เซว์ซิงหลงรีบคุกเข่าลงและพูด : “ท่านห้าท่านรอสักครู่ ผมจะไปพูดกับลูกสาวสักหน่อย หากพวกเราเอาแต่คุยกันตรงนี้ เธอคงไม่รู้……”
หงห้ามองเวลา พูดเสียงเย็น : “ให้เวลาคุณสามนาที ชักช้าอีก ผมแม่งจะไม่ละเว้นคุณ!”
เฉินจื๋อข่ายจึงพูดเสียงเคร่งขรึมและเฉียบขาด : “เซว์ซิงหลงผมบอกคุณแล้ว ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป คุณอย่ามาเล่นเล่ห์กับผม ถ้าผมไม่เห็นใบทะเบียนสมรสของลูกสาวคุณกับซุนเต๋อวั่ง อย่างนั้นคุณจบเห่แน่”
เซว์ซิงหลงพยักหน้าเหมือนโขลกกระเทียม พูดอย่างลนลาน : “ประธานเฉิน ท่านห้า ท่านทั้งสองอย่ากังวลไป ผมไม่กล้าเล่นอุบายแน่นอน”
หงห้าเข้าไปเตะเขา และพูดเสียงดุ : “มารับประกันกับพวกเรามีประโยชน์อะไร ไปรับประกันกับอาจารย์เย่นู่น!”
เซว์ซิงหลงรีบคานไปตรงหน้าเย่เฉิน ยกมือขึ้นคำนับแล้วพูด : “อาจารย์เย่ท่านวางใจ ผมจะทำตามคำสั่งคุณแน่นอน จะไม่เล่นอุบายแน่!”
เย่เฉินโบกมือด้วยความรังเกียจและพูด : “รีบไปจัดการ ผมยังรอดื่มเหล้ามงคลของลูกสาวคุณอยู่!”
“อ่าๆๆ!” เซว์ซิงหลงพยักหน้าครั้งแล้วครั้งเล่า หันหลังเดินออกจากฝูงชนทันที ไปหาภรรยาและลูกสาวตนเอง
ตอนนี้ภรรยาและลูกสาวเขาไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์นี้ รอหลังจากเขาคุยกับทางตระกูลซุนเรียบร้อยแล้ว จึงจะจัดงานแต่งโดยตรง
ในเวลานี้ลูกสาวเขาเซว์จิ้งจิ้งก็กระวนกระวายใจ
เธอเข้าใจสถานการณ์ของตนเองอย่างดี รู้ว่าหากตนเองไม่รีบหาคนที่รับของไม่ดีมาแต่งงานด้วย รอเมื่อท้องโตขึ้นเรื่อยๆ ก็จะลำบาก
ถ้าตนเองไม่ได้แต่งงานแล้วท้อง เกิดลูกแล้วไม่ได้แต่งงาน เป็นการไม่ได้แต่งงานแล้วเกิดลูกเป็นเด็กชนผิวดำ อย่างนั้นชื่อเสียงของเธอในเมืองจินหลิงก็จะเหม็นเน่าไปทั่วถนน
เมื่อถึงตอนนั้น วันต่อไปหลังจากนั้นเธอจะเป็นอย่างไร?
และตอนนี้ก็ท้องได้สองเดือนแล้ว แต่หลังจากผ่านสองเดือนไปท้องก็จะป่องขึ้น ดังนั้นเธอมีเวลาเพียงสองเดือนที่จะรีบจับคนมาแต่งงาน
ในช่วงสองสามวันนี้ เธอหาคนที่เหมาะสมที่จะแต่งงานด้วยตลอด
เธอคิดตลอดว่า ถ้าเด็กในท้องไม่ใช่เด็กผิวดำ อย่างนั้นเธอจะทำเป็นไม่ได้ท้อง หาคนมาแต่งงาน จากนั้นรอเด็กเกิดค่อยบอกว่าเด็กเกิดก่อนกำหนด
เช่นนี้ตนเองก็จะสามารถปิดฟ้าข้ามทะเลลอบตีเฉินชังได้
แต่ที่น่ากล้ำกลืนคือ เด็กในท้องเป็นเด็กผิวดำ หากเด็กคลองออกมา ทุกอย่างก็จะโป๊ะแตก
ดังนั้นเธอจึงไม่สามารถให้คนที่รับของไม่ดีเป็นคนเรื่อยเปื่อย คนที่รับของไม่ดีจะต้องเป็นคนที่ยินยอมพร้อมใจ
แต่ว่า หามามากมาย เธอพบว่าคนที่มีเงื่อนไขดีๆ ไม่ยอมรับเป็นของคนรับของไม่ดีอย่างเธอเลย
คนที่มีเงื่อนไขไม่ดี ยอมรับข้อเสนอ เธอยอมรับพวกเขาไม่ได้จริงๆ
วันนี้พ่อมาพูดกับเธอว่าซุนหงเหว่ยยอมรับของไม่ดี เธอจึงดีใจมาก
เพราะแม้จะไม่คุ้นเคยกับซุนหงเหว่ยเท่าไหร่ แต่หลังจากที่เคยเห็นหน้า รูปร่างของซุนหงเหว่ยถือว่าหล่อเหล่า ดังนั้นในสายตาเซว์จิ้งจิ้งเธอมองเขาดีมาก
อีกทั้งซุนหงเหว่ยยังเคยเรียนมหาลัยที่มีชื่อเสียง เงื่อนไขทางตระกูลก็ดี ยิ่งกว่านั้นคือทั้งสองตระกูลยังทำธุรกิจร่วมกัน นี้เป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดของคนรับของไม่ดี!
ดังนั้นเธอจึงมาด้วยความปีติยินดี เฝ้ารอข่าวดีอย่างใจจดใจจ่อ
สายตาเห็นพ่อรีบเดินเข้ามา รีบถามอย่างกระตือรือร้น : “พ่อ ทุกอย่างเรียบร้อยไหมคะ? ซุนหงเหว่ยยอมแต่งงานกับหนูไหม?”
เซว์ซิงหลงมองเธออย่างซับซ้อน พูดอย่างกล้ำกลืน : “จิ้งจิ้ง คนที่แต่งงานกับลูกวันนี้ไม่ใช่ซุนหงเหว่ย”
“เอ๊?” เซว์จิ้งจิ้งถามอย่างแปลกใจ : “คนที่แต่งกับหนูไม่ใช่ซุนหงเหว่ย อย่างนั้นเป็นใครที่แต่งกับหนูล่ะ?”
เซว์ซิงหลงพูดอย่างอับอายขายขี้หน้า : “เป็นพ่อของซุนหงเหว่ย ซุนเต๋อวั่ง!”
——–