ตึก!
ตึก!
เสียงของหัวใจที่เต้นรุนแรงนั้นมันดังเข้าหูเย่หยวน
ท่ามกลางความมืดมิดนั้นมันปรากฏหัวใจดวงหนึ่งส่องสว่างขึ้นมาตรงหน้าเย่หยวนแต่วินาทีเดียวกันนั้นหัวใจที่ส่องสว่างมันค่อยๆ หดตัวลงไปเรื่อยๆ จนสุดท้ายมันก็กลายสภาพเป็นเหมือนดั่งเม็ดทับทิมลอยเข้ามาหาเย่หยวน
“นี่คือหัวใจมังกรของข้าที่จะขอฝากมันไว้กับเจ้าในวันหน้า ชีพมังกรที่หัวใจของข้าปล่อยออกมานั้นมันคงช่วยให้เลือดมังกรฟ้าของเจ้าพัฒนาขึ้นไปได้มากแน่นอน! หวังว่าสักวันหนึ่งเจ้าจะพาข้ากลับบ้านได้จริงๆ!” หมี่เทียนกล่าวขึ้นมาจากหัวใจมังกรนั้น
พูดจบเขาก็ไม่รอฟังคำตอบของเย่หยวนและพุ่งหายเข้าไปในหว่างคิ้วของเย่หยวนทันที
เย่หยวนนั้นรู้สึกราวกับว่ามันมีฝนแห่งความบริสุทธิ์ตกเข้ามาใส่ในสายเลือดของตนเอง
มันเป็นความรู้สึกที่สดชื่นอย่างมาก
“ผู้อาวุโสหมี่เทียน สิ่งที่เย่หยวนสัญญากับท่านในวันนี้ข้าจะต้องทำมันให้ได้แน่นอน!” เย่หยวนกล่าวขึ้น
…
ด้านนอกถ้ำนั้นเหล่ายอดอัจฉริยะหนุ่มสาวของทะเลทั้งเจ็ดต่างได้ออกมารวมตัวกันสิ้น
แต่ว่ามันก็มีหลายคนที่ต้องทิ้งร่างอยู่ภายในแดนมังกรหลับไปตลอดกาล
บ้างนั้นตื่นเต้นดีใจ บ้างนั้นหมองหม่นสิ้นหวัง
บ้างนั้นตาย บ้างนั้นได้บรรลุเต๋า
“ยินดีกับพี่หยูชิงด้วย ครั้งนี้ท่านคงเป็นคนที่ได้ประโยชน์มากที่สุดรองจากน้องจิงเฟยเลยทีเดียว!” มู่เฉินกล่าวขึ้นมาด้วยรอยยิ้ม
“แน่นอนอยู่แล้ว! ที่น่ายินดีที่สุดมันก็คือเจ้าหมอนั่นไม่ได้กลับออกมานั่นแหละนะ! เห็นไหมเล่า? ข้าว่าอย่างไร? การถูกแดนมังกรหลับเรียกเข้าไปเช่นนั้นมันย่อมจะมิใช่เรื่องดีงามใดๆ เป็นแน่แล้ว! เวลานี้มันผิดหรือไม่เล่า?”
หยูชิงนั้นดีใจอย่างมาก สะใจสุดๆ
การเข้าแดนมังกรหลับในครั้งนี้ของเขานั้นเขาได้รับสมบัติมากมายจนทำให้พลังบ่มเพาะของเขานั้นมันพัฒนาขึ้นไปถึงชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำขั้นสุด!
มิใช่เพียงแค่นั้นแต่เขายังได้รับวิชาลับของเผ่ามังกรที่จะช่วยให้เขาสามารถพัฒนาสายเลือดของตนต่อไปในวันหน้าได้!
ด้วยวิชาลับนี้แล้ว วันหน้าเขาอาจจะก้าวขึ้นเป็นมังกรฟ้าได้จริงๆ ก็ได้
แน่นอนว่าสิ่งที่เขาสะใจที่สุดมันก็ยังคงเป็นเรื่องที่เย่หยวนไม่ได้กลับออกมานั้น!
พลังปิดกั้นของแดนมังกรหลับนั้นมันค่อยๆ ฟื้นตัวกลับมาและแทบจะกลับเป็นเหมือนใหม่อีกครั้งในเวลานี้
คนที่ยังไม่ได้ออกมานั้นมันย่อมจะหมายความว่าพวกเขาจะไม่ได้ออกมาอีกตลอดไปแล้ว
เขานั้นมั่นใจมากว่าเสียงเรียกที่เย่หยวนได้ยินนั้นมันต้องเป็นกับดัก
เย่หยวนคงตายลงไปภายในนั้นนานแสนนานแล้ว
เรื่องนี้มันทำให้เขาสะใจเสียยิ่งกว่าการได้วรยุทธวิชาใดๆ ของเผ่ามังกร
“ฮ่าๆๆ พี่หยูชิงช่างคาดเดาได้แม่นยำราวตาเห็น! ไอ้เจ้าหมอนั่นมันคงตายอยู่ภายในแล้ว!” มู่เฉินนั้นเดินเข้ามากล่าวชื่นชมหยูชิงอีกครั้งหนึ่ง
เขาเองก็สะใจอย่างมาก!
หยูชิงนั้นยิ้มตอบกลับไป “หึๆ ไอ้เจ้าโง่นั่นมันคิดว่าตัวเองเป็นอัจฉริยะคนพิเศษ แต่แท้จริงแล้วมันก็เป็นได้แค่ไอ้โง่! ดูอย่างไรก็เป็นกับดักแต่มันกลับเดินลงไปง่ายๆ เช่นนั้น”
“หึ! พี่เย่หยวนยังไม่ตายหรอก เขาออกมาแน่!” จิงเฟยนั้นกล่าวขึ้นมาพร้อมทำสีหน้าไม่พอใจ
หากจะพูดว่าใครนั้นได้ประโยชน์กลับมามากที่สุดในการเดินทางไปยังแดนมังกรหลับครั้งนี้มันก็ย่อมจะเป็นเด็กน้อยจิงเฟย
พลังสายเลือดของนางนั้นมันพัฒนาขึ้นไปถึงแปดข้อสุด ห่างจากเก้าข้อเพียงแค่น้อยนิด!
นอกจากนั้นแล้วนางยังได้สมบัติมากมายมาด้วยความช่วยเหลือของเย่หยวน
พวกมันทั้งหลายนั้นต่างจะช่วยให้สายเลือดของนางพัฒนาขึ้นได้ในวันหน้า
ด้วยของทั้งหลายนั้นการที่จิงเฟยจะก้าวขึ้นมาเป็นมังกรฟ้าในวันหน้ามันก็คงมิใช่เรื่องยากเย็นแล้ว
ที่สำคัญไปกว่านั้นพลังบ่มเพาะของจิงเฟยนั้นยังพัฒนาขึ้นมาถึงชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำขั้นสุดด้วย!
การพัฒนาของนางนี้มันยิ่งใหญ่กว่าหยูชิงไปมาก!
เพราะว่าก่อนเข้าไปนั้นนางมีพลังเพียงแค่ชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำขั้นต้น
เหล่าของเผ่ามังกรทั้งหลายนั้นเย่หยวนไม่คิดจะเอามันไปแม้แต่อย่างเดียวและมอบมันให้จิงเฟยสิ้น
จิงเฟยนั้นเป็นเด็กซุกซนแต่ก็ไม่ได้หมายความว่านางนั้นจะไม่รู้บุญคุณคน
ไหนจะยังเรื่องที่นางชอบใจเย่หยวนมาตั้งแต่แรกแล้วด้วย
เวลานี้นางจึงยิ่งนับถือเย่หยวนมากกว่าเก่า
เพราะฉะนั้นเมื่อได้เห็นหยูชิงที่วางท่าเย้ยหยันนั้น นางจึงอดไม่ได้ที่จะด่าสวนกลับไป
ไม่ไกลออกไปนั้นราชามังกรน้ำดำเองก็ได้แต่ต้องขมวดคิ้วแน่นด้วยสีหน้าไม่สู้ดี
เขานั้นมั่นใจมากว่าฝีมือระดับเย่หยวนนั้นคงไม่มีทางตายลงในแดนมังกรหลับแน่นอน
แต่สุดท้ายเขาก็ไม่รอด!
หากเขายังสามารถเข้าไปในแดนมังกรหลับได้ในตอนนี้เขาคงจะพุ่งตัวเข้าไปรีบตามหาศพของเย่หยวนแล้ว
คำพูดของหยูชิงนั้นมันทำให้เขายิ่งรำคาญใจ
แต่ในตอนนั้นเองที่พลังปิดกั้นของแดนมังกรหลับมันก็กลับมาสมบูรณ์ไร้ช่องว่างอีกครั้งหนึ่ง
หยูชิงที่ได้เห็นยิ่งหัวเราะลั่น “น้องจิงเฟย ต่อให้พี่เย่หยวนของเจ้าจะยังไม่ตายมันก็คงออกมาไม่ได้แล้ว! พลังปิดกั้นนี้ต่อให้จะเป็นยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนเองก็คงไม่อาจจะผ่านมันไปได้ เจ้าคิดว่ามันจะออกมาได้อีกหรือ? ฮ่าๆๆ…”
หยูชิงนั้นหัวเราะลั่นขึ้นมาด้วยความสะใจ
“หนวกหู!”
หยูชิงนั้นยังอ้าปากหัวเราะไม่ทันจบฝ่ามือของราชามังกรน้ำดำมันก็กระแทกเข้าที่ใบหน้าของเขา
ด้วยพลังของยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนครึ่งก้าวนั้น เขาย่อมจะไม่มีทางต้านทานถูกซัดปลิวไปในทันที
คนทั้งหลายที่ได้เห็นนั้นต่างต้องอ้าปากค้างขึ้นมา
ไม่มีใครคิดฝันว่าราชามังกรน้ำดำนั้นกลับจะไม่พอใจมากมายขนาดนี้
หยูชิงนั้นยกมือขึ้นมาลูบหน้าตัวเองก่อนจะถามขึ้นอย่างตกตะลึง “ราชามังกรน้ำดำ ท่าน…ท่านกล้าตบข้าหรือ?”
ราชามังกรน้ำดำกล่าวขึ้นมาด้วยใบหน้าดำมืด “ถ้ายังไม่หุบปากอีกข้าจะไม่แค่ตบแล้ว! เจ้าคิดว่าไอ้เจียหลานมันจะทำอะไรข้าได้หรือ?”
หยูชิงที่ได้ยินนั้นต้องผงะไปทันทีเพราะเขาเพิ่งจะสังเกตเห็นสีหน้าของราชามังกรน้ำดำเป็นครั้งแรก
เพียงแค่เขานั้นไม่อาจเข้าใจได้เลยว่าทำไมราชามังกรน้ำดำถึงได้ไม่พอใจขนาดนี้
หรือว่าเพราะเจ้าเด็กนรกเย่หยวนนั้น?
แต่เย่หยวนนั้นก็ไม่ได้ให้เกียรติราชามังกรน้ำดำแม้แต่น้อย แท้จริงแล้วต่อให้ราชามังกรน้ำดำจะคิดสังหารเย่หยวนลงมันก็คงมิใช่เรื่องแปลกด้วยซ้ำ
ช่างน่าคับแค้น!
แต่ว่าราชามังกรน้ำดำนั้นกลับแสดงอาการโกรธเคืองออกมาเช่นนี้ ตัวหยูชิงเองก็ย่อมได้แต่จะต้องหุบปากลงแล้ว
เพราะเขานั้นไม่มีพลังพอจะไปเถียงกับราชามังกรน้ำดำแม้แต่น้อย ต่อให้จะเป็นเสด็จพ่อของเขาเองก็คงไม่อาจจะทำอะไรราชามังกรน้ำดำได้มากมายนัก
“เจ้า…พวกเจ้าดูนั่น!” ในเวลานั้นเองที่มีเสียงสั่นสะท้านหนึ่งดังขึ้นมา
เสียงนั้นมันเหมือนราวกับน้ำเสียงคนที่ถูกผีหลอก
ราชามังกรน้ำดำและหยูชิงนั้นต้องหันไปมองตามทิศที่คนผู้นั้นชี้และต้องอ้าปากค้างขึ้นมาแทบจะพร้อมๆ กัน
เพราะเย่หยวนนั้นกำลังเดินผ่านพลังปิดกั้นออกมาจากแดนมังกรหลับตรงๆ
พลังปิดกั้นใดๆ นั้นมันเหมือนไม่มีตัวตนอยู่!
“นี่…มันเป็นไปได้อย่างไรกัน? นี่…มันทำได้อย่างไร? ทำไมพลังปิดกั้นถึงไม่ทำอันตรายมัน? มัน…มันกลับยังไม่ตาย?” หยูชิงนั้นร้องถามขึ้นมาเป็นชุดใหญ่
แต่มันย่อมจะไม่มีใครตอบเขาได้
เพราะว่าแม้แต่ตัวราชามังกรน้ำดำเองก็ยังไม่อาจจะเข้าใจเรื่องราวที่เกิดขึ้นตรงหน้านี้ได้
ภาพตรงหน้าเขานี้มันไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนในแดนมังกรหลับ
“จะบ้าเกินไปแล้ว! พลังปิดกั้นนั้นมันถูกฟื้นฟูมาแล้วแท้ๆ แต่มันกลับยังออกมาได้!”
“มันยังไม่ตายหรือ? หรือว่ามันชุบชีวิตตัวเองขึ้นมาได้?”
“ให้ตายสิ ไอ้เด็กนี้มันจะถึกทนเกินไปแล้ว!”
…
เมื่อเหล่ายอดฝีมือหนุ่มสาวทั้งหลายได้เห็นเย่หยวนนั้นพวกเขาต่างตกตะลึงและผิดหวังไปตามๆ กัน
ไม่มีใครคิดฝันว่าเย่หยวนนั้นจะสามารถกลับออกมาได้จริงๆ!
ราชามังกรน้ำดำนั้นเองก็ตกตะลึงอย่างมากเช่นกันแต่ความโกรธแค้นบนใบหน้าของเขานั้นมันได้แทนที่ไปด้วยความยินดี!
ใช่แล้ว เขานั้นดีใจอย่างมาก!
การที่เย่หยวนกลับออกมาได้นี้มันย่อมเป็นเรื่องดีสำหรับเขา!
ที่สำคัญไปกว่านั้นเขายังสามารถรีดความลับจากเย่หยวนได้อีก!
เย่หยวนหันไปมองหยูชิงที่นั่งทำหน้าเหมือนเพิ่งเสียญาติผู้ใหญ่ไปก่อนจะยิ้มเย้ย “ดูหน้าเจ้านั้นคงผิดหวังมากล่ะสิที่ข้ากลับออกมาได้! แต่ได้เห็นหน้าเจ้าเช่นนี้ข้าเองก็สะใจเหลือเกิน”
……………………