ท่านปู่อู๋เป็นวีรบุรุษที่ยอดเยี่ยมหาได้ยากในตอนนั้น
พูดถึงเขาในเจียงหนาน ไม่มีใครไม่รู้จัก ไม่มีใครไม่รู้
ในตอนเด็กคนนี้เป็นคนฉลาด ตระกูลที่เริ่มต้นจากศูนย์สามารถทำให้ตระกูลอู๋เป็นตระกูลอันดับหนึ่งในเจียงหนาน จะเห็นได้ว่าคนๆนี้มีความสามารถไม่ธรรมดา
แต่ท้ายที่สุด คนเราก็ไม่สามารถเทียบอายุกับเวลาได้ เนื่องจากหลังจากที่ท่านปู่อู๋สุขภาพไม่ค่อยดี และหลังจากที่ปลดจากตำแหน่งผู้นำ ตระกูลอู๋ก็เริ่มตกต่ำลง
แต่ก็ไม่มีใครคาดคิด ในช่วงเวลานี้ ทั้งตระกูลอู๋ต่างก็แพ้พ่ายอย่างรวดเร็ว
นี่ทำให้ท่านปู่อู๋ต้องทนทุกข์ทรมานไปทั้งตัว
ก่อนอื่น เริ่มจากหลานชายคนที่สอง ชายหนุ่มผู้แสนดี เป็นความภาคภูมิใจของสวรรค์ จู่ ๆ ก็เป็นโรคประหลาดชนิดหนึ่งที่ไม่สามารถบรรยายได้
จากนั้นก็ได้มาเป็นลูกชายคนโตรวมถึงหลานชายคนโต โดนคนดูถูกเหยียดหยามที่จินหลิง จนต้องอับอายขายหน้า
แม้แต่พ่อลูกตัวตลกในจินหลิง ก็กล้าบันทึกเทปเหน็บแนมลงบนอินเทอร์เน็ต บันทึกเทป วิดีโอดูถูกตระกูลอู๋
นับตั้งแต่ครั้งนั้น การโจมตีอย่างต่อเนื่องทำให้สุขภาพของเขาแย่ลงไปอีก แต่เขาไม่คิดว่า นั่นเป็นเพียงแค่จุดเริ่มต้นของฝันร้าย
สิ่งที่เขายอมรับไม่ได้มากที่สุด ก็คือชื่อเสียงของตระกูลอู๋ถูกทำลายไปนานแล้ว
ตระกูลอู๋เป็นตระกูลที่ชั้นยอด เขามีความสัมพันธ์ที่คลุมเครือกับสำนักขอทาน ถึงขั้นกับถูกคนรายงาน เรื่องจริงที่แอบสนับสนุนสำนักขอทานและขอทานอย่างลับๆ ที่มีความสัมพันธ์เป็นญาติพี่น้อง เพียงไม่นานก็ทำให้ชื่อเสียงของตระกูลอู๋ตกต่ำลง ครั้งนั้น ความเสียหายที่มีต่อท่านปู่อู๋ยิ่งใหญ่มาก ตอนนั้นที่เขาก็หมดสติไปจากอาการหน้ามืด นอนหลับอยู่หลายวัน
ในที่สุดวันนี้ก็ตื่นขึ้นสักที แต่สภาพร่างกายกับสภาพจิตใจไม่ดีเหมือนเมื่อก่อน คนทั้งคนแสดงท่าทางที่เหนื่อยล้าของโรคร้ายที่หมดทางรักษา
พี่น้องอู๋ตงไห่และเหล่าลูกๆหลานๆ รีบวิ่งไปที่ห้องผู้ป่วย
ตอนที่พวกเขาเห็นท่านปู่อู๋ ทุกคนต่างก็ตกใจ
ไม่มีใครคิดเลย ว่าสีหน้าและจิตวิญญาณของท่านปู่อู๋ในตอนนี้แย่มากๆ ราวกับว่าชายชรากำลังจะตาย มีโอกาสจะตายได้ทุกเมื่อ
ตอนที่อู๋ตงไห่เห็นพ่อ ก็อดไม่ได้ที่จะละอายใจ อดไม่ได้ที่จะร้องเรียกเสียงเบาๆ : “พ่อ รู้สึกยังไงบ้าง”
ท่านปู่อู๋มองอู๋ตงไห่ ดวงตาเต็มไปด้วยความโกรธเคือง
เขาสูดหายใจแรงเล็กน้อย แล้วเขาก็ด่าออกมาไม่ชัด：”แก……แกมันไอ้คนฟุ่มเฟือยเงินทองใช้ชีวิตเสเพล! ดูผู้หญิงที่แกแต่งงานด้วยสิ ดูน้องชายคนชั่วของเมียแก! มันทำให้ตระกูลอู๋ของเราย่อยยับ!”
อู๋ตงไห่กล่าวด้วยความละอายใจ: “พ่อ ขอโทษครับ ผมก็ไม่คิดว่าเรื่องมันจะเป็นแบบนี้……”
“ขอ……ขอ……ขอโทษเหรอ?!” ท่านปู่อู๋ พูดจาตะกุกตะกัก กัดฟันพูดว่า: “ฉันทุ่มเททำงานหนักมาครึ่งชีวิตที่อยู่ในมือแก……แก……แกมาขอโทษ……ขอโทษแล้ว……มันจะมีประโยชน์อะไร!”
ขณะที่พูด ท่านปู่อู๋เพราะอารมณ์ของเขาถูกกระตุ้นเกินไป เขาไอออกมาอย่างรุนแรง
“ค๊อกๆ……แค๊ก……ค๊อกๆ……”
อู๋ตงไห่รีบก้าวไปข้างหน้า ช่วยประคองให้พ่อ
ท่านปู่อู๋ดิ้นและผลักเขาออก และพูดอย่างเย็นชาว่า: “ฉันจัดตั้งกิจการมาเป็นสิบๆปี พบเจอศัตรูนับไม่ถ้วนในธุรกิจ คิดไม่ถึงว่าสุดท้ายก็แพ้ให้กับลูกชายของตัวเองแท้ๆ……”
อู๋ตงไห่น้ำตาไหลริน หัวใจของเขารู้สึกละอายและเสียใจยิ่งนัก
เขารักภรรยาของเขาเซวหย่าฉิน กลับคิดไม่ถึงว่าเซวหย่าฉินจะมอบ “ของขวัญที่ยิ่งใหญ่” ให้กับเขา
—-