ตอนที่ 1412 พนันกับอนาคต

Scholar’s Advanced Technological System ระบบปั้นอัจฉริยะ

ลำแสงส่องออกมาจากถ้ำใต้พื้นดินที่ห่างออกไปไม่กี่กิโลเมตร

คนเดินด้วยก้าวที่หนักหน่วงขณะกำลังดึงห้องเครื่องด้วยเชือก

ห้องกบดานที่ติดตั้งในยานอวกาศมีวัตถุประสงค์เพื่อเอาชีวิตรอด มันมีโมดูลจ่ายพลังงานส่วนตัวและไม่จำเป็นต้องใช้ไฟฟ้าจากภายนอก แม้ว่านายพลเรนฮาร์ทจะไม่มีอาหารหรือเครื่องใช้ในยานอวกาศเลยก็ตาม แต่สิ่งอำนวยความสะดวกและเครื่องมือในยานอวกาศยังคงอยู่ในสภาพเดิม

ไม่อย่างนั้น มันคงเป็นหายนะ

“ตรงนี้น่าจะไกลพอแล้ว”

ลู่โจวถอดอุปกรณ์ระบุพิกัดออกจากชุดอวกาศและติดตั้งใต้ห้องเครื่องแทน

มนุษย์สามารถอยู่ในห้องสุญญากาศได้นานเพียง 30 วินาที

ตั้งแต่สิบวินาทีขึ้นไป ผิวหนังและเนื้อเยื่อใต้ผิวหนังจะบวมขึ้น หลังจากที่ผ่านไปสิบห้าวินาที พวกเขาจะเริ่มหมดสติ แต่จากที่ดาวอังคารไม่ใช่พื้นที่สุญญากาศทั้งหมด ดังนั้นจึงยังมีความเข้มข้นของคาร์บอนไดออกไซด์ ทำให้เขาน่าจะอยู่ได้นานอีกเล็กน้อย

แต่เพื่อความปลอดภัย เขาควรทำทุกอย่างให้เสร็จภายในสิบวินาที

ก่อนที่จะถอดชุดอวกาศ ลู่โจวฉีดเชื้อแบคทีเรีย X-0172 เข้าไปในตัว

นักบินอวกาศทุกคนจะต้องติดอุปกรณ์เหล่านี้ไว้กับตัว ทำให้พวกเขาสามารถอยู่ในสภาพแวดล้อมสุดโต่งได้เพื่อลดออกซิเจนและการใช้พลังงานเพื่อพวกเขาจะได้มีเวลาในการเอาชีวิตรอด

ลู่โจวรอยาออกฤทธิ์เงียบๆ เขานั่งใกล้ๆ ห้องเครื่องที่เปิดอยู่

“จริงๆ แล้วมีอยู่อย่างหนึ่งที่ผมอยากถามคุณมาตลอด”

“ว่ามาเลย”

“ผมถามเลยก็แล้วกัน คุณคืออะไรกันแน่”

หลังจากที่ได้ยินประโยคนั้น ช่องทางสื่อสารเงียบไปสักพัก

เรนฮาร์ทตอบหลังจากที่เวลาผ่านไปประมาณสิบวินาที

“น่าจะเป็นชิ้นส่วนความทรงจำ”

“…ชิ้นส่วนความทรงจำเหรอ”

“เห็นได้ชัดว่าตราบใดที่คุณคัดลอกความทรงจำของใครสักคน คุณสามารถสร้างมันขึ้นมาใหม่ได้”

สีหน้าแห่งความประหลาดใจปรากฏบนหน้าลู่โจว

“เป็นไปได้ด้วยเหรอครับ”

“สำหรับบางคนนะได้”

ลู่โจวรู้ว่าเขากำลังพูดถึงใคร

มันคืออารยธรรมที่ส่งควาร์กสตาร์เข้าไปเตือนจักรวาลทั้งหมด และตอนที่ภัยธรรมชาติเกิดขึ้น พวกเขานำตัวผู้ลี้ภัยที่หนีเข้าไปในศูนย์กลางกาแล็กซีเข้ามายังอารยธรรมวอยด์

ลู่โจวเงียบไปสักพักและถาม “คุณรู้ไหมว่าภัยธรรมชาติคืออะไร”

“ผมไม่รู้ แม้แต่ผู้สังเกตการณ์เองก็ไม่ปริปากเรื่องภัยธรรมชาติ บางทีพวกเขาอาจจะคิดว่าวิธีนี้คือวิธีที่ดีที่สุดที่จะรอดจากภัยธรรมชาติได้ แต่ผมแนะนำว่าคุณอย่าไปคิดเรื่องนั้นเยอะเลย คิดเรื่องที่ตอนนี้คุณจะรอดออกไปได้อย่างไรดีกว่า”

น้ำเสียงของเขามีความเห็นใจซ่อนอยู่

รวมไปถึงความเย็นชาด้วย

ลู่โจวยิ้มยิงฟัน

“คุณดูเหมือนไม่อยากให้ผมมีชีวิตรอดเลยนะ”

“ไม่ต้อง” เรนฮาร์ทตอบเบาๆ “จริงๆ แล้ว ไม่ว่าจะเป็นคุณหรืออารยธรรมมนุษย์ ชีวิตของคุณหรือการตายของคุณก็ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับผม เหตุผลที่ผมมาที่นี่ก็เพื่อทำตามสัญญา”

“ทันทีที่ผมเดินทางมาถึงศูนย์กลางกาแล็กซี ชะตากรรมของผมก็ไม่ใช่ของผมอีกต่อไป ทุกอย่างที่ผมมีถูกผูกเข้ากับวอยด์ ผมพร้อมจะทำตามสัญญา แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าผมต้องการให้คนอื่นมาเห็นใจผม”

ลู่โจว “ในอีกแง่หนึ่ง มันไม่สำคัญอะไรกับคุณเหรอ”

“น่าจะเป็นแบบนั้น เพราะอารยธรรมของผมก็ถูกทำลายไปแล้วอยู่ดี”

ช่องทางสื่อสารเงียบไปสักพัก

หลังจากที่เงียบไปอย่างยาวนาน ลู่โจวสูดลมหายใจเข้าและหลับตา

“…ผมเสียใจด้วยนะกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับคุณ แต่ผมยังไม่อยากให้คุณยอมแพ้”

เขากลืนน้ำลายแล้วพูดต่อ “ยังมีคนที่กำลังรอผมอยู่บนโลก”

เสียงถอนหายใจเบาๆ ดังขึ้น

“แล้วทำไมคุณถึงเลือกเส้นทางนี้ล่ะ ผมให้โอกาสคุณได้เลือกแล้วนะ”

“ก็เพราะอารยธรรมของผมยังไม่ถูกทำลาย” ลู่โจวมองไปที่กระท่อมที่อยู่ใกล้ๆ เขา เขาพูดต่อ “ผมอยากทำอะไรบางอย่างก่อนภัยธรรมชาติจะมาถึง”

เสียงนั้นพูด “นั่นคือเหตุผลจริงๆ เหรอ”

เสียงนั้นเงียบไปสักพัก

“ก็ได้

“ผมรับคำท้าของคุณ

“อย่างไรเสียผมก็ไม่มีอะไรต้องทำอยู่แล้ว ถ้าคุณทำสำเร็จ ผมจะไปกับคุณตลอดชีวิตของคุณ…”

24 ชั่วโมงผ่านไปหลังจากเกิดเหตุการณ์พังทลายของเดอะเกตส์ออฟเฮลล์

การอัปเดตล่าสุดจากทางเว็บไซต์หลักของออฟฟิศการเดินทางบนดาวอังคารยังคงเป็นรูปของรถสำรวจที่ถูกถ่ายโดยทีมการทูตอารยธรรมเมื่อวาน ก่อนที่พวกเขาจะออกจากสถานีฐานดาวอังคาร

ภัยพิบัติรุนแรงเกิดขึ้นมาแล้ว 24 ชั่วโมง แต่จนกระทั่งตอนนี้ก็ยังไม่มีการอัปเดตใดๆ

แม้แต่คนทั่วไปที่ไม่รู้อะไรเลยก็สัมผัสได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ

ออฟฟิศการเดินทางบนดาวอังคารยังคงเงียบ จุดปล่อยยานจินหลิงปฏิเสธที่จะให้สัมภาษณ์ การที่ผู้เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ปิดปากเงียบยิ่งทำให้ข่าวลือต่างๆ แพร่ไปทั่ว

บางคนบอกว่าการพูดคุยกับมนุษย์ต่างดาวเกิดความผิดพลาดส่งผลให้มนุษย์ต่างดาวออกอาวุธและระเบิดเดอะเกตส์ออฟเฮลล์บนดาวอังคารเพื่อเป็นสัญญาณเตือนต่ออารยธรรมมนุษย์

บางคนก็บอกว่าที่นั่นไม่มีอารยธรรมนอกโลก แต่ตอนที่ทีมภารกิจทางการทูตเดินทางเข้าสู่ซากปรักหักพัง พวกเขาเจอกับดักที่อารยธรรมดาวอังคารหลงเหลือไว้

หอดูดาวดาราศาสตร์หลักของโลกประกาศปรากฏการณ์แผ่นดินไหวที่พบบนพื้นผิวดาวอังคาร ยานคิวริโอซิตีของนาซายังยืนยันข้อมูลนี้ผ่านอุปกรณ์ตรวจจับคลื่นไหวสะเทือน

หลังจากที่ข่าวนี้ถูกประกาศออกไป โลกทั้งใบเกิดความโกลาหล

เพราะความกดดันจากคนภายนอก ทำให้ออฟฟิศการเดินทางบนดาวอังคารรู้ว่าพวกเขาคงปิดบังเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นบนดาวอังคารไม่ได้อีกแล้ว ในที่สุดพวกเขาก็จัดการแถลงข่าวเพื่อเปิดเผยสถานการณ์ที่เกิดขึ้น

การหลงเหลืออยู่ของอารยธรรมดาวอังคารได้รับการยืนยัน

ไม่มีเบาะแสของอารยธรรมนอกโลก

อีกอย่างแผ่นดินไหวขนาด 9.5 เกิดใกล้ๆ กับภูเขา

คนสองคนจากภารกิจทางการทูตหายตัวไป

รวมไปถึง…

ลู่โจว!

อีกฟากหนึ่งของมหาสมุทรแปซิฟิก

สำนักงานใหญ่นาซา

ผู้อำนวยการคาร์สันที่นั่งอยู่ในออฟฟิศจนดึกกำลังดูการถ่ายทอดสดการแถลงข่าว เขาระเบิดหัวเราะออกมาตอนที่เห็นรายชื่อของผู้สูญหาย

“ฮ่าฮ่า! พระเจ้าทรงโปรดอเมริกา!”

แต่ทันใดนั้นเองดวงตาของเขาแทบจะหลุดออกมาจากเบ้า เสียงหัวเราะของเขากลายเป็นเสียงไอที่รุนแรง

เจ้าหน้าที่และผู้ช่วยที่อยู่ใกล้เขารีบลุกจากโต๊ะด้วยความตกใจและเข้ามาล้อมเขาไว้

“เร็ว! เรียกรถพยาบาลหน่อย”

“บ้าเอ๊ย! เขาไม่หายใจแล้ว!”

“ใครก็ได้ ทำ CPR ให้เขาหน่อย”

“เปลหาม! นำเปลหามเข้ามา”

ผู้อำนวยการคาร์สันนอนอยู่บนเปลหาม ในที่สุดเขาถูกนำไปที่รถฉุกเฉิน ฉากนี้ถูกถ่ายโดยนักข่าวคนหนึ่งที่ซ่อนตัวอยู่ตรงทางเข้าสำนักงานใหญ่นาซา

ในช่วงเช้าตรู่ ข่าวที่ผู้อำนวยการคาร์สันถูกส่งตัวเข้าห้องไอซียูกลายเป็นพาดหัวข่าวของวารสารวอลสตรีท

ผู้ช่วยที่อยู่ในออฟฟิศเดียวกันบอกว่าผู้อำนวยการคาร์สันเศร้ามากหลังจากได้ยินข่าวเรื่องการตายของลู่โจวจนเป็นลมไป

คนที่คุ้นเคยกับเรื่องนี้เผยว่าในระหว่างที่ผู้อำนวยการคาร์สันเดินทางไปประเทศจีน ทั้งคู่มีความสัมพันธ์อันดีกันที่จินหลิง พวกเขาสร้างมิตรภาพที่ดีตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกัน

คาร์สันนอนอยู่ในห้องไอซียู ชีวิตของเขาแขวนอยู่บนเส้นด้าย แม้ว่าข่าวลือเรื่องของเขาจะแพร่ไปทั่ว แต่เขาก็ไม่สามารถให้สัมภาษณ์หรืออธิบายอะไรได้

แต่ก็นั่นแหละ ถ้าหากเขาฟื้นขึ้นมาแล้ว เขาคงให้นักข่าวรู้ไม่ได้ว่าเขาเป็นลมไปเพราะเขามีความสุขมากๆ

วงการวิทยาศาสตร์ไม่มีคำว่าเชื้อชาติ

ไม่ว่าพวกเขาจะเกลียดชายที่พาวงการวิชาการจีนสู่แนวหน้าของโลกขนาดไหน แต่หลังจากที่รู้ข่าวการตายของเขา ทางรัฐบาลจากทั่วโลกก็แสดงความเสียใจต่อประเทศจีนและจินหลิง

ในวันนี้อารยธรรมมนุษย์ได้สูญเสียนักวิชาการที่สำคัญไป

คนทั้งโลกพากันโศกเศร้า…