หลงจิ้นเพิ่งฆ่าผู้แข็งแกร่งของราชวงศ์เย่ที่ถามหยางเฉินเมื่อครู่นี้ ถ้าหยางเฉินไม่ออกคำสั่ง เขาจะไม่ลงมือกับผู้แข็งแกร่งอีกคนของราชวงศ์เย่ง่ายๆ
แม้ว่าเขาจะลงมือแล้ว แต่ก็ไม่สามารถฆ่าผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอดได้ภายในเสี้ยววินาทีแบบที่เพิ่งทำไปเมื่อครู่
เมื่อกี้เป็นคำสั่งกะทันหันจากหยางเฉิน และเขาพร้อมที่จะลงมืออยู่แล้ว ดังนั้นจึงอาศัยเสี้ยวเวลาที่หยางเฉินออกคำสั่ง ก่อนที่อีกฝ่ายจะทันได้ตอบโต้ เขาก็โจมตีอย่างรุนแรง
ระหว่างผู้แข็งแกร่งระดับกึ่งแดนเหนือมนุษย์กับผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอด มีระยะห่างเพียงก้าวเดียวเท่านั้น หากผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอดต่อสู้ด้วยชีวิต แม้หลงจิ้นจะเป็นผู้แข็งแกร่งระดับกึ่งแดนเหนือมนุษย์ ก็เป็นเรื่องยากที่จะสังหารคู่ต่อสู้ได้
เย่ชาวฝานที่ถูกหยางเฉินเหยียบย่ำอยู่ใต้ฝ่าเท้า ในเวลานี้หน้าตาดูซีดเซียวอย่างยิ่ง ผู้แข็งแกร่งแดนเทพหกคนของราชวงศ์เย่ถูกหยางเฉินฆ่าหมดแล้ว ตอนนี้ผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอดอีกคนก็ถูกฆ่าตาย
สำหรับราชวงศ์เย่ในปัจจุบัน ทุกครั้งที่มีผู้แข็งแกร่งแดนเทพตาย ความแข็งแกร่งของราชวงศ์เย่จะอ่อนแอลงอย่างมาก
“ไม่เกี่ยวกับข้า! ไม่เกี่ยวกับข้า!”
เย่ชาวฝานตะโกนลั่นทันทีด้วยสีหน้าหวาดกลัว
สำหรับผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอดอีกคนของราชวงศ์เย่ ในเวลานี้ไม่กล้าแม้แต่จะหายใจแรง ยืนห่างออกไปไกล
“ถ้าอย่างนั้น ท่านก็ไปลงนรกได้แล้ว!”
ทันทีที่หยางเฉินพูดจบ เขาก็เพิ่มกำลังไปที่ขาทันที
“แกร๊ก!”
เสียงกระดูกหักดังชัดเจน ลำคอของเย่ชาวฝานถูกหัก ตายตาไม่หลับ
ในเวลานี้มีเพียงความเงียบงัน ทุกคนมองไปที่หยางเฉินอย่างตกตะลึง
การสังหารผู้แข็งแกร่งแดนเทพของราชวงศ์เย่มันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร แต่เย่ชาวฝานคือทายาทของราชวงศ์เย่ กษัตริย์เย่ตั้งความหวังกับเขาไว้มากมาย จนถึงขนาดตั้งชื่อตามแดนเหนือมนุษย์ แค่นี้ก็รู้แล้วว่ากษัตริย์เย่ให้ความสำคัญกับเย่ชาวฝานมากแค่ไหน
ตอนนี้หยางเฉินดันมาฆ่าเย่ชาวฝานตาย แค่คิดก็รู้แล้วว่ากษัตริย์เย่จะโกรธแค่ไหนหากได้ยินข่าวนี้
ในเวลานี้ กลุ่มของเย่ชาวฝานทั้งสามคน เหลือเพียงผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอดคนสุดท้าย พอเห็นหยางเฉินมองมาที่ตน เขาก็รู้สึกอ่อนยวบไปทั้งตัว คุกเข่าลงกับพื้นอย่างแรง
“คุณหยาง ได้โปรดยกโทษให้ข้าด้วย!”
หยางเฉินมองไปยังผู้แข็งแกร่งของราชวงศ์เย่ที่คุกเข่าลงแทบเท้าของตนด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ใดๆ ท่ามกลางความตกใจของทุกคน จู่ๆ เขาก็กระทืบเท้ากับพื้น
“พรึ่บ!”
หินก้อนหนึ่งมาพร้อมพลังจากเท้าของหยางเฉิน เหมือนกับกระสุนที่พุ่งออกมาจากหน้าอก แทงทะลุหว่างคิ้วของผู้แข็งแกร่งของราชวงศ์เย่
จนถึงตอนนี้ ผู้แข็งแกร่งทั้งสามของราชวงศ์เย่ ได้เสียชีวิตลงทั้งหมดแล้ว
สมาชิกของราชวงศ์หลงต่างมีสีหน้าหวาดกลัว ไม่กล้าหายใจแรง
ความสามารถที่หยางเฉินแสดงออกมาเมื่อครู่นั้นแข็งแกร่งเกินไป ด้วยวิธีการของเขา ต่อให้เหยียบราชวงศ์หลงให้ราบเป็นหน้ากลอง ก็เป็นเรื่องง่ายดายสินะ?
เมื่อนึกถึงจุดประสงค์ที่หยางเฉินมาที่ราชวงศ์หลง พวกเขาก็รู้สึกโชคดีมาก
ถ้าไม่ใช่เพราะหลงจิ้นและหลงเทียนหยู่ยืนกรานที่จะอยู่เคียงข้างหยางเฉิน ราชวงศ์หลงในปัจจุบันคงถูกหยางเฉินสังหารหมดเพียงลำพังสินะ?
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ทุกคนก็มองไปที่หลงจิ้นด้วยสายตาที่เปี่ยมด้วยความซาบซึ้ง
ในขณะเดียวกัน หลงจิ้นก็มองไปที่หยางเฉินด้วยสีหน้าอารมณ์ซับซ้อน สิ่งที่หยางเฉินทำนั้นถือเป็นการฉีกหน้าราชวงศ์เย่อย่างแท้จริง
“คุณหยาง ท่านมีอะไรจะสั่งการอีกไหม?”
หลงจิ้นหันไปทางหยางเฉินในทันใด แล้วถามด้วยความเคารพ
หยางเฉินกล่าวเรียบๆ “หลงหวงอยู่ก่อน ส่วนคนอื่นๆ ออกไปได้!”
“รับบัญชา!”
สมาชิกของราชวงศ์หลงรีบตอบรับ นำศพทั้งสามของราชวงศ์เย่ออกไป
เพียงครู่เดียวก็เหลือเพียงหยางเฉินและหลงจิ้นสองคนเท่านั้น
“เดิมทีข้าลังเลว่าจะโจมตีราชวงศ์เย่หรือไม่ แต่เมื่อรู้ว่าพวกเขายังคิดจะร่วมมือกับราชวงศ์หลงเพื่อจัดการกับข้า ข้าก็ตระหนักได้ว่า ข้าต้องทำให้ราชวงศ์เย่ขวัญหนีดีฝ่อ ถึงจะหลีกเลี่ยงปัญหาที่ไม่จำเป็นได้”
“ท่านพูดถูก อาจมีสมาชิกที่แข็งแกร่งกว่านี้อยู่ในราชวงศ์เย่ แต่ถึงแม้ข้าจะปล่อยราชวงศ์เย่ไปแล้ว แต่ราชวงศ์เย่ก็ยังไม่ยอมวางมือจากข้า วันหนึ่งข้าจะต่อสู้กับผู้แข็งแกร่งที่ไม่เคยปรากฏตัวมาก่อนของราชวงศ์เย่”
“เช่นนี้ ทำไมถึงไม่ลดความแข็งแกร่งของราชวงศ์เย่นับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป”
หยางเฉินมีสีหน้าสงบนิ่ง “ว่ากันว่า ราชวงศ์ทั้งสี่ ในทุกๆ ราชวงศ์นอกจากทายาทสายตรงแล้ว ยังมีผู้แข็งแกร่งแดนเทพอีกสิบกว่าคน?”
หลงจิ้นพยักหน้าหงึกๆ “แบบนี้นี่เอง แต่ครั้งที่แล้วราชวงศ์เย่และราชวงศ์หลงต่างส่งผู้แข็งแกร่งแดนเทพหกคนไปลอบสังหารท่าน ทั้งหมดพ่ายแพ้ยับเยิน ตอนนี้ทั้งราชวงศ์เย่และราชวงศ์หลง ถ้าไม่นับทายาทสายตรงของราชวงศ์ ก็เหลือผู้แข็งแกร่งแดนเทพเพียง 7-8 คนเท่านั้น”
“แน่นอนว่าวันนี้ราชวงศ์เย่สูญเสียผู้แข็งแกร่งไปอีกสามคน เกรงว่าจะมีผู้แข็งแกร่งแดนเทพเพียง 4-5 คนเท่านั้น”
หยางเฉินพยักหน้า แววตาเป็นประกาย “ท่านคิดว่า ถ้าตอนนี้สถานการณ์ที่แท้จริงของราชวงศ์เย่ถูกเปิดเผย ราชวงศ์เย่จะต้องเจอกับอะไรบ้าง?”
หลงจิ้นเข้าใจความหมายของหยางเฉินในทันใด หรี่ตาพลางกล่าวว่า “แม้ว่าราชวงศ์อื่นๆ จะไม่ออกหน้า เกรงว่ากองกำลังระดับสูงในเมืองราชวงศ์เย่จะอดไม่ได้ที่จะออกหน้าช่วยราชวงศ์เย่”
“ในเมืองราชวงศ์ใดๆ มีกองกำลังท้องถิ่นชั้นนำหลายกลุ่ม ไปจนถึงผู้แข็งแกร่งแดนเทพหลายคน”
หยางเฉินกล่าวว่า “ถ้าอย่างนั้น เรามาเปิดเผยสถานการณ์ที่แท้จริงของราชวงศ์เย่กันเถอะ ข้าอยากให้ราชวงศ์เย่ถูกโค่นล้มล้างอย่างสมบูรณ์!”
“ตกลง เดี๋ยวข้าจะไปจัดการเดี๋ยวนี้!” หลงจิ้นรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาเล็กน้อย
การสูญเสียของราชวงศ์ใดๆ เป็นเรื่องที่ดีสำหรับราชวงศ์อื่นๆ
มีกองกำลังจำนวนมากที่พุ่งเป้าไปที่ราชบัลลังก์ คราวนี้แม้ว่าราชวงศ์เย่ไม่ถูกโค่นล้ม แต่ก็จะถูกกระชากหน้ากาก จนอาจลดระดับไปเป็นตระกูลเดอะคิงแทน
หลงจิ้นทำงานรวดเร็วมาก หลังจากนั้นเพียงครึ่งชั่วโมง ทุกคนในจิ่วโจวก็รู้ข่าวว่าราชวงศ์เย่ได้สูญเสียผู้แข็งแกร่งแดนเทพไปเก้าคนติดต่อกัน
ยิ่งกว่านั้นข่าวคราวเหล่านี้ยังได้รับการพิสูจน์แล้ว กล่าวคือตอนนี้ราชวงศ์เย่มีผู้แข็งแกร่งแดนเทพเหลือเพียง 4-5 คนเท่านั้น เมื่อนับรวมกับทายาทสายตรงที่เป็นผู้แข็งแกร่งแดนเทพของราชวงศ์เย่ เกรงว่าจะมีเพียงสิบกว่าคนเท่านั้น
สำหรับราชวงศ์แล้ว การที่ทั้งราชวงศ์มีผู้แข็งแกร่งแดนเทพเพียงสิบกว่าคน มันถือว่าอ่อนแอเกินไป
ในขณะเดียวกัน ภายในวังราชวงศ์เย่ คฤหาสน์ราชวงศ์เย่ เมืองราชวงศ์เย่
กษัตริย์เย่นั่งอยู่บนบัลลังก์ด้านบน ด้านล่างคือบุคคลสำคัญของราชวงศ์ ในเวลานี้ทุกคนมีสีหน้าหวาดกลัว
กษัตริย์เย่ที่นั่งอยู่บนราชบัลลังก์มีสีหน้าหม่นหมองอย่างถึงขีดสุด
“ปัง!”
เขาตบบัลลังก์มังกรและตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยว “เย่ชง ออกมาเดี๋ยวนี้!”
ท่ามกลางฝูงชน เย่ชงตัวสั่นเทิ้ม รีบคุกเข่าลงกับพื้น ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว
“ท่านปู่ ข้าคิดไม่ถึงว่าผู้แข็งแกร่งทั้งสามที่เราส่งไปราชวงศ์หลงจะถูกฆ่า แม้แต่พ่อของข้า ราชวงศ์หลงก็ไม่ยอมละเว้น”
เย่ชงหมอบลงกับพื้นแล้วพูดด้วยความหวาดกลัว “ท่านปู่ เรื่องมันไม่ใช่ความผิดข้าเลย!”
“หุบปาก!”
กษัตริย์เย่ตวาดอย่างโกรธเคือง “จนป่านนี้แล้ว เจ้ายังกล้าผลักความรับผิดชอบอีกหรือ? ถ้าไม่ใช่เพราะเจ้าหลอกล่อพ่อแม่ ขอให้ข้าร่วมมือกับราชวงศ์หลงส่งผู้แข็งแกร่งแดนเทพหกคนไปจัดการกับหยางเฉิน เราจะสูญเสียผู้แข็งแกร่งแดนเทพทั้งหกคนไปไหม?”
“และครั้งนี้ พ่อของเจ้าก็ถูกเจ้าหลอกให้พาผู้แข็งแกร่งแดนเทพสองคนไปที่ราชวงศ์หลง ตอนนี้พวกเขาก็ตายไปด้วย”
“เจ้ากล้าดียังไงที่บอกว่าทุกอย่างนี้ไม่เกี่ยวกับเจ้า?”
กษัตริย์เย่แผดเสียงใส่เย่ชง ตัวสั่นด้วยความโกรธ