กับต่งรั่งหลิน เย่เฉินพอจะมีความเคารพรักอยู่ห่างๆ มาโดยตลอด

เขาไม่ได้รู้สึกอะไรกับต่งรั่งหลิน มิหนำซ้ำต่งรั่งหลินยังเป็นเพื่อนสนิทของภรรยาตัวเอง เขายิ่งต้องรักษาระยะห่างกับเธอมากขึ้น

เพียงแต่คิดไม่ถึงว่าคนทั้งสองจะถึงกลับมาเจอกันบนเครื่องบินได้

ต่งรั่งหลินอารมณ์ดีอย่างมาก ร่างกายจึงอดไม่ได้ที่จะเข้าใกล้เย่เฉินโดยอัตโนมัติ ก่อนจะเอ่ยปากถามว่า “อ้อ จริงสิเย่เฉิน ครั้งนี้คุณเตรียมไปพักที่เย่นจิงกี่วันคะ?”

เย่เฉินกล่าวว่า “ไม่แน่ใจ ต้องดูว่าจะจัดการธุระได้ช้าเร็วแค่ไหน เร็วสุดก็สองสามวัน ช้าสุดก็สี่ห้าวัน”

ต่งรั่งหลินพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ตายจริง ฉันจองตั๋วเครื่องบินอีกสี่วันให้หลังไว้แล้ว คุณล่ะ? จองตั๋วไว้ตอนไหน? ถึงเวลาพวกเราจะได้กลับพร้อมกันไหม?”

เย่เฉินกล่าวไปตามความจริงว่า “ผมยังไม่ได้จองตั๋วขากลับไว้เลย รอหลังจากจัดการธุระเสร็จแล้วค่อยว่ากันเถอะ ตอนนี้ยังตัดสินใจไม่ได้”

ต่งรั่งหลินรีบกล่าวว่า “งั้นเอาอย่างนี้เถอะ พอคุณจัดการธุระเสร็จแล้วก็มาบอกกับฉัน ฉันจะดูว่าสามารถเลื่อนเวลาได้ไหม หากเลื่อนได้ อย่างนั้นเราสองคนก็กลับพร้อมกัน”

เย่เฉินแม้ภายในใจจะรู้สึกหนีห่างมากแค่ไหน แต่ภายนอกยังคงกล่าวขึ้นเสียงเรียบว่า “เรื่องนี้ถึงตอนนั้นพวกเราค่อยว่ากันเถอะ ตอนนี้ยังมีความไม่แน่นอนมากมาย”

ต่งรั่งหลินฟังไม่ออกว่าเย่เฉินกำลังตอบตนเองไปอย่างนั้นเอง จึงรีบร้อนพยักหน้าตกลงทันที

จากนั้นเธอก็ถามด้วยความแปลกใจว่า “คุณกำลังทำอะไรอยู่? ที่ผ่านมาเป็นยังไงบ้าง?”

เย่เฉินกล่าวว่า “ก็ไม่ได้ทำอะไร ก็แค่ดูฮวงจุ้ยให้คนอื่นบ้างเป็นครั้งคราว เวลาที่เหลือก็อยู่ที่บ้านเฉยๆ”

ต่งรั่งหลินถามอย่างระมัดระวังว่า “หลังจากแม่ของชูหรันกลับมา ไม่ได้สร้างความลำบากใจให้คุณใช่ไหม?”

“ไม่เลย” เย่เฉินยิ้ม พลางกล่าวว่า “ตอนนี้ท่านสงบเสงี่ยมกว่าเมื่อก่อนมาก”

“อย่างนั้นก็ดีเหลือเกิน” ต่งรั่งหลินอุทานออกมาจากใจจริง “ฉันก็กลัวว่าน้าหม่าจะกวนใจคุณตอนอยู่ที่บ้าน เธอสงบเสงี่ยมลงได้นั่นก็นับว่าดีมากแล้ว!”

เย่เฉินพยักหน้าเบาๆ จากนั้นก็ล้วงมือถือออกมา ส่งข้อความหนึ่งให้กู้ชิวอี๋ในวีแชท โดยบอกกับเธอว่า “หนานหนาน ส่งที่อยู่บ้านเธอมาให้ฉันหน่อย วันนี้ฉันจะไปที่นั่น”

กู้ชิวอี๋รีบโทรหาเขาทันที ถามด้วยความตื่นเต้นสุดขีดว่า “พี่เย่เฉิน พี่มาถึงวันนี้เหรอ?”

“ใช่” เย่เฉินกล่าว “เมื่อคืนฉันเพิ่งจะจัดการเรื่องทางฝั่งนี้เสร็จ ดังนั้นจึงรีบจองตั๋วมาวันนี้”

กู้ชิวอี๋รีบกล่าวว่า “ถึงกี่โมง? ฉันจะไปรับพี่ที่สนามบิน!”

เย่เฉินคิดถึงว่าเธอเป็นดาราดัง จะเข้าจะออกล้วนแต่มีปาปารัสซีคอยตาม ดังนั้นจึงพูดว่า “ไม่รบกวนเธอหรอก ส่งที่อยู่มาให้ฉัน ฉันไปเองก็พอ”

กู้ชิวอี๋กล่าวว่า “ไม่! ฉันจะไปรับพี่! แต่พี่สบายใจได้ ฉันจะปลอมตัวไป ไม่มีทางถูกคนจำได้แน่”

“ช่างเถอะ” เย่เฉินพูด “พวกปาปารัสซีร้ายกาจจะตาย ดาราที่เกิดเรื่องทำนองชู้สาวตั้งเท่าไหร่ ที่นึกว่าปกปิดดีมากแล้ว แต่ก็ถูกปาปารัสซีถ่ายได้”

กู้ชิวอี๋เอ่ยอย่างจนปัญญาว่า “งั้นก็ได้ เดี๋ยวฉันส่งตำแหน่งไปให้พี่ในวีแชท พี่ถึงตอนเที่ยงหรือเปล่า? ฉันจะให้ที่บ้านเตรียมอาหารเที่ยงเอาไว้ให้”

เย่เฉินนิ่งคิด “น่าจะประมาณนั้น งั้นก็รบกวนพวกเธอแล้ว”

กู้ชิวอี๋กล่าวยิ้มๆ “ฉันไม่บอกเรื่องนี้กับพ่อแม่ก่อนดีกว่า แต่จะบอกว่ามีเพื่อนเก่ามาเป็นแขกที่บ้านแทน เชื่อว่าพอพวกเขาเห็นว่าเป็นพี่จะต้องตื่นเต้นมากแน่!”

เย่เฉินส่งเสียงตอบรับ ในใจเจือความอบอุ่นสายหนึ่ง