ตอนที่ 2369 คือของขวัญอะไร
หลังจากเซียวเซ่อกลับมาก็บอกเหมยเหมยว่าเสี่ยวเป่ากับเฮ่อเหลียนเช่ออยู่ที่ฮ่องกง หลังจากนั้นไม่กี่วันเสี่ยวเป่าก็โทรศัพท์มาหา ตอนนั้นพวกเขาสองพ่อลูกอยู่ที่มาเก๊า หลังจากนั้นก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย
เหมยเหมยเอามือตบหน้าผากเบา ๆ “ไม่สิ ตอนที่เสี่ยวเป่าคุยกับฉันคราวก่อนเล่อเล่อยังไม่เกิดเลย แล้วเสี่ยวเป่ารู้ได้อย่างไรว่าเป็นน้องสาว?”
“พี่เคยบอกเฮ่อเหลียนเช่อด้วยเหรอ?”
เหมยเหมยสงสัยว่าเหยียนหมิงซุ่นจะแอบติดต่อกับเฮ่อเหลียนเช่อ
“ไม่ได้พูดเลย เฮ่อเหลียนเช่อไม่สนใจหรอกว่าพี่จะคลอดอะไรออกมา”
เหยียนหมิงซุ่นยักไหล่ ความจริงแล้วเขายังติดต่อกับเฮ่อเหลียนเช่อเสมอมาเพียงแต่มีแค่เรื่องงานเท่านั้น เรื่องส่วนตัวแทบไม่ได้พูดถึงเลย เขาเองก็แปลกใจเหมือนกันว่าทำไมเสี่ยวเป่าถึงรู้!
“อาจจะเป็นลูกน้องของเฮ่อเหลียนเช่อที่อยู่ในเมืองหลวงเป็นคนบอกก็ได้!”
เหมยเหมยหาเหตุผลให้ตัวเองแล้วเลิกคิดเรื่องนี้ จากนั้นก็เตรียมแกะกล่อง
เหยียนหมิงซุ่นเหมือนจะคิดอะไรบางอย่างขึ้นได้ เขารู้ดีกว่าใคร เฮ่อเหลียนเช่อบอกว่าจะไป นั่นก็หมายความว่าเขาจะไปจริง ๆ
ไปแบบไม่เหลืออะไรทิ้งไว้ ลูกน้องต่างแยกย้ายกันไปหมดไม่เหลือแม้แต่คนเดียว
ความเด็ดขาดเช่นนี้เขาเองยังรู้สึกนับถือเลย!
น้อยคนนักที่จะทำอะไรเด็ดขาดได้อย่างเฮ่อเหลียนเช่อ!
เพราะฉะนั้นเฮ่อเหลียนเช่อก็อาจจะไม่รู้เรื่องนี้ด้วยซ้ำ
พัสดุชิ้นนี้ส่งมาจากมาเก๊า ดูท่าแล้วพวกเฮ่อเหลียนเช่อยังคงอยู่ที่มาเก๊าสินะ
เหมยเหมยหยิบกรรไกรมาแกะพัสดุ พัสดุค่อนข้างใหญ่ ดูท่าแล้วน่าจะใส่ของมาไม่น้อย ไม่รู้ว่าเสี่ยวเป่าใส่อะไรมาบ้าง!
“พัสดุของมาเก๊าห่อมาซะแน่นหนาเชียว แกะไปชั้นหนึ่งแล้วยังมีอีกชั้นหนึ่งอีก!”
เหมยเหมยแกะมาตั้งนานก็มีแต่พลาสติกกองพะเนินอยู่ตรงเท้า
“เดี๋ยวพี่แกะเอง เล่อเล่อตื่นแล้ว”
เหยียนหมิงซุ่นรับกรรไกรมา เล่อเล่อที่นอนอยู่บนเตียงส่งเสียงร้องแอ๊ะแอ๊ะแล้ว น้ำเสียงค่อนข้างรีบร้อนเห็นได้ชัดว่าหิวแล้ว
เหมยเหมยอุ้มลูกสาวขึ้นมา เล่อเล่อส่งเสียงร้องด้วยความชอบใจ มืออวบอ้วนตะกุยตะกายอยู่บริเวณหน้าอกของเหมยเหมยราวกับคุ้นเคยเป็นอย่างดีเหมือนรู้ว่าตัวเองจะหาของกินได้จากตรงไหน!
“อย่าใจร้อนสิ แม่พาหนูไปฉี่ก่อน ไม่เคยเห็นใครกินเก่งเหมือนลูกเลยนะ!”
เหมยเหมยไม่ได้ป้อนนมในทันทีแต่อุ้มเล่อเล่อไปเข้าห้องน้ำ ก่อนนอนเพิ่งจะดื่มนมไปขวดใหญ่ นอนมาชั่วโมงกว่าจะต้องปวดฉี่อย่างแน่นอน
หากตอนนี้ไม่ไปปล่อยออก เดี๋ยวอีกสักพักจะต้องปล่อยใส่เธอแน่ ๆ เด็กคนนี้กินเข้าไปเยอะปล่อยออกมาก็เยอะ ต่อให้ใช้ผ้าอ้อมหลายผืนก็เอาไม่อยู่ต้องมีซึมออกมาบ้างจนเปื้อนตัวเธอ กลิ่นเหม็นจะตายไป!
เสียงฉี่ดังขึ้น…เป็นอย่างที่เธอคิดไว้เลย
“เสร็จแล้ว…ไปกินนมกันเถอะ!”
เหมยเหมยตีก้นขาวเนียนของลูกสาวตัวเองเบา ๆ ทั้งเด้งทั้งลื่นจนอดที่จะหอมไม่ได้ เธอไม่ได้รู้สึกรังเกียจเลยแม้แต่น้อย
ฉี่ของลูกสาวถือว่าเป็นเครื่องปรุงในชีวิต!
จะรังเกียจได้อย่างไร?
ในเมื่อเธอกัดก้นกับขาเล็ก ๆของเล่อเล่อทุกวัน!
เหยียนหมิงซุ่นยังคงแกะพัสดุอยู่ พัสดุห่อมามิดชิดมากจนรู้สึกเหมือนกำลังเปิดกล่องสมบัติ ช่างดูลึกลับเหลือเกิน!
“เล่อเล่อ นี่เป็นของขวัญที่พี่เสี่ยวเป่าส่งมาให้ลูก ไม่รู้ว่าข้างในจะเป็นของดีอะไรน่า…”
พอเล่อเล่อดูดนมจากเต้าเหมยเหมยจนหมดก็อุ้มขวดนมดูดต่อ เหมยเหมยอุ้มเล่อเล่อมองเหยียนหมิงซุ่นแกะพัสดุ ยิ่งดูก็ยิ่งรู้สึกว่าของข้างในดูลึกลับเหลือเกิน!
เหยียนหมิงซุ่นแกะไปได้สักพักใหญ่ก็เริ่มมีของโผล่ออกมาบ้างแล้ว ซึ่งพอจะมองออกว่าเป็นกล่องไม้ขนาดประมาณทีวี 17 นิ้ว บนกล่องมีกระดาษเล็ก ๆแปะอยู่แผ่นหนึ่งเขียนว่า
“มอบให้น้องสาว——เสี่ยวเป่า”
“แอ๊ะ…แอ๊ะ…”
จู่ ๆเล่อเล่อก็ร้องขึ้นมา ขยับมือเท้าไปมาดีใจสุด ๆ
กระทั่งดีใจกว่าตอนกินนมเสียอีก เธอดิ้นไปมาเพราะอยากขยับเข้าไปใกล้กล่อง
“โอ๊ย…เล่อเล่อลูกอย่าขยับสิ แม่จะอุ้มลูกไม่ไหวแล้วนะ ระวังล้ม”
เล่อเล่อแรงเยอะเกินไป เหมยเหมยเอาไม่อยู่ในชั่วขณะจนเกือบล้ม เธอจึงต้องวางเจ้าหนูลงบนพื้นแล้วใช้มือข้างหนึ่งจับเสื้อของเล่อเล่อไว้ไม่ให้เจ้าหนูขยับไปไหน
……………………………………
ตอนที่ 2370 คือสิ่งมีชีวิต
เล่อเล่อคลานอยู่บนพื้นแต่ยังพลิกตัวไม่ได้ แต่เพราะเป็นเด็กที่มีแรงเยอะกล้ามเนื้อกระดูกแข็งแรง พอยกตัวขึ้นก็เหมือนจะพลิกตัวได้เล็กน้อยพร้อมชันคอได้แล้ว
“คุณดูลูกสิ ชั้นคอสูงขนาดนั้น คุณย่าบอกว่าปกติอายุสามเดือนถึงจะชันคอได้นะ!”
เหมยเหมยมองด้วยความประหลาดใจ เล่อเล่ออายุยังไม่ถึงสองเดือนเลย!
แบบนี้ถือว่าโตเร็วเกินไปหรือเปล่า?
เหมยเหมยกังวลขึ้นมาอีกแล้ว เธอขมวดคิ้วแน่น “พี่ พี่ว่าเล่อเล่อจะเป็นสาวไวไปหรือเปล่า เหมือนเด็กผู้หญิงในแถบแอฟริกาที่อายุ 7-8 ขวบก็ดูเหมือนผู้ใหญ่แล้วแบบนั้นหรือเปล่า…”
เหมยเหมยกังวลเป็นอย่างมาก แต่ก่อนเธอเคยดูเรื่องซาฮาร่าแดนฝันของซานเหมา เขาบอกว่าที่นั่นเด็กผู้หญิงอายุแค่ 7-8 ขวบก็แต่งงานมีลูกแล้วเพราะเป็นสาวไว อีกทั้งอายุก็ไม่ยืนมีอายุได้แค่ 20 กว่าปีเท่านั้น น่าสงสารมากจริง ๆ
ตอนนี้พอเห็นว่าลูกสาวของตัวเองมีความเป็นไปได้ว่าจะเป็นสาวไวเธอจึงอดกังวลไม่ได้
เหยียนหมิงซุ่นอมยิ้ม ชอบคิดมากจริง ๆเลย
“ผู้หญิงในแถบแอฟริกาที่เป็นสาวเร็วเพราะสภาพภูมิอากาศและสภาพแวดล้อมในประเทศ เล่อเล่อของเราเป็นแบบนี้เพราะร่างกายแข็งแรงไม่ได้ถือว่าเป็นสาวเร็วไปสักหน่อย ไม่กี่วันก่อนเพิ่งไปตรวจสุขภาพที่โรงพยาบาลมาไม่ใช่เหรอ? หมอบอกว่าเล่อเล่อไม่ได้โตเร็วเกินไป เธอยังจะกังวลอะไรอีก?”
เพราะว่าเล่อเล่อแรงเยอะเกินไป อีกทั้งกินเยอะด้วย เหยียนหมิงซุ่นเลยตั้งใจพาลูกสาวไปตรวจสุขภาพที่โรงพยาบาล
เล่อเล่อตรวจตั้งแต่หัวจรดเท้าและด้านนอกด้านใน หมอบอกว่าเล่อเล่อร่างกายแข็งแรงมาก เป็นเด็กที่ร่างกายแข็งแรงที่สุดเท่าที่เขาเคยเจอมาในตอนนี้ ไม่ใช่เป็นเพราะโตไวเกินไป
เหมยเหมยรู้สึกโล่งใจ ใช่ หมอบอกแล้วว่าไม่ใช่เป็นเพราะโตไวเกินไป เธอยังจะต้องกังวลอะไรอีก
“แอ๊ะ…แอ๊ะ…”
สุดท้ายเป็นเพราะเล่อเล่อยังเด็กเกินไป พลิกได้แค่ครึ่งเดียวก็พลิกต่อไม่ได้แล้ว เหนื่อยจนเหงื่อชุ่มไปทั้งตัว
อยู่ห่างจากกล่องพัสดุแค่เอื้อมเท่านั้น เล่อเล่อพยายามยื่นมือไปจับอยู่หลายครั้งแต่ก็เอื้อมไม่ถึงจนเจ้าตัวน้อยโมโหส่งเสียงร้องออกมา ขยับขาดิ้นไปมาด้วยความไม่พอใจ อารมณ์ร้อนใช้ได้เลยทีเดียว
“เหมือนเล่อเล่ออยากจะจับกล่อง หรือว่าลูกจะรู้ว่าข้างในมีอะไรงั้นเหรอ…ไม่สิ…จะเป็นไปได้อย่างไร ลูกน่าจะรู้สึกว่ากล่องดูแปลกใหม่มากกว่า…”
ท่าทีของลูกสาวดูแปลกมากจริง ๆ เหมยเหมยสงสัยว่าเล่อเล่อจะรู้ว่ามีอะไรอยู่ในกล่องแต่เธอก็ปฏิเสธการคาดเดานี้อย่างรวดเร็ว
ถึงแม้ว่าเล่อเล่อจะเป็นเด็กที่มีร่างกายแข็งแรงและพลังเยอะมากแต่ก็คงไม่สามารถมองทะลุสิ่งของได้หรอกมั้ง?
“พี่แกะเร็ว ๆหน่อยได้ไหม ผ่านไปตั้งนานแล้วยังแกะไม่เสร็จอีก!”
เล่อเล่อเริ่มส่งเสียงโวยวาย เหมยเหมยก็อดที่จะเร่งไม่ได้
“พี่สงสัยว่าของข้างในจะเป็นสิ่งมีชีวิต”
อยู่ดี ๆเหยียนหมิงซุ่นก็พูดขึ้น เหมยเหมยตกใจในทันที
“สิ่งมีชีวิต…จะเป็นสิ่งมีชีวิตได้อย่างไร? ศุลกากรห้ามส่งของที่เป็นสิ่งมีชีวิตไม่ใช่เหรอ?”
เหมยเหมยรู้สึกว่ามันเป็นไปไม่ได้ ขนาดต้นไม้ยังไม่ให้ส่งเลย แล้วนับประสาอะไรกับสัตว์ที่เป็นสิ่งมีชีวิต
เหยียนหมิงซุ่นยิ้มน้อย ๆ “เฮ่อเหลียนเช่อมีวิธีส่งมาได้อยู่แล้ว ต่อให้ส่งช้างมายังไม่มีปัญหาเลย”
ถ้าส่งแบบถูกกฎหมายคงส่งไม่ได้แน่ แต่ถ้าลักลอบนำเข้า ช่องทางส่งของจากมาเก๊ามาแผ่นดินใหญ่มีมากมายเต็มไปหมด ถ้าอยากส่งมาไม่ใช่เรื่องยุ่งยากเลยสักนิด
เหมยเหมยรู้สึกสนใจขึ้นมาในทันที “พี่รีบแกะสิ ของข้างในคืออะไรกันแน่ อยากรู้จริง ๆเลย…”
“ไม่ต้องรีบร้อนไปหรอก แกะเร็วไปอาจจะโดนสิ่งมีชีวิตที่อยู่ข้างในเอาได้”
เหยียนหมิงซุ่นยังคงค่อย ๆแกะต่อไปเรื่อย ๆจนเล่อเล่อร้อนใจแทบแย่ เตะขาไปมาไม่หยุดเพื่อแสดงออกว่าเธอคัดค้านไม่พอใจ
แต่ว่าเหยียนหมิงซุ่นไม่ได้สนใจเลยสักนิด แถมยังจงใจแกะให้ช้าลงเพื่อแกล้งลูกสาวอีกต่างหาก
เหมยเหมยถลึงตาด้วยความโมโห เหยียนหมิงซุ่นเอามือลูบจมูกปอย ๆแล้วรีบเร่งความเร็วในการแกะ
“ฉึก”
ในที่สุดกล่องก็ถูกเปิดออก เล่อเล่อส่งเสียงร้องด้วยความดีใจ
“มันคืออะไรเหรอ?”
เหมยเหมยอุ้มเล่อเล่อขึ้นแล้วรีบเข้าไปดู
………………