มหายุทธ์ สะท้านภพ บทที่ 1388
แนวคิดนี้คือสิ่งใด? นี่ก็หมายความว่า ในทุกการโจมตีของเขาต่างก็เทียบเท่ากับการขับเคลื่อนความทรงพลังของสมบัติแห่งเทพฟ้า
นี่คือจุดพลิกลิขิตสวรรค์ของวิชาร่างแยกสองระดับความเป็นตาย
สามารถพูดได้ว่า สภาวะของหลัวซิวในเวลานี้ ไม่เรียกใช้พลังของจุดลมปราณโลกดารา พลังก็ไม่ได้แข็งแกร่งน้อยไปกว่าผู้แข็งแกร่งเทพฟ้าช่วงกลางเลย
มหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้นเก้าขั้นสูง ครอบครองพลังของเทพฟ้าช่วงกลาง สิ่งนี้หมายความว่ารากฐานของเขานั้นฝังลึกลงไปจนถึงขีดสุดแล้ว ศักยภาพก็ยิ่งมากขึ้นด้วย
หากยังรวมกับไม้ตายต่าง ๆ อีกมากมายเข้าไปด้วย การต่อสู้กับผู้แข็งแกร่งเทพฟ้าช่วงปลายก็ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ หากใช้พลังของจุดลมปราณโลกดาราร่วมเข้าไปอีก บางทีอาจจะสามารถเทียบเท่าได้กับจ้าวนภาหรือกระทั่งกึ่งราชาเทพ
แน่นอนว่า ทั้งหมดนี้เป็นเพียงแค่การคาดเดาของหลัวซิวเท่านั้น เขาก็ไม่รู้ว่าเมื่อเปิดใช้จุดลมปราณโลกดาราแล้ว ขีดจำกัดพลังของตนจะไปถึงในระดับใด
“เจ้าคงไม่คิดว่าจะต้ายพลังของข้าด้วยตัวเจ้าเพียงคนเดียวใช่หรือไม่?” น้ำเสียงของซือถูเจิ้งเจี้ยนแผงไปด้วยความเย้ยหยัน
ในเวลานี้มีเพียงแค่หลัวซิวคนเดียว ปีศาจทั้งเก้าจากไปแล้ว ไอ้หนุ่มผู้นี้มันจะปล่อยให้ตนเองถูกฆ่าตายหรืออย่างไร?
“ข้าคิดเช่นนั้นอยู่จริงเสียด้วย” หลัวซิวยิ้มบาง ๆ ที่ฝ่ามือซ้ายของเขา ตราประทับดาราสีดำสนิทส่องประกายแสงจาง ๆ ออกมา
“ปัง!”
เพียงชั่วพริบตา พลังของจุดลมปราณโลกดาราก็ถูกเปิดออก ด้านหลังของหลัวซิว มีเงาดำของดวงดาวขนาดใหญ่ปรากฏขึ้น
พลังของเขาปะทุระเบิดออกมา แม้แต่พายุโซนในระยะไกลก็ถูกบดขยี้และทำลายล้าง
ภายในวังเซียน พลังของซือถูเจิ้งเจี้ยนก็ระเบิดออกมา พลังของทั้งสองพุ่งปะทะเข้าด้วยกัน เกิดเสียงดังเหมือนกระแสไฟฟ้าช็อตขึ้น
“เจ้าทรงพลังมากถึงเพียงนี้เชียวหรือ?”
ซือถูเจิ้งเจี้ยนที่นั่งอยู่ภายในวังเซียนตกใจจนลุกขึ้นยืน พลังนี้มันแข็งแกร่งเสียยิ่งกว่าเทพฟ้าช่วงปลายเสียอีก นี่คือสิ่งที่ผู้น้อยแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์สามารถทำได้เช่นนั้นหรือ?
“ในตัวของเจ้ามีความลับอยู่จริง ๆ เสียด้วย เพียงแค่ฆ่าเจ้าทิ้งเสีย ความลับทุกอย่างของเจ้าก็จะกลายเป็นของข้า”
ซือถูเจิ้งเจี้ยนก้าวเท้าเดินออกมาจากวังเซียน บนร่างของเขามีพลังเทพความตายสีดำประทุขึ้นมา เขาฝึกตนด้วยกฎความตาย อีกทั้งยังฝึกตนกฎชั้นยอดฝึกตนชนิดนี้จนถึงแดนราชาเทพแล้วด้วย เขาไม่คิดว่าไอ้หนุ่มที่เกิดในโลกามนุษย์แม้แต่แดนเทพมารยังไม่สามารถบรรลุถึง จะสามารถต้านเขาได้
ในเมื่ออีกฝ่ายทรงพลังไม่ด้อยไปกว่าเทพฟ้าช่วงปลาย แต่ก็ทรงพลังไม่ได้หมายถึงความสามารถ
“ตายซะ!”
ซือถูเจิ้งเจี้ยนคำรามเสียงต่ำ เขายกมือขึ้นโบกครั้งหนึ่ง วังเซียนสีดำราวขุนเขาขนาดใหญ่ เสียงโครมดังสนั่นบดขยี้โซนจนระเบิดเป็นผุยผง พุ่งชนไปทางหลัวซิว
เพียงพริบตา หลัวซิวรู้สึกว่าโซนรอบกายทั้งสี่ทิศถูกตรึงเอาไว้แล้ว ทำได้เพียงต้านการโจมตีนี้ไว้ แต่ไม่สามารถหลบไปได้
ดวงดาราดวงใหญ่ที่อยู่ข้างหลังเขาหลอมรวมเข้าในร่าง มีเสียงแตกร้าวกระจายไปทั่วตัวเขา พลังร่างยุทธ์ร่างเนื้อค่อย ๆ เพิ่มขึ้น
เขายกมือขึ้นเรียก หอกยุทธ์มังกรดำก็พลันปรากฏขึ้นในมือของเขา พลังแห่งโลกดาราปะทุอยู่ภายใน ต้องห้ามขั้นเก้าที่ยังไม่ถูกปลดผนึกค่อย ๆ แตกออก ทำให้ระดับของหอกยุทธ์มังกรดำ บรรลุขึ้นสู่ระดับเทียบเท่าอัญเทพฟ้า
“พลังแปรเสวียนเทียน นัดเดียวนิพพาน!”
เขาขับเคลื่อนพลังอมตะสองวิชาพร้อมกัน หอกรบแทงออกไป แสงของหอกรบเป็นปรากฏเป็นมังกรอสูรดำ ส่งเสียงคำรามออกมา
ได้ยินเพียงเสียงดังปัง การยิงนี้ของเขาชนเข้ากับวังเซียนอย่างดุเดือด เหมือนภูเขาสองลูกชนกัน กฎความตายอันน่าหวาดกลัวหลั่งไหลเป็นเกลียวคลื่นม้วนไปทั่วทั้งแปดทิศ ทำให้อนัตตาในรัศมีพันลี้กลายเป็นพื้นที่ของปริภูมิ
ภายใต้ผลพวงของพลังงานที่น่าสะพรึงกลัว เกรงว่าต่อให้เป็นผู้แข็งแกร่งเทพมารยืนอยู่ตรงกลาง ก็ต้องดับสลายเป็นฝุ่นผงไปในชั่วพริบตา
“หืม? สามารถต้านการโจมตีนี้ของข้าเอาไว้ได้ พลังของเจ้าช่างเกินความคาดหมายเสียจริง”
ซือถูเจิ้งเจี้ยนมองไปยังหลัวซิว นัยน์ตารี่ลง เมื่อครู่ขับเคลื่อนการโจมตีของวังเซียน ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้ออกแรงทั้งหมด แต่ก็ไม่ใช่พลังที่เทพฟ้าทั่วไปจะสามารถต้านทานได้ แต่หลัวซิวคนนี้ใช้ผลการฝึกตนแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้นเก้า ไม่เพียงรับเอาไว้ได้ อีกทั้งตัวเขายังไม่ได้รับบาดเจ็บเลยแม้แต่น้อย