ในใจอิโตะนานาโกะก็เสียดายอย่างยิ่งเช่นกัน

หลังจากรู้ว่าตนเองเป็นกบในกะลา สิ่งที่เธอหวังที่สุดก็คือกระโดดออกจากบ่อน้ำนี้ แต่เย่เฉินกลับไม่ให้โอกาสนี้กับตนเอง

ยามาโมโตะ คาซึกิเห็นสายตาเธอหดหู่ รีบปลอบโยนพูดว่า “นานาโกะตอนนี้ยังไม่ใช่เวลาที่จะพิจารณาปัญหานี้ คุณสู้ชนะการแข่งขันรอบนี้ให้ดีๆก่อน สิ่งที่เหลือพวกเราค่อยๆวางแผนกัน!”

อิโตะนานาโกะพยักหน้าแล้วพยักหน้าอีกอย่างหนัก หลังจากนั้นไม่นาน พูดกับยามาโมโตะ คาซึกิว่า “อาจารย์ งั้นฉันลงแข่งแล้ว”

“ไปเถอะ!” ยามาโมโตะ คาซึกิให้กำลังใจพูดว่า “การแข่งขันรอบนี้จะต้องทุ่มพลังทั้งหมดอย่างแน่นอน ไม่ว่าเย่เฉินยินยอมที่จะรับคุณเป็นลูกศิษย์หรือไม่ คุณล้วนต้องทำให้เขาเห็นพลังความสามารถของคุณ ดังนั้นการแข่งขันรอบนี้ คุณต้องพยายามจบให้สวยหน่อย!”

“สวยหน่อยหรือ?”

“ใช่!” ยามาโมโตะ คาซึกิพูดอย่างมั่นคงยืนหยัดว่า “นานาโกะ ครั้งก่อนฉินเอ้าเสวี่ยนคนนั้นใช้ท่าเดียวเอาชนะเฉียนอานน่า ดังบนอินเทอร์เน็ตอย่างมาก ผมหวังว่าอีกสักครู่คุณลงสนาม ก็สามารถทุ่มพลังทั้งหมด ท่าเดียวเอาชนะคู่ต่อสู้ของคุณ!”

อิโตะนานาโกะทอดถอนใจพูดว่า “อาจารย์ Michael เป็นseeded player นะ ก่อนหน้านี้พวกเราก็ประมือกันมาก่อน แม้ว่าทุกครั้งฉันล้วนชนะเธอ แต่ทุกครั้งล้วนหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะสู้กันอย่างสุดชีวิต ยากมากที่จะท่าเดียวเอาชนะเธอได้……”

ยามาโมโตะ คาซึกิพูดว่า “ถึงไม่ได้ท่าเดียวเอาไม่ชนะ ก็ต้องทุ่มสุดพลังทั้งหมดให้เธอพ่ายแพ้ในรอบแรก คุณต้องทำให้เย่เฉินเห็นพลังความสามารถของคุณ ต้องทำให้เขามองด้วยสายตาที่ทึ่งกับคุณ!”

“ถึงแม้ชาตินี้ล้วนเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะรับคุณเป็นลูกศิษย์ คุณก็ต้องทำให้เขารู้ พรสวรรค์ของคุณเหนือไกลกว่าฉินเอ้าเสวี่ยน! ไม่รับคุณเป็นลูกศิษย์ เป็นการสูญเสียของเขาเอง!”

อิโตะนานาโกะ พูดอย่างใจเด็ดอย่างยิ่งทันทีว่า “ฉันรู้แล้วอาจารย์!”

หลังจากนั้นหนึ่งนาที

นักแข่งทั้งสี่คนที่เข้าร่วมรอบรองชนะเลิศ ต่างคนต่างล้วนอยู่ในทางออกของตนเองรอลงสนามแล้ว

ฉินเอ้าเสวี่ยนกับอิโตะนานาโกะ อุ้มสภาวะจิตที่เหมือนกันไว้พร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย จะทุ่มสุดพลังทั้งหมดท่าเดียวเอาให้ชนะ ทำให้เย่เฉินมองด้วยสายตาที่ทึ่ง!

หลังจากพิธีกรพูดบทเปิดฉากเสร็จ ก็ประกาศก่อนว่า “อันดับแรก เรียนเชิญนักแข่งของประเทศจีน ฉินเอ้าเสวี่ยนลงสนาม!”

ฉินเอ้าเสวี่ยนสูดลมหายใจลึกๆหนึ่งที ก้าวเดินออกจากทางออกก่อน

จากนั้น พิธีกรประกาศอีกว่า “ต่อมา เรียนเชิญคู่แข่งที่จะแข่งกับฉินเอ้าเสวี่ยนในครั้งนี้ Victoriaนักแข่งที่มาจากออสเตรเลีย”

เสียงพูดเพิ่งจบลง นักแข่งหญิงชาวอสเตรเลียเส้นผมสีทองคนหนึ่ง ก็ก้าวออกจากทางออกเช่นกัน

นักแข่งออสเตรเลียคนนี้สีหน้าแฝงไว้ด้วยความตื่นเต้นหลายส่วน ลักษณะพลังทั้งหมดก็อ่อนกว่าฉินเอ้าเสวี่ยนไม่น้อย มองออกได้ว่า เธอน่าจะไม่มีความมั่นใจมากกับการแข่งขันในวันนี้

ต่อจากนี้อีก พิธีกรเรียกถึงชื่อของอิโตะนานาโกะ และคู่แข่งของเธอ Michaelที่มาจากสหรัฐอเมริกา

อิโตะนานาโกะกับMichael ทั้งสองคนล้วนใจเย็นมาก นัยน์ตาทั้งสองคนก็เต็มเปี่ยมด้วยความกระหายที่จะชนะการแข่งขันในรอบนี้

เดิมทีMichaelเป็นseeded playerของการแข่งขันในครั้งนี้ พลังความสามารถไม่ได้อ่อนกว่านานาโกะเท่าไหร่เลย หลังจากเธอได้เห็นการแข่งขันรอบที่แล้วของฉินเอ้าเสวี่ยน ก็รู้สึกถึงว่าตนเองไม่มีหวังที่จะช่วงชิงชนะเลิศในครั้งนี้ ดังนั้นแผนของเธอเหมือนกันกับอิโตะนานาโกะ ล้วนหวังว่าจะพยายามเอาชนะการแข่งขันรอบนี้ เจาะจงกับเหรียญเงินรอบรองชนะเลิศ

อีกทั้ง สิ่งที่Michaelคิดยิ่งสอดคล้องกับความเป็นจริงมาก

เธอรู้สึกว่า ตนเองได้เพียงแต่ชนะการแข่งขันรอบนี้ รอตอนที่เผชิญหน้ากับฉินเอ้าเสวี่ยนในรอบชิงชนะเลิศ ตนเองสามารถสละสิทธิ์ยอมแพ้ในสนามโดยตรง

อย่างนี้ไม่เพียงแค่ไม่มีผลกระทบต่อตนเองสามารถคว้าเหรียญเงินได้ อีกทั้งยังไม่นำความเสี่ยงให้ตนเองได้รับบาดเจ็บอีก

ถึงยังไง พลังความสามารถที่ฉินเอ้าเสวี่ยนแสดงออกมาให้เห็นอยู่ในการแข่งขันรอบที่แล้วแข็งแกร่งมากเกินไปแล้วจริงๆ Michaelกังวลว่าตอนที่ตนเองเจอกับเธออยู่ในรอบชิงชนะเลิศจะได้รับบาดเจ็บอยู่ภายใต้มือของเธอ

นักกีฬาคนหนึ่ง หนึ่งปีจะต้องเข้าร่วมการแข่งขันมากมาย แพ้ไปแค่ครั้งเดียวแท้ที่จริงไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไรเลย แต่ถ้าหากเพราะว่าได้รับบาดเจ็บทำให้การแข่งขันล้วนไม่สามารถเข้าร่วมทั้งปี งั้นช่างได้ไม่คุ้มเสียเล็กน้อยจริงๆเลย