มหายุทธ์ สะท้านภพ บทที่ 1374

ได้ยินเช่นนี้ หลัวซิวก็แอบตกใจอยู่เล็กน้อย กุ่ยเชียนโฉพูดว่าเขาจะต้องได้รับโอกาสยิ่งใหญ่ ชื่นชมว่าพรสวรรค์ของเขาสูง มีโชคไม่ธรรมดา แต่ที่จริงกลับมาแผนการลึก ๆ อีกฝ่ายสงสัยในความลับบนตัวของเขา มีสมบัติ มีโชค มีการสืบทอด!

ปีศาจเก้าต่างเป็นเทพฟ้า ปีศาจยักษ์ก็คือจ้าวนภาระดับแนวหน้า หากสู้กันตัวต่อตัว หลัวซิวไม่เกรงกลัวไม่ว่าใครก็ตาม แต่หากปีศาจทั้งเก้าร่วมมือกันขึ้นมา หลัวซิวลองถามตนเอง ต่อให้เปิดใช้จุดลมปราณโลกดาราแล้ว ก็ยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกเขาอยู่ดี ต่อให้จะหนีไป ก็ใช่ว่าจะมีโอกาศที่จะรอดพ้นไปได้

“พี่หก ท่านพูดเช่นนี้หมายความว่าอย่างไร?”

เซียวจื่อเจี้ยนขมวดคิ้วเล็กน้อย เล่ห์กลของเขาไม่มาก แต่กลับสามารถสัมผัสได้ว่าในคำพูดของกุ่ยเชียนโฉนั้นมีนัยยะบางอย่างแฝงเอาไว้อยู่

ท่ามกลางปีศาจทั้งเก้า เขาคือคนแรกที่สังเกตพบหลัวซิว และเป็นเขาที่คอยผลักดันสุดกำลัง ทำให้หลัวซิวเข้าร่วมหุบเขาปีศาจเก้า

“น้องเก้า พี่หกไม่ได้มีความหมายอื่นใด เพียงแค่ต้องการทดสอบพลังของน้องซิวหลัวก็เท่านั้น” ปีศาจแปดเยียนหวูมิ่งที่ยืนยิ้มอยู่ข้าง ๆ เอ่ยขึ้น

“พวกเราพี่น้องใช้พลังในการแบ่งลำดับ พี่หกพลังค่อนข้างแข็งแกร่ง หากทำให้น้องชายต้องบาดเจ็บคงไม่ดีเท่าใดนัก เช่นนั้นให้ข้าเป็นผู้ทดสอบพลังของน้องชายแล้วกัน”

เยียนหวูมิ่งมองไปทางหลัวซิว พูดพร้อมรอยยิ้ม “ในบรรดาพี่น้องทุกท่าน สิ่งที่ข้าชำนาญที่สุดไม่ใช่การต่อสู้ แต่เป็นการกลั่นยา”

เหมือนกับที่กุ่ยเชียนโฉได้พูดเอาไว้ก่อนหน้านี้ พวกเขาปีศาจทั้งเก้าแต่ละต่างมีความสามารถเฉพาะตัวแตกต่างกันออกไป เยียนหวูมิ่งอยู่ในลำดับที่แปด กลวิธีที่ชำนาญที่สุดนั่นคือกลั่นยา

เพียงแค่เขาแตกต่างกับนักยาเซียนทั่วไป สิ่งที่เยียนหวูมิ่งกลั่นนั้นไม่ใช่ยาที่จะมาช่วยในการฝึกตน แต่เป็นยาพิษ!

หากพูดให้ถูก เยียนหวูมิ่งผู้นี้เชี่ยวชาญในการใช้พิษที่สุด สามารถฆ่าคนได้โดยไม่ทิ้งร่องรอย!

ยาพิษทั่วไปนั้นสำหรับนักยุทธ์เป็นสิ่งที่ค่อนข้างไร้ประโยชน์ แต่ยาพิษที่นักกลั่นยาพิษระดับเทพกลั่นออกมานั้นกลับเป็นสิ่งที่น่าหวาดกลัวถึงขีดสุด พิษร้ายรุนแรงจนกระทั่งสามารถฆ่าเทพฟ้าได้

เมื่อหลายหมื่นปีก่อน เทพสงครามเอกภพก็ถูกวางยาพิษเช่นกัน ในตอนที่ผลการฝึกตนของเขากำลังเข้าใกล้กึ่งราชาเทพ สุดท้ายก็ถูกพิษจนตาย

เมื่อได้ยินว่าเยียนหวูมิ่งมีความคิดที่จะปะมือกับตน นี่ทำให้ในใจของหลัวซิวพลันตื่นตัวขึ้นมา ยาพิษก็สามารถกำเนิดเป็นกฎประเภทหนึ่ง คือกฎธาตุพิษ จัดเป็นหนึ่งในแขนงของกฎความตาย

“เฮอะ ๆ น้องแปดเจ้าอย่าพูดให้ตัวเองดูดีนักเลย เจ้าเป็นนักกลั่นยาเสียที่ไหน เห็นอยู่ชัด ๆ ว่าเป็นนักกลั่นยาพิษ ยาพิษในมือของเจ้าแม้แต่เทพฟ้าก็ยังยากที่จะต้านทาน หากน้องซิวหลัวเป็นอะไรขึ้นมาจะทำอย่างไรเล่า?”

กุ่ยเชียนโฉหัวเราะ พร้อมพูด “ให้ข้าเป็นคนทดสอบพลังของน้องชายดูเสียดีกว่า ว่ามีคุณสมบัติเพียงพอที่จะเป็นพี่น้องกับพวกเราหรือไม่”

เขากับเยียนหวูมิ่งทั้งสองคนเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย ดูเหมือนแต่ละฝั่งจะคิดอย่างรอบครอบเพื่อตัวหลัวซิว สิ่งนี้ทำให้เขาไม่สามารถหาข้ออ้างให้ตัวเองได้เลย

เห็นว่ากุ่ยเชียนโฉโบกมือขึ้น หุ่นเชิดร่างคนร่างหนึ่งก็ลอยขึ้นมาอยู่ข้างกายของเขา ท่ามกลางปีศาจทั้งเก้า ทักษะที่กุ่ยเชียนโฉในฐานะปีศาจหกชำนาญที่สุดก็คือกลั่นหุ่นเชิด

“หุ่นเชิดตัวนี้ของข้าจุดที่แข็งแกร่งที่สุดก็คือพลัง เพียงแค่พลังอย่างเดียวก็สามารถเทียบเท่ากับผู้แข็งแกร่งกลั่นร่างระดับเทพฟ้าขั้นสาม น้องชายเพียงแค่ต้องต้านทานการโจมตีของหุ่นเชิดตัวนี้สิบรอบให้ได้โดยไม่พ่ายแพ้ ข้าก็ยอมรับพลังของน้องชาย!” กุ่ยเชียนโฉมองไปทางหลัวซิวด้วยแววตาเป็นประกาย

เผชิญหน้ากับหุ่นเชิดแดนเทพฟ้าขั้นสาม กุ่ยเชียนโฉเดิมทีคิดว่าหลัวซิวจะปฏิเสธ แต่สิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจก็คือ หลัวซิวเพียงยิ้มบาง ๆ และเอ่ยตอบ “เช่นนั้นข้าก็ต้องขอเรียนรู้วิชาแห่งหุ่นเชิดจากผู้อาวุโสด้วย”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ปีศาจยักษ์ยู่หวูฉิวและคนอื่น ๆ ต่างก็พากันมองไปยังหลัวซิวด้วยความประหลาดใจ

แม้ว่าก่อนหน้านี้การตายของเทพฟ้าทั้งสองจากเขาปีศาจนรก ผู้คนส่วนมากต่างคาดเดาว่าต้องมีส่วนเกี่ยวข้องกับหลัวซิว กระทั่งส่วนที่ลึกที่สุดแห่งเหวมรณะ เขายังฆ่าผันร่างเทพฟ้าร่างหนึ่งของซือถูเจิ้งเจี้ยนจนตายได้