หลี่เจียงสงสีหน้าอึมครึมอย่างยิ่ง ทันใดนั้นขี่หลังเสือยากจะลงได้ อยู่ต่อก็ไม่ได้ ออกไปก็ไม่ได้อีก
สายตาเขามองไปยังทางออกของคฤหาสน์ซ่านกวนโดยจิตใต้สำนึกแวบหนึ่ง กลับยังคงมองไม่เห็นภาพคนที่ทำให้เขารอคอยคนนั้น
“ราชวงศ์ซ่านกวน พวกเราจะได้เจอกันอีกในสักวัน!”
หลี่เจียงสงจ้องกษัตริย์ซ่านกวนตาไม่กะพริบ หลังทิ้งคำข่มขู่ประโยคหนึ่งไว้ จึงหมุนตัวจากไป
ชั่วพริบตาเดียว คนของตระกูลหลี่ออกไปหมดแล้ว
คนของราชวงศ์ซ่านกวน มีความรู้สึกที่รอดพ้นจากอันตรายกะทันหัน เมื่อสักครู่หลี่เจียงสงพาคนเข้ามาแข่งการต่อสู้ เห็นได้ชัดว่าคือพุ่งเป้ามาเอาชีวิตผู้แข็งแกร่งชั้นสูงของราชวงศ์ซ่านกวน
ปัจจุบัน ราชวงศ์ซ่านกวนมีเพียงแค่ผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นต้นตายคนหนึ่ง มองกลับไปที่ตระกูลหลี่ กลับสูญเสียผู้แข็งแกร่งที่ครอบครองพลังสู้รบแดนเทพชั้นปลายคนหนึ่งไปแล้ว
พูดขึ้นมา ตระกูลหลี่เสียเปรียบมากกว่า
ในขณะเดียวกัน ในคฤหาสน์หลังนั้นที่หยางเฉินพักอยู่ หลังสัมผัสได้ว่าหลี่เจียงสงพาคนกลับไปแล้ว ในที่สุดเขาจึงโล่งอกไปทีหนึ่ง
“แคกๆ……”
หยางเฉินไอขึ้นฉับพลันสองสามที สีหน้าซีดเซียวอย่างยิ่ง พูดแบบหัวเราะขมขื่น “ด้วยสภาพร่างกายของฉันตอนนี้ ยังไม่มีทางรับพลังสู้รบแดนเหนือมนุษย์ขั้นสามไหว!”
เมื่อสักครู่ เขาบังคับให้ตนเองเข้าสู่ในสภาพเดือดดาล ทำให้พลังสู้รบของตนเองระเบิดออกถึงขั้นสุด
ครั้งนี้ เขาไม่เพียงนำความสามารถเพิ่มขึ้นถึงแดนเหนือมนุษย์ขั้นสามแบบทั่วไป แต่ว่าเกือบจะเทียบเท่าแดนเหนือมนุษย์ขั้นสี่
แน่นอนว่า ผลลัพธ์ของการทำแบบนี้ คือหลังจากตนเองเข้าสู่ในสภาพเดือดดาล แทบจะเสียการควบคุม ดีที่วินาทีสำคัญสุดท้าย หลี่เจียงสงพาคนถอยทัพไป มิฉะนั้นผลลัพธ์ย่อมอันตรายอย่างยิ่ง
ปัจจุบันนี้ หลังเขาเข้าสู่สภาวะคลุ้มคลั่ง แทบจะควบคุมความสามารถแดนเหนือมนุษย์ขั้นสามที่ระเบิดออกมาให้คงที่ได้
แน่นอนว่า นี่ไม่ใช่ความสามารถแกร่งสุดของเขา ขอเพียงทำให้ตนเองโกรธแค้นต่อไปอีก ยังปล่อยความสามารถแกร่งกว่าเดิมออกมาได้ เพียงแค่ ครอบครองความสามารถยิ่งแกร่ง เขายิ่งยากจะมีสติจากในสภาพเดือดดาล
โดยเฉพาะแต่ละครั้งหลังจากคลุ้มคลั่ง จะนำภาระใหญ่หลวงมาให้ร่างกาย
แต่ว่าครั้งนี้ เขาต้องบังคับนำความสามารถเพิ่มขึ้นถึงขั้นที่เทียบเท่าแดนเหนือมนุษย์ขั้นสี่ เพราะเขารู้ดีว่า นี่เดิมทีก็มีความเป็นไปได้มากกว่า เป็นหลุมพรางหนึ่งที่ตระกูลวางไว้
ในเมื่อเป็นเช่นนี้ อีกฝ่ายต้องรู้แน่นอนว่าความสามารถของเขาอยู่แดนเหนือมนุษย์ขั้นหนึ่ง
ทั้งที่ตระกูลหลี่รู้ว่า เมืองราชวงศ์ซ่านกวนมีตัวตนของผู้รักษากฎอยู่ ยังกล้าวางกับดักเช่นนี้ งั้นอธิบายได้ว่า ความสามารถของเหล่าจู่ของตระกูลหลี่คนนี้ ต่อให้สู้ผู้รักษากฎไม่ได้ ก็คงไม่แย่กว่ามากเกินไป
ก่อนหน้านี้หยางเฉินอยู่ที่ราชวงศ์ซ่านกวนรับรู้ถึงว่า อย่างน้อยมีผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นห้าคนหนึ่ง ในเมื่อเป็นเช่นนี้ อย่างนั้นความสามารถของเหล่าจู่ของตระกูลหลี่คนนั้น อย่างน้อยอยู่ที่แดนเหนือมนุษย์ขั้นสี่
เมื่อสักครู่หยางเฉินระเบิดความสามารถที่เทียบเท่าแดนเหนือมนุษย์ขั้นสี่ออกมาแล้ว และถือว่าควบคุมเหล่าจู่ของตระกูลหลี่ไว้แล้ว ไม่อย่างนั้นอีกฝ่ายจะต้องปรากฏตัวออกมาแน่
ในเวลานี้เอง กษัตริย์ซ่านกวนพาซ่านกวนโหรวมาถึงคฤหาสน์ของหยางเฉินแล้ว
“คุณหยาง ขอบคุณท่านมากนะครับที่ลงมือช่วยเหลือ!”
กษัตริย์ซ่านกวนโค้งตัวเล็กน้อยต่อหยางเฉิน ท่าทางเคารพนบนอบ
หยางเฉินพยักหน้านิดหน่อย พูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึม “เรื่องนี้ จำเป็นต้องจัดการให้เรียบร้อย ครั้งนี้ ผมยังสามารถข่มขู่ตระกูลไว้ได้ อย่างนั้นถ้ารอต่อไปผมกลับไปล่ะครับ?”
กษัตริย์ซ่านกวนพยักหน้า บนหน้าเต็มไปด้วยความกังวล
หยางเฉินไม่อาจหยุดค้างอยู่ที่ราชวงศ์ซ่านกวนไปได้ตลอด ปัจจุบันตระกูลหลี่เปิดเผยเขี้ยวออกมาแล้ว หลังหยางเฉินออกไป ตระกูลหลี่คงต้องกลับมาหาเรื่องแน่
“ตระกูลหลี่ กลัวว่าคงไม่อ่อนข้อเพื่อให้เรื่องราวสงบลงแน่ โดยเฉพาะครั้งนี้การตายของหลี่หยาง เป็นโอกาสดีที่สุดที่จะลงมือสู้กับราชวงศ์ซ่านกวน”
เวลานี้ซ่านกวนโหรวเอ่ยปากพูดขึ้นกะทันหัน
หยางเฉินกับกษัตริย์ซ่านกวนต่างมองทางซ่านกวนโหรวกันหมด ซ่านกวนโหรวพูดต่อไป “ตอนนี้แทบจะมั่นใจได้ว่า เหล่าจู่ของตระกูลหลี่ ยังมีชีวิตอยู่ ความสามารถคงต้องก้าวสู่แดนเหนือมนุษย์แล้ว โดยเฉพาะยังเป็นประเภทที่แกร่งมากด้วย”
“ไม่เพียงแค่นี้ ไม่รู้ว่าตระกูลหลี่ครอบครองแผนการอะไรไว้อีก ถึงบังคับเพิ่มความสามารถของผู้แข็งแกร่งอย่างน้อยแดนหนึ่งได้”
“วันนี้ หลี่เจียงสงพาคนเข้ามาราชวงศ์ซ่านกวนด้วยตัวเอง ก็ฉีกหน้าแล้ว ถ้าไม่ใช่คุณหยางลงมือ กลัวว่าเหล่าจู่ของตระกูลหลี่คงปรากฏตัวแล้ว”
“หนูคิดว่า ตอนนี้ตระกูลหลี่ต้องกำลังหารือแผนการอยู่ บางทีอีกไม่นานนัก พวกเขาคงกลับมาโจมตีอีกครั้ง”
ฟังคำพูดของซ่านกวนโหรวแล้ว กษัตริย์ซ่านกวนสีหน้ายิ่งเคร่งขรึมขึ้นมากกว่าเดิม เหตุผลที่เขาให้ความสำคัญต่อซ่านกวนโหรว ไม่เพียงแค่พรสวรรค์ด้านบูโดของซ่านกวนโหรว ยังเพราะสติปัญญาเฉลียวฉลาดของเธอด้วย
ซ่านกวนโหรววิเคราะห์พวกนี้มา บางอย่างในนี้ แม้แต่เขาก็นึกไม่ถึง
“งั้นแกคิดว่า ถ้าตอนที่ตระกูลหลี่มาอีก พวกเราควรรับมืออย่างไร?” กษัตริย์ซ่านกวนถามขึ้น
“ในเมื่อแน่ใจว่า ตระกูลหลี่จะต้องกลับมาโจมตีแน่นอน ทำไมพวกเราไม่เป็นฝ่ายออกโจมตีก่อนล่ะคะ?” ซ่านกวนโหรวพูดจาด้วยท่าทางนิ่งสงบ
หลังได้ยินซ่านกวนโหรวบอกอยากเป็นฝ่ายออกโจมตี กษัตริย์ซ่านกวนทำหน้าตกใจ “เป็นฝ่ายออกโจมตี?”
ราชวงศ์ซ่านกวนไม่เหมือนกับตระกูลหลี่ หลี่เจียงสงสามารถนำทัพผู้แข็งแกร่งของตระกูลมาขอคำปรึกษาได้ ถ้าราชวงศ์ซ่านกวนไปตระกูลหลี่ หาเหตุผลอะไรล่ะ?
คงจะพูดไม่ได้ว่า ราชวงศ์ซ่านกวนไปขอคำปรึกษากับตระกูลหลี่กระมัง?
อีกอย่าง ราชวงศ์ซ่านกวนควบคุมเมืองราชวงศ์แห่งนี้มาหลายร้อยปีแล้ว ถ้ากำจัดตระกูลหลี่ นี่จะให้ตระกูลอื่นในเมืองราชวงศ์แห่งนี้มองอย่างไร?
“คุณปู่คะ หนูรู้ว่าท่านกำลังลังเลอะไร ราชวงศ์มีศักดิ์ศรีของราชวงศ์ แต่ตระกูลหลี่ฆ่าหัวใจของราชวงศ์พวกเราไม่ตาย ขอเพียงให้โอกาสตระกูลหลี่อีก พวกเขาต้องไม่ปล่อยพวกเราไปเด็ดขาดค่ะ”
ซ่านกวนโหรวพูดด้วยท่าทางจริงจัง “ตอนนี้ มีเพียงกำจัดตระกูลหลี่ ถึงรับประกันความมั่นคงวันหลังของราชวงศ์ซ่านกวนได้ค่ะ คุณปู่ ลงมือกับตระกูลหลี่เถอะค่ะ!”
กษัตริย์ซ่านกวนไม่ได้พูดอะไร ในแววตาลึก เปล่งประกายแสงรุ่งโรจน์
เขาไม่เคยคิดมาก่อน มีสักวันหนึ่ง จะต้องพาผู้แข็งแกร่งของราชวงศ์ ไปปราบปรามตระกูลชั้นนำแห่งหนึ่งในเมืองราชวงศ์ด้วยตนเอง
นี่เกี่ยวข้องกับศักดิ์ศรีของราชวงศ์ซ่านกวน
ถ้าหากตระกูลหลี่มาราชวงศ์แล้วโดนทำลาย คนภายนอกจะคิดเพียงว่า ตระกูลหลี่ไม่เจียมตัวเอง
แต่ถ้าเขาพาผู้แข็งแกร่งของราชวงศ์ไปตระกูลหลี่แล้ว ถ้ากำจัดตระกูลหลี่ได้ก็ยังดี แต่ถ้ากำจัดทิ้งไม่ได้ล่ะ?
ต่อไป อำนาจกษัตริย์ของราชวงศ์ในเมืองราชวงศ์จะอยู่ที่ไหน?
ถึงตอนนั้น ตระกูลมากมายในเมืองราชวงศ์ ล้วนจะเป็นฝ่ายหนีไปพึ่งตระกูลหลี่กันเองกระมัง?
ในช่วงเวลาสั้นๆ บางทีตระกูลหลี่ไม่มีทางทำอะไรราชวงศ์ได้ แต่ระยะยาวไป ตระกูลหลี่ทางนั้นนับวันยิ่งแกร่ง อาจมีสักวันหนึ่ง พวกเขาจะร่วมมือมาปราบปรามราชวงศ์หรือไม่?
“ไม่ได้!”
ทันใดนั้นกษัตริย์ซ่านกวนเอ่ยปาก ปฏิเสธการออกโจมตีก่อนที่ซ่านกวนโหรวจะเสนอขึ้นไปโดยตรง
“คุณปู่!”
ชั่วขณะหนึ่งซ่านกวนโหรวร้อนใจแล้ว “ศักดิ์ศรีของราชวงศ์ หรือว่าสำคัญกว่าความเป็นความตายของราชวงศ์เหรอคะ?”
กษัตริย์ซ่านกวนขมวดคิ้ว พูดจาเสียงเย็นชา “ต่อให้เหล่าจู่ของตระกูลหลี่ยังมีชีวิตอยู่ ขอเพียงเขากล้ามาราชวงศ์ ผู้รักษากฎของเมืองราชวงศ์ จะไม่ยอมเขาเด็ดขาด”
“คุณปู่คะ ผู้รักษากฎจะปรากฏตัวเพียงแค่ตอนที่ราชวงศ์กำลังจะพังพินาศนะคะ คุณปู่เคยคิดหรือเปล่าคะ ถ้าตระกูลหลี่กลับมาโจมตีอีกครั้ง เรื่องเมื่อสักครู่เกิดขึ้นอีกรอบหนึ่ง ถ้าคุณหยางไม่อยู่ พวกเราจะรับมืออย่างไร?”
“ถึงตอนนั้น ผู้แข็งแกร่งชั้นสูงของราชวงศ์โดนฆ่าจนเกลี้ยง ราชวงศ์จะยังเป็นราชวงศ์เหรอคะ?”
“ตอนนั้น กลัวว่าไม่ต้องให้เหล่าจู่ออกหน้า ราชวงศ์ก็น่ายกย่องสมชื่อแล้ว ต่อให้ตระกูลหลี่หวาดกลัวผู้รักษากฎ ไม่ทำลายราชวงศ์พวกเรา ราชวงศ์ก็ไม่มีทางควบคุมเมืองราชวงศ์ต่อไปได้หรอกค่ะ!”
ซ่านกวนโหรวพูดโน้มน้าวครั้งแล้วครั้งเล่าด้วยความหวังดี “คุณปู่คะ เป็นฝ่ายออกโจมตีก่อนเถอะค่ะ!”