เมื่อนายหญิงใหญ่เซียวได้ยินว่ายอดราคารวมของรถสองคันนี้เกินกว่าหนึ่งร้อยล้าน ร่างกายของเธอก็สั่นสะท้าน รถสองคันรวมกันก็มากกว่าหนึ่งร้อยล้านแล้ว นี่มันความคิดบ้าบออะไรกัน? รถสองคันนี้เกือบจะเท่ากับวิลล่าระดับเฟิร์สคลาสของTomson แล้ว
เธอเสียเงินไปแค่สามล้านหยวนจึงได้รถหนึ่งคัน จนรู้สึกว่ามันเหลือเชื่อมาก ถ้ามองในแง่นี้ รถยนต์คนนี้ของเย่เฉินเหนือกว่าของเธอสามสิบคัน
นายหญิงใหญ่รู้สึกอึดอัดลำบากใจ
ตอนแรกเธอคิดว่ามาที่นี่เพื่อทำให้คนอื่นอับอายขายหน้า แต่คาดไม่ถึงว่าจะกลับกลายเป็นการดูหมิ่นตัวเอง
ยังมีคนผลาญเงินจำนวนมากขนาดนี้ไปกับรถราคาแพงเช่นนี้จริงหรือ หรือว่าเขาเป็นโรคประสาทกันแน่
รถยนต์ที่ทำมาจากทองคำบริสุทธิ์ก็ไม่มีมูลค่าราคาถึงเพียงนี้นะ?
นายหญิงใหญ่เซียวขุ่นเคืองใจ เซียวไห่หลงที่อยู่ข้าง ๆ กลัวว่าเธอจะทำอะไรที่น่าขายหน้า จึงรีบช่วยพาเธอเดินกลับเข้าไปในรถเบนท์ลีย์
หม่าหลันยืนอยู่บนระเบียง พลางพูดเยาะเย้ยว่า: “อุ๊ย ยายแก่ ทำไมคุณไม่หยิ่งยโส ไม่อวดดีแล้วล่ะ คุณนั่งบนรถเบนท์ลีย์แล้วก็เริ่ดเชิดเลยใช่ไหม?”
นายหญิงใหญ่เซียวหันหลังให้กับหม่าหลัน พลันรู้สึกกระสับกระส่ายเหมือนหนามทิ่มแทงข้างหลัง
นายหญิงใหญ่เซียวไม่ต้องไม่จำเป็นต้องหันศีรษะกลับไปมองก็รู้หมดแล้วว่าตอนนี้หม่าหลันจะมองตาของเธอด้วยความรู้สึกเยาะเย้ยดูหมิ่นมากขนาดไหน
นี่เป็นความคิดริเริ่มของตัวเองจริง ๆ ที่ยื่นหน้าไปให้คนอื่น แล้วปล่อยให้คนอื่นทุบตี
หากเธอรู้เร็วกว่านี้ว่าจะเป็นอย่างนี้ ตัวเองจะหลีกห่างให้ไกลจากบ้านของพวกเขาอย่างแน่นอน
ทำไมเธอต้องมาเจอกับความโชคร้ายอย่างนี้ล่ะ?
ยิ่งไปกว่านั้น เธอยังถูกนังหม่าหลันสารเลวนี้สาดน้ำเย็นใส่อย่างไม่มีเหตุผลเลย
เธอกำลังคิดจะรีบกลับบ้านเปลี่ยนเสื้อผ้า แต่โดยไม่คาดฝันก็ถูกอ่างน้ำเย็นเทลงมาอย่างกะทันหัน
น้ำเย็นอ่างนี้ไม่เพียงแต่สาดนายหญิงใหญ่เซียวจนเย็นสะท้าน แต่ยังทำให้เซียวไห่หลงกระอักกระอ่วนใจ
หากเป็นยามปกติเซียวไห่หลงจะต้องด่าว่าฝ่ายตรงข้ามแล้วอย่างแน่นอน แต่ในเวลานี้เขาไม่มีหน้าจะไปตะโกนใส่หม่าหลันได้เลย
หลังจากนั้นเขากระวนกระวายรีบพุ่งขึ้นรถ แล้วขับรถออกไปอย่างเร่งรีบตื่นตระหนก
นายหญิงใหญ่เซียวนั่งอยู่ในรถยนต์นั้นโกรธจัดจนสบถหยาบคายออกมา แล้วฟาดหน้าด้วยความพลุ่งพล่านจริง ๆ
ในห้องโดยสารเซียวฉางเฉียนก็กลุ้มใจ แล้วพูดว่า “หม่าหลันนี่น่ารังเกียจจริง ๆ เลย ทุกครั้งที่หล่อนจะใช้เรื่องเฉียนหงเย่นมาบีบบังคับฉัน จากวันนี้ไป ฉันก็ยังไม่รู้ว่าต่อไปเธอจะเปลี่ยนมาจัดการพวกเราอย่างไร! ””
นายหญิงใหญ่เซียวก็ไม่สบายใจมาก ตั้งแต่แรกอู๋ตงไห่มอบหน้าที่ให้พวกเขาจัดการเย่เฉินผู้น่าขยะแขยงให้ทรมาน แต่ถึงไม่คิดว่าตั้งแต่แรกที่ย้ายมา Tomson Riviera ตัวเองก็ถูกเย่เฉิน บีบบังคับ วางแผนทำร้าย โดยเฉพาะเมื่อคราวที่ใช้ดอกแดฟโฟดิลทำเกี๊ยว ก็เกือบจะเอาครึ่งชีวิตของตัวเองเข้าไปเสี่ยงตาย
เซียวเวยเวยที่อยู่ข้าง ๆ ก็อดถอนหายใจไม่ได้ “คุณย่า ถ้าเราไม่สามารถต่อรองกับเย่เฉินได้ ประธานอู๋จะเสียความมั่นใจในตัวพวกเราและขับไล่เราออกไปไหม?”
“ใช่ คุณย่า!” เซียวไห่หลงพูดอย่างเร่งรีบ “วิลล่านี้ไม่ใช่ของเราตั้งแต่แรก แล้วอู๋ตงไห่ลงทุนกับบริษัทเซียวซื่อของพวกเรา โดยมีเงื่อนไขว่าอู๋ตงไห่สามารถขอเงินคืนจากเราได้ตลอดเวลา ถ้าเราไม่สามารถจ่ายเขาได้ ถึงตอนนั้นเขาจะฟ้องดำเนินคดีกับศาล จนพวกเราต้องปิดตัวลง เรายังต้องล้มละลาย ไม่เหลืออะไรเลย”
นายหญิงใหญ่เซียวพยักหน้าอย่างจริงจังมาก
เธอรู้ว่าหลานชายหญิงของตนเองนั้นพูดถูก หากเธอไม่สามารถช่วยแบ่งเบาภาระของอู๋ตงไห่จนสายเกินไป อู๋ตงไห่ก็อาจจะโละเธอทิ้ง
เมื่อเธอคิดมาถึงตรงนี้ ก็กัดฟันแล้วพูดว่า “พวกเรายังต้องหาทางทำลายจิตวิญญาณของเย่เฉินอย่างรวดเร็ว””
เซียวฉางเฉียนถามว่า “แม่ ท่านมีวิธีอะไรดี ๆ หรือไม่？”
———–