“ก็ได้…”
เจ้าโลกหยุนซานนั้นนิ่งคิดไปนานกว่าจะยอมตอบตกลงในที่สุด
ดูแล้วมันคงเป็นทางออกเดียวจริงๆ
หากให้พูดแล้วการต้องสู้กันภายในจนเปิดโอกาสให้เผ่าเลือดนั้น เขาเองก็ไม่อยากจะให้มันเกิดขึ้น
หากไม่เช่นนั้นแล้วเขาจะยอมมานั่งเฝ้าเขตแดนสวรรค์สัมบูรณ์อยู่เป็นพันๆ ปีหรือ?
แต่เพื่อเย่หยวนแล้วเขาพร้อมที่จะแตกหักกับเจ้าโลกคนอื่นๆ!
ได้ยินเจ้าโลกหยุนซานตอบรับเช่นนั้นเทพศักดิ์สิทธิ์และเจ้าโลกคนอื่นๆ นั้นต่างต้องถอนหายใจยาวออกมาด้วยความโล่งอก
หากให้พูดถึงเรื่องพลังแล้วต่อให้เจ้าโลกหยุนซานจะเทียบเทพศักดิ์สิทธิ์ไม่ได้แต่เขานั้นก็นับเป็นที่สองได้
คนทั้งสองนี้คือเจ้าโลกที่แข็งแกร่งที่สุดของสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิด
หากตัวตนระดับนั้นแตกหักกันแล้วพันธมิตรสวรรค์แรกเองก็คงไม่อาจจะดำเนินต่อไปได้
การให้เย่หยวนออกเดินทางนั้นจึงเป็นทางออกเดียวอย่างแท้จริง
เย่หยวนยกมือขึ้นคารวะหยุนซานและพวกโจวซ่งฉวนทั้งหลาย “ขอบพระคุณท่านอาจารย์และศิษย์พี่ทั้งสองรวมไปถึงผู้อาวุโสท่านอื่นๆ อย่างมากที่สุดในอีกร้อยปีนั้นเย่หยวนจะกลับมาช่วยต่อสู้เคียงบ่าเคียงไหล่กับพวกท่าน ช่วยกันกวาดล้างเผ่าเลือดแน่นอน!”
เจ้าโลกหยุนซานนั้นหันหน้ากลับไปมองเจ้าโลกทั้งหลายอย่างไม่เป็นมิตร “เขามีแต่เสร็จนาฆ่าโคถึก เสร็จศึกฆ่าขุนพล แต่นี่นายังไม่ทันได้ไถศึกยังรบไม่ทันชนะพวกเจ้าก็คิดจะฆ่าสังหารขุนพลอย่างเขาลงเสียแล้ว มันจะต่างอะไรจากการตัดแขนตัวเองให้ศัตรูมารุมฆ่ากัน! ความเชื่อใจห่าเหวใดไม่เคยมี พันธมิตรสวรรค์แรกที่มีดีแค่ชื่อเท่านั้น! พวกเจ้าทั้งหลายนั้นคิดแต่จะเอาผลประโยชน์เข้าตัวเองทั้งสิ้น! หากมิใช่เช่นนั้นแล้วมีหรือที่หลายพันปีมานี้พันธมิตรสวรรค์แรกมันจะไม่มีเจ้าโลกเกิดขึ้นมาได้? เฮอะๆ…”
คำด่าว่านี้หากเป็นคนอื่นพูดแล้วคงได้ถูกตบปากแตกแน่นอน
แต่ไม่มีใครกล้าขัดคำเจ้าโลกหยุนซาน
แม้แต่เทพศักดิ์สิทธิ์เองก็ยังต้องฝืนทนรับมันไป!
เพราะตอนนี้พวกเขาไม่อาจจะไปแหย่เฒ่าคนนี้ได้มากกว่านี้แล้ว
เพราะพูดไปตอนนี้มันมีแต่จะสร้างความเสียหายที่หนักหน่วงขึ้นกว่าเก่า
…
ใต้เหมืองใหญ่นั้นมันมีกำแพงเขตแดนที่เชื่อมต่อไปยังสวรรค์โมฆะเกินดุลซ่อนอยู่!
แต่ว่ากำแพงเขตแดนนี้มันถูกซ่อนไว้อย่างมิดชิดยอดฝีมือทั้งหลายย่อมจะไม่รู้ถึงมัน
แต่ว่าสำหรับเจ้าโลกทั้งหลายแล้วมันย่อมจะมิใช่ความลับใด
การเดินทางผ่านสวรรค์นั้นมันเป็นเรื่องที่ยากยิ่ง
หากไม่ถึงระดับเจ้าโลกแล้วมันก็คงยากที่จะแหวกกำแพงเขตแดนสวรรค์ออก
ต่อให้จะเป็นเจ้าโลกเองแต่การฉีกกำแพงเขตแดนและเดินทางไปยังสวรรค์อื่นมันก็มิใช่เรื่องง่ายๆ เช่นกัน
เวลานี้เจ้าโลกหยุนซานจึงต้องใช้ร่างจริงออกมาส่งเย่หยวนเอง!
เจ้าโลกคนอื่นๆ นั้นส่งร่างแยกออกมาเฝ้าดูการเดินทางของเย่หยวนด้วย
หากไม่ได้เห็นเย่หยวนไปกับตาตัวแล้วมันก็คงทำให้พวกเขาไม่อาจวางใจ
เรื่องนี้ตัวเจ้าโลกหยุนซานย่อมจะเข้าใจและต้องหัวเราะเย้ยคนทั้งหลาย
แน่นอนว่าเจ้าโลกหยุนซานออกมาจากเขตแดนสวรรค์สัมบูรณ์ได้เช่นนี้มันเพราะว่าชัยชนะของเย่หยวน
ชัยชนะที่ต่อเนื่องนั้นมันได้สร้างความเสียหายให้แก่เผ่าเลือดและสร้างความปั่นป่วนภายในอย่างมาก ตอนนี้เขาจึงพอที่จะปลีกตัวออกมาจากเขตแดนสวรรค์สัมบูรณ์ได้ชั่วคราว
“ข้าไม่นึกเลยว่าเจ้าจะคิดเดินทางไปยังสวรรค์โมฆะเกินดุล ที่แห่งนั้นมันคือดินแดนของเผ่าวิญญาณ! แต่ว่า… อาจารย์เจ้านี้ก็เคยออกเดินทางท่องสวรรค์มาก่อนและในสวรรค์โมฆะเกินดุลเองก็มีเจ้าโลกที่ติดค้างหนี้บุญคุณข้าไว้ไม่น้อย! เจ้านำสิ่งนี้ติดตัวไปด้วย หากเจ้าไปเจอปัญหาที่เกินมือจริงๆ แล้วก็จงไปหาเฒ่าทั้งหลายมันเสีย พวกมันคงช่วยแก้ไขปัญหาให้เจ้าได้!”
พูดไปเจ้าโลกหยุนซานนั้นก็ยื่นกระบอกยาสูบให้แก่เย่หยวนไป
ได้เห็นกระบอกยาวสูบยาวอันนี้ทั้งหลี่ชิงหยุนและโจวซ่งฉวนต่างต้องเบิกตากว้างขึ้นอย่างไม่อยากเชื่อสายตา
เจ้าโลกคนอื่นๆ ที่ได้เห็นเองก็ต้องอ้าปากค้างเช่นกัน
เจ้าโลกหยุนซานนั้นติดการสูบบุหรี่อย่างมาก กระบอกยาสูบยาวอันนี้มันคือกระบอกยาสูบแก้วสมบัติ
เป็นสมบัติที่ติดตัวเขามาตั้งแต่ไหนแต่ไร!
สิ่งนี้มันอยู่กับตัวเขาตลอดและไม่เคยห่างจากมือของเขาไป!
แม้ว่าด้วยข้อจำกัดทางด้านวัสดุจึงทำให้กระบอกยาสูบแก้วสมบัตินี้พัฒนามาได้ถึงแค่สมบัติยอดหมอกระดับ สี่แต่มันก็เป็นของที่มีค่ากับตัวเจ้าโลกหยุนซานอย่างมาก
วันนี้สมบัติล้ำค่านี้เขากลับมอบให้แก่เย่หยวน!
ชัดเจนเลยว่าเขาให้ค่าเย่หยวนมากแค่ไหน
เย่หยวนเองก็มิใช่คนโง่ เขานั้นเข้าใจได้จากสีหน้าของคนรอบๆ ว่าสิ่งนี้มันล้ำค่าแค่ไหน
เขาส่ายหัวออกมาทันที “ไม่ได้หรอกท่านอาจารย์ สิ่งนี้มันล้ำค่าเกินไป ศิษย์รับไว้ไม่ได้หรอก!”
เจ้าโลกหยุนซานนั้นหรี่ตาลงกล่าว “บอกให้เอาก็เอาไป จะพูดมากทำเพื่ออะไรอีก? แค่สมบัติยอดหมอกระดับสี่มันจะมีค่าอะไรกับข้ามากมาย?!”
ได้เห็นว่าเจ้าโลกหยุนซานนั้นตัดสินใจลงไปแล้วเย่หยวนจึงเลือกที่จะรับมันมาในที่สุด “เช่นนั้นศิษย์จะรับมันไว้! อาจารย์วางใจเถอะ ศิษย์จะเอามันกลับมาคืนให้แน่นอน”
เจ้าโลกหยุนซานนั้นส่ายหัวตอบกลับไป “แค่ขยะชิ้นหนึ่งเท่านั้น หากมันถูกทิ้งไประหว่างทางก็ถือว่าแล้วไป! มีหรือที่ข้าจะยังสนใจ? เอาล่ะ! เลิกพูดกันให้เปลืองแรงเถอะ รีบๆ ออกเดินทางไปได้แล้ว! ข้าทิ้งเขตแดนสวรรค์สัมบูรณ์นานไม่ได้!”
เย่หยวนเก็บกระบอกยาสูบแก้วสมบัติไว้และพยักหน้ารับ “เช่นนั้นข้าคงต้องรบกวนท่านอาจารย์แล้ว!”
เจ้าโลกหยุนซานนั้นกล่าวขึ้น “ไอ้หนู กำแพงเขตแดนสวรรค์นี้มันไม่ใช่กำแพงเขตแดนทั่วๆ ไป ข้านั้นไม่อาจจะส่งเจ้าไปให้ถึงอีกฝั่งได้ด้วยตัวเอง! แรงกดดันจากความโกลาหลภายในนี้มันอาจจะบดร่างของเจ้าได้!”
แน่นอนว่าเจ้าโลกทั้งหลายนั้นสามารถเดินทางผ่านความโกลาหลไปยังสวรรค์อื่นๆ ได้
แต่เย่หยวนนั้นมีพลังบ่มเพาะที่ต่ำต้อย ต่อให้จะมีเจ้าโลกหยุนซานช่วยเหลือเขาเองก็ต้องรับภาระที่หนักหน่วงเช่นกัน
มันเป็นแรงกดดันที่อาจจะสังหารเขาลงได้ง่ายๆ!
เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป “อาจารย์วางใจเถอะ ศิษย์พอมีวิธีรับมือมันอยู่!”
เจ้าโลกหยุนซานพยักหน้ารับ “อืม เช่นนั้นจากนี้ไป…ข้าจะฉีกกำแพงเขตแดนสวรรค์ออกและถึงข้าจะบอกว่าฉีกมันออกได้แต่แม้มหาจักรพรรดิเมฆาสวรรค์ เองก็คงไม่อาจจะทนรับแรงกดดันนี้ไว้ได้! นอกจากนั้นข้าเปิดมันได้แค่สิบห้านาทีเท่านั้น!”
เย่หยวนพยักหน้ารับ “อาจารย์ลงมือเถอะ!”
เจ้าโลกหยุนซานนั้นหยุดพูดลงและใช้พลังของตนกระแทกและฉีกกำแพงเขตแดนออกมาทันที!
เขานั้นอยากจะรู้เช่นกันว่าเย่หยวนนั้นมีวิชาอะไรที่จะช่วยให้เดินทางผ่านกำแพงเขตแดนสวรรค์ได้!
เจ้าโลกคนอื่นๆ นั้นไม่คิดเชื่อว่าจะทำได้
เพราะฉะนั้นพวกเขานั้นจึงกลัวว่าเจ้าโลกหยุนซานจะหน้าด้านบอกว่าไปส่งแต่แท้จริงกลับเอาเย่หยวนไปหลบซ่อนแทน ถึงต้องส่งร่างแยกออกมาตามดู
หากเจ้าโลกหยุนซานนั้นลอบให้เย่หยวนหนีไปซ่อนตัวแทนมันคงได้กลายเป็นปัญหาใหญ่ของเจ้าโลกทั้งหลาย แล้ว
กำแพงเขตแดนนั้นมันแยกขาดสามสิบสามสวรรค์ออกจากกัน ทำให้สามสิบสามสวรรค์มีเอกราชต่อกัน
คิดอยากจะเดินทางผ่านกำแพงเขตแดนนั้นมันก็ไม่จำเป็นต้องมีพลังถึงอาณาจักรเจ้าโลกเสมอไป
เพราะยอดฝีมือพลังคลื่นกำเนิดนั้นมันก็แข็งแกร่งพอที่จะเดินทางผ่านกำแพงเขตแดนได้แล้ว เพียงแค่ว่าความอันตรายของมันนั้นยิ่งใหญ่จนยังไม่มีใครกล้าลองทำ
เจ้าโลกนั้นสามารถฉีกกำแพงเขตแดนออกมาได้
หากเจ้าโลกหลายๆ คนร่วมมือกันพวกเขาก็สามารถจะฉีกให้มันไปถึงอีกฝั่งของสวรรค์ได้ สร้างเส้นทางไปกลับระหว่างสวรรค์ได้ด้วยซ้ำ
ตอนที่วังศักดิ์สิทธิ์เขาวงกตออกบุกรุกรานสวรรค์ต่างๆ พวกเขาเองก็ใช้วิธีนี้
และนั่นมันทำให้เจ้าโลกในทุกๆ สวรรค์ต้องแตกตื่นทำให้เกิดศึกใหญ่ขึ้นตามมา
แต่ตอนนี้ด้วยกำลังของเจ้าโลกแค่คนเดียวแม้ว่าจะเป็นยอดฝีมืออย่างหยุนซานคนนี้เองมันก็ไม่อาจจะเปิด เส้นทางใดๆ ได้
แรงกดดันภายในกำแพงเขตแดนนั้นมันหนักหน่วงจนสามารถฉีกร่างจักรพรรดิเที่ยงอย่างเย่หยวนลงได้ในอึดใจ
เพราะฉะนั้นคนทั้งหลายจึงไม่เชื่อ!
ตูม!
คลื่นพลังรุนแรงไหลออกมาจากกำแพงเขตแดน
ในม่านโกลาหลที่หนักหน่วงนั้นมันมีรูหนึ่งเปิดขึ้นมาทำให้พลังโกลาหลทะลักออกมา
เพราะว่าความโกลาหลตรงหน้านั้นมันหนาแน่นอย่างมาก
ที่สำคัญไปกว่านั้นเส้นทางที่เปิดขึ้นนี้มันยังค่อยๆ หดตัวลงอย่างรวดเร็วด้วย!
เย่หยวนยกมือขึ้นคารวะเจ้าโลกหยุนซานและคนทั้งหลายที่มาส่ง “อาจารย์ ศิษย์พี่และผู้อาวุโสทั้งหลาย ดูแลตัวเองด้วย เย่หยวนขอตัวก่อนแล้ว!”
พูดจบเย่หยวนก็เปลี่ยนร่างเป็นมังกรฟ้ามุดเข้าไปในกำแพงเขตแดนทันที!
เมื่อตัวเย่หยวนเข้าไปถึงพลังโกลาหล เขาก็เหมือนกับปลาที่ได้กลับลงน้ำ
ว่ายผ่านไปอย่างไม่มีอุปสรรคใด!
คลื่นพลังโกลาหลที่หนักหน่วงนั้นมันกลับไม่อาจทำร้ายใดๆ เขาได้เลย!
เจ้าโลกทั้งหลายที่ได้เห็นนั้นต้องอ้าปากค้าง!
ไอ้เด็กคนนี้มันช่างมีลูกเล่นติดตัวเยอะจนเกินนับได้จริงๆ!
……………………….