้น ผู้แข็งแกร่งของราชวงศ์หลง ยืนอยู่หน้าประตูใหญ่เยี่ยนเฉินกรุ๊ป จะออกไปก็ไม่ได้ ไม่ออกไปก็ไม่ได้อีก ได้เพียงรายงานเรื่องราวที่เกิดขึ้นทางนี้ให้หลงเทียนหยู่ทราบ
“นายว่าอะไรนะ? พวกแกตามฆ่าหวางจ้านไปถึงเยี่ยนเฉินกรุ๊ป? ยังเจอหยางเฉินเข้าแล้ว?”
ตอนที่หลงเทียนหยู่ได้รับข่าวเรื่องนี้ รู้สึกไม่ดีไปทั้งตัว ตวาดด้วยความโมโหว่า “พวกแกเป็นไอ้โง่เหรอ? ใครให้พวกแกไปเยี่ยนเฉินกรุ๊ปกัน? พวกแกแม่งทำไมไม่ไปตายกันซะ?”
หลงเทียนหยู่ในเวลานี้ โกรธเคืองอย่างมากจริงๆ หวางจ้านที่โดนเขาไล่ไป คาดไม่ถึงยังสามารถระเบิดความสามารถของผู้แข็งแกร่งแดนเทพออกมาได้ นั่นก็พอที่จะทำให้เขาหงุดหงิดได้แล้ว
ปัจจุบันนี้ พวกโง่กลุ่มหนึ่งใต้สังกัดของเขา ดันตามหวางจ้านไปถึงเยี่ยนเฉินกรุ๊ปแล้ว และยังไปเจอกับหยางเฉินเข้าอีกด้วย
นี่ไม่ใช่กำลังวอนหาที่ตายเหรอ?
หยางเฉินเป็นถึงผู้แข็งแกร่งแดนเทพ อย่าว่าแต่พวกโง่กลุ่มนี้ในสังกัดเขาเลย ต่อให้เป็นผู้แข็งแกร่งแดนเทพของราชวงศ์หลง ก็ไม่อาจกล้าไปหาหยางเฉินถึงเยี่ยนเฉินกรุ๊ปมั้ง?
“องค์ชายใจเย็นครับ!”
ผู้แข็งแกร่งราชวงศ์หลงกัดฟันพูดว่า “หยางเฉินบอกว่า ให้เวลาท่านแค่สิบนาที ถ้าภายในสิบนาที เงินหนึ่งหมื่นล้านไม่เข้าบัญชีของเยี่ยนเฉินกรุ๊ป ไม่เพียงพวกผมที่ต้องตาย เขายังอยากไปหาท่านด้วยตัวเองครับ”
“อะไรนะ? หนึ่งหมื่นล้าน?”
“ทำไมเขาไม่ไปปล้นเลยล่ะ? กล้าอยากให้ราชวงศ์หลงชดใช้เขาหนึ่งหมื่นล้าน?”
“ใครให้ความกล้ากับเขา? เหลียงจิ้งหรูเหรอ?”
ชั่วขณะนั้นหลงเทียนหยู่ยิ่งขุ่นเคืองขึ้นมากกว่าเดิม ตะคอกใส่สายโทรศัพท์ทางนั้นขึ้นมา
หลังตวาดเสร็จ เขาวางสายลงโดยตรง
“ปัง!”
หลงเทียนหยู่ใช้แรงผลักไปอย่างรุนแรง ทั้งโต๊ะกาแฟพลิกหมดแล้ว ไวน์แดงราคาแพงที่วางไว้บนโต๊ะกาแฟพวกนั้น ตกลงพื้นแล้ว
“หยางเฉิน แกวอนหาที่ตาย! แกวอนหาที่ตายเสียจริงๆ!”
ในดวงตาของหลงเทียนหยู่เต็มไปด้วยแรงอาฆาตแค้น ถ้าเป็นไปได้ เขาอยากจะสับหยางเฉินให้แหลกด้วยมือตนเองเลย
แต่ว่า ก่อนหน้านี้ตอนที่เขาปะทะกับหม่าชาว ใช้ร่างกายเกินเหตุ ในเวลาต่อจากนี้ไป อย่างน้อยต้องอยู่บนรถเข็นครึ่งเดือน
อยากจะฆ่าหยางเฉิน ได้แต่อาศัยผู้แข็งแกร่งแดนเทพของราชวงศ์หลงเท่านั้น
“องค์ชายครับ หนึ่งหมื่นล้านที่หยางเฉินต้องการ จะให้เขาเหรอครับ?”
เวลานี้ ผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนเทพคนหนึ่งที่รับใช้ข้างกายหลงเทียนหยู่ ถามอย่างระมัดระวัง
เขาได้ยินบทสนทนาเมื่อสักครู่เช่นกัน หยางเฉินเรียกร้องภายในสิบนาที ให้หลงเทียนหยู่โอนหนึ่งหมื่นล้านเข้าบัญชีเยี่ยนเฉินกรุ๊ป ไม่อย่างนั้นจะมาหาหลงเทียนหยู่ด้วยตนเอง
ถึงแม้ราชวงศ์หลงจะไม่กลัวหยางเฉิน แต่ว่าตอนนี้ข้างกายหลงเทียนหยู่ ไม่มีผู้แข็งแกร่งแดนเทพสักคนเดียว ถ้าหากหยางเฉินมาจริง หลงเทียนหยู่ก็อันตรายแล้ว
“แกแม่งเป็นไอ้โง่หรือไง? ไม่อยากตาย ก็รีบโอนเงินสิ!”
หลงเทียนหยู่ตะโกนขึ้นมาอย่างโมโห
“ครับๆๆ ผมจะติดต่อราชวงศ์ ให้โอนเงินไปเยี่ยนเฉินกรุ๊ปครับ”
ลูกน้องรีบตอบทันที
ตัวเขาคือผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนเทพ ไม่เพียงแค่นี้ ยังเป็นพ่อบ้านข้างกายของหลงเทียนหยู่ด้วย รับผิดชอบธุระของหลงเทียนหยู่โดยเฉพาะ
ส่วนหลงเทียนหยู่ที่อยู่ในอารมณ์โกรธสุดขีด เปลี่ยนมือถือใหม่อีกเครื่อง จากนั้นต่อสายไปยังหมายเลขหนึ่ง
“คุณพ่อครับ ท่านจะต้องแก้แค้นให้ผมนะครับ!”
เพิ่งมีคนรับสายโทรศัพท์ หลงเทียนหยู่ก็อ้อนวอนขึ้นมาแล้ว
“เรื่องของแก พ่อรู้แล้ว แกทำใจให้สบาย ครั้งนี้ คุณปู่แกตัดสินใจเรียบร้อยแล้ว จะส่งผู้แข็งแกร่งแดนเทพสองคนไปช่วยแกที่เมืองเยี่ยนตู”
บิดาของหลงเทียนหยู่พูดจาเสียงเย็นยะเยือก “ไม่ว่าเป็นใคร กล้ารังแกลูกชายของฉัน ฉันจะไม่ปล่อยมันไปแน่!”
“ขอบคุณครับพ่อ!”
หลงเทียนหยู่รีบตอบทันที
อีกด้านหนึ่ง เมืองจิ่วโจว คลินิกอ้ายหมิน
ในห้องคนไข้ด้านในสุด ผู้อาวุโสที่บาดเจ็บทั้งตัวคนหนึ่งนอนอยู่บนเตียงคนไข้ เฝิงเสียวหว่านกำลังรักษาให้ผู้อาวุโส บนใบหน้าที่งดงาม ยังมีความเคร่งขรึมระดับหนึ่ง
คลินิกอ้ายหมิน คือคลินิกที่เปิดในเมืองจิ่วโจว โดยเฝิงเสียวหว่านใช้ชื่อของปู่หมอเทวดาเฝิงมาตั้ง
ส่วนคนที่เธอกำลังช่วยชีวิตไม่ใช่ใครอื่น คือหวางจ้านที่ถูกผู้แข็งแกร่งราชวงศ์หลงตามฆ่าถึงเยี่ยนเฉินกรุ๊ป
ตั้งแต่หวางจ้านถูกส่งมา เฝิงเสียวหว่านก็เริ่มช่วยชีวิตสุดกำลัง ร่วมกับตัวยาและการฝังเข็มมากมายในศาสตร์การแพทย์แผนจีน เฝิงเสียวหว่านถึงเก็บเข็มในที่สุด
“ฮู้!”
เฝิงเสียวหว่านหายใจยาวๆ ทีหนึ่ง บนหน้าผากเต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อเล็กๆ บนหน้ายังมีสีซีดเซียวระดับหนึ่ง ทั้งตัวมองขึ้นมาอ่อนระโหยโรยแรงอย่างยิ่ง เห็นได้ชัดว่าการช่วยชีวิตหวางจ้านเมื่อสักครู่ เปลืองพลังเธออย่างมาก
“เสียวหว่าน หวางจ้านเป็นอย่างไรบ้าง?”
หยางเฉินรีบเข้ามาถามทันที บนหน้ามีความกังวลนิดหน่อยเหมือนกัน
เฝิงเสียวหว่านส่ายหน้าเบาๆ บนหน้าเผยรอยยิ้มที่ดูดีออกมา “พี่หยาง พี่วางใจได้เลย รักษาชีวิตของเขาไว้ได้แล้ว”
“ดีเหลือเกิน!”
หยางเฉินก็ดีใจอย่างมาก หัวเราะบอกว่า “ไม่เสียแรงเป็นน้องหมอวิเศษที่ได้รับการถ่ายทอดวิชาจากหมอเทวดาเฝิง เก่งกาจตามคาด!”
“พี่หยาง พี่อย่าชมฉันเลย ถ้าไม่ใช่พี่ช่วยฉันไว้ เกรงว่าตอนนี้ฉันคงยังอยู่ในหมู่บ้านอู๋ ไม่มีโอกาสออกมาดูโลกภายนอกหรอก”