“หุบปาก!”
กษัตริย์ซ่านกวนตวาดใส่ “รับมือตระกูลหลี่อย่างไร ฉันจัดการได้เอง!”
พูดจบ เขาจึงออกไปอย่างฉุนเฉียว
ตั้งแต่ต้นจนจบ หยางเฉินไม่ได้พูดอะไรทั้งสิ้น นี่คือเรื่องราวของราชวงศ์ซ่านกวน ไม่เกี่ยวข้องกับเขา ถ้าไม่เห็นแก่หน้าของซ่านกวนโหรว เมื่อสักครู่เขาคงไม่แอบลงมือ
“คุณหยางคะ คุณคิดว่า ราชวงศ์ควรจะเป็นฝ่ายออกโจมตีเองหรือไม่?”
ผ่านไปนาน ซ่านกวนโหรวมองทางหยางเฉิน ถามแบบทำหน้ารอคอย
หยางเฉินส่ายหน้าแล้ว “เส้นสนกลในแท้จริงของราชวงศ์ ผมไม่รู้ชัด บางทีถึงแม้เมื่อสักครู่ผมไม่ลงมือ ตระกูลหลี่คงทำไม่สำเร็จเหมือนกัน ผมให้คำตอบคุณไม่ได้”
ฟังหยางเฉินพูดขนาดนี้ ชั่วขณะนั้นซ่านกวนโหรวทำหน้าหมดหวัง
แต่เธอรู้ชัดเจน ที่หยางเฉินพูดเป็นเรื่องจริง ราชวงศ์สามารถควบคุมราชวงศ์มาได้หลายร้อยปี จะไม่มีเส้นสนกลในได้อย่างไรกัน?
ถ้าเมื่อสักครู่หยางเฉินไม่ลงมือ กษัตริย์ซ่านกวนจะมีวิธีจัดการตระกูลหลี่หรือไม่ ซ่วนกวนโหรวไม่รู้ชัด แต่สิ่งที่เธอแน่ใจได้คือ ถ้าหยางเฉินไม่ลงมือ ผู้แข็งแกร่งชั้นสูงของราชวงศ์ซ่านกวน คงตายมากมาย
และขณะเดียวกัน ในโรลส์-รอยซ์คันหนึ่ง ผู้นำตระกูลหลี่หลี่เจียงสง สีหน้าอึมครึมถึงขีดสุด กัดฟันพูดว่า “สารเลว นึกไม่ถึงความสามารถของหยางเฉินจะแกร่งเช่นนี้ แม้แต่เหล่าจู่ยังไม่กล้าออกหน้ามาง่ายๆ”
“ผู้นำครับ เมื่อสักครู่ผู้แข็งแกร่งลึกลับที่ลงมือฆ่าหลี่มู่คนนั้น เป็นหยางเฉินจริงเหรอครับ?”
ผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอดคนหนึ่ง บนหน้าเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ
ชื่อของหยางเฉิน คนของตระกูลหลี่รู้แจ่มแจ้งดีมาก ภายในอายุสามสิบปี ทะลวงสู่แดนเหนือมนุษย์ พอจะทำให้คนตื่นตกใจแล้ว แต่ว่าเมื่อสักครู่ลักษณะพลังที่หยางเฉินระเบิดออกมา เห็นชัดว่าไกลเกินกว่าแดนเหนือมนุษย์ขั้นหนึ่ง
หลี่เจียงสงกัดฟันพูดว่า “นอกจากหยางเฉินแล้ว ยังเป็นใครได้อีก? หรือว่า ราชวงศ์ซ่านกวน ยังมีผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์คนอื่นอีกงั้นเหรอ?”
“เป็นผู้รักษากฎหรือเปล่าครับ?”
ผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอดคนนั้นพูดอย่างระมัดระวัง “ไม่แน่ว่า หยางเฉินอาจเป็นเพียงหมากตัวหนึ่ง เดิมทีผู้รักษากฎกำลังพิทักษ์อำนาจของราชวงศ์ ไม่แน่ว่า ก่อนหน้านี้คนที่ลงมือฆ่าหลี่มู่ ก็คือผู้รักษากฎ”
“ถึงแม้มีคนตามเอาเรื่อง พวกเขาก็คงผลักไปที่ตัวของหยางเฉิน โดยเฉพาะอย่างยิ่งหยางเฉินก็คือผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์”
ชั่วขณะนั้นหลี่เจียงสงทำหน้าตกใจ “ความหมายของนายคือ เป็นผู้รักษากฎลงมือแล้ว?”
“ใช่ครับ!”
คนคนนั้นรีบพยักหน้าทันที
หลี่เจียงสงไม่ได้พูดจา เงียบงันตั้งนาน ถึงกัดฟันแน่นพูดว่า “ถ้าเป็นแบบนี้จริง งั้นพวกเรายังมีโอกาสชนะกับผีอะไร?”
“ยังรอไว้เจอเหล่าจู่แล้ว ค่อยดูว่าเหล่าจู่จะว่าอย่างไรเถอะครับ!” คนคนนั้นก็เป็นเครือญาติของตระกูลหลี่ เวลานี้เอ่ยปากบอก
อีกสามสิบนาทีต่อมา หลี่เจียงสงกลับถึงตระกูลหลี่แล้ว
เขาเข้าไปทางห้องลับห้องหนึ่ง โดยสารลิฟต์โดยตรง มุ่งหน้าไปยังฐานทัพลับใต้ดินแห่งหนึ่งที่ชั้นเก้า ภายในฐานทัพ ภาพคนที่แก่หง่อมคนหนึ่ง กำลังนั่งขัดสมาธิ กลิ่นอายพร่ามัวเหมือนจะมีแล้วก็ไม่มีส่วนหนึ่ง กระจายออกมาจากบนตัวเขา
“คุณพ่อ!”
หลี่เจียงสงโค้งตัวเล็กน้อยต่อภาพคนคนนั้น ท่าทีเคารพนบนอบอย่างยิ่ง
เหล่าจู่ของตระกูลหลี่ ผู้สูงวัยอายุร้อยปีคนหนึ่ง คาดไม่ถึงยังมีชีวิตอยู่บนโลก
“ล้มเหลวแล้ว?”
เหล่าจู่เอ่ยปากถามขึ้น และไม่ได้หันหน้า น้ำเสียงเรียบนิ่งที่สุด
หลี่เจียงสงพยักหน้า กัดฟันบอกว่า “ผู้รักษากฎ มีความเป็นไปได้จะลงมือแล้วครับ!”
“เป็นไปไม่ได้!”
เหล่าจู่พูดแบบมั่นใจมาก
จากนั้น เขาค่อยๆ ลุกขึ้น ดวงตาที่ขุ่นมัวคู่นั้น ตกอยู่บนตัวของหลี่เจียงสงแล้ว “แกทำให้ฉันผิดหวังมาก!”
“คุณพ่อ!”
ชั่วขณะนั้นหลี่เจียงสงหวาดผวา รีบคุกเข่าลงที่พื้นทันที ตาแดงก่ำพูดว่า “ผมก็นึกไม่ถึงเหมือนกันครับว่าในคฤหาสน์ซ่านกวน ยังมีผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์คนอื่นอยู่อีกครับ”
“ป้าบ!”
เสียงตบหน้าที่ก้องกังวานทีหนึ่งดังขึ้น บนหน้าของหลี่เจียงสงโดนตบไปทีหนึ่งอย่างหนัก
ร่างกายของหลี่เจียงสงเหมือนเป็นลูกบอล ลอยออกไปโดยตรงแล้ว ชนบนผนังห้องลับอย่างรุนแรง
“คุณพ่อใจเย็นครับ!”
หลี่เจียงสงหวาดผวาถึงขีดสุดแล้ว เขารู้สึกว่ากระดูกทั่วทั้งตัวหลุดออกแล้ว นอนหมอบอยู่บนพื้นพูดจาอ้อนวอน
เหล่าจู่พูดด้วยเสียงเย็นชา “แกไม่สมควรจริงๆ ที่ไปวางแผนกับเจ้าหนุ่มคนนั้น”
ชั่วพริบตาหลี่เจียงสงตกใจ เขาเข้าใจแน่นอนว่า เจ้าหนุ่มคนนั้นที่เหล่าจู่พูดถึงคือใคร
ตั้งแต่หยางเฉินได้รับคำเชิญของกษัตริย์ซ่านกวน ต้องมาราชวงศ์ซ่านกวน หลี่เจียงสงก็เริ่มต้นวางหมาก ให้หยางเฉินเจอกับหลี่เป่าเฟิงโดยบังเอิญบนเครื่องบิน เพราะกัวฉูฉู่ ดังนั้นจึงก่อให้เกิดความขัดแย้งของหยางเฉินและหลี่เป่าเฟิงขึ้น
ทุกอย่างล้วนอยู่ในการควบคุมของเขา เป็นเพราะเขารู้จักหยางเฉินเป็นอย่างดี จึงคำนวณมาเรียบร้อยว่าหยางเฉินคงลงมือฆ่าหลี่เป่าเฟิงด้วยตนเอง
จนกระทั่งหลี่หยางไปราชวงศ์ซ่านกวนอยากพาตัวหยางเฉินไป รวมทั้งระหว่างทางที่หลี่หยางกลับมาแล้วโดนฆ่า ล้วนเป็นเขาวางแผนด้วยตนเอง
ก็แค่เพื่อสร้างข้ออ้างอันหนึ่งให้เขาลงมือต่อราชวงศ์ซ่านกวน รอถึงตอนที่ผู้รักษากฎปรากฏตัว ตระกูลหลี่สามารถมีข้ออ้างดำเนินการสังหารผู้แข็งแกร่งชั้นสูงของราชวงศ์ซ่านกวนได้ต่อไป
เพื่อผลประโยชน์ของตระกูลหลี่แล้ว คาดไม่ถึงวางแผนกับมือ ฆ่าลูกชายและหลานชายแท้ๆ ของตนเองทิ้ง แค่คิดก็รู้ว่า หลี่เจียงสงเป็นคนที่ฝีมือโหดเหี้ยมมากแค่ไหน
เพียงแต่ เดิมทีเขาคิดว่า ความสามารถของหยางเฉินมีเพียงแดนเหนือมนุษย์ขั้นหนึ่ง ต่อให้ก้าวก่ายเรื่องราวของตระกูลหลี่และราชวงศ์ซ่านกวน ก็ไม่เป็นอะไรมาก ขอเพียงเหล่าจู่ออกหน้า ย่อมสามารถฆ่าทิ้งได้ง่ายดาย
แต่ว่าเหล่าจู่พูดแล้วว่าผู้รักษากฎไม่ได้ลงมือ นั่นหมายความว่า ก่อนหน้านี้ผู้แข็งแกร่งลึกลับที่ใช้ใบไม้ฆ่าหลี่มู่ทิ้ง ก็คือหยางเฉิน
จนกระทั่งวินาทีนี้ เขาถึงสำนึกได้ ความสามารถของหยางเฉิน ไกลเกินกว่าแดนเหนือมนุษย์ขั้นหนึ่ง มิฉะนั้นคงไม่ทำให้บิดาของตนเองโกรธเคืองเช่นนี้
“คุณพ่อครับ ผมสำนึกผิดแล้ว ท่านกรุณาชี้แนะด้วยครับ ตอนนี้ผมควรทำอย่างไรดี?” หลี่เจียงสงคุกเข่าลงพื้น ถามด้วยความหวาดกลัวไม่สบายใจ
หลี่เจียงสงคือกลัวจริงๆ แล้ว ถ้าหยางเฉินเป็นเพียงผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นหนึ่งจริง เดิมทีเขาจะไม่สนใจ ขอเพียงหยางเฉินกล้าลงมือ เขาฆ่าทิ้งไปโดยตรงก็จบ
ผู้รักษากฎของราชวงศ์ ที่คุ้มครองคือราชวงศ์ หยางเฉินนั้นไม่ใช่ ต่อให้เขาฆ่าหยางเฉินแล้ว ผู้รักษากฎคงไม่ปรากฏตัว
ขอเพียงหยางเฉินตาย ทั้งราชวงศ์ซ่านกวน คงไม่มีใครสามารถขัดขวางจังหวะก้าวเดินของตระกูลหลี่ได้เลย
แต่ว่าตอนนี้ ไม่เพียงกำจัดหยางเฉินไม่ได้ แต่กลับโดนหยางเฉินทำแผนการของเขายุ่งเหยิงแล้ว
สีหน้าเหล่าจู่ตระกูลหลี่อึมครึมถึงขีดสุดแล้ว พอฝึกฝนมาถึงขั้นแบบเขานี้ ยากมากที่จะมีเรื่องราวมาทำให้สภาพจิตใจของเขาได้รับความเปลี่ยนแปลงใหญ่หลวงเช่นนี้
ตั้งนาน เขาถึงพูดเสียงแข็ง “ตอนนี้ มีเพียงฉันลงมือด้วยตัวเอง ฆ่าเจ้าหนุ่มคนนี้ก่อน มีเพียงเขาตายไป ตอนที่ลงมือกับราชวงศ์ซ่านกวนอีกรอบ ถึงมีโอกาสชนะมากกว่า”
หลี่เจียงสงตะลึงครู่หนึ่ง จากนั้นเข้าใจความหมายของเหล่าจู่
ถ้าหากจัดการราชวงศ์ซ่านกวนก่อน รอตอนที่ราชวงศ์ซ่านกวนใกล้จะพังพินาศ ผู้รักษากฎถึงจะปรากฏตัว ต่อให้พวกเขาเตรียมการมาครบถ้วนแล้ว เอาการตายของหลี่หยางกับหลี่เป่าเฟิงสองพ่อลูกคิดบัญชีที่ราชวงศ์ซ่านกวน แต่ก็ไม่มีทางรับรองว่า ผู้รักษากฎจะยืนยันปกป้องราชวงศ์
ตอนนั้น นอกจากผู้รักษากฎคนหนึ่งแล้ว ยังมีหยางเฉินที่ความสามารถเกินกว่าแดนเหนือมนุษย์ขั้นหนึ่งอีกคน
เหล่าจู่ตระกูลหลี่จัดการผู้รักษากฎคนหนึ่ง ยังคงสามารถฝืนทนรับมือไหว ถ้าเกิดเพิ่มหยางเฉินมาอีกคน ก็ยากแล้ว
แต่ถ้าฆ่าหยางเฉินก่อน ค่อยจัดการราชวงศ์ซ่านกวน รอตอนที่ผู้รักษากฎปรากฏตัวอีกรอบ อย่างน้อยก็ไม่มีหยางเฉินแทรกแซง
“งั้นก็ลำบากคุณพ่อแล้วนะครับ!”
ในลูกตาของหลี่เจียงสง มีแสงมันวาวอันน่าตื่นเต้นเปล่งประกาย