ตอนที่ 2437 ไม่ง่ายขนาดนั้น
เหมยเหมยเข้าใจอย่างถ่องแท้ มิน่าหญิงสาวคนนี้ถึงดูอายุน้อยขนาดนี้ ที่แท้ก็เป็นแม่เลี้ยงนี่เอง!
เธอยิ่งเชื่อในคำพูดของเล่อเล่อมากกว่าเดิม ถึงจะบอกว่าแม่เลี้ยงทุกคนเป็นคนร้ายกาจหมดไม่ได้ แต่โอกาสที่เป็นไปได้ก็สูงอยู่ดี เรื่องตอนนี้ที่ถูกเธอหลงเข้าใจผิดว่าเป็นทะเลาะกันระหว่างเด็กแต่กลับดูไม่ง่ายขนาดนั้นแล้ว!
เหมยเหมยเหลือบมองสองสามีภรรยาที่ทำหน้าไม่สู้ดีเท่าไรแล้วมองเด็กชายตัวอ้วนน้ำตาเอ่อคลอ ย่อตัวลงถาม “เล่อเล่อ ลูกค่อย ๆอธิบายมาสิว่าทำไมถึงกระชากแขนคุณน้าคนนี้?”
“คุณน้าจะทำร้ายเทาเทา!” เล่อเล่อพูดเสียงหนักแน่น เอาแต่บอกว่าหญิงสาวทำร้ายเด็กชายตัวอ้วน
ขณะนี้คุณหมอประจำโรงเรียนอนุบาลเดินทางมาถึงแล้ว เขาได้ทำการต่อข้อแขนให้หญิงสาวเสร็จสรรพซึ่งเจ็บจนอีกฝ่ายเหงื่อแตกพลั่ก
“ถึงฉันไม่ใช่แม่แท้ ๆของเทาเทา แต่ฉันเอาใจใส่เทาเทาทุกอย่าง กลัวเขาหิวกลัวเขาหนาวกลัวเขาร้อน…เป็นห่วงเขาอยู่ทุกวัน ต่อให้เป็นแม่แท้ ๆก็ทำไม่ได้อย่างฉันหรอก…” หญิงสาวตะโกนเอ่ยด้วยความน้อยใจ ซึ่งชายหนุ่มข้างกายก็พยักหน้ารับเป็นระยะ ๆ สายตาเต็มไปด้วยความรู้สึกขอบคุณที่พอจะดูออกว่าสองสามีภรรยารักกันดี
“คนเลว เทาเทาอ้วนเหมือนหมูก็เพราะคุณน้านั่นแหละ!” เล่อเล่อโกรธมากได้แต่ชี้นิ้วไปที่หญิงสาวแล้วตะโกนด่าทอ
คนเลวยังกล้าหาข้ออ้างแก้ตัวอีกเหรอ หน็อยแน่!
หญิงสาวทำหน้าตกใจวูบหนึ่งแล้วก็รีบผ่อนคลายสีหน้า สีหน้าเปลี่ยนไปในพริบตาจึงทำให้คนอื่นไม่ทันสังเกตเห็น แต่เหมยเหมยดันจับผิดสังเกตได้จึงเกิดข้อสงสัยในใจ
เห็นได้ชัดว่าผู้หญิงคนนี้มีพิรุธ
“แม่เลี้ยงเป็นยากจริง ๆ ฉันเลี้ยงเด็กผอมไปก็จะหาว่าฉันทารุณเขา เลี้ยงอ้วนไปก็หาว่าทำร้ายเขา…ฉันต้องทำอย่างไรล่ะ…”
หญิงสาวเอามือปิดหน้าร้องไห้โดยมีชายหนุ่มรีบปลอบเสียงอ่อนโยน วาจาถ้อยคำมีแต่ความเชื่อใจที่มีต่อเธอ
“คนไม่ดี…คนเลว…เทาเทาใกล้ตายแล้ว เพราะน้าทั้งนั้น!”
เล่อเล่อโกรธแทบแย่ เธอมีสิ่งที่อยากพูดมากมายอัดอั้นอยู่เต็มอกแต่เพราะอายุยังน้อยจึงไม่อาจถ่ายทอดออกมาได้อย่างสมบูรณ์แบบนัก แถมลงไม้ลงมือไม่ได้อีก ทำเอาเธอร้อนใจแทบตาย!
ชายหนุ่มสะดุ้งตัวโยนแล้วกล่าวอย่างไม่พอใจ “เด็กคนนี้ทำไมถึงมาแช่งลูกชายผมล่ะ? เด็กพ่อแม่ไม่สั่งสอน!”
เด็กที่มาเรียนโรงเรียนอนุบาลแห่งนี้ส่วนใหญ่จะเป็นผู้ปกครองที่ประสบความสำเร็จในชีวิตจึงย่อมไม่มีทางจะเป็นคนนิสัยต่ำช้ามากนัก ถึงผู้ชายคนนี้จะโกรธแต่ก็พยายามข่มอารมณ์ไว้ได้ เขาไม่ถือสาเด็กคนหนึ่งเพียงแต่ไม่พอใจกับเหมยเหมย
“อย่าเพิ่งร้อนใจไป ขอเวลาฉันห้านาทีค่ะ” เหมยเหมยกล่าว
“ได้” ชายหนุ่มหันหน้าหนีแต่กลับไม่คัดค้านอะไร
ประเด็นคือเมื่อครู่เขาเห็นนามบัตรทนายความที่เหมยเหมยยื่นมาก็พบว่าเป็นทนายความชื่อดังในเมืองหลวงจึงพอจะรู้ที่มาที่ไปของเหมยเหมยคร่าว ๆ
นักธุรกิจมักเห็นโอกาสทางการเงินเสมอ แน่นอนว่าเขาไม่มีทางล่วงเกินคนที่มีโอกาสจะมาเป็นลูกค้ากิตติมาศักดิ์ของเขาหรอก ถึงจะรู้สึกโกรธแต่ก็ฉีกหน้าทันทีไม่ได้
“เล่อเล่อ ลูกบอกแม่มาว่าทำไมถึงบอกว่าเทาเทาใกล้ตายแล้วหน่อยสิ?” เหมยเหมยกระซิบถามเล่อเล่อข้างหูอย่างนึกแปลกใจ
เด็กชายตัวอ้วนคนนี้ถึงจะอ้วนเกินไปหน่อย แต่คงไม่ถึงขั้นอันตรายถึงชีวิตหรอกมั้ง?
“เสียแล้ว…ใกล้ตายแล้ว แม่ ใกล้จะตายแล้วจริง ๆนะ!” เล่อเล่อสีหน้าร้อนใจจึงยิ่งพูดจาไม่รู้เรื่องเข้าไปใหญ่
“อะไรเสีย?”
“ในท้องเสียหมดแล้ว…เสียหมดเลย…”
เล่อเล่อชี้ไปที่ท้องตัวเองอย่างจริงจัง
เหมยเหมยฟังรู้เรื่องแล้วก็มองไปที่เด็กชายตัวอ้วน พอมองระยะใกล้ ๆถึงพบว่าเด็กชายตัวอ้วนหน้าซีดไม่เป็นธรรมชาติ แค่เวลาเพียงครู่เดียวใบหน้าเด็กชายตัวอ้วนก็เต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อดูท่าทางอ่อนแรง แม้แต่ยืนยังแทบทรงตัวยืนไม่ไหว
“คุณหมอ รีบมาตรวจให้เด็กคนนี้ทีค่ะ!” เหมยเหมยตะโกนเรียก
โชคดีที่คุณหมอของโรงเรียนอนุบาลยังอยู่ พอได้ยินดังนั้นก็รีบเดินมาตรวจร่างกายให้เด็กชายคนนี้ ไม่นานคุณหมอก็ทำสีหน้าเคร่งเครียด ชายหนุ่มที่แต่เดิมไม่คิดอะไรก็ใจหล่นวูบทีเดียว
“คุณหมอ ลูกชายผมไม่เป็นไรใช่ไหมครับ?”
………………………
ตอนที่ 2438 วางลง ฉันแบกเอง
“รีบพาไปส่งโรงพยาบาลเถอะ เด็กคนนี้หายใจและหัวใจเต้นผิดปกติ”
คุณหมอเพิ่งพูดจบเด็กชายก็เอามือกุมท้องแล้วล้มลงพื้น เอ่ยเสียงอ่อนแรงว่า “คุณพ่อ…รู้สึกแย่จัง…”
“เทาเทา…ลูกเป็นอะไรไป? อย่าแกล้งพ่อนะ…” ชายหนุ่มตกใจจนสติแตกกระเจิง แล้วเขาจะยังมัวแต่ถือสากับเหมยเหมยได้เสียที่ไหนอีก ถลาเข้าไปอุ้มลูกชายแล้วพุ่งตัวออกไปข้างนอก
เพียงแต่เทาเทาอ้วนเกินไปจริง ๆ เด็กวัยแค่สี่ขวบกลับหนักถึงสามสิบเกือบสี่สิบกิโลกรัม ชายหนุ่มเอาแต่ดื่มแอลกอฮอล์เข้าร่างกายมาตลอดหลายปีทั้งยังไม่ชอบออกกำลังกาย เดินเพียงไม่กี่ก้าวก็ทำเอาหอบเสียแล้ว
“ใช้ไม่ได้เลย…” เล่อเล่อดูถูกดูแคลน เธออยากพุ่งไปตะคอกใส่ว่า “วางลง ฉันแบกเอง!”
แต่เล่อเล่อชำเลืองมองเหมยเหมยข้างกายแวบหนึ่งก็กลั้นใจไว้
คุณแม่ต้องไม่พอใจแน่ ๆ
เหมยเหมยเองก็ตามไปที่โรงพยาบาลด้วยเพราะในเมื่อเรื่องนี้เกี่ยวกับเล่อเล่อ อีกอย่างเธอก็สงสัยด้วยว่าผู้หญิงคนนั้นทำร้ายเทาเทาอย่างไร วางยาพิษหรือทารุณ?
อย่างหลังคงเป็นไปไม่ได้ เด็กที่ถูกทารุณไม่มีทางผิวขาวและอ้วนได้อย่างเทาเทาแน่นอน ถ้าอย่างนั้นก็เหลือแค่วางยาพิษแล้ว
นังผู้หญิงจิตใจอำมหิต!
เทาเทาเพิ่งเข้าโรงพยาบาลมาก็ถูกส่งเข้าห้องฉุกเฉินทันที ชายหนุ่มทำหน้ากระวนกระวายเดินวนไปมาอยู่ตรงทางเดินและไม่สนใจภรรยาที่ตามมาสักนิด จู่ ๆลูกชายก็ป่วยขึ้นมากะทันหัน อย่างไรเสียก็ได้สร้างปมในใจเขาไปแล้ว
“คุณหมอ…ลูกชายผมไม่เป็นใช่ไหมครับ?”
ประตูห้องฉุกเฉินถูกเปิดออก ชายหนุ่มรีบพุ่งเข้าไปถาม
“อาการไตวาย โชคดีที่ช่วยได้ทันเวลาเลยพ้นขีดอันตรายแล้ว” คุณหมอมองชายหนุ่มด้วยสายตาตำหนิ
เด็กอายุสี่ขวบกลับเป็นโรคไตวาย แถมยังอ้วนขนาดนั้นอีก เป็นเพราะผู้ปกครองไม่ได้เลี้ยงดูอย่างดี
“ไตวาย? เป็นไปได้อย่างไรกัน?”
ชายหนุ่มหน้ามืดขาอ่อนแรง เขาไม่อยากจะเชื่อหูตัวเองจึงฝืนถามออกไปว่า “ไตของลูกชายผมเสียไปแล้วใช่ไหมครับ?”
“ก็ยังไม่ขนาดนั้น แต่ถ้าตรวจพบช้ากว่านี้อีกนิด ผลลัพธ์จะสาหัสกว่านี้ เราก็คงช่วยอะไรไม่ได้”
ชายหนุ่มถอนหายใจโล่งอก ไม่เสียก็ดี ไตถือเป็นของสำคัญในชีวิตของผู้ชายเลยเชียว!
เหมยเหมยคอยสังเกตท่าทีของผู้หญิงคนนี้ตลอด พอเห็นสายตาเธอฉายแววเสียดายก็ยิ่งสงสัยหนักกว่าเดิม จึงเดินไปหาคุณหมออีกคน
“คุณหมอ ทำไมอยู่ ๆเด็กถึงเป็นโรคไตวายได้ล่ะคะ? เพราะทานอะไรที่ไม่ควรทานเข้าไปเหรอ?” เหมยเหมยถาม
ชายหนุ่มสีหน้าเปลี่ยนเล็กน้อยพลางพยักหน้ารัว ๆ “นั่นสิ ทำไมอยู่ดี ๆลูกชายผมถึงไตวายล่ะครับ? เขาเพิ่งสี่ขวบ ไตจะวายได้อย่างไรกัน?”
เขาเป็นโรคไตวายยังพอเป็นไปได้แต่ลูกเพิ่งตัวแค่นี้ ไตยังเจริญเติบโตไม่เต็มที่เลยก็ทำงานบกพร่องเสียแล้ว อนาคตโตไปจะไม่ยิ่งกว่านี้หรือ?
ชายหนุ่มแสดงท่าทีหนักใจพลางมองคุณหมอด้วยท่าทีเคร่งเครียด
“รายละเอียดเรายังต้องตรวจสอบอีกที ตอนนี้ยังให้คำตอบที่แน่ชัดไม่ได้ แต่คนไข้อย่างลูกชายคุณก็มีให้เห็นไม่น้อย ส่วนมากก็มาจากปัญหาด้านการกิน อะไรที่ควรทานไม่ทาน อะไรที่ไม่ควรทานดันทานติด ๆกัน ไม่ป่วยสิแปลก!”
คุณหมอถลึงตาใส่ชายหนุ่มและเหมยเหมยแวบหนึ่งก่อนจะเดินผละออกไปด้วยใบหน้าเรียบตึง
เขาคิดว่าเหมยเหมยกับชายหนุ่มคนนี้คือพ่อแม่ที่ไร้ความผิดชอบของเด็กจึงไม่ได้ทำหน้าดี ๆใส่พวกเขา
“คุณคะ ฉันว่าเรื่องนี้คุณคงต้องถามภรรยาคุณหรือเปล่าว่าให้อะไรที่ไม่ควรทานแก่เด็ก ถ้าไม่ใช่เพราะวันนี้ลูกสาวฉันโวยวายขึ้นมา ลูกชายคุณคงต้องเสียไตไปแน่ ๆ!” เหมยเหมยแค่นหัวเราะ
ลูกสาวของเธอเก่งจริง ๆ แค่กระชากแขนทีเดียวก็ช่วยชีวิตคนได้ด้วย!
ชายหนุ่มเองก็ได้สติขึ้นมา เป็นเพราะยัยหนูตัวอ้วนช่วยลูกชายเขาไว้ไม่ใช่หรือ?
“ขอบคุณมากจริง ๆ ก่อนหน้านี้ผมเข้าใจลูกสาวคุณผิดไป ต้องขอโทษด้วยอย่างมาก รอผมสะสางเรื่องที่บ้านเสร็จจะไปขอบคุณถึงที่อีกทีนะครับ!”
ชายหนุ่มรู้สึกขอบคุณมาก เขามีลูกชายสุดที่รักเพียงคนเดียว ถ้าสูญเสียไตไปลูกชายก็เป็นคนพิการน่ะสิ?
เหมยเหมยมองไปทางหญิงสาวที่ทำตัวปกติไร้ความกังวลใด ๆ แต่ทำหน้าน้อยอกน้อยใจ
……………