กษัตริย์ต้วนโปรดปรานต้วนหวูเหยียนมากกว่าพระโอรสองค์อื่นๆ
ไม่มีเหตุผลอื่น เป็นเพราะอู่หยู่หลานผู้เป็นมารดาของต้วนหวูเหยียน เป็นผู้หญิงที่กษัตริย์ต้วนรักมากที่สุด
ต้วนหวูเหยียนถูกฆ่าตาย อู่หยู่หลานต้องไม่ยอมจบง่ายๆ แน่
“ท่านพูดอะไรน่ะ?”
“ตายแล้ว?”
“ใครตาย?”
สีหน้าของกษัตริย์ต้วนเปลี่ยนไปมาก ถ้วยชาลายครามสีขาวในมือร่วงลงกับพื้น
พ่อบ้านชราหวาดกลัวและตื่นตระหนก “ฝ่าบาท องค์ชายห้าต้วนหวูเหยียนกับหลัวซิว ผู้เป็นอาจารย์ขององค์ชายห้า!”
“องค์ชายห้าถูกปลิดหัวใจ หลัวซิวถูกระเบิดศีรษะ ร่างของทั้งคู่อยู่ข้างนอก”
โครม!
พลังกดดันอันน่าสะพรึงกลัวแผ่ซ่านออกมาจากร่างกายของกษัตริย์ต้วน
เขาสาวเท้าก้าวออกไปข้างนอกในทันที
ที่ประตูห้องของเขา มีศพอยู่สองศพวางอยู่บนพื้น บนศพถูกคลุมด้วยผ้าขาว หนึ่งในซากศพนั้น ผ้าขาวที่ตำแหน่งหัวใจเปื้อนเลือดสีแดงฉาน
ส่วนอีกศพหนึ่ง ผ้าขาวตรงศีรษะก็เปื้อนเลือดสีแดงฉานเช่นกัน
ในเวลานี้ ยอดฝีมือแดนเทพทั้งสี่คุกเข่าลงกับพื้นทั้งหมด สีหน้าของแต่ละคนเต็มไปด้วยความหวาดกลัว
“เหยียนเอ๋อร์!”
กษัตริย์ต้วนเดินโซเซมาถึงหน้าศพทั้งสอง หลังจากที่เขาเปิดผ้าขาวบนร่างของต้วนหวูเหยียน สีหน้าก็ซีดเผือด “เหยียนเอ๋อร์ของข้า!”
“ใครกันที่ทำกับเจ้าโหดร้ายแบบนี้ ไม่ว่ามันจะเป็นใคร มันต้องตาย!”
กษัตริย์ต้วนคำรามอย่างโกรธเกรี้ยว พลังวิถีบู๊ที่อยู่เหนือระดับแดนเทพชั้นยอดได้ระเบิดออกมาจากร่างกายของเขา
ภายในห้องเหมือนสั่นสะเทือน ยอดฝีมือแดนเทพทั้งสี่ที่คุกเข่าอยู่บนพื้นเกือบจะกระเด็นออกไปด้วยพลังความโกรธมหึมานี้
“บอกข้าทีว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”
นัยน์ตาที่เย็นชาของกษัตริย์ต้วนจับจ้องไปที่ยอดฝีมือแดนเทพทั้งสี่
“มัน…มันคือหลัวซิว องค์ชายห้า ถูกหลัวซิวพลั้งมือฆ่า!”
“ใช่แล้ว หลัวซิว ตอนที่เขาจะฆ่าองค์ชายรอง องค์ชายรองหลบหลีก สุดท้ายจึงพลั้งมือฆ่าองค์ชายห้าโดยบังเอิญ”
“ฝ่าบาท องค์ชายห้าตายเพราะหลัวซิว หลัวซิวสมควรตายเพื่อชดใช้ความผิดแล้ว!”
“ฝ่าบาท พวกเราไม่เอาไหน ปกป้ององค์ชายห้าไม่ได้ ฝ่าบาทได้โปรดลงโทษด้วย!”
ยอดฝีมือแดนเทพทั้งสี่พูดขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง
พวกเขาไม่ได้บอกความจริง ตอนนี้ต้วนหวูเหยียนก็ตายไปแล้ว ราชวงศ์ต้วนในตอนนี้ มีเพียงต้วนหวูหยาที่เพิ่งก้าวเข้าสู่ระดับแดนเทพชั้นยอดเท่านั้นที่เป็นพระโอรสมีความสามารถมากที่สุด
ต้วนหวูหยาได้บอกเป็นนัยแล้วว่าจะให้พวกเขาพูดอย่างไร แล้วพวกเขาจะพูดสุ่มสี่สุ่มห้าได้อย่างไร?
“หลัวซิว?”
กษัตริย์ต้วนเป็นคนระดับไหน จะไม่เข้าใจได้อย่างไรว่ายอดฝีมือแดนเทพทั้งสี่นี้กำลังพูดโกหกอยู่?
“พวกท่านคิดว่าข้าแก่เลอะเลือนงั้นหรือ?”
กษัตริย์คำรามอย่างโกรธเกรี้ยว “หลัวซิวเป็นยอดฝีมือแดนเทพชั้นยอด สามารถควบคุมความแข็งแกร่งของกำลังได้อย่างดีเยี่ยม ต่อให้ต้วนหวูหยาหลบหลีกการโจมตี แล้วเขาจะพลั้งมือทำให้เหยียนเอ๋อร์บาดเจ็บได้อย่างไร?”
“พวกท่านกำลังโกหก!”
สิ้นเสียงกษัตริย์ต้วน เขาก็คว้าลำคอของยอดฝีมือระดับแดนเทพชั้นปลายคนหนึ่งเอาไว้
วินาทีถัดมา ร่างของยอดฝีมือระดับแดนเทพชั้นปลายคนนั้นก็ถูกยกขึ้นไปในอากาศ
ความอาฆาตแค้นอันน่าสะพรึงกลัวแผ่ซ่านออกมาจากร่างกายของกษัตริย์ต้วน
“บอกข้าทีว่าใครกันแน่ที่ฆ่าหวูเหยียน?”
สองตาของกษัตริย์ต้วนแดงก่ำ เขากัดฟันพูดว่า “ถ้ากล้าโกหกอีก ก็ตายซะ!”
สิ้นเสียงเขาก็สะบัดมือ ยอดฝีมือระดับแดนเทพชั้นปลายลอยกระเด็นออกไป กระแทกเข้ากับหินจำลองที่อยู่ทางด้านหนึ่งอย่างแรง
“โครม!”
หินจำลองถล่มลงมาจากการกระแทกของยอดฝีมือแดนเทพผู้นี้
ยอดฝีมือแดนเทพที่เหลืออีกสามคนตัวสั่น สีหน้ามีแต่ความหวาดกลัว
พวกเขารู้สึกได้ว่ากษัตริย์ต้วนโกรธมากในเวลานี้ จนแทบจะเสียสติ
หากพวกเขายังกล้าปกปิดความจริง กษัตริย์ต้วนอาจจะฆ่าพวกเขาทั้งหมดจริงๆ
เท่าที่พวกเขารู้จักกษัตริย์ต้วน กษัตริย์ต้วนสามารถทำเรื่องแบบนี้ออกมาได้จริงๆ
“เหยียนเอ๋อร์ถูกใครฆ่ากันแน่?”
กษัตริย์ต้วนถามด้วยแววตาอาฆาตแค้น และถามขึ้นอย่างแข็งกร้าวในขณะที่กวาดสายตามองยอดฝีมือแดนเทพคนอื่นอีกสามคน
พวกเขามองหน้ากัน ในที่สุดก็มีคนพูดด้วยความหวาดหวั่น “หยางเฉิน เขาเป็นคนฆ่าองค์ชายห้า!”
“องค์ชายห้าจับต้วนหยู่เยียนเป็นตัวประกัน บีบบังคับให้องค์ชายรองทำลายวรยุทธตัวเอง มิฉะนั้นเขาจะฆ่าต้วนหยู่เยียน”
“แต่สิ่งที่ไม่มีใครคาดคิดก็คือในเวลานี้ หยางเฉินที่สลบไสลมาตลอดได้ตื่นขึ้นมาอย่างกะทันหัน เขาโจมตีองค์ชายห้าจากทางด้านหลังและฆ่าองค์ชายห้าตาย”
ยอดฝีมือแดนเทพหลายคนจะกล้าปิดบังอะไรได้อีก? รีบบอกความจริงออกมาทีละคน
“หยางเฉิน!”
กษัตริย์ต้วนกัดฟันกรอด นัยน์ตาสีแดงเข้มเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า
เป็นเวลาหลายปีที่เขาไม่เคยสูญเสียการควบคุมเหมือนในวันนี้
แค่คิดก็รู้แล้วว่าเขาโกรธมากแค่ไหน
“แล้วหลัวซิวตายได้ยังไง?”
กษัตริย์ต้วนสูดหายใจเข้าลึกๆ พยายามดับไฟโทสะภายในใจตัวเอง
“ฝีมือขององค์ชายรอง!”
“หลัวซิวใช้อาวุธเย็นแทงเข้าไปในร่างกายขององค์ชายรอง องค์ชายรองโกรธมากจึงฆ่าหลัวซิวทันที”
ยอดฝีมือแดนเทพหลายคนรีบกล่าวขึ้น
“อะไรนะ? หวูหยาจะฆ่าหลัวซิวได้ยังไง?”
กษัตริย์ต้วนยิ่งรู้สึกประหลาดใจมากขึ้นไปอีก
เขารู้ว่าต้วนหวูหยานั้นมีความสามารถอันแข็งแกร่ง แต่หลัวซิวนั้นเป็นยอดฝีมือระดับแดนเทพชั้นยอด แม้แต่ในราชวงศ์ต้วน ก็มีความสามารถเป็นรองเขา
ตอนนี้ดันมาถูกต้วนหวูหยา ซึ่งทำให้เขายอมรับความจริงเรื่องนี้ไม่ได้
“ฝ่าบาท องค์ชายรองได้ก้าวเข้าสู่ระดับแดนเทพชั้นยอดแล้ว ตอนนี้ในราชวงศ์ต้วน นอกจากฝ่าบาท องค์ชายรองจะเป็นผู้ที่แข็งแกร่งที่สุด”
“ฝ่าบาท ได้โปรดถอนคำสั่งของท่าน ให้องค์ชายรองปฏิบัติหน้าที่ในฐานะรัชทายาทต่อไป!”
“ฝ่าบาท ได้โปรดถอนคำสั่งของท่าน!”
เพียงชั่วครู่ ยอดฝีมือแดนเทพหลายคนต่างพากันคุยกัน
จากสายตาของเขา ต้วนหวูหยานั้นตายไปแล้ว ในราชวงศ์ต้วนั้งหมด มีเพียงต้วนหวูหยาที่มีคุณสมบัติเป็นรัชทายาท
ส่วนต้วนหวูหยาเดิมทีก็เป็นรัชทายาทของราชวงศ์ต้วน แต่ก่อนหน้านี้ได้ถูกกษัตริย์ต้วนตัดสิทธิ์ในตำแหน่งรัชทายาทนี้ไป
“หุบปาก!”
กษัตริย์ต้วนต่างคำรามอย่างโกรธเกรี้ยว กวาดสายตามองมองพวกเขาอย่างเย็นชา พลันถามอย่างแข็งกร้าว “พวกท่านคิดว่า หากเหยียนเอ๋อร์ตายไปแล้ว ต้วนหวูหยาก็ก้าวเข้าสู่ระดับแดนเทพชั้นยอดแล้ว ข้าก็สามารถแต่งตั้งให้ต้วนหวูหยาเป็นรัชทายาทของราชวงศ์ต้วนได้หรือ?”
ยอดฝีมือแดนเทพหลายคนมองหน้ากันเลิ่กลั่กทันที หรือว่าจะไม่ใช่?
“ข้าขอบอกพวกท่านเลยว่า การตายของเหยียนเอ๋อร์ต้องมีคนรับผิดชอบ!”
กษัตริย์ต้วนตวาดใส่ “หยางเฉินเป็นหัวหน้าผู้ร้าย สมควรถูกฆ่า! แต่ถ้าไม่ใช่เพราะต้วนหวูหยาไม่ขัดขวาง หยางเฉินจะกล้าฆ่าเหยียนเอ๋อร์ได้อย่างไร”
“การตายของเหยียนเอ๋อร์ ต้วนหวูหยาต่างหากที่เป็นผู้ร้ายคนสำคัญ! เขาจำเป็นต้องใช้ความตายมาทดแทนความผิด!
เมื่อเขาพูดออกมาเช่นนี้ ทุกคนก็ตกตะลึง
ต้วนหวูเหยียนเป็นลูกชายของเขา แต่ต้วนหวูหยาก็เป็นลูกชายของเขาเช่นกัน!
อีกอย่างก่อนหน้าวันนี้ ต้วนหวูหยาเป็นเพียงทายาทของราชวงศ์ต้วน ได้รับการให้ความสำคัญจากกษัตริย์ต้วน
ตอนนี้เมื่อต้วนหวูเหยียนสิ้นพระชนม์แล้ว เหตุใดกษัตริย์ต้วนจึงจำเป็นต้องลงโทษพระโอรสองค์อื่นๆ เพื่อคนตายคนเดียว?
ถ้าเป็นแค่การลงโทษธรรมดาก็แล้วไป แต่กษัตริย์ต้วนกลับบอกว่า ต้องการให้ต้วนหวูหยาใช้ความตายเพื่อชดใช้ความผิด
นี่เป็นเรื่องปกติไปแล้ว
“ทหาร มัดต้วนหวูหยากับหยางเฉินไว้!”
ทันทีที่กษัตริย์ต้วนออกคำสั่ง เงาร่างของทั้งสองก็ปรากฏกายขึ้นอย่างเงียบๆ
เมื่อเห็นคนสองคนนี้ ยอดฝีมือแดนเทพทั้งสี่ก็ตกตะลึง
เพราะพวกเขาไม่เคยเห็นคนสองคนนี้มาก่อน แล้วยังรู้สึกได้ถึงพลังกดดันจากวิถีบู๊จากสองคนนี้
สิ่งที่ทำให้พวกเขาตกใจยิ่งกว่าก็คือ กษัตริย์ต้วนได้ออกคำสั่งให้จับกุมต้วนหวูหยาและหยางเฉินกลับมา อย่าบอกนะว่ากษัตริย์ต้วนต้องการฆ่าต้วนหวูหยาจริงๆ?