ยัยหมอวายร้ายที่รัก บทที่ 1436 เธอมีแล้วหรือ?
แต่เมื่อทั้งสองคนกำลังจะไปที่สนามบิน เชียนหยวนเซ็นกลับมาหาด้วยตนเอง
“อากิยามะ แน่ใจนะว่าจะพาเธอกลับไปด้วย? ต้องคิดให้ดีนะ ถ้าหากเธอไปด้วยแล้ว ทางตระกูลคิววาย ทางตระกูลจะลบชื่อของเธอออกไป หรือก็คือ ถ้าวันหนึ่งนายไม่ต้องการเธอแล้ว เธอก็จะกลับมาที่ตระกูลคิววายไม่ได้อีก”
เขาหาทั้งสองคน แล้วแยกเชียนหยวนล๋ายเย่ออก จากนั้นก็พูดเรื่องนี้ขึ้นกับคณาธิปอย่างเข้มงวด
เขาต้องทำแบบนั้นอยู่แล้ว
เชียนหยวน ชิกะกลายเป็นคนพิการไป ถ้าหากเขาไม่อยากพูดเรื่องที่เชียนหยวนล๋ายเย่เป็นคนลงมือกับเธอจริงๆออกไป ถ้างั้น ก็ต้องทำแบบนี้เท่านั้น มิเช่นนั้น สิ่งที่เชียนหยวนล๋ายเย่ต้องเผชิญ ก็คือชื่อเสียงเหม็นฉาวโฉ่
ดังนั้น ที่เขาทำแบบนี้ คือกำลังปกป้องลูกสาวคนนี้อยู่
แต่ในขณะเดียวกัน ก็กำลังเสี่ยงเหมือนกัน
ถ้าหากชายตรงหน้าคนนี้ไม่ได้ดีกับลูกสาวของเขา ถ้างั้นลูกสาวคนนี้ของเขา ก็คงไม่มีทางที่จะกู้อะไรคืนได้ตลอดไปแล้ว
คุณนายเชียนหยวนเองก็กำลังจ้องมองลูกเขยคนนี้อย่างร้อนใจ
“จำได้ว่าก่อนหน้านี้ผมเคยบอกพวกคุณแล้ว ว่าตอนนี้เธอไม่ใช่เชียนหยวนล๋ายเย่อีกต่อไปแล้ว แต่มีสกุลว่าคณา ถ้าหากพวกคุณอยากดูละก็ ไว้ผมกลับไปแล้วจะเอาลำดับศักดิ์ของวงศ์ตระกูลให้พวกคุณดูก็ได้ครับ”
“ลำดับศักดิ์ของวงศ์ตระกูลหิรัญชาหรือ?”
เชียนหยวนเซ็นอึ้งไป
“นี่หมายความว่า……ให้เธอเข้าลำดับศักดิ์ของวงศ์ตระกูลหิรัญชางั้นหรือ?” เขาตกตะลึงอย่างที่สุด เพราะคนเจแปน ผู้หญิงไม่มีเกียรตินี้
การตอบสนองของคณาธิปนิ่งมาก
“ใช่ มีปัญหาหรือ? ไม่เพียงเท่านี้ ผมยังเตรียมจะเปิดประชุมผู้ถือหุ้นใหญ่ที่หิรัญชากรุ๊ปหลังตรุษจีนด้วย แบ่งหุ้นของตระกูลหิรัญชาใหม่ ลูกสาวของคุณเป็นภรรยาของผม สามารถแบ่งหุ้นของผมได้ครึ่งหนึ่ง ต่อไปลูกหลานจะสืบต่อไป คุณพ่อยังมีปัญหาตรงไหนอีกไหมครับ?”
สุดท้าย เขายังเรียกพ่อตาคนนี้อีกด้วย
เชียนหยวนเซ็นอึ้งไปทันที
เพราะเขารู้ว่า หลายปีมานี้ คนตรงหน้านี้ แม้แต่เฮกังยังน้อยครั้งมากที่จะเรียกว่าพ่อ และเขาเชียนหยวนเซ็น ช่างเป็นเกียรติอีกครั้ง
และแล้ว สองสามีภรรยาเชียนหยวนก็ส่งลูกสาวขึ้นเครื่องไปอย่างมีความสุข
คุณนายเชียนหยวน “ล๋ายเย่ ไปถึงที่นั่นแล้วต้องเชื่อฟังคุณอากิยามะนะ อย่าไร้สาระอีกเข้าใจไหม?”
เชียนหยวนล๋ายเย่ “รู้แล้วค่ะแม่”
เชียนหยวนเซ็น “บอกเธอหน่อย ว่ารีบมีทายาทให้ตระกูลหิรัญชาล่ะ ถ้าหากมีแล้ว ก็โทรหาคุณ ฉันอนุญาตให้คุณไปดูแล จนกว่าจะคลอดเลย”
คุณนายเชียนหยวน “หา?”
“……”
จนกระทั่งสองสามีภรรยาขึ้นเครื่องไป เชียนหยวนล๋ายเย่ยังคงหน้าแดงอยู่
คณาธิปที่เก็บสัมภาระเสร็จเดินมา มองเธอที่ก้มศีรษะเล็กๆอยู่ตลอดในที่นั่ง ตรงใบหู แดงจนเหมือนแอปเปิลผลไม้ เขาเดินเข้ามา
“ก่อนขึ้นเครื่องแม่เธอพูดอะไรกับเธอหรือ?”
“……ไม่……ไม่มีอะไรค่ะ”
เด็กสาวยิ่งเขินอายมากขึ้นไปใหญ่ เหลือเพียงแค่เอาหัวมุดลงไปตรงเข่าแล้วล่ะ
เมื่อคณาธิปเห็นเธอเป็นแบบนี้ จึงไม่ถามต่อ
บางที ช่องว่างระหว่างอายุ ทำให้เขารู้สึกว่าเธอมีความชอบในการซื้อของแตกต่าง อย่างเช่นในตอนแรกเธอทำให้ภายในบ้านกลายเป็นสีชมพูไปหมด
และยังมีลูกไม้หลากหลายแบบ……
อืม ช่องว่างระหว่างชายอายุเยอะกับโลลิน้อย ค่อนข้างมากเลยทีเดียว
และในขณะที่เขากำลังเปิดหนังสือพิมพ์ จะอ่านมัน ทันใดนั้น เด็กสาวที่นั่งอยู่ข้างๆ ก็ขยับเข้ามาอย่างระมัดระวัง
“ที่รัก คุณ……คุณอยากมีลูกไหมคะ?”
“อะไรนะ?.
เสียงผู้ชายดังขึ้นอย่างกะทันหัน ทำให้ผู้โดยสารลำนี้หันมามองกันหมด
เมื่อเชียนหยวนล๋ายเย่เห็นดังนั้น เธอก็ยื่นมือเล็กๆไปปิดปากของชายหนุ่มอย่างตกใจ
“ที่รัก คุณเสียงเบาหน่อยสิ คนอื่นได้ยินหมดแล้วนะ” เธอหน้าแดงจนขีดสุด
คณาธิปจึงรู้สึกตัวว่าตนเองเสียการควบคุมไปจริงๆ
แต่ว่า เมื่อกี้เขาตกใจมากจริงๆ นาทีนั้น เหมือนหัวใจแทบจะทะลุออกมาเลย
ลูก?
นั่นคือเรื่องที่ตัวเขาในเมื่อก่อนไม่กล้าจะคิดเลย
“งั้น……เธอมีแล้วหรือ?”
เขามองไปรอบๆแล้ว อดกลั้นความตื่นเต้นในใจไว้ สักพักเลย จึงจะได้ยินเสียงจองตนเองถามขึ้นมา
ทันใดนั้นใบหน้าและใบหูของเด็กสาวก็แดงก่ำไปหมด
“ปะ……เปล่า นี่เพิ่งไม่นานเองนะ ฉัน……ฉันแค่ถามว่าคุณชอบหรือเปล่า? ที่รัก เมื่อกี้แม่ของฉันบอกว่า ให้ฉันมีลูกให้คุณเร็วๆ แต่ว่า ฉันคิดว่าฉันยังเด็ก ปีนี้เพิ่งจะ20ปี ฉันยังอยาก……อยากทำอะไรอีกหน่อย ที่รัก ได้หรือเปล่าคะ?”
ดวงตากลมโตที่ประกายอยู่ตรงหน้าเขา เต็มไปด้วยการขอร้อง
คณาธิป “……”
ในขณะนั้นเขารู้สึกว่าหัวใจที่บินขึ้นไปบนท้องฟ้าตกลงมาดังตุบอีกครั้ง และไม่มีการเคลื่อนไหวอะไรอีกเลย
สลดใจ……
“แล้วถ้าเธอเกิดมีขึ้นมาล่ะ?”
“หา?”
เด็กสาวอึ้งไป
มีหรือ?
ใบหน้ากลมๆของเธอย่นขึ้นมา
“อืม ถ้าเกิดมี งั้นก็จะคลอดเขา นี่เป็นลูกของที่รัก ฉันจะต้องเลี้ยงดูเขาเป็นอย่างดีแน่นอน”
เด็กสาวคิดเพียงหนึ่งวินาที ก็มีท่าทีที่แตกต่างไปอย่างสิ้นเชิง
คณาธิปที่เดิมทีกลัดกลุ้มอยู่ ทันใดนั้นก็ไม่รู้ว่าควรพูดอะไรดี เพียงแค่รู้สึกทั้งโกรธทั้งขำไปด้วย แต่ในใจก็รู้สึกสดใสขึ้นมา
“อืม งั้นเอาแบบนี้ละกัน ถ้าครั้งนี้ยังไม่มี ก็รอให้เธอโตอีกหน่อย แต่ถ้ามีแล้ว ก็จะคลอดเด็กอย่างดี”
“ได้ค่ะ งั้นที่รัก เดี๋ยวตอนเราลงจากเครื่อง ไปซื้ออันนั้นก่อนไหมคะ?”
“อันไหน?”
“ก็อันนั้นไงคะ……”
เด็กสาวชี้ไปยังช่องโฆษณาบนหนังสือพิมพ์ที่เขาถืออยู่
คณาธิปหันไปดูแล้ว ก็เกิดพูดไม่ออก!
ดูเร็กซ์ แถมยังเป็นแบบบางสุดด้วย……