ตอนที่ 2777 สละตัวช่วยเหลือคน

Unrivaled Medicine God – จอมเทพโอสถ

ตอนที่ 2777 สละตัวช่วยเหลือคน!
บนท้องฟ้านั้นมันมีดาบมากมายบินว่อน

ค่ายกลดาบของเย่หยวนนั้นขังเหล่ายอดฝีมือทั้งสิบหกไว้!

แม่ทัพศึกแปดกองพลนั้นเก่งกาจมาก มีพลังเหนือล้ำกว่าจ้าวติงไปหลายขุม

บวกกับเหล่าผู้นำพันธมิตรสาขาทั้งหลายด้วยแล้วกำลังของคนกลุ่มนี้ย่อมจะไม่อ่อนแอ!

หากเป็นระยะประชิดเย่หยวนย่อมจะต้องเจ็บหนักแน่

โดยเฉพาะอย่างยิ่งพวกแม่ทัพศึกแปดกองพลนั้น พวกเขาทั้งแปดนั้นเหมือนว่ามีจิตใจเป็นหนึ่งเดียวกัน รุกรับอย่างเป็นระบบมีกำลังเหนือล้ำจนเทียบเคียงจักรพรรดิเซียนขั้นปลายได้ทีเดียว

“ระเบิดวิญญาณแท้!”

เย่หยวนนั้นใช้ค่ายกลดาบส่งตัวเองเข้ามาถึงผู้นำพันธมิตรสาขาคนหนึ่งก่อนที่จะโจมตีวิญญาณดั่งเดิมของคนผู้นั้น

ร่างของผู้นำพันธมิตรสาขาคนนั้นกระตุกขึ้นก่อนจะถูกดาบนับไม่ถ้วนนั้นเสียบร่างจนพรุน

ร่างของเขานั้นตกลงสู่พื้นดินในทันที

หลังจากบรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนขึ้นมานี้วิญญาณของเย่หยวนมันก็ได้พัฒนาขึ้นตามจนมาถึงชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนขั้นกลางแล้ว

ต่อให้อีกฝ่ายจะฝึกฝนกายวัชรธารามาแต่ก็คงไม่อาจต้านรับได้มากนัก

หากให้เย่หยวนเข้าถึงตัวได้มันก็เท่ากับความตายทันที!

ด้วยกำลังของวิญญาณดั่งเดิมนี้แล้วเย่หยวนในตอนนี้สามารถใช้การโจมตีวิญญาณดั่งเดิมได้ในระยะถึงห้าร้อย ก้าว

กอปรด้วยวิชาการเคลื่อนไหวที่เหนือล้ำของเขา คิดจะสังหารจักรพรรดิเซียนนั้นมันย่อมไม่ยากเย็นเลย

เหล่าผู้นำพันธมิตรสาขาที่เหลือนั้นค่อยๆ ร่วงหายตายไปอย่างง่ายดายภายใต้ดาบของเย่หยวน

แต่ว่าแม่ทัพศึกแปดกองพลนั้นแข็งแกร่งอย่างแท้จริง

แม้ว่าพวกเขานั้นจะถูกล้อมไว้แต่พวกเขาก็สามารถทนรับพลังของค่ายกลดาบได้

“ระเบิดวิญญาณแท้!”

เย่หยวนใช้วิญญาณดั่งเดิมเข้าโจมตีหนึ่งในแม่ทัพศึกแปดกองพล

แต่สีหน้าของเขากลับต้องเปลี่ยนสีเพราะรู้สึกราวกับว่าวิญญาณดั่งเดิมของเขานั้นมันไปชนเข้ากับกำแพง

“หุ่นเชิดหรือ? วิญญาณดั่งเดิมของพวกมันทั้งแปดนั้นกลับผสานเป็นหนึ่ง หากคิดโจมตีวิญญาณของพวกมันคนใดคนหนึ่งแล้ว กลับต้องเผชิญกับพลังวิญญาณดั่งเดิมของพวกมันทั้งแปดพร้อมๆ กัน! เจ้าบ้านี่มันมีฝีมือจริงๆ!”

เย่หยวนที่ถูกแรงสะท้อนจนบาดเจ็บนั้นได้แต่ต้องเดาถึงเบื้องหลังของหลี่ฉางเซิงขึ้นมาอีกครั้ง

แต่ว่าใช้วิญญาณดั่งเดิมโจมตีไม่ได้มันก็มิใช่ปัญหาใหญ่

แค่ใช้ค่ายกลดาบครอบนี้เย่หยวนก็ย่อมจะเอาชนะคนทั้งแปดลงได้ เพียงแค่ว่ามันจะเสียเวลามากกว่าหน่อย

อีกด้านนั้นหลี่ฉางเซิงต่อสู้หนึ่งต่อหกสิบจนเลือดท่วมกายไม่อาจต่อต้านใดๆ ได้อีก

โดยเฉพาะอย่างยิ่งกีบเท้าของต้าหวงนั้นที่มันไปมาราวกับเงา ไม่อาจจะคาดเดารับมือได้

ใครๆ ต่างก็บอกว่าจำนวนนั้นช่วยให้ชนะได้เสมอ หากคนผู้นั้นไม่ได้มีพลังเหนือล้ำอีกฝ่ายอย่างท่วมท้นแล้วหากเจอจักรพรรดิเซียนด้วยกันแล้ว มันย่อมมีแต่ต้องยืนรอความพ่ายแพ้

แต่หลี่ฉางเซิงนั้นก็เก่งกาจอย่างมาก

แม้จะถูกโจมตีอย่างหนักหน่วงปานใดเขานั้นก็ยังคงตั้งสติไว้ได้

“อ่า! ไอ้พวกตัวประหลาด ข้าจะไม่ปล่อยพวกเจ้าไปแน่! คิดอยากสังหารข้าก็มาตายไปด้วยกันเถอะ! ระเบิดออก! ระเบิดเสีย! จงระเบิด!”

จู่ๆ วินาทีเดียวกันกับที่หลี่ฉางเซิงร้องขึ้นมานั้นมันก็เกิดคลื่นพลังรุนแรงจนทำให้คนทั้งหลายต้องหน้าซีดลง

คลื่นพลังจากร่างของพวกแม่ทัพศึกแปดกองพลนั้นมันกลับเกิดความปั่นป่วนขึ้น

ร่างกายของพวกเขานั้นกลับขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ เหมือนมีใครสูบลมเข้าใส่

เย่หยวนเองก็ต้องผงะสัมผัสได้ถึงภัยอันตรายตรงหน้าอย่างชัดเจน

เจ้าพวกนี้กำลังจะระเบิดตัวเอง!

“รีบหนีไป!”

เย่หยวนร้องลั่นก่อนจะพุ่งตัวออกไปสุดแรง

จักรพรรดิเซียนทั้งหกสิบนั้นหนีแยกย้ายกันไปคนละทิศละทาง

แต่ว่ามันก็สายเกินไปแล้ว!

ปัง ปัง ปัง…

ร่างของแม่ทัพศึกแปดกองพลนั้นมันระเบิดออกส่งคลื่นพลังรุนแรงเหมือนดั่งมีดวงตะวันปรากฏขึ้นมาอีกลูก!

คลื่นพลังมหาศาลนี้มันทำให้ห้วงมิติสั่นสะเทือน

ไม่มีทางหลบหนีไปได้!

คลื่นพลังเช่นนี้ต่อให้จะเป็นจักรพรรดิเซียนขั้นสุดเองก็คงไม่อาจเอาชีวิตรอด!

ที่สำคัญไปกว่านั้นมันยังโจมตีไม่เลือกหน้า

“ให้ตายสิ! หนีไม่พ้นแล้ว!”

ใบหน้าของเหล่าจักรพรรดิเซียนทั้งหลายหน้าซีดขาว

เรื่องนี้มันเกิดขึ้นมาในพริบตา พวกเขานั้นไม่มีเวลาจะหนีไปไหนได้

แต่ตอนนั้นเองมันก็ปรากฏเขาใหญ่ขึ้นบังหน้าคนทั้งหลายไว้1

ตูม!

แรงระเบิดนั้นมันเป่าเขาใหญ่จนปลิวออกไป

ลมรุนแรงกระแทกร่างของคนทั้งหลายเข้าอย่างหนักหน่วง

“อัก!”

เย่หยวนนั้นกระอักเลือดคำโตออกมาก่อนจะปลิวหายลับไปที่ขอบฟ้าทันที

หลี่ฉางเซิงนั้นเองก็รับพลังของแรงระเบิดนี้ไปจนต้องกระอักเลือดออกมา

แต่ว่าเขานั้นกลับหัวเราะลั่นขึ้น “ฮ่าๆๆ ไอ้โง่ กลับคิดมาช่วยพวกขยะนี้ป้องกันระเบิดจนต้องเจ็บไปเอง! ข้าไปล่ะ! ไอ้หนู ความแค้นนี้ข้าจะกลับมาทวงคืนแน่!”

พูดจบหลี่ฉางเซิงนั้นก็พุ่งตัวหนีเข้าห้วงมิติไป

หากเขาคิดอยากเย่หยวนย่อมจะหนีไปได้ด้วยตัวคนเดียว

แต่ตัวเขานั้นกลับเลือกจะเอาเขาแดนอนันต์ขึ้นมาป้องกันแรงระเบิดให้คนทั้งหลาย

ไม่เช่นนั้นแล้วจักรพรรดิเซียนกว่าครึ่งที่มาในวันนี้คงต้องตายลงสิ้น!

“อาจารย์เย่!”

ต้าหวงนั้นพุ่งตัวตามเย่หยวนออกไปด้วยใบหน้าซีดขาว

แต่ในวินาทีเดียวกันนั้นเองที่ร่างของเย่หยวนก็พุ่งหายไป!

ต้าหวงต้องผงะไปทันที!

เพราะเย่หยวนติดตามศัตรูออกไป!

แรงระเบิดเมื่อครู่นั้นมันคงทำให้เย่หยวนบาดเจ็บหนักแน่

แต่เขานั้นกลับไม่สนใจสภาพตัวเองและตามหลี่ฉางเซิงไป!

ทุกคนในที่นี้มันย่อมจะไม่มีใครตามความเร็วเย่หยวนได้ทัน พวกเขานั้นจึงได้แต่ต้องมองดูคนทั้งสองจางหายไปที่สุดขอบฟ้า

ต้าวหยุนนั้นถอนใจยาวกล่าวขึ้น “น้องเย่ช่างเป็นคนดีนัก!”

ก่อนหน้านี้เขานั้นเป็นคนที่อยู่ใกล้กับแรงระเบิดที่สุด หากมิใช่เพราะเย่หยวนป้องกันไว้ให้ตัวเขาคงตายลงไม่เหลือแม้แต่ซาก

แต่ถึงจะรอดมาได้เขาก็เจ็บหนัก

คนทั้งหลายต้องพยักหน้ารับตามๆ กัน เห็นด้วยกับคำพูดของต้าวหยุน

คนเรานั้นเห็นแก่ตัวและเย่หยวนนั้นมีจิตใจที่คิดล้างแค้นหนักหนากว่าใครๆ

หากเขานั้นหนีไปด้วยตัวคนเดียวแล้วตามหลี่ฉางเซิงไปทีหลังแล้วเขาคงจัดการหลี่ฉางเซิงได้ไม่ยาก

แต่เขานั้นเลือกจะช่วยคนทั้งหลายนี้!

ในวินาทีเป็นตายนั้นเย่หยวนกลับกล้าที่จะเลือกทำเช่นนั้นลงไป มันมิใช่สิ่งที่คนทั่วๆ ไปจะทำได้

ในเวลานี้เย่หยวนใช้การกระทำนี้ทำให้คนทั้งหลายเกิดความเคารพสุดใจ!

แต่ว่าพวกเขานั้นก็ไม่อาจจะช่วยเย่หยวนได้แล้ว

แม้ว่าจะไม่มีจักรพรรดิเซียนคนไหนตายลงแต่ว่าพวกเขานั้นก็ต่างได้รับบาดเจ็บจากแรงระเบิดไปไม่มากก็น้อย

“หวังว่าน้องเย่นั้นจะล้างแค้นได้สำเร็จ!” มารกระทิงกล่าวขึ้น

พวกเขานั้นรู้ดีว่าหากเย่หยวนสังหารหลี่ฉางเซิงไม่ได้ในครั้งนี้แล้ว พวกเขาคงไม่อาจจะสังหารอีกฝ่ายลงได้อีก

จักรพรรดิเซียนขั้นสุดนั้นหากเขาสมบูรณ์พร้อมแล้วต่อให้จะเป็นหกสิบต่อหนึ่งหรือตัวเย่หยวนที่เหนือล้ำฟ้าคนนี้เองก็คงไม่อาจเอาชนะได้

อีกด้านหนึ่งนั้นเย่หยวนก็กำลังพุ่งตัวตามไปพร้อมกระอักเลือด

เขานั้นบาดเจ็บหนักมาก สติของเขามันเริ่มเลือนรางเต็มที

เพราะเขานั้นใช้โอสถสวรรค์ไปหมดสิ้นแล้ว

เวลานี้จึงได้แต่ต้องใช้พลังใจเข้าข่ม

แต่เขาก็รู้ดีว่านี่คงเป็นโอกาสเดียว!

ปล่อยให้หลี่ฉางเซิงรอดไป ผลที่ตามมามันคงเหนือล้ำเกินคาดเดา!

แรงระเบิดก่อนหน้านั้นมันย่อมจะทำให้หลี่ฉางเซิงเจ็บไม่น้อย เวลานี้เขาเองก็คงมีสภาพไม่ดีนัก

คนทั้งสองนั้นหนึ่งตามหนึ่งไล่ไปอย่างรวดเร็ว

หลี่ฉางเซิงนั้นพุ่งตัวด้วยความเร็วสุดตัวก่อนที่จะผงะร้องขึ้น “ไอ้เด็กนี่มันกลับไล่ตามข้ามา! คลื่นพลังของมันแทบจะตรวจจับไม่ได้แล้ว คนใกล้ตายเช่นนี้ก็ยังกล้าไล่ตามข้ามา เจ้าคิดว่าข้าจะสังหารเจ้าลงไม่ได้หรือ?”

แต่แม้จะพูดเช่นนั้นหลี่ฉางเซิงก็ไม่หยุดเท้าลง

เพราะด้านหลังนั้นมันยังมีจักรพรรดิเซียนอีกมากมายหากเขาหยุดรับเย่หยวนตรงนี้เขาเองนั่นแหละที่จะตาย

เขานั้นสัมผัสได้ว่าคลื่นพลังของเย่หยวนมันอ่อนแอมาก

ดูท่าแรงระเบิดนั้นคงทำให้เย่หยวนเจ็บหนัก

ตราบเท่าที่เขาถ่วงเวลาไปเรื่อยๆ ตัวเย่หยวนอาจจะตายลงไปเอง

……………………