ตอนที่ 2704 สิบเสือแย่งบัลลังก์

Unrivaled Medicine God – จอมเทพโอสถ

ในถ้ำลับบนเขานั้นมันได้มีเงาร่างของเสือเก้าตนกำลังนั่งล้อมวงกันด้วยใบหน้าท่าทางไม่เป็นมิตร

“เจ้าสาม เรียกเรามาเช่นนี้เพื่ออะไร? เจ้าสิบหกเล่า?” คนที่ถามขึ้นมานั้นคือบุตรลำดับที่ห้าของราชาขาลเจิด

ราชาขาลเจิดนั้นมีบุตรทั้งหมดสิบหกคนด้วยกันและหกคนก็ได้ตายลงไปแล้ว

เพราะฉะนั้นเวลานี้มันจึงเหลือองค์ชายอยู่แค่สิบคน

องค์ชายสาม เฮ่อเฟิงนั้นเป็นพี่ใหญ่ที่สุดโดยมีซั่วเหยียน องค์ชายสิบหกเป็นน้องเล็กสุด

เดิมทีแล้วคนทั้งเก้านั้นย่อมจะไม่มีใครสนใจซั่วเหยียนมากมายและต่อสู้ระหว่างคนทั้งเก้าไป

เพราะว่าคนที่จะรอดไปได้จนถึงที่สุดนั้นมันมีแค่คนเดียว!

กฎของป่านั้นมันโหดร้าย บุตรทั้งสิบของราชาขาลเจิดนั้นมันไม่ได้มีชีวิตสบายๆ เหมือนเหล่าลูกขุนนางชาวมนุษย์ทั้งหลาย

วินาทีที่พวกเขาก้าวขึ้นมาเป็นผู้ใหญ่พวกเขานั้นก็ต้องเข้าสู่สนามรบเสี่ยงชีวิตทันที

หากใครในสิบคนนั้นได้ครองตำแหน่งผู้สืบทอดบัลลังก์แล้ว องค์ชายที่เหลือทั้งหมดก็จะต้องตายลงสิ้น!

แน่นอนว่าคนที่รอดไปจนถึงวันนั้นมันคงมีเหลือแค่ไม่กี่คน

ปลาใหญ่กินปลาเล็ก มันคือกฎที่จะทำลายผู้อ่อนแอลงสิ้น!

เฮ่อเฟิงนั้นกล่าวขึ้นมาด้วยใบหน้าเครียด “ที่เรียกพวกเจ้าทั้งหลายมาในวันนี้ก็เพราะเรื่องของเจ้าสิบหกมันนั่นแหละ! พวกเจ้านั้นเอาแต่อยู่ในดินแดนของตนเองเจ้าคงไม่ได้รู้ใช่ไหมเล่า? เจ้าสิบหกนั้นมันบรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำขึ้นมาแล้ว!”

“เจ้าสามเจ้าล้อพวกเราเล่นหรือ? ข้าเพิ่งได้เจอเจ้าสิบหกมันไปเมื่อครึ่งปีก่อนและมันยังมีพลังแค่ชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศใหญ่ขั้นปลายอยู่เลยในตอนนั้น! มีหรือที่มันจะใช้เวลาแค่ครึ่งปีนี้บรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำได้?” ชาบากล่าวขึ้น

“เฮ้อ พี่สาม ท่านเรียกเรามาอย่างเร่งรีบข้าก็นึกว่าท่านจะมีเรื่องใหญ่อะไร ที่แท้มันแค่เพราะเรื่องนี้? ต่อให้มันจริงแล้วจะทำไม? แค่เจ้าสิบหกมันบรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำขึ้นมาแล้วมันจะเป็นอะไร?” ชายแปดนั้นกล่าวขึ้นมาด้วยใบหน้าไม่พอใจ

ในหมู่พี่น้องทั้งสิบนั้นเฮ่อเฟิงมิใช่คนที่เก่งกาจที่สุด

คนที่เก่งกาจที่สุดมันเป็นชายห้า ชาบา!

พี่น้องทั้งสิบนั้นต่อสู้แข่งขันกันตลอดเวลาใช้ความสามารถที่มีออกมาจนถึงที่สุด

และชาบานั้นก็ตามหลังและก้าวนำเฮ่อเฟิงมาได้ในที่สุด

ส่วนตัวชายแปดนั้นมีพลังฝีมือไม่ได้ต่างจากเฮ่อเฟิงมากนัก

เพราะฉะนั้นเขาจึงไม่ต้องเคารพนับถือพี่ชายคนนี้ให้มากมาย

เฮ่อเฟิงหัวเราะตอบกลับไป “เจ้ามันจะไปรู้อะไร! ข้านั้นถูกเสด็จพ่อเรียกไปให้ช่วยหาสมุนไพรสวรรค์ ข้าจึงได้มีโอกาสไปเจอเจ้าสิบหกมัน! เจ้ารู้หรือไม่ว่าทำไมมันถึงบรรลุขึ้นมาได้?”

ได้เห็นสีหน้าจริงจังของเฮ่อเฟิงนั้นชาบาก็ขมวดคิ้วแน่นขึ้นมาตาม

เพราะแม้ว่าชายสามนั้นจะมีพรสวรรค์ที่อ่อนแอแต่การที่เขาอยู่มาได้จนถึงวันนี้เขาย่อมจะเป็นคนฉลาดมากเล่ห์ไม่น้อย สิ่งที่ทำให้เขาจริงจังได้ขนาดนี้มันอาจจะเป็นเรื่องใหญ่จริงๆ

“เลิกพูดๆ หยุดๆ ได้แล้ว จะพูดก็พูดมา!” ชาบากล่าว

เฮ่อเฟิงจึงได้เล่าเรื่องที่ซั่วเหยียนกลืนโอสถสวรรค์ระดับแท้และบรรลุขึ้นมาให้แก่คนทั้งแปดได้ฟัง

“ข้านั้นไปสืบมาแล้วว่าเจ้ามนุษย์นั้นมันเป็นยอดฝีมือวิชาการโอสถจริงๆ! มันนั้นมายังเขาหมื่นอสูรในฐานะตัวประกับเพื่อจะช่วยหลอมโอสถสวรรค์จักรพรรดิระดับสี่ให้แก่พวกเสด็จพ่อทั้งห้า เพื่อที่พวกท่านนั้นจะได้บรรลุขึ้นชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียน! แน่นอนว่าการที่เสด็จพ่อจะบรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนมันย่อมเป็นเรื่องดีแต่สิ่งที่น่ากังวลคือสายสัมพันธ์ของเจ้านักหลอมโอสถสวรรค์คนนั้นกับเจ้าสิบหกมันไม่ธรรมดา! ด้วยฝีมือของมันแล้วหากมันคิดช่วยเหลือเจ้าสิบหกจริงๆ เราจะยังเอาอะไรสู้ได้? เจ้าคิดว่ามันเป็นเรื่องเล็กๆ หรือ?” เฮ่อเฟิงกล่าวขึ้นมา

“เจ้าสาม เจ้าล้อเล่นแล้ว? ตามที่ข้ารู้มานั้นนักหลอมโอสถสวรรค์ชาวมนุษย์มันย่อมจะไม่มีใครเก่งกาจมากล้นปานนั้นได้?” ชาบากล่าวขึ้นขัด

เฮ่อเฟิงยิ้มตอบกลับไป “ข้าเองก็ไม่เชื่อเช่นกันข้าจึงได้ไปถามลุงๆ ทั้งหลายที่ได้เห็นตอนที่เจ้าสิบหกมันกินโอสถสวรรค์นั้นลงไป! ราชาทั้งห้านั้นได้เห็นเรื่องนี้เกิดขึ้นกับตา มันจะยังเป็นเรื่องหลอกได้อย่างไร?”

คนทั้งเจ็ดที่ได้ยินนั้นต้องสูดลมหายใจเข้าลึกอย่างกังวล เลิกกล่าวว่าเฮ่อเฟิงทันที

สีหน้าของพวกเขาทั้งหลายต่างเปลี่ยนสีไปแต่พวกเขานั้นมีความรู้สึกเดียวกันเกิดขึ้นมาคือพวกเขากังวลเรื่องของซุ่วเหยียนหรือจะบอกว่าพวกเขานั้นเกรงกลัวตัวตนลึกลับยิ่งที่อยู่เบื้องหลังของซั่วเหยียนนั้นก็ไม่ผิด!

หลังจากเงียบคิดกันไปนานชาบาก็กล่าวขึ้นมา “เจ้าสาม แล้วเจ้าคิดจะทำอย่างไร?”

เฮ่อเฟิงที่ได้ยินก็ต้องหัวเราะขึ้น “ที่เรียกพวกเจ้ามาก็เพราะเรื่องนี้แหละ! เจ้าห้า ปกติแล้วเจ้าเป็นคนที่มากเล่ห์ที่สุด เจ้าลองว่าเสนอแผนมาสิ!”

ชาบาที่ได้ยินนั้นต้องทำหน้าดำมืดลงทันทีแต่ก็ไม่ได้เถียงอะไรกลับไป “ในเมื่อเจ้าสิบหกนั้นมันเป็นผู้ใหญ่แล้วมันก็ย่อมหมายความว่าปีนี้มันต้องเข้าร่วมล่าด้วยมิใช่หรือ?”

เฮ่อเฟิงที่ได้ยินต้องเลิกคิ้วถาม “เจ้าจะบอกว่า…”

ชาบาตอบกลับไป “การเจออุบัติเหตุระหว่างล่านั้นมันเป็นเรื่องที่ไม่แปลกนัก เพราะจะอย่างไรเสียในเขาหมื่นอสูรนั้นมันก็มีคนมากมายที่บรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกขึ้นมาได้ หากเจ้าสิบหกตายลงด้วยน้ำมือของยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกสักคนแล้วเสด็จพ่อเองก็คงไม่กล้าว่าอะไรหรอก”

แต่เฮ่อเฟิงที่ได้ยินต้องส่ายหัวออกมา “ยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกคนเดียวไม่พอ!”

ชาบาที่ได้ยินต้องขมวดคิ้วแน่น “เจ้าพายอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกไปล่าด้วยไม่ได้ เจ้าจะบอกว่ายอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกคนเดียวจัดการเจ้าสิบหกไม่ได้หรือ?”

เฮ่อเฟิงตอบกลับไป “ที่ข้ากังวลนั้นคือเจ้ามนุษย์นั่นต่างหาก! ข้านั้นได้ประมือกับมันมาแล้ว มันนั้นมีสมบัติยอดหมอกในครอบครองแม้แต่ตัวมู่เจิงยังพ่ายให้แก่มัน!”

“หะ?! สมบัติยอดหมอก! มู่เจิงกลับพ่ายลงด้วย?!” คนทั้งหลายนั้นต่างอ้าปากค้างขึ้นมาตามๆ กัน

พวกเขานั้นไม่มีใครคิดว่านักหลอมโอสถสวรรค์จะเก่งกาจ

เพราะแม้ว่าจะหลอมโอสถได้เก่งแค่ไหนมันก็ไม่ได้หมายความว่าจะต่อยตีเก่งด้วย

แต่นักหลอมโอสถสวรรค์ที่เทียบเคียงพลังยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกได้นั้นมันคนละเรื่องกันสิ้นเชิง!

นี่มันเท่ากับว่าชายสิบหกนั้นได้คนหนุนหลังที่สุดแสนทรงพลังคนหนึ่ง!

มู่เจิงพยักหน้ารับ “เจ้ามนุษย์คนนี้มันลึกลับเกินประมาทได้ หากเราไม่ลงมือแล้วก็แล้วไป แต่หากเราคิดลงมือเราย่อมจะไม่อาจเปิดโอกาสให้มันสวนกลับได้!”

ชาบานั้นได้เข้าใจแล้วว่าทำไมชายสามจึงเรียกพวกเขาทั้งเก้ามาพร้อมกัน

เพราะเขานั้นจัดการเรื่องนี้คนเดียวไม่ได้!

“เมื่อมาถึงป่านนี้แล้วเราก็ควรจะเลิกหลบซ่อนเสียที! ข้านั้นรู้ว่าหลายปีมานี้พวกเจ้ามีไม้ตายลับซ่อนไว้ในมือ! เวลานี้มันต้องเอาออกมาใช้แล้ว! ข้านั้นได้เลี้ยงดูยอดฝีมือไว้ในเขาปรีดีสวรรค์ ผู้นำของกลุ่มนั้นเป็นเสือแปดดาวที่ข้าเคยเอาชนะไปเมื่อร้อยกว่าปีก่อน! เขามีพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกขั้นกลาง!” ชาบากล่าว

เฮ่อเฟิงพยักหน้ารับด้วยรอยยิ้ม “ข้าเองก็เอาชนะหมาป่าศึกแสงม่วงได้เมื่อราวสองร้อยปีก่อน เวลานี้ตัวเขานั้นก็มีพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกขั้นกลางแล้ว!”

พวกเขาทั้งเก้านั้นวางแผนแย่งชิงบัลลังก์กันมาอย่างยาวนาน พวกเขาย่อมจะมีไม้ตายของตน

พวกเขานั้นไม่เคยคิดเอาไม้ตายทั้งหลายนั้นออกมาใช้ แต่ครั้งนี้มันต้องเอาออกมาใช้กับเย่หยวนจนได้

เหล่าองค์ชายที่เหลือทั้งเจ็ดเองต่างก็มีกองกำลังภูติแท้ของตัวเองอยู่เช่นกันและผู้นำที่อ่อนแอที่สุดมันก็ยังมีพลังถึงชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกขั้นต้น!

แม้ว่าพวกเขานั้นจะมีพลังแค่ชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำแต่ด้วยชื่อเสียงของราชาขาลเจิดที่ยิ่งใหญ่นั้นมันก็ทำให้พวกเขามีอำนาจในเขาหมื่นอสูรไม่น้อย

ยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกหลายๆ คนได้วางเดิมพันและเข้ามาช่วยเหลือเหล่าองค์ชายเสือทั้งหลาย

เพราะหากพวกเขานั้นวางเดิมพันได้ถูกแล้ว วันหน้าพวกเขาย่อมจะกลายเป็นคนสนิทของราชา!

พวกเขาทั้งเก้านั้นได้ตกลงกันว่าจะส่งกองทัพออกไปเพื่อสังหารซั่วเหยียน

หากเย่หยวนไม่ไปมันก็ย่อมจะดีที่สุด

ตราบเท่าที่เย่หยวนไม่ช่วยเหลือชายสิบหกแล้วพวกเขาก็ย่อมไม่มีเหตุผลอะไรให้ต้องไปหาเรื่องเย่หยวนเช่นกัน

แต่หากเย่หยวนคิดลงมือแล้วพวกเขาก็พร้อมจะจัดการเย่หยวนลงพร้อมๆ กัน

ต่อให้การทำเช่นนั้นมันจะเป็นการปิดโอกาสไม่ให้ราชาขาลเจิดบรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนแต่เหล่าองค์ชายทั้งหลายต่างก็ไม่มีใครคิดลังเลทั้งสิ้น!