ตอนที่ 2778 ข้ามีดาบ!
“มันเร็วปานนี้ได้อย่างไร?”
หลี่ฉางเซิงหนีไปได้อีกไม่ไกลเขาก็ต้องรู้สึกถึงความแปลกประหลาดนี้
เย่หยวนนั้นเร็วจนเกินไป!
ด้วยความเร็วเช่นนี้แล้วเย่หยวนย่อมจะตามเขาทันได้ในไม่ช้า
หลี่ฉางเซิงนั้นได้แต่ต้องกัดฟันร้องขึ้น “ไอ้เจ้าเด็กนี่…มันสำเร็จตอนที่บรรลุขึ้น?”
เต๋าทุกข์เก้ากฎนั้นมันมีพลังสุดแสนน่ากลัว โอกาสที่จะรอดออกมาได้นั้นมันคงไม่ถึงหนึ่งในสิบ
แต่หากผ่านเต๋าทุกข์นี้ไปได้แล้วผลประโยชน์ที่จะได้มามันย่อมจะใหญ่ยิ่ง
กฎที่ลงมานั้นยิ่งมากเท่าไหร่มันก็ยิ่งเท่ากับว่าผู้เรียกเข้าใกล้เต๋าสวรรค์เท่านั้น มันย่อมจะทำให้พลังกฎของพวกเขาพัฒนาขึ้นไปด้วย!
ตอนที่เย่หยวนบรรลุขึ้นมานั้นกฎแห่งห้วงมิติของเขาได้รับการตอบสนองมากที่สุดจนพัฒนาถึงระดับห้าได้!
หลี่ฉางเซิงนั้นได้แต่ต้องด่าขึ้นมาในใจ!
“หากเจ้าเด็กนี่มันไม่ตาย วันหน้าคงได้กลายเป็นศัตรูคู่แค้นของข้าแน่! เช่นนั้นชีวิตของเจ้านั้นข้าจะขอดับมันลงตอนนี้! ในเมื่อเจ้ากล้าตามข้ามาข้าก็จะส่งเจ้าไปเอง!”
หลี่ฉางเซิงนั้นเปลี่ยนใจหยุดเท้าลง หลังหยุดเท้าลงได้อีกไม่กี่อึดใจเย่หยวนก็ตามมาถึง
เมื่อหลี่ฉางเซิงเห็นเย่หยวนนั้นเขาก็สงบใจลงได้มาก เพราะสภาพของเย่หยวนในตอนนี้หากจะเรียกว่าเป็นศพมันก็คงไม่ผิด
ร่างของเขานั้นบิดเบี้ยวกระอักเลือดออกมาไม่หยุด
ดูท่าแล้วแรงระเบิดตัวตายของแม่ทัพศึกแปดกองพลมันคงสร้างความเสียหายให้เย่หยวนอย่างหนักหน่วง
“ฮ่าๆๆ…สภาพของเจ้าตอนนี้ก็คิดจะมาสังหารข้า?” หลี่ฉางเซิงนั้นหัวเราะลั่นขึ้น
เย่หยวนมองหน้าหลี่ฉางเซิงก่อนจะตอบกลับไป “วันนี้เจ้าต้องตาย!”
หลี่ฉางเซิงนั้นไม่คิดสนใจและหัวเราะตอบกลับไป “ชีวิตเจ้าเองก็จะมอดดับลงแล้ว ทั้งอย่างนั้นเจ้ากลับยังมีหน้ามาพูดขู่ข้าอีก?”
เย่หยวนนั้นถือดาบมังกรวสันต์ไว้ในมือก่อนจะใช้แรงสุดท้ายกล่าวขึ้น “ข้ามีดาบ มันพอ…จะสังหารเจ้าแล้ว!”
ขาของเย่หยวนในตอนนี้มันแทบยืนไม่ไหวแล้ว สภาพนี้พร้อมที่จะล้มลงได้ทุกเมื่อ แต่สายตาของเขานั้นมันกลับหนักแน่น
ไม่สังหารหลี่ฉางเซิงลงวันนี้เขาขอยอมตาย!
หลี่ฉางเซิงนั้นหัวเราะตอบกลับไป “แค่ค่ายกลดาบนั้นของเจ้า? มันแข็งแกร่งจริงแต่ว่าเจ้าอย่าได้ลืมว่าไม่ว่าข้าจะบาดเจ็บแค่ไหนข้าก็เป็นจักรพรรดิเซียนขั้นสุด! ช่างเถอะ ในเมื่อเจ้ารนหาที่ตายแล้วข้าก็จะส่งเจ้าไปให้เอง!”
แต่เย่หยวนนั้นไม่คิดสนใจเพราะว่าเขานั้นเหลือเวลาไม่มากแล้ว ดาบมังกรวสันต์ในมือของเขานั้นมันค่อยๆ จางหายไป จากนั้นต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ครอบมันก็ค่อยๆ เติบโตขึ้นมาบนถึงรูปแบบที่สี่ขั้นสุด!
ตอนเย่หยวนบรรลุขึ้นมานั้นกฎเดียวที่พัฒนาไประดับห้าคือกฎแห่งห้วงมิติ! อีกสองกฎนั้นยังไม่พัฒนาขึ้นมา เพราะฉะนั้นแปลงยอดเต๋าของเขามันจึงยังไม่บรรลุรูปแบบที่ห้า
เมื่อหลี่ฉางเซิงได้เห็นเช่นนั้นเขาก็อดหัวเราะขึ้นไม่ได้ “ข้านั้นสงสัยเหลือเกินว่าเจ้าจะมีไม้ตายอะไร ที่แท้มันก็แค่ค่ายกลดาบมิใช่หรือ? แปลงยอดเต๋าสามกฎ รูปแบบที่สี่ขั้นสุด มันแข็งแกร่งจริงแต่ว่าคิดสังหารข้านั้นมันคงยังไม่พอ!”
เขานั้นย่อมจะรู้ถึงพลังค่ายกลดาบที่เย่หยวนใช้ออกมา
ก่อนหน้านี้เย่หยวนได้ใช้ค่ายกลดาบนั้นขังสิบหกจักรพรรดิเซียนไว้ ขังได้แม้แต่เหล่าแม่ทัพศึกแปดกองพล! ด้วยพลังของค่ายกลดาบนี้หากเย่หยวนมีสภาพสมบูรณ์มันก็ไม่แน่ว่าจะเอาชนะเขาได้ แต่สภาพของเย่หยวนในตอนนี้ ต่อให้จะทำอะไรก็คงไม่อาจต่อต้านเขาได้!
เย่หยวนนั้นไม่คิดสนใจใช้ปราณเทวะสุดท้ายในร่างออกมา!
“ต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ครอบ ดาบสังหารสวรรค์จงปรากฏ!”
ในเวลานี้ต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ครอบมันไม่ได้เปลี่ยนสภาพเป็นค่ายกลดาบใดๆ แต่ตัวต้นของมันนั้นกลับเปลี่ยนกลายเป็นดาบยักษ์เล่มเดียวที่เฉียบคมจนทำให้ใจสั่นไหว
เมื่อหลี่ฉางเซิงได้เห็นเช่นนั้นเขาก็ต้องเบิกตากว้าง
ดาบแปลงเล่มนี้มันมีปราณดาบที่รุนแรงล้ำจนแทบจะเสียบทะลุดวงดาวได้
ไกลออกไปนั้นเหล่าจักรพรรดิเซียนทั้งหลายเองก็สัมผัสได้ถึงพลังปราณดาบนี้!
“ช่างเป็นปราณดาบที่รุนแรงนัก!”
“ดูเหมือนว่า…จะเป็นปราณดาบของเย่หยวน! เราสัมผัสได้จากระยะนี้ น่ากลัวนัก!”
“ปราณดาบนี้มันชี้ตรงขึ้นฟ้า หมายทำลายดวงดาว! ดาบนี้…มันจะทำลายสวรรค์ชั้นฟ้าลงมาหรือ?”
…
เหล่าจักรพรรดิเซียนทั้งหลายนั้นได้แต่ยืนหน้าซีดเพราะว่าปราณดาบนี้มันน่ากลัวจนเกินไป!
จุดที่คนทั้งสองปะทะกันอยู่นี้มันห่างจากคนทั้งหลายนับร้อยๆ กิโลเมตร!
ปราณดาบนั้นมันกลับแผ่ออกมาได้กว้างไกลปานนั้น ชัดเจนเลยว่ามันน่ากลัวแค่ไหน
เวลานี้ยอดฝีมือมากมายต่างสัมผัสได้ถึงปราณดาบนี้
ทวีปพิรุณใสนั้นสั่นสะเทือน!
ปราณดาบที่แผ่ออกไปนับแสนๆ กิโลเมตรนี้มันทำให้คนทั้งทวีปต้องขนลุก!
นี่คือดาบของเย่หยวน!
นี่คือไม้ตายของเย่หยวน!
แปลงยอดเต๋าของเย่หยวน ต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ครอบนั้นปกติแล้วมันจะใช้แค่ใบแปลงเป็นค่ายกลดาบ เย่หยวนไม่เคยจะใช้งานตัวต้นมันต่อสู้มาก่อน!
นี่มันคือไม้ตายและการเดิมพันอนาคตของเขา! นาม ‘สังหารสวรรค์’ ของนี้ไม่ได้แค่ตั้งเล่นๆ!
เพราะว่าดาบนี้มันสามารถสังหารศัตรูข้ามชั้นบรรยากาศสวรรค์ได้ มีพลังต่อต้านสวรรค์อย่างแท้จริง!
หลังเขาบ่มเพาะไปในวันหน้ามันอาจจะทำลายสวรรค์ลงจริงๆ ก็ได้!
และหากเขาปล่อยดาบนี้ออกมาแล้วเต๋าของเขามันก็จะถูกเต๋าสวรรค์แสดงความพิโรธใส่ทำลายเต๋าของเขาลง
หากปล่อยดาบนี้ออกไป ต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ครอบจะถูกทำลายลงแน่นอน!
เพราะฉะนั้นหากไม่จวนตัวจริงๆ เย่หยวนย่อมจะไม่คิดใช้มัน
แต่เวลานี้เขาไม่มีทางเลือกแล้ว
หลี่ฉางเซิงที่ยังว่ากล่าวเย้ยหยันเขาไปก่อนหน้านั้นได้แต่ยืนหน้าซีดอยู่ตรงหน้า
ดาบนี้อย่าว่าแต่เขาในตอนนี้ ต่อให้จะเป็นตัวเขาในตอนที่สมบูรณ์พร้อมมันก็คงไม่อาจรับไว้ได้!
น่ากลัว!
ก่อนที่ดาบนี้จะถูกฟันออกมาเขานั้นก็สัมผัสได้แล้วว่าร่างของตนถูกสับเป็นชิ้นๆ!
“ไอ้บ้า! เจ้ามันบ้าไปแล้ว! ใช้ดาบนี้ออกมาเต๋าของเจ้าจะแตกสลายลงแน่!” หลี่ฉางเซิงนั้นร้องขึ้น
เย่หยวนมองหน้าตอบกลับไป “แล้ว? ท่านเจ้านิกาย เย่ผู้นี้ขอแทนคุณนิกายสวรรค์ยุทธมั่นในวันนี้! ขอให้วิญญาณของท่านไปสู่สุคติ!”
พูดจบเย่หยวนก็ใช้แรงเฮือกสุดท้ายฟันดาบสังหารสวรรค์นี้ออกมา!
ฉัวะ!
ดาบนั้นพุ่งผ่านหั่นทำลายร่างของหลี่ฉางเซิงออกเป็นชิ้นๆ อย่างไม่มีเวลาให้ได้กรีดร้องด้วยซ้ำ
ต่อหน้าดาบนี้แล้วหลี่ฉางเซิงเป็นแค่มด!
หลังจากเย่หยวนปล่อยดาบนี้ออกไปเขาก็หมดแรงล้มคว่ำลงอย่างไม่อาจขยับได้อีก!
หลี่ฉางเซิงนั้นตายลงไปแล้วแต่ว่าดาบสังหารสวรรค์นั้นกลับยังพุ่งขึ้นสูงไปเรื่อยๆ
ครืน! เปรี้ยะ!
บนท้องฟ้านั้นมันเกิดสายฟ้าขึ้นมา
จากนั้นมันก็เกิดสายฟ้าพุ่งลงมา!
ตูม!
ดาบสังหารสวรรค์นั้นถูกสายฟ้านั้นเขาอย่างจัง!
ทุกสิ่งอย่างกลับสู่ความสงบ
เย่หยวนกระอักเลือดออกมาอย่างรุนแรงก่อนที่จะหมดสติไปในที่สุด
…
ไม่นานต้าหวงก็ตามมาถึง
เมื่อเขาเห็นสภาพของเย่หยวนนั้นเขาก็อดใจหายวาบไม่ได้
“ผู้อาวุโส เขา…”
หมี่เทียนร้องตอบกลับมา “มันยังไม่ตาย แต่เส้นทางยุทธของมัน…ถูกตัดขาดแล้ว!”
ต้าหวงผงะไปทันทีที่ได้ยิน “นี่มัน…เป็นไปได้อย่างไรกัน?”
หมี่เทียนร้องตอบไป “เฒ่าคนนี้เองก็ไม่รู้เลยว่าเจ้าเด็กนี่มันจะมีแปลงยอดเต๋าที่เหนือสวรรค์ปานนั้น! ดาบสังหารสวรรค์หรือ หึๆ สมชื่อดาบสังหารสวรรค์จริงๆ! แต่ว่ามันทำให้เต๋าสวรรค์ริษยาก่อนจะทันได้ทำอะไรเสียแล้ว! ดาบแปลงของมันเองก็ถูกทำลายลง! เมื่อเต๋าสวรรค์ไม่ยอมรับแล้วมันก็คงไม่อาจจะสร้างดาบขึ้นมาได้อีกในวันหน้า! เมื่อเต๋ายุทธไม่เกิด ตัวมันนี้จะต่างอะไรจากคนทั่วไปเล่า?”
ต้าหวงนั้นแทบหยุดหายใจเมื่อได้ยิน ดาบแปลงยอดเต๋ากลับทำให้สวรรค์ริษยา!
ดาบของอาจารย์เย่นั้นต้องเหนือล้ำปานใด?
ไม่แปลกใจเลยว่าเขานั้นจะเรียกเต๋าทุกข์เก้ากฎลงมาได้!
แต่เท่านี้อนาคตของอาจารย์เย่ก็คงดับมืดแล้ว หากไม่มีแปลงยอดเต๋านั้น มีหรือที่เขาจะยังต่อสู้กับเหล่ายอดอัจฉริยะทั้งหลายได้?
คนอย่างอาจารย์เย่นี้จะยอมรับเรื่องเช่นนั้นได้หรือ?