เย่หยวนนั้นได้แต่ต้องยกมือขึ้นมาปาดเหงื่อเม็ดโตบนหน้าผากด้วยความโล่งใจ
มือของราชาศพอัปยศนั้นมันแทบจะมาถึงหน้าเขา เรียกได้ว่ารอดมาได้อย่างเส้นยาแดงผ่าแปดโดยแท้
เขานั้นแค่ช่วยคนทั้งหลายอย่างไม่ทันคิด แต่เรื่องนี้มันทำให้หัวใจของเขาต้องสั่นรัว
พวกเขาทั้งหลายนั้นจะอย่างไรก็มีพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียน ปล่อยตายไปเช่นนี้มันคงเสียเปล่ามากแล้ว
“พวกเจ้าคิดมากไปแล้ว ข้านั้นไม่ใช่คนไม่ถือโทษโกรธคน เพียงแค่ว่าปล่อยให้ยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนตายลงไปเช่นนี้มันเสียของเกินไป ปล่อยพวกเจ้าเอาไว้ให้ทำประโยชน์อย่างอื่นจะดีกว่ามากนัก” เย่หยวนกล่าวขึ้น
คนทั้งหลายนั้นได้แต่ต้องขมวดคิ้วกับท่าทางของเย่หยวนนั้น
“น้องเย่นั้นดูเหมือนจะรู้จักวังศักดิ์สิทธิ์เขาวงกตนี้มาก่อนแล้ว?” นักบุญสูงจื่อหยางอดถามขึ้นไม่ได้
เพราะระหว่างทางมานั้นเย่หยวนได้วางแผนการต่างๆ มากมายและทำตัวเหมือนที่นี่เป็นบ้านของตน
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่องของค่ายกลนี้ ระหว่างทางมานั้นมันมีตะเกียงวางอยู่มากมาย แต่ทำไมเย่หยวนถึงได้รู้ว่าอันไหนเป็นจุดเปิดใช้งานค่ายกลได้?
นี่มันแปลกเกินไป
เย่หยวนก็ไม่คิดจะปิดบังใดๆ และตอบกลับไป “ข้านั้นพาพวกเจ้ากลับออกไปได้และจะช่วยให้พวกเจ้าเก็บเกี่ยวสมบัติธรรมชาติในที่แห่งนี้ก็ยังได้ จริงๆ แล้วข้าช่วยให้พวกเจ้าบรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนขั้นกลางหรือขั้นปลายก็ยังได้! เพียงแค่ว่า…”
เหล่านักบุญสูงทั้งหลายนั้นต่างฟังไปด้วยความไม่อยากเชื่อ
ทำไมจู่ๆ เขาถึงได้เปลี่ยนท่าทีไปเช่นนี้?
ที่สำคัญไปกว่านั้นแค่บอกว่าช่วยบรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนขั้นปลายได้มันก็บรรลุได้หรือ?
“น้องเย่ มีอะไรก็ว่ามาให้หมดเถอะ” นักบุญสูงจื่อหยางกล่าวขึ้นมา
เย่หยวนนั้นรู้ดีว่าคนทั้งหลายคงไม่มีใครคิดเชื่อแต่ก็กล่าวออกไป “พวกเจ้ารู้หรือไม่เล่าว่าทำไมต้าหวงจึงติดตามข้ามา?”
จะเป็นอะไรไปได้นอกจากการหลอมโอสถสวรรค์จักรพรรดินั่นเล่า?!
โอสถสวรรค์จักรพรรดิระดับสี่นั้นมันมีฤทธิ์ที่รุนแรงล้ำ!
แต่แม้ว่าโอสถสวรรค์จักรพรรดิมันจะช่วยให้ต้าหวงพัฒนาขึ้นมาได้มากแต่มันก็ย่อมยังไม่พอช่วยให้เขาบรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนขั้นปลายได้
คนทั้งหลายนั้นยิ้มแต่ไม่ตอบกลับไป
ต้าหวงที่ได้เห็นนั้นต้องหัวเราะลั่นขึ้นมาแทรก “ไอ้พวกกบในกะลา! เจ้ารู้หรือไม่เล่าว่าไม่กี่ปีก่อนนั้นข้ายังเป็นแค่จักรพรรดิหยก? เวลานี้ผ่านมาไม่กี่ปีพวกเจ้าคนใดบ้างที่เอาชนะข้าได้?”
สีหน้าของเหล่านักบุญสูงทั้งหลายเปลี่ยนสีไปทันทีเพราะความตกตะลึง!
พวกเขานั้นต่างคิดว่าเดิมทีต้าหวงนั้นเป็นจักรพรรดิเซียนอยู่ก่อนแล้วหลังและได้ชื่นชมฝีมือการหลอมโอสถสวรรค์จักรพรรดิของเย่หยวนจึงติดตามมา
พวกเขานั้นไม่นึกฝันว่าต้าหวงนั้นกลับจะเป็นนักบุญสูงที่เย่หยวนคนนี้สร้างขึ้นมากับมือ!
มันจะน่ากลัวเกินไปแล้ว!
นักยุทธชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกกลับช่วยคนให้บรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนได้ นี่มัน… จะบ้าเกินไปหรือไม่?
“นักบุญสูงต้าหวง นี่เรื่องจริง?” ต้าวหยุนนั้นอดถามขึ้นไม่ได้
“หึๆ หากอาจารย์เย่นั้นหลอมได้แค่โอสถสวรรค์จักรพรรดิทั่วๆ ไปมีหรือที่ข้าคนนี้จะติดตามท่านมา?” ต้าหวงถามกลับไป
เมื่อคนทั้งหลายได้ยินเช่นนั้นพวกเขาต่างก็ต้องผงะไปเพราะได้สติขึ้น
นักบุญสูงภูติแท้นั่นนอกจากจะหยิ่งยโสแล้วพวกเขานั้นยังเกลียดชังดูถูกมนุษย์อย่างมาก ไม่มีทางใดที่จะยอมเป็นสัตว์ขี่ให้เพราะโอสถไม่กี่เม็ด
ที่สำคัญไปกว่านั้นหากเย่หยวนหลอมได้แค่โอสถสวรรค์จักพรรดิทั่วๆ ไปแล้ว ตำแหน่งของคนทั้งสองมันคงสลับกัน คนที่เป็นนายนั้นคงมิใช่เย่หยวน
เช่นนั้นมันย่อมหมายความว่าวิชาการโอสถของเย่หยวนนั้นมันเหนือล้ำกว่าที่พวกเขาคาดคิดไปมาก!
“ไม่ต้องสงสัยหรอก พวกเจ้านั้นก็เป็นถึงนักบุญสูงกันสิ้น คงเคยได้ยินเรื่องโอสถสวรรค์ระดับแท้มาก่อนใช่หรือไม่?” เย่หยวนถามออกมา
แต่เมื่อคำพูดนี้ถูกกล่าวออกมาแล้วเหล่านักบุญสูงทั้งหลายก็ต้องหน้าซีดขาวลงทันที
ในอดีตระดับแท้นั้นมันเป็นคำที่ไม่คุ้นเคย
แต่เรื่องการประลองระหว่างเย่หยวนแห่งนิกายสวรรค์ยุทธมั่นและชางหยงหนิง บุตรศักดิ์สิทธิ์แห่งพันธมิตรโอสถนั้นมันได้ทำให้คนทั้งหลายเริ่มรู้จักโอสถสวรรค์ระดับแท้ขึ้นมา
แต่ว่าอย่างไรเสียโอสถสวรรค์ระดับนั้นมันก็ย่อมจะไม่เคยหลุดออกมาในโลกภายนอก มีเพียงแค่พันธมิตรโอสถเท่านั้นที่ครองมันไว้!
เวลานี้ผ่านไปกว่าร้อยปีนอกจากว่าห้ายอดแดนสวรรค์นั้นจะไม่พัฒนาขึ้นแล้ว วิชาการโอสถของพวกเขานั้นมันยังมีแต่จะตกต่ำลงไปแทน
เพราะว่าพันธมิตรโอสถนั้นผูกขาดทรัพยากรการโอสถทั้งหมดไว้สิ้น
การผูกขาดเช่นนี้มันย่อมจะไม่ต่างอะไรจากการเอามีดจ่อคอเหล่านิกายทั้งหลายไว้
“โอสถสวรรค์ระดับแท้! เย่หยวน…นามนี้มัน…หรือว่าเจ้า…” ต้าวหยุนนั้นแทบจะสะดุ้งล้มลงไปเมื่อเชื่อมต่อเรื่องราวต่างๆ เข้าด้วยกันได้
คนอื่นๆ เองก็ไม่ได้โง่ พวกเขานั้นย่อมจะเห็นถึงความเชื่อมโยงได้ทันที หากได้ยินขนาดนี้แล้วยังไม่รู้อีกว่าเย่หยวนคือใครมันก็สมควรเอาหัวไปโขกเต้าหู้ตายแล้ว
เมื่อเย่หยวนถูก ‘สังหาร’ ลงในตอนนั้น เขายังมีพลังแค่ชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศใหญ่
หากให้พูดแล้วมันคงไม่ได้ต่างอะไรจากเด็กน้อยรุ่นหลังที่พวกเขาไม่มีทางสนใจ
แต่ตัวเย่หยวนนั้นมีดีที่เกินกว่าจะมองข้าม
ตอนที่เย่หยวนตั้งศาลาโอสถเอาชนะบุตรศักดิ์สิทธิ์ลงด้วยการหลอมโอสถสวรรค์ระดับแท้นั้นมันได้ทำให้ทั้งห้ายอดแดนสวรรค์แตกตื่น
หากมิใช่เพราะเรื่องนี้พันธมิตรโอสถเองก็คงไม่ต้องจัดการห้ายอดแดนสวรรค์ด้วยวิธีการที่รุนแรงเช่นนี้
คนอื่นๆ นั้นไม่รู้แต่มีหรือที่เหล่านักบุญสูงจะไม่รู้?
พวกเขานั้นแทบไม่เคยปรากฏตัวออกสู่สายตาคนแต่มันก็ไม่ได้หมายความว่าพวกเขานั้นจะตัดขาดตัวเองจากโลกภายนอก
“ข้าได้ยินมาว่าผู้นำพันธมิตรโอสถนั้นได้ลงมือสังหารเจ้าด้วยตัวเอง! แต่เจ้า…เจ้ากลับยังไม่ตายหรือ?” นักบุญสูงจื่อหยางนั้นอ้าปากค้างขึ้น
“หึ มีหรือที่เย่คนนี้จะยอมตายก่อนได้ล้างแค้น? พวกเจ้าเองเถอะ เป็นถึงจักรพรรดิเซียนกันแท้ๆ แต่กลับยอมก้มหัวเป็นขี้ข้าพันธมิตรโอสถมันเช่นนี้หรือ?” เย่หยวนถามขึ้นมาด้วยรอยยิ้มเย็นเยือก
ตอนที่ได้เห็นสภาพของเหล่ายอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนทั้งหลายนี้เย่หยวนก็พอจะเดาถึงพลังอำนาจในตอนนี้ของพันธมิตรโอสถได้
จักรพรรดิเซียนที่ลงมาในวันนี้มันคงเกินกว่าครึ่งที่ห้ายอดแดนสวรรค์มีเหลือแล้ว
เย่หยวนนั้นไม่นึกฝันเช่นกันว่าห้ายอดแดนสวรรค์นั้นจะยังมียอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนซ่อนอยู่มากมายเช่นนี้
แต่อย่างไรเสียพันธมิตรโอสถนั้นมันก็กดหัวเหล่ายอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนไว้ได้มากมาย กำลังของพวกมันนั้นย่อมจะเหนือล้ำกว่าที่เย่หยวนได้เห็น!
ที่เขาเห็นนั้นมันคงไม่ถึงครึ่ง
เหล่าจักรพรรดิเซียนนั้นแยกตัวออกจากเรื่องราวทางโลก พันธมิตรโอสถนั้นย่อมจะใช้โอสถกดหัวพวกเขาได้ไม่มาก
แต่คนทั้งหลายนี้ก็ไม่กล้าจะไปยุ่งเรื่องของนิกายอีกต่อไปแล้ว
ก่อนนั้นที่พันธมิตรโอสถจัดการทำลายห้านิกายสวรรค์สังหารยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนผู้ปกป้องของแต่ละนิกายไปนั้นมันทำให้เหล่ายอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนของทั้งห้ายอดแดนสวรรค์สั่นสะท้าน
มีหรือที่พวกเขาจะยังกล่าวเย้ยหยันอะไรได้อีก?
“หึๆ น้องเย่ เจ้าพูดง่ายไป เจ้ารู้หรือไม่เล่าว่ากำลังที่แท้ของพันธมิตรโอสถนั้นมันน่ากลัวแค่ไหน? เจ้ารู้หรือไม่ว่าตอนที่พวกมันทำลายห้านิกายของพวกเจ้านั้นมันทำการโจมตีพร้อมกันทั้งห้านิกาย? ผู้นำพันธมิตรที่สังหารเจ้าและคนนิกายสวรรค์ยุทธมั่นนั้นมันก็เป็นแค่พันธมิตรสาขาย่อยเท่านั้น!” นักบุญสูงเทียนลู่กล่าวขึ้นมาด้วยใบหน้าดำมืด
นักบุญสูงต้าวหยุนกล่าวขึ้นมาตาม “หลี่ฉางเซิงแห่งพันธมิตรโอสถพันธมิตรหลักนั้นมีพลังถึงชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนขั้นปลาย! ตามที่ข้าได้ยินมานั้นเหล่านักบุญสูงทั้งหลายที่อยู่ใต้การปกครองของพันธมิตรโอสถนั้นมันมีกว่ายี่สิบคน! เจ้าคิดว่าพวกเราทั้งหลายรวมตัวกันนั้นมันมีถึงยี่สิบหรือ? แถมคนที่แข็งแกร่งที่สุดในหมู่พวกเราก็ยังแค่ชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนขั้นกลาง! เราจะทำอะไรได้นอกจากก้มหัวยอมแพ้เล่า?”
เย่หยวนที่ได้ยินนั้นก็ต้องสูดหายใจเข้าลึกเช่นกัน
เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้ยินถึงกองกำลังที่แท้ของพันธมิตรโอสถ
เดิมทีเขานั้นคิดว่าการผสานพลังของแดนสวรรค์ใต้และเขาหมื่นอสูรเข้าด้วยกันมันคงมากพอที่จะกลับมาจัดการพันธมิตรโอสถได้ไม่ยาก
ไม่นึกฝันว่าพันธมิตรหลักของพันธมิตรโอสถนั้นมันกลับจะมียอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนขั้นปลายอยู่!
เท่านี้มันก็คงยุ่งยากมากแล้ว
แต่ว่าจะอย่างไรเสียต่อให้อีกฝ่ายจะเป็นยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนขั้นปลายมันก็ยังไม่ถึงขั้นสิ้นหวังสำหรับเย่หยวน
หากไม่มียอดฝีมือคนใดที่ต่อต้านมันได้ เขาก็แค่ต้องสร้างขึ้นมา!
หลังจากเงียบไปนานเย่หยวนก็กล่าวขึ้นมาอีกครั้ง “เวลานี้พันธมิตรโอสถมันผูกขาดทรัพยากรโอสถของเราสิ้น ยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนของพวกมันนั้นมีแต่จะแข็งแกร่งขึ้น ส่วนพวกเจ้าทั้งหลายก็มีแต่ต้องมาเสี่ยงโชคในที่อันตรายเช่นนี้ มีแต่จะเสียกำลังไปเรื่อยๆ ฝ่ายหนึ่งเก่งกาจขึ้นเรื่อยๆ อีกฝ่ายเสียกำลังไปเรื่อยๆ อีกไม่ถึงพันปีทวีปพิรุณใสนี้มันคงไม่มีนิกายสวรรค์ใดๆ อีกแล้ว! พวกเจ้าจะยอมให้มันเป็นเช่นนั้น?”