ใบหน้าของเหล่านักบุญสูงทั้งหลายนั้นดูมืดดำคร่ำเครียดลงทันที
มีหรือที่พวกเขาจะไม่เคยคิดถึงเรื่องที่เย่หยวนกล่าวนี้?
แต่ด้วยสภาพของพวกเขานั้นนอกจากนอนรอความฉิบหายแล้วมันยังจะทำอะไรได้?
สู้ไปอย่างไร้หนทางชนะนั้นมันก็มีแต่เร่งความตายของตัวเองเท่านั้น
พันธมิตรโอสถนั้นแข็งแกร่งจนเกินไป!
“หากไม่คิดยอมรับแล้วจะให้ทำอย่างไรได้เล่า?” ต้าวหยุนกล่าวขึ้นมาด้วยท่าทางหมดแรง
“หากไม่ยอมพวกเจ้าก็ต้องลุกขึ้นต้าน! พวกเจ้านั้นต่างเป็นยอดคนที่อยู่บนจุดสูงสุดของทวีปพิรุณใส มีแต่ต้องร่วมมือกันเท่านั้นถึงจะพอต่อต้านพันธมิตรโอสถได้บ้าง!” เย่หยวนกล่าวขึ้นมา
แต่นักบุญสูงจื่อหยางนั้นกลับส่ายหัวปฏิเสธขึ้นทันที “เปล่าประโยชน์! ต่อให้เราจะรวมตัวกันมันก็คงไม่อาจเทียบพันธมิตรโอสถนั้นได้!”
เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป “อีกฝ่ายมันก็แค่ยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนราวยี่สิบคน! ในที่แห่งนี้พวกเจ้าก็มีถึงสิบสองคนแล้ว! ยอดฝีมือในห้ายอดแดนสวรรค์นี้อย่างน้อยๆ มันก็คงมีถึงสิบห้าคนมิใช่หรือ? บวกกับเหล่านักบุญสูงแห่งเขาหมื่นอสูรนั้นแล้วพวกเจ้าย่อมจะมีกำลังมากกว่าพันธมิตรโอสถแน่! ส่วนเรื่องกำลังต่อสู้ระดับสูงนั้นให้ข้าเป็นคนจัดการมันเอง!”
“อะไรนะ?! เขาหมื่นอสูรนั้นมีนักบุญสูงเพิ่มถึงเก้าคนตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?” จื่อหยางนั้นอดร้องถามขึ้นไม่ได้
เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป “พันธมิตรโอสถนั้นมีโอสถสวรรค์ระดับแท้สร้างยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนได้นับไม่ถ้วน ทำไมข้าจะทำบ้างไม่ได้? หากมีสมุนไพรสวรรค์มากพออย่าว่าแต่เก้า ต่อให้จะเก้าสิบข้าก็สร้างได้!”
คนทั้งหลายนั้นได้แต่มองหน้าเย่หยวนอย่างไม่อยากเชื่อสายตา
พวกเขานั้นต้องทนยากลำบากแค่ไหนกว่าจะบรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนขึ้นมาได้?
แต่เมื่อมันออกมาจากปากเย่หยวนนั้น ชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนนั้นกลับเข้าถึงได้ง่ายดายราวกับการหายใจ
ทำเอาคนทั้งหลายแทบอยากจะสิ้นใจลงตรงนั้น!
แต่คิดไปแล้วมันก็ทำให้คนทั้งหลายโล่งใจขึ้นมากเช่นกัน
ทำไมพันธมิตรโอสถมันถึงได้มียอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรรดิเซียนมากมายปานนั้น?
มันเพราะว่าโอสถสวรรค์ระดับแท้มิใช่หรือ?
“เย่ผู้นี้ไม่ต้องให้พวกเจ้าช่วยลงมืออะไรด้วย หลังจากเย่ผู้นี้กลับไปถึงห้ายอดแดนสวรรค์ได้แล้วข้าหวังว่าพวกเจ้าจะช่วยเหลือข้าลับๆ เท่านั้น! การเก็บเกี่ยวครั้งนี้มันย่อมจะไม่ธรรมดา ข้าจะช่วยพวกเจ้าหลอมโอสถสวรรค์และพัฒนาพลังฝีมือไปเอง วันหน้าหลังจากทำลายพันธมิตรโอสถมันลงได้แล้วเย่ผู้นี้จะก่อตั้งศาลาโอสถขึ้นมาอีกครั้งหนึ่งและสั่งสอนวิชาการหลอมโอสถสวรรค์ระดับแท้ ให้คนทั้งหลายไม่ต้องเกรงกลัวอยู่ใต้อำนาจของใครอีก! พวกเจ้าคิดอย่างไร?”
เหล่าคนทั้งหลายนั้นต่างเป็นเฒ่ามากเล่ห์ หากไม่แน่ใจว่าจะสำเร็จแน่นแล้วต่อให้จะช่วยชีวิตพวกเขาไว้สุดท้ายพวกเขาก็คงไม่ยอมรับปากช่วย
หรือต่อให้จะรับปากช่วยไปตรงนี้พวกเขาก็อาจจะเอาข่าวนี้กลับไปบอกพันธมิตรโอสถเพื่อแลกรางวัลเล็กๆ น้อยๆ ก็เป็นได้
หากคิดอยากดึงพวกเขาเข้าร่วมจริงๆ แล้วมันก็ต้องยื่นผลประโยชน์ให้เห็นกับตาก่อน!
สั่งสอนวิชาโอสถหลอมโอสถสวรรค์ระดับแท้ มันย่อมจะน่าดึงดูดมากสำหรับพวกเขาทั้งหลาย
เพื่อที่จะกดหัวพวกเขาทั้งหลายไว้ทางพันธมิตรโอสถนั้นย่อมจะไม่ปล่อยให้พวกเขาได้โอสถสวรรค์ระดับห้ามาใช้แน่นอนเพื่อตัดเส้นทางที่พวกเขาอาจจะพัฒนาเหนือล้ำพวกตน
ไม่เช่นนั้นแล้วมีหรือที่คนทั้งหลายนั้นจะยอมเสี่ยงชีวิตลงมายังดินแดนอันตรายอย่างวังศักดิ์สิทธิ์เขาวงกตนี้?
คนอื่นๆ นั้นอาจจะไม่รู้แต่พวกเขานั้นย่อมรู้ดีว่าวังศักดิ์สิทธิ์เขาวงกตมันเป็นสถานที่อันตรายแค่ไหน!
ก่อนนั้นกลุ่มยอดฝีมือของยุคสมัยได้ลงมายังที่แห่งนี้และมีเพียงแค่โฉปู้ฉุนเท่านั้นที่รอดออกไป
มีหรือที่พวกเขาจะเดาไม่ได้ว่ามันอันตรายแค่ไหน?
เพียงแค่ว่าพวกเขานั้นไม่มีทางเลือก!
แน่นอนว่าเมื่อเย่หยวนกล่าวถึงเรื่องนี้ขึ้นมาเหล่านักบุญสูงทั้งหลายต่างก็ต้องเบิกตากว้าง
“น้องเย่ นี่เจ้าพูดจริง?” นักบุญสูงจื่อหยางกล่าวถาม
เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป “จริงเสียจริงกว่าจริง! วันหน้านั้นหลังจากข้าตั้งศาลาโอสถขึ้นมาใหม่แล้วบรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนได้การช่วยพวกเจ้าทั้งหลายขึ้นสู่ชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนขั้นสุดมันก็คงมิใช่เรื่องยากเช่นกัน! พวกเจ้ารู้ดีว่ามันมิใช่เรื่องเกินมือข้า”
ด้วยทรัพยากรที่จำกัดนี้เย่หยวนย่อมจะแทบไม่มีหนทางใดที่จะฝึกฝนโอสถสวรรค์ระดับห้าขึ้นถึงระดับแท้ในทวีปพิรุณใสนี้ได้
เย่หยวนนั้นคาดเดาว่าฝ่ายพันธมิตรโอสถเองก็คงยังไม่อาจจะหลอมโอสถสวรรค์ระดับห้าให้ถึงระดับแท้ได้เช่นกัน
เพราะจะอย่างไรเสียสมุนไพรสวรรค์ระดับห้าบนทวีปพิรุณใสนั้นมันก็แทบเรียกได้ว่าไม่มีอยู่จริง!
แต่เย่หยวนนั้นมีรากฐานที่สุดแสนมั่นคงสำหรับโอสถสวรรค์ระดับห้าพื้นฐานทั้งหลายแล้วมันคงไม่เกินความสามารถหากจะหลอมให้ถึงระดับเก้า
นักบุญสูงจื่อหยางนั้นหันไปมองหน้าเหล่านักบุญสูงทั้งหลาย “พี่น้อง พวกเจ้าเห็นว่าอย่างไรกันบ้าง? ชายหนุ่มคนนี้มันคือคนที่อาจจะขึ้นถึงระดับของหลี่ฉางเซิงคนนั้นได้!”
ชัดเจนเลยว่าเขานั้นตัดสินใจแล้ว
นักบุญสูงต้าวหยุนนั้นพยักหน้ารับขึ้นตาม “แน่นอน นิกายสวรรค์เจ็ดดาวข้าขอเข้าร่วมด้วย! แต่ข้านั้นมีข้อแม้หนึ่ง เราต้องได้เห็นยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนขั้นปลายก่อนเริ่มสงคราม!”
เย่หยวนพยักหน้ารับ “แน่นอน ข้าคิดอยากแก้แค้นไม่ได้คิดอยากรนหาที่ตาย!”
นักบุญสูงเทียนลู่กล่าวขึ้น “ได้ ข้าร่วมด้วย!”
เหล่านักบุญสูงทั้งสิบสองนั้นต่างรับปากอย่างไม่มีใครขัด
ใครจะไปคิดขัด! เพราะคนที่หลอมโอสถสวรรค์ระดับแท้ได้นั้นนอกพันธมิตรโอสถแล้วมันมีแค่เขาคนนี้เท่านั้น!
หากผ่านโอกาสนี้ไปแล้วมันก็คงไม่มีที่ไหนขายให้ได้อีก!
เหล่ายอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนนั้นต่างต้องเผชิญเต๋าทุกข์จักรพรรดิเซียนกันสิ้น หากกำลังของพวกเขาไม่มีการพัฒนาแล้วพวกเขาก็คงต้องตายลงในสักวันหนึ่ง
“น้องเย่ เจ้านับข้าไปด้วยได้หรือไม่? เพราะอย่างไรตอนนี้ข้าก็มีนักบุญสูงภูติแท้ข้างกาย!” หวูฟางกล่าวขึ้น
เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป “แน่นอน! เจ้าไปหาสมุนไพรสวรรค์ที่ใช้หลอมโอสถสวรรค์หยกล้ำศักดิ์สิทธิ์มาแล้วข้าจะช่วยให้เจ้าบรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนด้วย!”
เมื่อหวูฟางได้ยินเช่นนั้นเขาก็ต้องยิ้มกว้างขึ้นทันที
สมุนไพรสวรรค์ที่ใช้หลอมโอสถสวรรค์หยกล้ำศักดิ์สิทธิ์นั้นมันเป็นของที่หาได้ยากยิ่ง แต่หากเขาทำได้เขาย่อมจะบรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนได้แน่!
นักบุญสูงต้าวหยุนนั้นหรี่ตาลงกล่าวต่อหน้าเหล่ายอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกทั้งหลายทันที “พวกเจ้าทั้งหลายสาบานต่อเต๋าสวรรค์เสีย! เรื่องในวันนี้ห้ามแพร่งพรายออกไปเด็ดขาด!”
แม้ว่าเหล่ายอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกทั้งหลายจะมีบ้างที่ไม่พอใจแต่พวกเขาก็ต้องสาบานต่อเต๋าสวรรค์เพราะหากไม่ทำชีวิตของพวกเขาคงต้องจบสิ้นลงในตอนนี้ทันทีแน่
เมื่อจบเรื่องราวแล้วเย่หยวนก็ได้พาคนทั้งหลายเดินลึกเข้าไปด้านในวัง
…
ประตูหน้าของศาลาฝากสมบัตินั้นมันถูกทำลายลงสิ้น
แต่ว่าภายในนั้นมันกลับมีคลื่นพลังรุนแรงจนทำให้แม้แต่เหล่านักบุญสูงทั้งหลายยังต้องหน้าซีด
พลังปิดกั้นในศาลาฝากสมบัตินี้มันถูกเปิดใช้งานอยู่!
เมื่อมองผ่านค่ายกลนั้นไปพวกเขาก็ได้เห็นกองสมบัติอยู่ที่ด้านหลัง!
“สมบัติยอดหมอก! มันมีสมบัติยอดหมอกมากมาย!”
“โอสถสวรรค์ด้วย! โอสถสวรรค์มากมาย!”
“นั่นมัน…หักโมฆะเซียนผงาด! ภูติล้ำสวรรค์โศก! ใบสวรรค์น้ำแข็งเงิน! ซี้ด…มันมีแต่สมบัติล้ำค่าสิ้น!”
“ให้ตายเถอะ! พลังปิดกั้นนี้มันไม่ได้อ่อนแอไปกว่าที่เราเปิดใช้ก่อนหน้ามาเลย!”
…
ได้เห็นสมบัติแต่ไม่อาจแตะต้องนั้นมันย่อมจะทำให้เหล่ายอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนทั้งหลายแทบคลั่งไป
แต่เย่หยวนนั้นกลับยิ้มกล่าวขึ้น “ไม่ต้องกังวลไป ข้าจะเข้าไปเอามาเอง!”
นักบุญสูงจื่อหยางนั้นหรี่ตาลงกล่าวทันที “น้องเย่ อย่าได้พูดจาไร้สาระ! ต่อให้เจ้าจะคุ้นเคยกับที่แห่งนี้แต่พลังปิดกั้นนี้มันก็เกินมือเจ้าแน่นอน!”
หักโมฆะเซียนผงาดนั้นอยู่ตรงหน้านี้!
ก่อนนั้นเหตุผลที่เหยียนยูเจินไม่อาจเอาหักโมฆะเซียนผงาดไปได้มันก็คงเพราะว่าพลังปิดกั้นนี้เช่นกัน
เย่หยวนนั้นไม่คิดต่อล้อต่อเถียงใดๆ และก้าวเดินเข้าไปในค่ายกลทันที
เหล่ายอดฝีมือทั้งหลายนั้นต่างร้องขึ้นมาสุดเสียงแทบพร้อมๆ กัน
แต่พวกเขานั้นกลับพบว่าเย่หยวนยังเดินเข้าไปต่อได้อย่างปลอดภัย
เย่หยวนนั้นเดินหน้าสองก้าวถอยหนึ่งก้าวเอียงซ้ายขวาไปมาค่อยๆ ขยับเข้าไปใกล้เรื่อยๆ อย่างไม่ทำให้ค่ายกลปิดกั้นทำงาน
เหล่ายอดฝีมือทั้งหลายนั้นต่างต้องอ้าปากค้าง
“เขาทำได้อย่างไรกัน? ค่ายกลปิดกั้นนี้อย่างน้อยๆ มันต้องระดับหกแน่! หรือว่าเขานั้นจะรู้วิชาค่ายกลระดับหก?” นักบุญสูงต้าวหยุนกล่าวขึ้นมา
“ค่ายกลระดับคนนั้นมันมิใช่สิ่งที่จะปรากฏขึ้นบนทวีปพิรุณใสได้เลย! แล้วผู้บรรลุสวรรค์อย่างเขานั้นทำมันได้อย่างไร?” นักบุญสูงจื่อหยางเองก็อดร้องขึ้นไม่ได้
เรื่องก่อนๆ มานั้นหากบอกว่าเย่หยวนบังเอิญไปเจอแผนที่วังศักดิ์สิทธิ์เขาวงกตนั้นมันยังพอเข้าใจได้
แต่การเดินผ่านค่ายกลปิดกั้นระดับหกนี้มันย่อมจะเหนือความคาดหมายคนทั้งหลายไป
เพราะจะอย่างไรเสียยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเที่ยงนั้นมันก็ไม่เคยปรากฏขึ้นบนทวีปพิรุณใสมาก่อนเลย ไม่ต้องพูดถึงปรมาจารย์ค่ายกลระดับหกเลย