ตอนที่ 2151 รสชาติเปลี่ยนไปมาก
“เป็นอะไรไป…ไม่สบายตรงไหนหรือเปล่า?”
เหยียนหมิงซุ่นรีบลูบหลังเหมยเหมยแผ่วเบา ขมวดคิ้วมุ่น ทำไมจู่ ๆถึงได้คลื่นไส้อาเจียนได้ล่ะ
“พี่เอาซุปปลาออกไปที ฉันทนดมกลิ่นแบบนี้ไม่ได้ มันคาวมาก…อ้วก…”
เหมยเหมยเริ่มรู้สึกคลื่นไส้อีกครั้งจึงหันหน้าหนีไปทางอื่น เมื่อครู่ซดซุปปลาเข้าไปอึกหนึ่ง ต่อจากนั้นก็โมโหหนิงเฉินเซวียนถึงได้รู้สึกคลื่นไส้ขึ้นมาทันที
เหยียนหมิงซุ่นขยับซุปปลามาทางฝั่งตนเองแล้วซดเข้าไปหนึ่งอึกด้วยท่าทีลังเล ยังร้อน ๆอยู่เลย แถมยังสดใหม่ด้วย ไม่มีกลิ่นคาวเลยสักนิด ทำไมเหมยเหมยถึงรู้สึกว่ากลิ่นคาวแรงได้ล่ะ?
“ไม่คาวเลยนะ…เธอเป็นหวัดหรือเปล่า เราไปตรวจที่โรงพยาบาลกันเดี๋ยวนี้เลย” เหยียนหมิงซุ่นดูมีท่าทีจริงจังมากขึ้น ในช่วงไม่กี่วันมานี้อุณหภูมิตอนกลางวันและกลางคืนแตกต่างกันมากจึงง่ายต่อการเป็นหวัด
พอคลื่นไส้ได้สักพักเหมยเหมยก็รู้สึกดีขึ้นจึงหันไปโบกไม้โบกมือให้เหยียนหมิงซุ่น “ไม่เป็นไรหรอก ไม่ได้เป็นหวัดด้วย แค่กลิ่นซุปปลามันคาว ฉันกินกับข้าวอย่างอื่นก็รู้สึกดีขึ้นแล้วล่ะ”
พอเหยียนหมิงซุ่นเห็นว่าเธอกลับมากินข้าวได้อย่างสดใสอีกครั้งและไม่ได้มีท่าทีจะเป็นจะตายเหมือนเมื่อครู่ เขาก็อดสงสัยต่อมรับรสของตนเองไม่ได้จึงยกแกงขึ้นซดอีกครึ่งถ้วยอย่างห้ามไม่อยู่
ยังคงสดใหม่นี่นา เขาไม่ใช่คนที่ชอบกินซุปปลานักแต่ก็กินเข้าไปหลายถ้วยแล้ว
“ไม่เป็นอะไรแน่นะ?” เหยียนหมิงซุ่นถามย้ำอีกครั้ง
เหมยเหมยใช้ตะเกียบคีบหมูเส้นผัดพริกทานอย่างเอร็ดอร่อยแล้วตอบกลับด้วยท่าทีรำคาญว่า “โอ๊ย…ไม่เป็นไรแล้วจริง ๆ หมูเส้นผัดพริกจานนี้อร่อยจัง ฉันกินได้อีกเป็นจาน ๆเลย พรุ่งนี้ให้ป้าฟางทำเมนูนี้อีกนะ”
เธอกินไปพลางใช้ตะเกียบคีบหมูเส้นผัดพริกไปพร้อมยัดข้าวคำโต ความอยากอาหารมีมากขึ้นอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เหยียนหมิงซุ่นเห็นดังนั้นก็นึกสับสน
ครั้งนี้ป้าฟางใช้พริกที่ค่อนข้างเผ็ด เหมยเหมยไม่ใช่คนทานเผ็ด หากเป็นเมื่อก่อนเธอคงเลือกที่จะกินแต่หมูเส้นหรืออาจจะไม่กินเลย วันนี้มันเกิดอะไรขึ้นกันนะ?
“เธอไม่รู้สึกเผ็ดเลยเหรอ?”
“ไม่เผ็ดนี่ กำลังดีเลย แถมเข้ากันกับข้าวสวยร้อน ๆเชียวล่ะ พี่ตักข้าวให้ฉันอีกสักครึ่งถ้วยสิคะ กับข้าววันนี้อร่อยมากจริง ๆ ยกเว้นซุปปลานั่นแหละ”
เหมยเหมยเงยหน้าขึ้นมองเขาแวบหนึ่งอย่างแปลกใจ พร้อมทั้งใช้ตะเกียบคีบหมูเส้นคำโตยัดใส่ปากอย่างเอร็ดอร่อย
เหยียนหมิงซุ่นรับถ้วยมาด้วยความงุนงงแล้วตักข้าวใส่ถ้วยเพียงนิดเดียวแต่เหมยเหมยกลับไม่พอใจ
“พี่ตักมาแค่นี้ยังไม่พอให้ฉันกินคำหนึ่งเลย ตักมาอีกสิ”
เขาจำต้องตักเพิ่มอีกหนึ่งทัพพีเพื่อให้ได้ข้าวครึ่งค่อนถ้วย คุณหนูจ้าวถึงจะพอใจแล้วยกถ้วยกลับมากินต่อ เธอเลือกกินแต่หมูเส้นผัดพริกในจานใบใหญ่จนเกือบจะหมดแล้ว
ช่างเป็นเหตุการณ์ที่พบเจอได้ยากจริง ๆ!
เมื่อก่อนทานอะไรก็มักจะเลือกทาน อยากให้ยัยปีศาจน้อยกินเนื้อสัตว์ทีหนึ่งก็ต้องเกลี้ยกล่อมอยู่นานถึงจะยอมทานเพื่อเขาบ้างแต่ก็กินเข้าไปเพียงเล็กน้อยเท่านั้น หรือไม่บางครั้งก็จะทานพวกปลาพวกกุ้งเสียส่วนใหญ่ เธอบอกว่าของพวกนี้แคลอรีต่ำทานแล้วไม่อ้วน
พอเหยียนหมิงซุ่นเห็นว่าเหมยเหมยกินอย่างเอร็ดอร่อยจึงไม่นึกกังวลเรื่องสุขภาพของเธออีกและไม่ได้คิดอะไรมากไปกว่านี้ เพราะตอนเด็ก ๆความอยากอาหารของเหมยเหมยก็ดีแบบนี้อยู่แล้ว กินแต่เนื้อไม่กินผัก ยัยปีศาจน้อยในตอนนั้นมีเนื้อมีหนังน่ารักจะตาย
แต่พอโตขึ้นก็เริ่มเลือกทานถึงได้ผอมลงเรื่อย ๆจนเป็นผลกระทบต่อสัมผัสมืออย่างรุนแรง เหยียนหมิงซุ่นรู้สึกมีความสุขต่ออาการเจริญอาหารของเหมยเหมยมากจึงคีบอาหารให้เธออยู่บ่อยครั้ง
“อย่ากินกับข้าวแค่อย่างเดียวสิ กินอย่างอื่นด้วย”
“ไม่เอาอันนี้ มีอาหารเผ็ด ๆอีกไหม ตอนนี้ฉันชอบกินเผ็ดแล้วล่ะ”
เหมยเหมยคีบกุยช่ายผัดไข่ในจานตัวเองส่งคืนให้เหยียนหมิงซุ่นอย่างรังเกียจแล้วสอดส่องกับข้าวทั่วโต๊ะ ตอนนี้ทานหมูเส้นผัดพริกหมดแล้วแต่เธอยังไม่อิ่ม มองหาอยู่นานจนในที่สุดเธอก็เจอมันฝรั่งเส้นผัด[1]จานหนึ่ง
พริกแห้งเม็ดแดง ๆ พริกหนุ่มสีเขียวหั่นเป็นเส้น มันฝรั่งเส้นสีเหลืองอ่อนทำเอาเหมยเหมยน้ำลายสอจึงลากเอามันฝรั่งเส้นผัดมาไว้ตรงหน้าตัวเอง และเริ่มลงมือทานอาหารอย่างเอร็ดอร่อยอีกครั้ง
……………………………………………………………
ตอนที่ 2152 ช่วยเธอลดน้ำหนัก
เหยียนหมิงซุ่นเริ่มนึกสงสัยขึ้นมา วันนี้เหมยเหมยดูผิดปกติจริง ๆ กับข้าวที่ปกติชอบกินกลับไม่กิน แต่สิ่งที่ไม่ชอบกินกลับกินมันอย่างเอร็ดอร่อย แถมความอยากอาหารก็พลันดีขึ้นอย่างน่าแปลกประหลาด
มันทำให้เขาดีใจและนึกเป็นกังวลไปพร้อมกัน
“กินให้น้อย ๆหน่อย อย่ากินจนแน่นท้องล่ะ” เหยียนหมิงซุ่นเกลี้ยกล่อม กลัวว่ายัยบื้อนี่จะเหมือนตอนเด็ก ๆที่เอาแต่ทางเข้าไปเยอะจนไม่รู้ตัว หลังจากนั้นก็แน่นท้องจนต้องไปเดินย่อยอาหารที่สนาม ช่างเป็นเด็กน้อยจอมซื่อบื้อจริง ๆเลย
“ไม่เอา…ฉันหิว…”
เหมยเหมยบิดตัวฟึดฟัดแสดงท่าทีไม่พอใจแล้วคีบมันฝรั่งเส้นผัดคำโต แถมยังตั้งใจคีบพริกแห้งมากินด้วย ดูดปากจ๊วบจ๊าบ รสเผ็ดกำลังพอดี รสชาติไม่เลวเลย
“พริกหมดแล้ว…ป้าฟางก็ไม่ใส่ให้มันเยอะหน่อย ต้องไปบอกหน่อยแล้วว่าอย่าขี้เหนียวพริกนักเลย”
เหมยเหมยเขี่ยมันฝรั่งเส้นผัดในจานไปมาแล้วเลือกเอาแต่พริกแห้งมาทานแต่ก็ยังไม่หนำใจ เธอจึงบ่นอุบอิบเสียงเบาอย่างไม่พอใจ
เหยียนหมิงซุ่นยกยิ้มที่มุมปาก กระอักกระอ่วนใจไม่น้อย ก็เป็นเธอเองไม่ใช่เหรอที่บอกป้าฟางให้ใส่พริกน้อย ๆน่ะ?
“อย่ากินเยอะ ระวังเป็นร้อนในแล้วสิวขึ้นเอานะ เดี๋ยวก็ได้ร้องไห้ขี้มูกโป่งอีกหรอก” เหยียนหมิงซุ่นอมยิ้มพร้อมเกลี้ยกล่อม
ไม่กี่วันที่ผ่านมาตรงปลายจมูกของยัยปีศาจน้อยมีสิวเม็ดแดงขึ้นปวดจนน้ำตาไหล ซ้ำยังบอกว่าเป็นเพราะเขาสั่งให้เธอกินเนื้อสัตว์เลยทำให้เป็นร้อนใน ครั้งนี้กินพริกเข้าไปเยอะขนาดนี้ หากสิวขึ้นจริง ๆยัยปีศาจน้อยต้องบ่นเขาว่าตอนที่เธอกินพริกเข้าไปเยอะขนาดนั้นทำไมถึงไม่ห้ามกันบ้างแน่นอน!
ผู้หญิงมักจะมีเหตุผลที่จะโยนความผิดให้ผู้ชายได้เสมอ!
แต่พอเห็นเหมยเหมยเจริญอาหารขนาดนี้เหยียนหมิงซุ่นก็นึกดีใจ หากเป็นแบบนี้ทุกวันคิดว่าอีกไม่นานจะต้องขุนจนอ้วนแน่…
ในหัวแอบจินตนาการไปถึงค่ำคืนแห่งความสุข ลูกกระเดือกก็ตรึงเปรี๊ยะ ร่างกายร้อนรุ่ม แววตาหม่นลง
…
ฟัดเหวี่ยงกันทั้งคืน แสงยามวสันตฤดูกาลแห่งความสุขก็เปล่งประกาย!
เหมยเหมยเหนื่อยจนไม่อยากลุกจากเตียง อยากแต่จะนอนขี้เกียจอยู่บนเตียงแบบนั้น เอวแทบจะหักอยู่แล้ว
“ให้พี่ลาหยุดให้ไหม ถึงอย่างไรเทอมนี้พวกเธอก็ไม่มีเรียน” เหยียนหมิงซุ่นถามด้วยความหวังดี
“ไม่ต้อง เป็นเพราะพี่นั่นแหละ….”
เหมยเหมยผลักเขาด้วยความหงุดหงิด ทุกครั้งต้องทำตัวเหมือนสัตว์อยู่เรื่อย หากวันไหนเธอเป็นโรคไตขึ้นมาต้องเป็นเพราะฝีมือเจ้าหมอนี่แน่นอน
เหยียนหมิงซุ่นยิ้มขำอย่างอารมณ์ดี ขอแค่ยัยปีศาจน้อยสร้างความพึงพอใจเรื่องบนเตียงให้เขาได้ เขาก็จะพูดจาเอาอกเอาใจเป็นปกติ “เมื่อวานเธอกินไปตั้งเยอะ นั่นเลยทำให้พี่ต้องเพิ่มปริมาณการออกกำลังกายเพื่อช่วยเธอลดน้ำหนักไงที่รัก…” เหยียนหมิงซุ่นติดกระดุมเสื้อเชิ้ต แล้วก้มหน้ามากระซิบข้างหูเหมยเหมย
“ไปให้พ้นเลย!”
เหมยเหมยเงยหน้าขึ้นงับปลายคางเขา ถ้าอยากลดน้ำหนักเธอยอมไปเต้นดีกว่า ต่อให้เต้นเป็นวัน ๆก็ไม่เหนื่อยขนาดนี้ด้วยซ้ำ คนเลว!
“ฉันจะลุกแล้ว โอ๊ย…”
เหมยเหมยหยัดตัวลุกขึ้นเตรียมลงเตียง แต่ขาสองกลับอ่อนแรง ช่วงเอวยืดตรงไม่ได้ และยังมีอาการปวดตรงบริเวณท้องน้อย หรือว่ารอบเดือนกำลังจะมา?
เธอรีบวิ่งเข้าห้องน้ำเพื่อตรวจดู จากนั้นก็เห็นคราบรอยแดงจาง ๆบนกางเกงใน รอบเดือนมาจริง ๆด้วย ไม่แปลกใจเลยที่ครั้งนี้จะมีปฏิกิริยารุนแรงขนาดนี้
เหมยเหมยดีใจขึ้นมาทันที เปลี่ยนกางเกงในเสร็จก็ออกมาป่าวประกาศ “ประจำเดือนของฉันมาแล้ว พี่เล่นคนเดียวไปเถอะ!”
เหยียนหมิงซุ่นรู้สึกเสียใจทันที รอบเดือนช่างเป็นสิ่งที่ทำให้รักไม่ลงจริง ๆ แต่ไม่เป็นไรอย่างมากก็แค่หนึ่งอาทิตย์เอง!
“พี่จะให้ป้าฟางไปต้มน้ำขิงให้ อีกเดี๋ยวเธอก็ดื่มซะ แล้วก็ห้ามทานพริกอีกนะ ถ้าปวดท้องขึ้นมาอย่ามาร้องไห้แล้วกัน”
เหยียนหมิงซุ่นกำชับไปไม่กี่ประโยค จากนั้นก็ไปบอกป้าฟางให้ต้มน้ำขิง เหมยเหมยรู้สึกปวดประจำเดือนเล็กน้อย พอดื่มน้ำขิงเข้าไปก็ทำให้รู้สึกดีขึ้นมาก
เหมยเหมยแอบแลบลิ้นปลิ้นตาไล่หลังเขาไป เธอเริ่มเปลี่ยนเสื้อผ้าแต่ในใจกลับนึกสงสัยว่าทำไมปริมาณของประจำเดือนในครั้งนี้ถึงได้น้อยมาก เมื่อก่อนถึงจะไม่ได้มามากแต่ก็ไม่ได้น้อยถึงขนาดนี้!
หรือเป็นเพราะเมื่อวานกินพริกเข้าไปเยอะงั้นเหรอ?
………………………………………………………………………
[1] เป็นหนึ่งเมนูอาหารจีนที่นำเอามันฝรั่งมาทำเป็นเส้น และใส่พริกแห้งกับน้ำส้มสายชูลงไป มีรสชาติเปรี้ยวเผ็ดเล็กน้อย