อีกอย่างนายหญิงใหญ่อายุมากแล้ว ความคิดไม่เพียงแต่เป็นพวกศักดินาแถมยังล้าสมัยด้วย สำหรับเธอแล้ว เฉียนหงเย่นเป็นผู้หญิงสารเลว ที่ไร้ยางอาย ไม่รักนวลสงวนตัว สมควรฆ่าเธอ จัดการกับคนสารเลวอย่างจริงจัง！
สายตามองไปยังเซียวฉางเฉียนและนายหญิงใหญ่เซียว ร่วมมือกันทุบตีเฉียนหงเย่น
เมื่อหมอหญิงเห็นฉากนี้แล้วก็ตกใจอย่างมาก ร้องตะโกนเสียงดังอยู่ข้าง : “พวกคุณหยุดเดี๋ยวนี้นะ！ถ้ายังไม่หยุดฉันจะแจ้งตำรวจ！”
เมื่อเห็นว่าเขาทั้งสองคนไม่สนใจเลยสักนิด ยังคงจู่โจมเฉียนหงเย่นอย่างต่อเนื่อง หมอผู้หญิงก็หันหน้าไปมองเซียวเวยเวยและเซียวไห่หลงที่อยู่ข้างๆ โพล่งพูดออกมาว่า : “พวกคุณสองคนช่วยสนใจหน่อยสิ คงจะไม่ทนมองดูแม่ของพวคุณโดนตีหรอกนะ？”
ทั้งสองของที่มองอยู่ข้างๆด้วยสายตาที่เย็นชา ถึงขนาดที่ว่านัยน์ตามีความโกรธอยู่บ้าง
โดยสถานการณ์ปกติแล้วไม่สามารถที่จะทนมองดูแม่ถูกทุบตีได้ ถึงแม้จะเกิดเรื่องทะเลาะกันในบ้าน ทั้งสองคนในฐานะลูกชายและลูกสาวจะต้องออกหน้าให้ปรองดองกันอย่างแน่นอน
แต่ว่าสถานการณ์ในตอนนี้ค่อนข้างพิเศษจริงๆ
แม่ของพวกเขาไปอยู่ข้างนอกมาตั้งนาน หลังจากที่กลับมาก็ตั้งครรภ์ลูกของคนอื่น ในสถานการณ์แบบนี้พวกเขาก็รู้สึกขายขี้หน้าเป็นอย่างมาก
ลูกชายและลูกสาวในปัจจุบันนี้ ล้วนแต่เห็นแก่ตัวอย่างมาก ภายใต้สถานการณ์แบบนี้ส่วนใหญ่ก็จะสนใจแค่ตัวเอง
ในทีวีมักจะรายงานข่าวเรื่องพ่อแม่ที่มีอายุปูนนี้ตั้งครรภ์อยู่บ่อยๆ อยากจะคลอดลูกออกมา แต่ลูกชายลูกสาวที่โตเป็นผู้ใหญ่แล้วอย่างพวกเขา กลับว่าให้ตายยังไงก็ไม่ยินยอม
เซียวเวยเวยและเซียวไห่หลงเป็นลูกชายและลูกสาวที่เห็นแก่ตัวแบบนั้น ตอนที่เฉียนหงเย่นทำให้พวกเขารู้สึกขายขี้หน้า ก็เลยไม่ได้ไปสนใจว่าเฉียนหงเย่นจะเสียใจอะไร หรือว่าเธอต้องทนทุกข์ทรมานอะไรมาบ้าง
พวกเขารู้แค่ว่า แม่ของตัวเองคนนี้ไม่รักนวลสงวนตัว ทำให้พวกเขารู้สึกขายขี้หน้า
เฉียนหงเย่นที่ถูกตีในเวลานี้ คนทั้งคนร้องครวญครางอย่างต่อเนื่อง ทนต่อการลงมือทำร้ายที่ชั่วร้ายอย่างนายหญิงใหญ่เซียวและเซียวฉางเฉียน สายตามองไปยังลูกชายและลูกสาวของตัวเอง ไม่ต้องพูดถึงเลยว่าในใจเจ็บปวดมากแค่ไหน
เห็นแววตาที่เย็นชาของลูกชายและลูกสาวที่มีต่อตัวเองอย่างนี้ ในใจของเฉียนหงเย่น ก็แทบจะพังทลายไปเลยในเวลานี้
เธอก็ไม่รู้ว่าเอาแรงมาจากไหนเหมือนกัน จู่ๆก็ผลักสองคนที่ล้อมเธออยู่ออกไป คำรามด่าว่า : “พวกคุณก็พอได้แล้ว！ถึงแม้ว่าฉันจะนอนกับคนอื่นแล้วมันจะยังไง？พวกคุณคิดว่าฉันอยากทำเหรอ？เพราะโดนเย่เฉินทำร้ายไม่ใช่เหรอ？ผู้หญิงอย่างฉัน อยู่ที่เหมืองถ่านหินดำคนเดียว ไม่เคยกินอิ่ม ไม่มีเสื้อผ้าอุ่นๆใส่ นอนหลับไม่เพียงพอในทุกวัน แถมยังต้องทำงานที่ใช้แรงเยอะ ทั้งยังโดนตี ฉันจะทำยังไงได้ ？”
พูดมาถึงตรงนี้ เฉียนหงเย่นรู้สึกสะเทือนใจอย่างมากที่สุด พูดอย่างคนบ้าคลั่งว่า : “ถ้าฉันไม่ตอบตกลงคนคุมงานนั่นไป ไม่ตอบตกลงที่จะร่วมหลับนอนกับเขา ฉันคงไม่มีชีวิตอยู่ถึงทุกวันนี้ ฉันคงตายอยู่ที่เหมืองถ่านหินดำไปตั้งนานแล้ว！แต่ว่าพวกคุณลองคิดดูนะ ทำไมฉันถึงได้มีจุดจบเช่นนี้？ไม่ใช่เพราะทำเพื่อครอบครัวนี้เหรอ？”
พูดจบ เธอก็มองไปยังเซียวฉางเฉียน พูดตวาดว่า : “เซียวฉางเฉียน คุณมันคนไม่มีมโนธรรม ตอนแรกที่จัดฉากล่อหม่าหลัน ที่ฉันทำก็เพื่อหาเงินเข้าครอบครัวให้เยอะๆหน่อยไม่ใช่เหรอ？ผลที่ได้ล่ะ？ฉันเสียสละเพื่อครอบครัวนี้ตั้งเยอะแยะ แต่ตอนนี้พวกคุณกลับว่าทำแบบนี้กับฉัน พวกคุณยังมีความเป็นคนอยู่ไหม？พวกคุณมีสิทธิ์มาตำหนิฉัน ถ้ามีปัญญาก็ไปจัดการเย่เฉินสิ！”
โมโห อัปยศ หวาดกลัว ความคิดต่างๆนาๆท่วมท้นอยู่ในใจ เฉียนหงเย่นอดไม่ไหวจนระเบิดออกมาแล้ว เปิดเผยเรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้งหมดออกมาแล้ว
เธอคิดว่า ทั้งๆที่ตัวเองต่างหากที่เป็นเหยื่อ ทำไมถึงต้องรับการปฏิบัติที่ไม่เป็นธรรมเช่นนี้ด้วย
เอาอะไรมาวัด？
หลังจากนั้น นายหญิงใหญ่เซียวและเซียวฉางเฉียนกลับไม่ฟังคำอธิบายของเฉียนหงเย่นเลย
สำหรับพวกเขาแล้ว ไม่ว่าเฉียนหงเย่นจะทำเพื่อจุดประสงค์อะไร หรือว่าโดนข่มเหงรังแกอะไรก็ตาม ความอัปยศที่นำมาสู่ตระกูลเซียวไม่ใช่สิ่งที่สามารถให้อภัยกันได้！
เมื่อเซียวฉางเฉียนคิดถึงว่าตัวเองโดนสวมเขา และคิดว่าไม่ใช่แค่หนึ่งครั้งเท่านั้น คนทั้งคนก็แทบจะทรุดพังทลายเลย ตกอยู่ในห้วงแห่งการระบายความแค้นอย่างบ้าคลั่ง
นายหญิงใหญ่เซียวกลับคิดว่า เฉียนหงเย่นนำความอัปยศมาให้ตระกูลเซียว การมีชีวิตอยู่คือบทลงโทษอย่างหนึ่ง จะฟังที่เธออธิบายได้ยังไงกัน
ดังนั้น นายหญิงใหญ่เซียวก็คำรามอย่างโมโหว่า : “ผู้หญิงสารเลวอย่างแกยังจะมาเรียกร้องกับพวกเราอยู่ที่นี่？แกรู้ไหม สิ่งที่สำคัญที่สุดของผู้หญิงก็คือพรหมจรรย์！”
เซียวฉางเฉียนก็พูดรับช่วงต่อ จ้องมองพร้อมพูดคำรามด้วยความโกรธว่า : “เฉียนหงเย่น ตอนนั้นมึงควรจะตายในเหมืองถ่านหินดำนะ！ถึงอย่างไรตายไปก็ยังได้รักษาพรหมจรรย์！ตอนนี้มึงตั้งครรภ์กับไอ้สัตว์เดรัจฉาน ยังจะมีหน้าอยู่บนโลกใบนี้ต่อได้ยังไง？กูว่ามึงกระโดดจากตรงนี้ลงไปให้ตายดีกว่านะ！”
————