จักรพรรดิเอกภพกำเนิดสีหน้าไม่แปรเปลี่ยน มองประกายกระบี่อันยิ่งใหญ่นั้นทำลายผืนดินด้านบนที่ครอบคลุมทะเลหวงเจียอย่างเงียบๆ
คนหนุ่มเค้าหน้าองอาจ สีหน้าดุดันคนหนึ่งปรากฏกายขึ้นด้านหน้าเขา
เป็นเนี่ยจิงเสินที่รับตำแหน่งประมุขทักษิณในตอนนี้
“จักรพรรดิเอกภพโปรดหยุดก่อน” ประกายกระบี่หายไป เนี่ยจิงเสินยืนอยู่กลางอากาศ มองดูธรรมดาไม่มีอะไรผิดแปลก
เขาปรากฏตัวขึ้นบนทะเลหวงเจียในพิธีเปิดสำนักของเขากว่างเฉิงเมื่อหลายปีก่อนเช่นกัน
แต่จักรพรรดิเอกภพกลับทราบดี ว่าคนหนุ่มผู้นี้ในอดีตแม้จะไม่ธรรมดา แต่ตอนนี้ยิ่งสุดจะเปรียบเทียบได้
ทุกคนในเขากว่างเฉิงเห็นเนี่ยจิงเสินปรากฏตัว จิตใจที่เคร่งเครียดอย่างน้อยก็ผ่อนคลายลงครึ่งหนึ่ง
“เนี่ยทักษิณไฉนมาเขากว่างเฉิงแล้ว” จักรพรรดิเอกภพกำเนิดถาม
“ได้รับการไหว้วานให้มาช่วยดูแลชั่วคราว” เนี่ยจิงเสินกล่าวอย่างเย็นชา “มีชนชั้นเลวทรามฉวยโอกาสเข้ามากระทำเรื่องลับๆ ล่อๆ”
จักรพรรดิเอกภพกำเนิดไม่มีโทสะ เพียงกล่าวอย่างเฉยเมย “ลายมือแห่งแผ่นดินกลายเป็นของส่วนตัวของเขากว่างเฉิงตั้งแต่เมื่อใด”
“แต่มันก็ไม่ใช่ของส่วนตัวของจักรพรรดิเอกภพท่านเช่นกัน” เนี่ยจิงเสินตอบโต้ชนิดตาต่อตาฟันต่อฟัน
“เขากว่างเฉิงได้ลายมือแห่งแผ่นดินไป กลับไม่มีประโยชน์มากนัก เมื่อข้าได้ไปย่อมสามารถใช้ประโยชน์ได้มากกว่า แม้ไม่กล้าบอกว่าจะรุดหน้าขึ้นอีกก้าว แต่อย่างน้อยก็พอจะมีหวัง” จักรพรรดิเอกภพกำเนิดมองผิวทะเลเบื้องล่าง “หากกษัตริย์ทั้งสามทราบเรื่องนี้คงจะสนับสนุนข้า นี่เป็นเรื่องที่สำนักเต๋าสายหลักของพวกเราได้ประโยชน์ร่วมกัน”
“จักรพรรดิเอกภพท่านมีเหตุผลนับหมื่นนับพัน กลับไม่เกี่ยวกับข้าผู้แซ่เนี่ย” เนี่ยจิงเสินเอ่ยอย่างเรียบเฉย “ที่แล้วมาข้าผู้แซ่เนี่ยให้ความสำคัญกับน้ำใจไม่ใช่เหตุผล”
จักรพรรดิเอกภพได้ยินดังนั้น ในที่สุดคิ้วก็ขมวดขึ้น
เนี่ยจิงเสินกลับไม่ใส่ใจ “ยิ่งไปกว่านั้น เหตุผลของท่านเป็นเหตุผลแท้จริงหรือเหตุผลลวงก็ยังยากจะตัดสิน ระหว่างพวกเราไม่ต้องเปลืองคารม สุดท้ายไม่มีทางที่ข้าจะคอยดูอยู่เงียบๆ เพราะคำพูดไม่กี่คำของท่าน หรือจะบอกว่า ท่านจะจากไปเพราะคำพูดไม่กี่คำของข้า”
“เนี่ยทักษิณล้อเล่นแล้ว ลายมือแห่งแผ่นดินมีความสำคัญต่อข้ายิ่ง ย่อมไม่อาจวางมือเช่นนี้” จักรพรรดิเอกภพส่ายหน้าเล็กน้อย “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ พวกเราคงต้องเอาจริงกันแล้ว”
เนี่ยจิงเสินสีหน้าไม่แปรเปลี่ยน เพียงเงยหน้ามองด้านบน “จักรพรรดิเอกภพเชิญ”
จักรพรรดิเอกภพกำเนิดพยักหน้า ก้าวเท้าออก ร่างลอยขึ้นไปด้านบน
แผ่นดินด้านบนศีรษะหายไป ได้เห็นเดือนเห็นตะวันอีกครั้ง จักรพรรดิเอกภพกำเนิดก้าวเท้าก้าวเดียวเข้าไปในมิติ กลับหลุดออกจากโลกซ้อนโลกชั่วคราว
เนี่ยจิงเสินลอยตามขึ้นไปด้วย
สงครามระหว่างพวกเขา หากลงมือสุดกำลังจะทำลายสภาพแวดล้อมรอบๆ มากเกินไป เมื่อไปอยู่ในมิติต่างแดนก็ไม่มีความกังวลนี้อีก
“ให้ข้าได้ดูหน่อยเถอะว่าท่านได้การสืบทอดที่แท้จริงของกษัตริย์กระบี่มาสักกี่ส่วน” จักรพรรดิเอกภพยกฝ่ามือขึ้น บรรลุถึงด้านหน้าเนี่ยจิงเสินในพริบตาเดียว
จุดที่ฝ่ามือเขาครอบคลุมเหมือนกับย้ายพันภูเขากดทับใส่ร่างเนี่ยจิงเสิน ทั่วบริเวณในมิติล้วนเป็นแรงกดดันไร้รูปร่าง สามารถบดขุนเขาให้กลายเป็นเมล็ดผักกาดได้!
เนี่ยจิงเสินมองเหตุการณ์นี้อย่างสงบนิ่ง มือซ้ายทำเป็นมุทรากระบี่ ก่อนที่กระบี่สะท้านเทพที่เอวพุ่งออกจากฝัก
ไม่ได้ส่องสว่าง แต่เป็นประกายกระบี่ที่ยิ่งใหญ่ปรากฏขวางขึ้นมา
ประกายกระบี่เหมือนจักรวาลปฐมกำเนิดอันขมุกขมัวออก ดินน้ำลมไฟที่ปั่นป่วนพัดกระจายไปทั่ว จากนั้นก็กลับคืนสู่ความสงบ
หยินหยางแบ่งแยก เริ่มยุคบรรพกาล ปราณสะอาดลอยขึ้น ปราณขุ่นจมลง
เป็นการสร้างโลกใบใหม่ ฟ้าดินเอกภพถูกบุกเบิก!
ในภาพที่ยิ่งใหญ่นี้ จิตอันแข็งแกร่งเบิกนภาเปิดแผ่นดิน ตัดขวางจักรวาล ไม่อาจแข็งขืน!
กระบี่บี่เบิกฟ้า ไร้สิ่งใดต่อต้าน
แรงกดดันบริเวณรอบๆ ที่ส่งผลต่อเนี่ยจิงเสินปลาสนาการในพริบตา ประกายกระบี่ยิ่งใหญ่พุ่งไปด้านหน้ามากขึ้น เล็งที่จักรพรรดิเอกภพกำเนิด
“กระบี่หยกเบิกฟ้า สมคำร่ำลือ” จักรพรรดิเอกภพเคลื่อนย้ายมิติ หลบประกายกระบี่
ขณะที่เขาเปลี่ยนท่าร่าง กลับบุกแทนถอย บรรลุถึงด้านหน้าเนี่ยจิงเสินในชั่วพริบตา
แขนเสื้อหลวมโพรกกางออก ครอบคลุมใส่เนี่ยจิงเสิน มิติในแขนเสื้อพลิกด้าน สภาพเปลี่ยนเป็นโกลากล เป็นความสามารถของเอกภพในแขนเสื้อนั่นเอง
พอถูกความสามารถนี้ครอบคลุม เนี่ยจิงเสินก็รู้สึกว่าตัวเองตัวเล็กกระจ้อยร่อยลง ส่วนโลกตรงหน้ากลับเปลี่ยนเป็นมหึมา
เขาควบคุมร่างไม่ได้ กลับจะถูกแขนเสื้อหลวมโพรกกลืนกิน
“เปิด!” เนี่ยจิงเสินตวาดขึ้นคำหนึ่ง ประกายกระบี่พลันเปลี่ยนแปลง
กระบวนการอันยิ่งใหญ่ของการเปิดฟ้าผ่าดินถึงกับทวนกลับในวินาทีนี้ หวนคืนสู่ก่อนกำเนิด!
เนี่ยจิงเสินเก็บประกายกระบี่ แล้วปล่อยออกอีกครั้งในพริบตา เป็นอีกกระบี่หนึ่งที่สร้างปรากฎการณ์เบิกฟ้า
“ความเร็วการออกกระบี่เช่นนี้ ตอนกษัตริย์กระบี่อยู่ในระดับเดียวกันยังเทียบท่านไม่ได้กระมัง”
“นอกจากนี้ยังไม่วี่แววออกกระบวนท่า เพียงอึดใจก็เป็นสายฟ้านับหมื่นสาย เหมือนกับกระบี่จากเซียนบนสวรรค์…”
จักรพรรดิเอกภพกำเนิดเคยชมดูเนี่ยจิงเสินสู้กับเฉินเฉียนหัว ทราบถึงความไม่ธรรมดาของเนี่ยจิงเสินอยู่แล้ว “ไม่ใช่แค่ความเร็วในการฝึกปรือจะน่าทึ่งเท่านั้น ในการต่อสู้จริงยังแข็งแกร่งถึงขีดสุด นี่คือความน่าอัศจรรย์ของบรรพครรภ์ก่อนกำเนิดหรือ”
ของบางอย่างเมื่อมองดูอยู่ด้านข้างกลับมองไม่ออก มีแต่ต้องได้สัมผัสด้วยตัวเองจึงจะเข้าใจได้
เนี่ยจิงเสินออกกระบี่ กระแสปราณอันงดงามหลายสายพุ่งออกมาผสานกันกลายเป็นเงาลวงตาสายหนึ่ง
ภายใต้การครอบคลุมของเงาลวงตา ประกายกระบี่คล้ายกับเปลี่ยนเป็นวัตถุที่เหมือนขวานไม่เหมือนขวาน!
กระบี่หนึ่งฟันลง ความมืดมัวซัวถูกแสงสว่างพร่างพราวแยกออก เกิดพายุคลั่งไร้สิ้นสุด พาดอยู่ระหว่างก่อนกำเนิดและหลังกำเนิด ทั้งอ่อนโยน ทั้งดุร้าย
ในความขัดแย้งแฝงความลี้ลับและอานุภาพอันน่ากลัวไร้ที่สิ้นสุด
ลมโหมกระจัดกระจาย หยุดมิติที่ปั่นป่วนในแขนเสื้อของจักรพรรดิเอกภพไว้
แต่หลังจากนั้นก็มีแผ่นดินไร้สิ้นสุดปรากฏขึ้นอีกครั้ง พาดขวางอยู่ระหว่างก่อนกำเนิดและหลังกำเนิด เสมือนบรรจุและค้ำยันสรรพวัตถุ และเหมือนบดขยี้โลกให้กลายเป็นผุยผงได้!
คมกระบี่ซึ่งตอนแรกดุดันถึงกับเผยให้เห็นความแข็งกร้าวของการบดขยี้ทุกสิ่งทุกอย่าง!
เหมือนกับว่าเขาคุนหลุนลาดเท ท้องฟ้าถล่มทลาย!
ประกายกระบี่ของเนี่ยจิงเสินราวกับไม่อาจถูกทำลายได้ชั่วนิจนิรันดร์ ไม่อาจถูกลบเลือนได้ตลอดกาล ไม่อาจถูกลดกำลังได้ชั่วฟ้าดินสลาย
แข็งแกร่งไร้เทียมทาน ยากจะต้านทาน
ใครกล้าขวางก็เหมือนกับตั๊กแตนขวางรถ ย่อมถูกกดทับแหลกลาญ!
จักรพรรดิเอกภพงงงัน โลกในแขนเสื้อถึงกับถูกฟันทำลาย
โลกตรงหน้ากลับสู่สภาพเดิม เนี่ยจิงเสินกระโดดปราดขึ้น ออกจากอาณาเขตที่แขนเสื้อของจักรพรรดิเอกภพครอบคลุม
เขาเก็บประกายกระบี่แล้วปล่อยออกมาอีก ฟันใส่จักรพรรดิเอกภพอีกหนึ่งกระบี่ทันที!
‘นี่คือกระบี่หยกเบิกนภาหรือ’ จักรพรรดิเอกภพตกใจเล็กน้อย ความคิดทำงานอย่างรวดเร็ว ขณะเดียวกันก็ไม่หลบหลีก จงใจรับกระบี่ของเนี่ยจิงเสิน
มนุษย์ยากจะทำร้ายร่างของมนุษย์เซียน
แต่ร่างของจักรพรรดิเอกภพถูกเนี่ยจิงเสินกระแทกส่ายไหว ตรงเอวถึงกับงอเล็กน้อย เหมือนกับได้รับภาระหนักหน่วง
ถึงแม้จักรพรรดิเอกภพจะเตรียมตัวไว้แล้ว แต่ก็ยังรู้สึกยากทานทน
เขาเดิมทีคิดอาศัยความได้เปรียบด้านระดับ ใช้วิธีต่อสู้ที่บาดเจ็บทั้งสองฝ่ายกดข่มศัตรูกำหนดชัยชนะ ดังนั้นขณะที่ร่างส่ายไหวก็ยังเกาะกุมโอกาสโต้กลับเนี่ยจิงเสินไว้อยู่
แต่หลังจากเนี่ยจิงเสินใช้หนึ่งกระบี่ไร้ผล ประกายกระบี่ก็หายไปทันที กระแสปราณมายาหลายสายผสาน ไร้รูปร่าง ขวางการโจมตีของจักรพรรดิเอกภพไว้อีกครั้ง
ประกายกระบี่กระจายไปทั่ว สภาวะจู่โจมที่เกิดจากปราณเซียนของจักรพรรดิเอกภพถูกทำลายหมดสิ้น
ประกายกระบี่อันเกรี้ยวกราดของเนี่ยจิงเสินเปิดเส้นทางใหม่ ไม่ว่าท่านจะมีพันวิชา หมื่นหลักการ ข้าจะทำลายในกระบี่เดียว
จักรพรรดิเอกภพกำเนิดขยับร่างย้ายออกจากมิติ รักษาระยะห่างกับเนี่ยจิงเสินชั่วคราว
“เซียนจริงแท้ไร้ช่องโหว่ ไม่ใช่คำพูดหลอกลวงจริงๆ” เนี่ยจิงเสินชี้กระบี่เอียงๆ
จักรพรรดิเอกภพพิจารณาคนหนุ่มอาภรณ์ดำตรงหน้าตั้งอต่หัวจรดเท้า เนิ่นนานให้หลังค่อยกล่าวว่า “ก่อนกำเนิดมีมาช้านาน ไม่ได้กลายเป็นหลังกำเนิด…ที่แท้นี่จึงเป็นความหมายที่แท้จริงของก่อนกำเนิดมีมาช้านาน ไม่ได้กลายเป็นหลังกำเนิด”
………………..