เมื่อได้ยินคำเอ่ยถามของนายหญิงใหญ่เซียว เซียวฉานฉียนก็มองไปที่เนื้อหาที่อยู่บนแผ่นกระดาษ กัดฟันพยักหน้าด้วยใบหน้าที่ดำคล้ำ
นายหญิงใหญ่เซียวเห็นเขาพยักหน้า ทันใดนั้นก็รู้สึกปวดร้าวหัวใจอย่างมาก เอามือไปจับที่หัวใจของตัวเองไว้ ร้องโอ๊ยๆๆขึ้นมา
เซียวไห่หลงและเซียวเวยเวยต่างก็เก้ๆกังๆทำอะไรไม่ถูก ในเวลานี้พวกเขา ก็ไม่รู้ว่าควรพูดว่าอะไรดี
ถึงอย่างไร นั่นก็คือแม่ของตัวเอง ในฐานะลูกชายและลูกสาวก็ไม่สามารถพูดอะไรได้
เซียวฉานเฉียนขบเขี้ยวเคี้ยวฟันด้วยความเกลียดชัง แววตาที่เต็มไปด้วยเส้นเลือดแดง มองไปยังเฉียนหงเย่นด้วยความโมโหอย่างกับจะกลืนกินเข้าไป พูดด่าทออย่างโมโหว่า : “สารเลว！แกไปนอนกับผู้ชายคนอื่นในเหมืองถ่านหินดำใช่ไหม？！ไปนอนกับใครมา？！”
ในเวลานี้เฉียนหงเย่นก็ทรุดไปทั้งตัวแล้ว
เดิมทีเธอนัดกับหมอแผนกสูตินรีเวชไว้เรียบร้อยแล้วว่า วันจันทร์หน้าจะไปทำการเอาเด็กในท้องออก ขอเพียงแค่ผ่าตัดเอาเด็กออกได้สำเร็จ ก็จะไม่มีใครรู้เรื่องที่ตัวเองตั้งครรภ์ทั้งนั้น
แต่ว่าให้เฉียนหงเย่นฝันยังไงก็คิดไม่ถึง จู่ๆเพราะว่ากินเกี๊ยวมื้อเดียวจนถูกนำตัวส่งโรงพยาบาล แล้วก็ถูกหมอแผนกฉุกเฉินทำการตรวจเลือดอีกครั้ง
ดัชนีในเลือดของการตั้งครรภ์ของตัวเอง เดิมทีก็ชัดเจนมากพออยู่แล้ว ขอเพียงแค่ตรวจเลือดก็สามารถตรวจพบแล้ว
ถ้ารู้ว่าจะเป็นแบบนี้ตั้งแต่แรก ตีตัวเองให้ตายยังไง ตัวเองก็ไม่มีทางกินเกี๊ยวน้ำที่นายหญิงใหญ่ทำหรอก！
แต่ว่า ตอนนี้เรื่องราวก็ถูกเปิดเผยแล้ว ทำได้เพียงหาวิธีมาพูดกลบเกลื่อนความผิดของตัวเอง
ดังนั้นเธอจึงร้องไห้แล้วพูดว่า : “ฉางเฉียน คุณฟังที่ฉันอธิบายก่อนนะฉางเฉียน！ฉันก็รู้สึกเสียใจเหมือนกัน！”
“อธิบายแม่มึงสิ！เสียใจแม่มึงสิ！”
ทันใดนั้นเซียวฉางเฉียนก็คำรามออกมาอย่างบ้าคลั่ง พูดด่าทอว่า : “แกมันผู้หญิงสารเลวหน้าไม่อาย คิดไม่ถึงว่าจะกล้าสวมเขาให้กู ไปแอบได้เสียกับผู้ชายคนอื่น แถมแม่งยังจะตั้งครรภ์กับไอ้สารเลวผู้ชายคนอื่นอีก กูจะฆ่ามึงให้ตาย！”
ใขขณะที่พูดประโยคนี้ เซียวฉางเฉียนก็พุ่งไปตรงหน้าของเฉียนหงเย่นเลย กระชากผมของเธอขึ้นมา เผชิญหน้ากับเฉียนหงเย่นอย่างโหดเหี้ยม
ตบเข้าไปดังเปี๊ยะๆ ได้ยินอย่างชัดเจน
เฉียนหงเย่นร้องคร่ำครวญออกมาด้วยความเจ็บปวด
“เซียวฉางเฉียน คุณฟังที่ฉันอธิบายก่อน！ทุกอย่างนี้ฉันโดนบังคับให้จำยอมนะ！”
“อธิบายเหรอ ยังมีอะไรให้น่าอธิบายอีกละ！มึงตายแน่！สวมเขาให้กู！กูจะฆ่ามึง！”
นายหญิงใหญ่เซียวก็โมโหจนกือบเป็นลมเลย นัยน์ตาเต็มไปด้วยความโกรธ มือทั้งสองข้างสั่นคลอนอย่างบ้าคลั่ง
เจอเรื่องโชคร้าย เจอเรื่องโชคร้าย ！
“เฉียนหงเย่น แกมันสารเลว แกเป็นผู้หญิง ทำไมถึงได้ทำเรื่องที่ไร้ยางอายแบบนี้ ทำให้ตระกูลเซียวของเราเสื่อมเสียชื่อเสียง ทำให้ตระกูลเซียวของเราขายขี้หน้า！ผู้หญิงสารเลวแบบแกสมควรโดนใส่ชะลอมหมูถ่วงน้ำ ตกนรก！”
นายหญิงใหญ่เซียวด่าทอ สาปแช่ง ใช้คำพูดที่ร้ายกาจที่สุดในโลก ด่าทอใส่หัวใส่หน้าของเฉียนหงเย่นโครมๆ
ตามมาด้วย การทุบตีของเซียวฉางเฉียน！
แม้ว่าร่างกายของเซียวฉางเฉียนในตอนนี้จะอ่อนแออย่างมาก แต่โดนสวมเขาเรื่องที่ผู้ชายทุกคนไม่สามารถจะรับได้แบบนี้ กระตุ้นความโกรธที่มีอยู่ในตัวของเขา ทำให้เขาระเบิดความโมโหออกมาทันที
เฉียนหงเย่นถูกตีจนร้องคร่ำครวญออกมา ยังไม่ทันรอให้เธอได้ร้องขอความเมตตา นายหญิงใหญ่เซียวก็หยิบไม้กวาดที่ห้องผู้ป่วย พุ่งเข้ามาทุบตีเฉียนหงเย่นกันอย่างอุตลุด
ตระกูลที่นายหญิงใหญ่ภูมิใจมาทั้งชีวิต เกลียดที่สุดคือการที่คนอื่นนำความอัปยศมาสู่ตระกูลเซียว ตอนนี้ลูกสะใภ้คนโตกลับมาตั้งครรภ์กับไอ้สารเลวคนอื่น เธอจะยอมรับได้ยังไง？