ทุกคนพากันตกใจ มีเพียงหยางเฉินเท่านั้นที่รู้ว่าไม่ใช่เพราะระดับวิถีบู๊ของต้วนหวูหยาได้ก้าวเข้าสู่ระดับกึ่งเหนือมนุษย์ แต่เป็นเพราะต้วนหวูหยาได้เพิ่งก้าวเข้าสู่ระดับแดนเทพชั้นยอด แต่แข็งแกร่งกว่ายอดฝีมือระดับแดนเทพชั้นยอดทั่วไป
เพราะพลังงานของยาบำรุงร่างกายนั้นน่ากลัวเกินไป หลังจากมีส่วนทำให้ต้วนหวูหยาข้ามระดับแล้ว ยังมีฤทธิ์ยาอีกมากมายที่ร่างกายของต้วนหวูหยายังไม่ดูดซึมเข้าไป
พูดอีกอย่างก็คือ ตอนนี้ต้วนหวูหยาได้อาศัยพลังของยาเป็นตัวช่วย
แน่นอน แม้ว่าเขาจะไม่ได้กินยาบำรุงร่างกาย เขาเพิ่งผ่านระดับก็สามารถเอาชนะหลัวซิวได้
“ทำไมถึงรนหาที่ตายล่ะ?”
ต้วนหวูหยามองหลัวซิวด้วยสีหน้าดิ้นรน
เดิมทีเขาคิดจะไว้ชีวิตหลัวซิว เพราะถึงอย่างไรหลัวซิวก็เป็นยอดฝีมือระดับแดนเทพชั้นยอด ตอนนี้เขาได้ก้าวเข้าสู่ระดับแดนเทพชั้นยอดแล้ว บวกกับความสามารถที่ยากแท้หยั่งถึงของกษัตริย์ต้วน ลำพังพวกเขาสามคน ก็เพียงพอที่จะสามารถเอาชนะได้ทุกราชวงศ์
แต่หลัวซิวกลับต้องการฆ่าเขา
“ลูกศิษย์ของผมต้องตายเพราะคุณ ในฐานะอาจารย์ ผมต้องล้างแค้นให้เขาแน่อน!”
หลัวซิวกัดฟันพูด “ต้วนหวูหยา เก่งจริง ก็ฆ่าข้าให้ตายสิ!”
“ผมเป็นยอดฝีมืออันดับหนึ่งข้างกายกษัตริย์ต้วน ตอนนี้ต้วนหวูเหยียนตายเพราะคุณ หากคุณกล้าที่จะฆ่าผมอีก ต่อให้คุณก้าวเข้าสู่ระดับแดนเทพชั้นยอดแล้ว กษัตริย์ต้วนก็จะไม่ปล่อยคุณไปง่ายๆ แน่!”
ต้วนหวูหยามีสีหน้าเยาะเย้ย “จริงเหรอ?”
สิ้นเสียง เขาก็คลายมือที่จับข้อมือของหลัวซิวไว้
“อุ๊บ!”
ท่ามกลางความประหลาดใจของทุกคน กริชของหลัวซิวถูกแทงเข้าไปในร่างกายของต้วนหวูหยา
“องค์ชายรอง!”
“ท่านพ่อ!”
ยอดฝีมือของราชวงศ์ต้วน รวมถึงต้วนหยู่เยียนต่างมีสีหน้าตกใจ
มีเพียงหยางเฉิน ที่ยิ้มมุมปากบางๆ เขาคาดเดาได้แล้วว่าต้วนหวูหยาต้องการจะทำอะไร
ต้องยอมรับว่าต้วนหวูหยาไม่เพียงแต่มีพรสวรรค์ในด้านวิถีบู๊ที่โดดเด่นเท่านั้น แต่ยังฉลาดหลักแหลมเหนือใครอีกด้วย คนแบบนี้มีคุณสมบัติที่จะขึ้นเป็นกษัตริย์ของราชวงศ์ต้วนแล้ว
หลัวซิวยังมีสีหน้าตกตะลึง เขารู้ว่าต้วนหวูหยาสามารถฆ่าเขาได้ แต่กลับคลายมือออก ปล่อยให้กริชแทงเข้าไปในร่างกายของเขา เพื่ออะไร?
“หลัวซิวล่วงเกินผู้ที่อยู่เหนือกว่า กล้าสังหารพระโอรส ไปตายซะ!”
ทันใดนั้น ก็มีเสียงอันเย็นเยียบดังมาจากส่วนลึกในลำคอของต้วนหวูหยา
เสียงนี้เหมือนก้อนหินยักษ์ที่ตกลงไปในทะเล ม้วนกวาดไปทุกทิศทุกทาง
ทันใดนั้น ประโยคนี้ของเขาก็ดังก้องไปทั่วราชวงศ์ต้วน
“ผัวะ!”
ทันทีที่เขาพูดจบ เขาก็ตบเข้าไปที่ศีรษะหลัวซิวอย่างแรงทันที
ทุกคนได้ยินเสียงการปะทะกันทื่อๆ จากนั้นร่างของหลัวซิวก็กระเด็นถอยหลังออกไป หลังจากตกลงสู่พื้นอีกครั้ง ชีวิตของเขาก็สูญสลายไปในทันที
ในขณะนี้ เกิดความเงียบสงัดขึ้น!
ทุกคนตกตะลึงอ้าปากค้างพลางมองไปที่ต้วนหวูหยา เขาฆ่าหลัวซิวด้วยฝ่ามือเดียว!
แม้ว่าหลัวซิวจะถูกหยางเฉินทำให้ได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่ถึงอย่างไรเขาก็เป็นยอดฝีมือระดับสุดยอดของราชวงศ์ต้วนที่เป็นรองเพียงกษัตริย์ต้วนเท่านั้น
แต่ตอนนี้ เขาได้ถูกฆ่าโดยฝ่ามือของต้วนหวูหยาที่เพิ่งก้าวเข้าสู่ระดับแดนเทพชั้นยอด!
หยางเฉินพอใจมาก ต้วนหวูหยาใช้อาการบาดเจ็บเล็กน้อยมาแลกเปลี่ยนกับการตายของหลัวซิว เป็นเรื่องที่ได้กำไรมาก
หลัวซิวเป็นยอดฝีมือที่น่าเชื่อถือที่สุดของกษัตริย์ต้วน ถ้าเขาถูกฆ่าโดยต้วนหวูหยา กษัตริย์ต้วนจะไม่สามารถผ่านการทดสอบได้
แต่ตอนนี้สถานการณ์นั้นไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว หลัวซิวเป็นผู้เริ่มคิดฆ่าต้วนหวูหยาและแทงต้วนหวูหยาได้รับบาดเจ็บ ต้วนหวูหยาจึงต้องการฆ่าหลัวซิว
เช่นนี้ต่อให้เขาฆ่าหลัวซิวตาย ก็จะไม่มีความผิดใดๆ เลย
เดิมทีหลัวซิวแทงเข้าที่ตำแหน่งหัวใจของเขา แต่เมื่อคลายข้อมือของหลัวซิว ออกแรงเพียงเล็กน้อย กริชก็หลบหลีกตำแหน่งหัวใจของเขาได้อย่างแม่นยำ
ดูเหมือนว่ากริชจะไม่ได้แทงเข้าไปในร่างกายของต้วนหวูหยา ความจริงแล้วมันเป็นแค่บาดแผลภายนอกเท่านั้น สำหรับยอดฝีมือวิถีบู๊แล้ว อาการบาดเจ็บแบบนี้ไม่ถือว่าเป็นบาดแผล จะหายเป็นปกติภายในอีกไม่กี่วัน
“หลัวซิวพยายามลอบสังหารองค์ชายรอง ทำได้ดีมาก!”
“องค์ชายรอง ท่านต่างหากที่เป็นสุดยอดวรยุทธอันดับหนึ่งของราชวงศ์ต้วน ภายในราชวงศ์ต้วน มีเพียงท่านเท่านั้นที่มีคุณสมบัติเหมาะสมที่จะเป็นทายาทของราชวงศ์”
“ยินดีด้วย องค์ชายรอง ที่ก้าวเข้าสู่ระดับแดนเทพชั้นยอดแล้ว!”
ยอดฝีมือแดนเทพเหล่านั้นที่คิดวางแผนจัดการต้วนหวูหยา ในเวลานี้ต่างพากันเอ่ยปากแสดงความยินดี ราวกับว่าพวกเขาไม่ได้มาที่นี่เพื่อจัดการกับต้วนหวูหยา
ต้วนหวูหยากวาดสายตามองผู้คนอย่างไร้ความรู้สึก หรี่ตาพลางกล่าวว่า “น่าเสียดายจริงๆ ที่ต้วนหวูเหยียนตายจากความไม่ตั้งใจของหลัวซิว!”
เมื่อได้ยินคำพูดของต้วนหวูหยา ทุกคนก็ตกตะลึง
แต่ในไม่ช้าก็มีคนตระหนักได้ว่า ต้วนหวูหยาตั้งใจจะเอาความตายของต้วนหวูเหยียนโยนให้เป็นความผิดของหลัวซิว
เช่นนี้กษัตริย์ต้วนก็จะไม่มีเหตุผลที่จะจัดการกับหยางเฉิน
“ความหมายขององค์ชายรองก็คือ น่าเสียดายที่องค์ชายห้าตายจากความไม่ตั้งใจของอาจารย์ตัวเอง!”
“หลัวซิวสมควรตายจริงๆ เขาฆ่าองค์ชายห้า!”
“เรื่องนี้ พวกเราจำเป็นต้องบอกเรื่องราวทั้งหมดกับกษัตริย์ต้วน ให้กษัตริย์ต้วนได้รู้ความจริง”
กลุ่มยอดฝีมือพากันกล่าวขึ้น
“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ก็รบกวนทุกท่านไปรายงานเรื่องที่เกิดขึ้นที่นี่แก่เสด็จพ่อด้วย ข้าต้องไปรักษาอาการบาดเจ็บ”
ต้วนหวูหยากล่าวขึ้น
“ครับท่าน!”
ทุกคนกล่าวอำลา
ไม่นานหลัวซิวและต้วนหวูเหยียนก็ถูกยอดฝีมือแดนเทพหลายคนพาตัวไปพบกษัตริย์ต้วน ภายในจวนเล็กเหลือเพียงหยางเฉินและต้วนหวูหยา รวมถึงต้วนหยู่เยียนและตู๋โยวอยู่กันสี่คน
ไม่มีใครคาดคิดว่าหมากที่เข้าตาจนจะถูกต้วนหวูหยาคลี่คลายด้วยวิธีการอันฉลาดหลักแหลมนี้
หยางเฉินมองไปที่ต้วนหวูหยาและกล่าวด้วยรอยยิ้ม “ยินดีด้วย องค์ชายรอง!”
ต้วนหวูหยายิ้มเจื่อนๆ รีบพูดว่า “หากไม่ได้รับความช่วยเหลือจากคุณหยาง เกรงว่าพวกเราอาจจะตายในการต่อสู้ในราชวงศ์ต้วนแล้ว”
ในเวลาเดียวกัน ต้วนหวูหยาก็ยังรู้สึกหวาดกลัวเล็กน้อย
ตู๋โยวและต้วนหยู่เยียนไม่รู้ แต่เขาฟังออกว่าคำพูดของหยางเฉินมีการประชดประชันอยู่
ทุกคนเชื่อว่าต้วนหวูหยาปกปิดความจริงว่าต้วนหวูเหยียนถูกหยางเฉินฆ่าตายภายในเสี้ยววินาที เพื่อช่วยให้หยางเฉินพ้นผิด
มีเพียงต้วนหวูหยาเท่านั้นที่รู้ดีว่า เขาทำเช่นนี้เพื่อหลีกเลี่ยงความขัดแย้งระหว่างกษัตริย์ต้วนและหยางเฉิน ที่จะนำมาซึ่งความสูญเสียที่ไม่อาจย้อนคืนได้แก่ราชวงศ์ต้วน
เขาได้เห็นกับตาตัวเอง ภาพที่หยางเฉินต่อสู้กับยอดฝีมือแดนเหนือมนุษย์ที่มาจากเมืองเหมียว ไม่เพียงเท่านั้น ในช่วงเวลาหัวเลี้ยวหัวต่อที่สำคัญ ยังมียอดฝีมือลึกลับปรากฏตัวขึ้น บีบบังคับให้ยอดฝีมือแดนเหนือมนุษย์จากเมืองเหมียวต้องล่าถอยไป
ยอดฝีมือลึกลับผู้นั้นไม่ได้ปรากฏตัวออกมา ก็บีบบังคับให้ยอดฝีมือแดนเหนือมนุษย์ต้องล่าถอย แค่นี้ก็คิดได้ว่ายอดฝีมือลึกลับนั้นมีความแข็งแกร่งเพียงใด
อาจกล่าวได้ว่า เบื้องหลังหยางเฉินยังมียอดฝีมือลึกลับที่ยังไม่เคยเผยโฉมหน้ามาก่อนอีกคนหนึ่ง แม้ว่ากษัตริย์ต้วนจะก้าวเข้าสู่ระดับแดนเหนือมนุษย์แล้ว แต่ตราบใดที่เขากล้าคิดที่จะฆ่าหยางเฉิน ผลลัพธ์สุดท้ายจะมีเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น กษัตริย์ต้วนถูกสังหาร ราชวงศ์ต้วนถูกทำลาย!
ในขณะเดียวกัน ภายในวังราชวงศ์ต้วน จวนของกษัตริย์ กษัตริย์ต้วนกำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะน้ำชา ชิมชาต้าหงเผาจากภูเขาอู๋อี๋ที่มีราคาไม่ธรรมดา
เขาไม่ได้กังวลว่าต้วนหวูเหยียนจะฆ่าหยางเฉินไม่ได้ เพราะถึงอย่างไรเขาก็ได้ส่งยอดฝีมือแดนเทพทั้งหมดของราชวงศ์ต้วนออกไปเพื่อช่วยต้วนหวูเหยียนแล้ว
“หยางเฉิน น่าจะถูกฆ่าตายแล้วใช่ไหม?”
กษัตริย์ต้วนพูดพลางมองดูระฆังเก่าแก่ที่แขวนอยู่ตรงหน้า
แต่ในขณะนี้ ร่างที่ตื่นตระหนกได้วิ่งเข้ามาอย่างเร่งรีบ
“ฝ่าบาท ไม่ได้การ เกิดเรื่องแล้ว องค์ชายห้ากับหลัวซิวตายแล้ว!”
พ่อบ้านชราที่มีผมหงอกเต็มศีรษะมีสีหน้าตื่นตระหนกหวาดกลัว
คนอื่นๆ อาจไม่รู้ว่ากษัตริย์ต้วนโปรดปรานองค์ชายห้ามากแค่ไหน แต่ในฐานะพ่อบ้านที่ไว้ใจได้มากที่สุดข้างกายกษัตริย์ต้วน ก็รู้ว่าต้วนหวูเหยียนคือลูกชายที่กษัตริย์ต้วนรักมากที่สุด