ชิเยว่นั้นหน้าถอดสีทันทีที่ได้ยินพร้อมปล่อยพลังปราณรุนแรงออกมาหมายจะหลบกีบเท้านี้
แต่เขานั้นกลับได้พบว่ากีบเท้านี้มันรวดเร็วกว่ากีบเท้าที่เขาเห็นก่อนหน้ามาสิ้นเชิง!
กระทิงเหลืองตัวนี้มันกลับยังซ่อนฝีมือเอาไว้?
ชิเยว่นั้นใช้ปราณเทวะของตนออกมาอย่างถึงที่สุด
ต่อให้อีกฝ่ายนั้นจะเป็นยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนเขาก็สามารถหลบการโจมตีได้
น่าเสียดายแค่ว่าอีกฝ่ายนั้นคือต้าหวง!
เขานั้นเร็วแต่ต้าหวงย่อมเร็วกว่า!
ร่างกายของเขาขยับหนีแต่กีบเท้าของต้าหวงนั้นกลับตามติดไปอย่างรวดเร็ว
ปัง!
เท้านั้นถีบเข้าที่หน้าของเขาอย่างจัง
คนทั้งหลายที่ได้เห็นต่างต้องอ้าปากค้าง
ชิเยว่นั้นกลับพ่ายลง!
ชิเยว่นั้นคือใคร?
เขานั้นคือยอดฝีมือในหมู่นักยุทธจนทั้งหลายเป็นตัวตนที่แม้แต่นิกายใหญ่ๆ ยังไม่กล้าหาเรื่องด้วย
เพราะนักยุทธจรที่เก่งกาจปานนี้มันย่อมจะเป็นตัวตนที่น่ากลัวเกินกว่าจะไปท้าทาย
แม้ว่าเว่ยหยูนั้นจะแข็งแกร่งแต่ว่าเขานั้นก็ไม่อาจจะเทียบเคียงกับชิเยว่ได้เลย
เพราะฉะนั้นเขาจึงทำได้แค่มาแย่งเย่หยวนซื้อของเท่านั้น
แต่เท้าเดียวนี้มันกลับพลิกฟ้าดิน!
“ฮ่าๆๆ เก่งกาจจริงๆ! ต้าหวงของข้าเก่งเสียจริง! ต้าหวง เจ้าติดตามข้าไปวันหน้าเจ้าจะต้องไร้เทียมทานในฟ้าดินแน่!” หวูฟางนั้นกล่าวขึ้นมาด้วยความตื่นเต้น
ต้าหวงนั้นย่อมไม่คิดสนใจคำพูดนั้น เขาค่อยๆ เดินเข้าไปคาบเอาดอกกระจับน้ำฝังสวรรค์มาให้แก่เย่หยวน
เย่หยวนยิ้มตอบกลับไปพร้อมเก็บสมุนไพรสวรรค์ลงก่อนจะหันไปบอกชิเยว่ “คำพูดของข้านั้นยังคงมีผล หากเจ้าหาสมุนไพรสวรรค์ที่ใช้หลอมโอสถสี่ชีพมาได้ข้าก็จะช่วยหลอมให้ แต่ดอกกระจับน้ำฝังสวรรค์นี่ข้าขอล่ะ ครั้งหน้าอย่าได้คิดขูดรีดราคาคนเช่นนี้อีก”
พูดจบเย่หยวนก็จูงต้าหวงเดินจากไป
“นี่มัน…จะไม่บ้าเกินไปหน่อย? เจ้ากระทิงเหลืองนี่มันมีพลังระดับใดกันทำไมกีบเท้าของมันจึงได้แข็งแกร่งปานนั้น?”
“ชิเยว่นั้นมีฝีมือไม่น้อยหน้าเหล่าเจ้านิกายสวรรค์ทั้งหลายเสียด้วยซ้ำแต่เขานั้นกลับไม่อาจป้องกันการดีดนั้นได้เลย!”
“นี่หรือคือพลังของพวกผิดปกติโกลาหล? ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมหวูฟางถึงคิดอยากได้มันมากขนาดนั้น!”
“แต่ปัญหาก็คือเจ้ากระทิงเหลืองนั้นสุดแสนเก่งกาจแต่เจ้าเด็กพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกขั้นต้นคนนั้นมันไปใช้วิธีไหนในการจับมันมากัน?”
…
มีเสียงวิจารณ์ดังตามขึ้นมาไม่ขาดสาย
เพียงแค่ว่าไม่มีใครจะตอบมันได้
เดิมทีแล้วพวกเขาย่อมคิดว่าเจ้าผู้บรรลุสวรรค์คนนี้อ่อนแอรังแกได้ง่าย ไม่นึกเลยว่ามันกลับจะแข็งแกร่งเหนือล้ำปานนี้
“เวลาตีคนอย่าได้ตีที่หน้า! ไอ้เด็กคนนี้มันกล้ามาหยามหน้านิกายสวรรค์เจ็ดดาวข้า! หลังข้าไปขอให้ผู้อาวุโสรองออกมาจัดการแล้วข้ายังอยากรู้นักว่ามันจะเอาอะไรมาโอหังได้อีก!”
พูดจบเว่ยหยูก็หันหน้าเดินจากไป
เมื่อคนทั้งหลายได้ยินพวกเขาต่างก็ต้องเลิกคิ้วสูง
เพราะผู้อาวุโสรองที่เว่ยหยูกล่าวถึงนั้นมีนามว่าถังเฉียน เป็นยอดฝีมือพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนครึ่งก้าว
หากเขาคนนั้นลงมือแล้วมันคงไม่มีทางที่เจ้าเด็กนั่นจะขัดขืนใดๆ ได้อีก
ดูท่าเว่ยหยูนั้นจะคับแค้นใจอย่างมากแล้ว
…
เมื่อเดินมาถึงเรือนที่พักเย่หยวนก็พบกับเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่ออกมาทักทาย
แต่เมื่อเย่หยวนเห็นสภาพของเด็กหนุ่มคนนี้ เขาก็ต้องขมวดคิ้วแน่นขึ้นทันที
เด็กหนุ่มคนนี้มีใบหน้าขาวซีดคลื่นพลังผิดปกติ แค่มองดูก็รู้ได้ว่าเขานั้นบาดเจ็บภายในอย่างหนัก
ด้วยสายตาของเย่หยวนนั้นเขาย่อมจะมองอาการนี้ออกทันที
ชีวิตของเขาคงเหลือจำกัดเต็มที!
เด็กหนุ่มนั้นก้มหัวลงคารวะ “ข้าน้อยมีนามว่าฮั่นฟางขอคารวะผู้อาวุโส! แค่กๆ…”
พูดออกมาได้แค่ไม่กี่คำเด็กหนุ่มก็ต้องไอรุนแรงออกมาจนตัวโยก
เย่หยวนนั้นมองดูสภาพของเด็กหนุ่มก่อนจะกล่าวขึ้น “ด้วยอาการบาดเจ็บเช่นนี้แล้วเจ้าคงอยู่ได้อีกไม่ถึงสองเดือน”
ฮั่นฟางนั้นพยักหน้ารับด้วยท่าทางหมดสิ้นหวัง “ข้าน้อยทราบดี”
เย่หยวนนั้นได้แต่ต้องยืนมึนงง นิกายสวรรค์หยกแท้นั้นกลับส่งคนรับใช้ที่ป่วยหนักมาให้เขา ดูท่าอีกฝ่ายจะชอบหน้าเขามากจริงๆ
จงรุยคนนั้นแสดงท่าทีได้อย่างชัดเจนนัก!
ฮั่นฟางคนนี้มีพลังแค่ชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศใหญ่ขั้นต้น แข็งแกร่งกว่าจุนเถียนนั้นไปแค่เล็กน้อย
ในนิกายนอกของนิกายสวรรค์หยกแท้นั้นตัวเขาคงเป็นได้แค่ศิษย์นอกคอกคนหนึ่ง
แต่ที่น่ารังเกียจกว่านั้นก็คือเด็กหนุ่มคนนี้ถูกทำร้ายอย่างสาหัสไม่มีการออมมือ ดูอย่างไรก็หมายเอาชีวิตกัน
ที่สำคัญไปกว่านั้นฮั่นฟางนี้ยังมีพรสวรรค์ที่ต่ำตม หากบ่มเพาะเช่นนี้ต่อไปชาตินี้เขาคงไม่อาจจะบรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำได้แน่
เย่หยวนที่ได้เห็นนั้นต้องหัวเราะขึ้นมา “นิกายสวรรค์หยกแท้มันช่างรู้วิธีรังแกคนจริง! แต่ว่าข้านั้นชอบที่จะตบหน้ามันกลับไป!”
พูดไปเย่หยวนนั้นก็หยิบเอาขวดใบน้อยออกมาสี่ขวดและโยนให้แก่ฮั่นฟาง “เจ้าเอาโอสถสวรรค์ทั้งหลายนี้ไปและเข้าเก็บตัวไม่ต้องสนใจเรื่องรับใช้ข้า! สามวันจากนี้ใครก็ตามที่มันทำเจ้าให้มีสภาพเช่นนี้ เจ้าจงไปจัดการล้างแค้นเสีย!”
ฮั่นฟางนั้นผงะไปเมื่อได้ยิน “ผู้อาวุโส อย่าว่าแต่สามวันต่อให้ท่านจะให้เวลาข้าสามสิบปีข้าก็คงไม่อาจเอาชนะเขาได้! ที่สำคัญเวลานี้เขาได้เข้าเป็นคนรับใช้ของยอดอัจฉริยะนิกายสวรรค์เจ็ดดาวอย่างเว่ยหยูคนนั้นด้วย หากข้าไปทำอะไรเขาอีกฝ่ายก็คงไม่ยอมแน่!”
เมื่อเย่หยวนได้ยินเขาก็อดยิ้มกว้างขึ้นไม่ได้
มันช่างบังเอิญเสียจริง!
“หากข้าบอกว่าสามวันมันพอมันก็ต้องพอ! เจ้ากลืนโอสถในขวดแรกไปก่อน หลังจากนั้นก็กลืนโอสถสวรรค์ปรับฐานในขวดที่สองและสามให้หมดภายในวันเดียวจากนั้นวันที่สามเจ้าค่อยกลืนโอสถจากขวดที่สี่” เย่หยวนสั่งออกมา
โอสถสวรรค์ระดับสองนั้นมันไม่ได้มีค่าใดๆ กับตัวเย่หยวนในตอนนี้แล้ว
การใช้มันเพื่อตบหน้านิกายสวรรค์หยกแท้นั้นมันก็ถือว่าไม่เลวสำหรับเย่หยวน
เมื่อกลับมาถึงที่พักฮั่นฟางก็เปิดขวดแรกออกดูและต้องตื่นตะลึงจนแทบทำมันร่วงพื้น
โอสถฟื้นสวรรค์ระดับเก้าขั้นสุดสมบูรณ์!
โอสถสวรรค์เม็ดนี้มันเหมือนดั่งน้ำน้ำอมฤตสำหรับเขา!
หลังกินโอสถฟื้นสวรรค์ลงไปแล้วอาการบาดเจ็บใดๆ ของฮั่นฟางนั้นมันก็หายไปสิ้นในเวลาแค่ครึ่งวัน
จากนั้นเขาก็เปิดขวดที่สองและสามออกมา
โอสถสวรรค์ปรับฐานระดับเก้าขั้นสุดสมบูรณ์!
ฮั่นฟางนั้นแทบลืมหายใจ
ขวดแรกนั้นมันมีโอสถอยู่เพียงแค่เม็ดเดียว
แต่ขวดที่สองและสามนั้นมันมีโอสถสวรรค์ปรับฐานอัดแน่นอยู่รวมๆ แล้วราวสามสิบเม็ดได้และทุกเม็ดยังมีคุณภาพระดับเก้าขั้นสุดสมบูรณ์!
ช่างเป็นขุมสมบัติโดยแท้!
นี่มันเป็นครั้งแรกในชีวิตที่เขาได้เห็นโอสถสวรรค์ระดับเก้ามากมายปานนี้พร้อมๆ กัน!
เมื่อฮั่นฟางหลอมกลืนโอสถสวรรค์ปรับฐานเม็ดที่สามสิบลงคอไปเขาก็รู้สึกเหมือนราวกับได้เกิดใหม่
ความเร็วในการดูดซับพลังวิญญาณของเขานั้นมันเร็วกว่าแต่ก่อนนับสิบๆ เท่า!
โอสถสวรรค์ระดับเก้าขั้นสุดสมบูรณ์นั้นมันช่างน่ากลัว!
และเวลานี้พลังบ่มเพาะของเขามันก็ขึ้นมาถึงชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศใหญ่ขั้นกลางทันที
วันต่อมาฮั่นฟางก็ได้กลืนโอสถสามเม็ดในขวดที่สี่ลงไป ทั้งสามเม็ดนั้นมันคือโอสถที่ช่วยเพิ่มพลังบ่มเพาะและมีคุณภาพไม่ด้อยไปกว่าโอสถสวรรค์จักรพรรดิ
หลังจากกลืนมันลงไปแล้วฮั่นฟางก็บรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศใหญ่ขั้นปลายทันที!
หลังจากออกมาจากการเก็บตัวสามวันฮั่นฟางก็เข้ามากราบเท้าเย่หยวนพร้อมกล่าวขึ้น “ข้าน้อยขอบพระคุณผู้อาวุโสที่ช่วยเหลือเมตตา! ชีวิตนี้ข้าน้อยขอมอบมันให้แก่ท่าน!”
เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป “เลิกพูดจาไร้สาระและไปจัดการแก้แค้นได้แล้ว”
ฮั่นฟางตอบกลับมาทันที “ขอรับท่านผู้อาวุโส!”
สองชั่วโมงต่อมานั้นฮั่นฟางก็กลับมาก้มคุกเข่าลงอีกครั้ง “ผู้อาวุโส ข้าจัดการมันแล้ว! อย่างน้อยๆ มันคงต้องนอนติดเตียงไปอีกเป็นเดือนแน่!”
เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป “ดีมาก!”
อีกด้านหนึ่งนั้นเว่ยหยูก็กำลังร้องลั่นอย่างไม่พอใจ
เขานั้นได้รับแจ้งมาแล้วว่าคนที่จัดการคนรับใช้ของเขานั้นคือคนรับใช้ของเย่หยวน
เขานั้นไม่กล้าจะไปตามหาเรื่องเย่หยวนจึงได้แต่ต้องวิ่งไปบ่นกับจงรุยอย่างไม่พอใจ “จงรุย! นิกายสวรรค์หยกแท้เจ้ามันยังคิดไว้หน้านิกายสวรรค์เจ็ดดาวข้าบ้างหรือไม่? คนรับใช้ที่เจ้าจัดให้ข้ามานั้นมันกลับไม่อาจเทียบเคียงฝีมือของคนรับใช้ที่เจ้าส่งไปให้เจ้าผู้บรรลุสวรรค์นั่นเลย!”
จงรุยนั้นเองก็ได้ยินข่าวมาแล้วและรู้ดีว่าเว่ยหยูกำลังพูดถึงเรื่องอะไร
เพียงแค่ว่าแม้จะรู้แต่เขาก็ยังมึนงงอย่างมาก ได้แต่ต้องยิ้มแห้งๆ ตอบกลับไป “น้องเว่ยหยู เจ้าเข้าใจผิดแล้ว! คนที่ข้าจัดให้รับใช้เจ้านั้นเป็นหนึ่งในยอดฝีมือของนิกายนอกเราเลย! ส่วนคนที่ข้าจัดไปให้เย่หยวนมันนั้นเป็นคนที่อ่อนแอที่สุดในนิกายนอก ที่สำคัญกว่านั้นมันยังบาดเจ็บอย่างสาหัสด้วย! ใครจะไปคิดว่าเวลาแค่สามวันนั้นมันกลับจะบรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศใหญ่ขั้นปลายขึ้นมาได้เล่า?”
………………