เมื่อเห็นว่าอาจารย์ดูโหงวเฮ้งจะกลับไปใช่ชีวิตที่อเมริกา เย่เฉินคำนับให้เขาและยิ้มพูดว่า:”ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ผมขอให้คุณมีความสุขและมีสุขภาพที่ดีตลอดชีวิตที่เหลือของคุณ!”
ล่ายชิงหวารีบคำนับกลับ และพูดอย่างปลื้มใจอย่างประหลาดใจ:”ฉันขอขอบคุณคุณชายเย่สำหรับคำอวยพรของคุณ!”
พูดจบ ล่ายชิงหวาก็ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง และพูดว่า:”คุณชายเย่ ฉันมีคำเตือนสักนิด หวังว่าคุณจะฟัง”
เย่เฉินรีบพูดว่า:”คุณปู่ เชิญพูดครับ ผมจะตั้งใจฟัง!”
ล่ายชิงหวาพูดว่า:”แม้ว่าแผนผังมังกรขังในน้ำตื้นของคุณจะถูกทำลาย แต่คุณไม่ควรอยู่ในน้ำตื้นของแม่น้ำต่อไป”
เย่เฉินถามว่า:”แล้วคุณคิดว่าผมควรจะไปที่ไหน?”
ล่ายชิงหวาพูดด้วยความเคารพ:”ฉันคิดว่า คุณควรมาที่เย่นจิง เพราะนี่คือเมืองหลวงของประเทศ จากมุมมองของดวงชะตาฮวงจุ้ยของเมืองนี้ นี่เป็นเมืองที่มีดวงชะตาสูงสุดของประเทศ คุณกลับมาที่นี่ มองจากในแง่ของฮวงจุ้ย มันคือมังกรที่ลงไปในทะเล!”
เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย:”ขอบคุณสำหรับข้อเสนอแนะของคุณ ผมจะพิจารณามันอย่างจริงจัง”
ล่ายชิงหวาพยักหน้า ราวกับว่าเขาเห็นความคิดของเย่เฉิน และพูดอย่างจริงจัง:”คุณชายเย่ ใน《เจิงก่วงเสียนเหวิน》ว่ากันว่า ต้องระมัดระวังอย่างมาก หนึ่งคืออย่าหลอกตัวเอง ก็คือต้องระวังความคิดของตัวเอง อันดับแรกอย่าหลอกหัวใจตัวเอง ไม่ว่าฉันจะพูดอะไรไป คุณฟังก็พอ ทุกอย่าง ก็ต้องทำตามเจตนาเดิมของตัวเอง……”
เย่เฉินพยักหน้า:”ของคุณสำหรับคำชี้แนะของคุณปู่ ผมเข้าใจแล้วครับ”
ล่ายชิงหวาปัดมืออย่างรวดเร็ว:”ไม่ได้นะครับคุณชายเย่! ฉันมีชะตากรรมกับคุณในครั้งนี้ ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสได้พบกันอีกในอนาคตหรือเปล่า หากคุณต้องการ ฉันจะดูดวงให้คุณ……”
เย่เฉินอยากตอบตกลงโดยไม่รู้ตัว แต่หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็ส่ายหัวและพูดว่า:”คุณปู่ ไม่ต้องดูดวงหรอกครับ ผมเป็นคนดื้อรั้น ดวงชะตาให้ผมไปทางตะวันออก ผมอาจจะไปทางตะวันตก ถ้าแอบดูลิขิตสวรรค์ก่อน อาจจะทำเรื่องที่ขัดกับความตั้งใจของฉัน ให้ผมเดินไปอย่างช้าๆเถอะ!”
ล่ายชิงหวารู้สึกตกใจ
หลายปีมานี้ ที่เขาเป็นอาจารย์ดูโหงดเฮ้งระดับแนวหน้า ได้รับความสนใจอย่างมากจากผู้คนนับไม่ถ้วน และผู้คนนับไม่ถ้วนก็มาขอเขาด้วยเงินมากมาย ช่วยดูดวง ชี้ทางให้
แต่ถึงอย่างนั้น ก็ยังมีคนอีกมากที่ไม่มีโอกาสให้ตนดูดวง
แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เจอคนอย่างเย่เฉิน ไม่มีความรู้สึกที่อยากรู้อนาคต โชคลาภ และสวรรค์เลย มันหายากจริงๆ
ด้วยความตกใจ เขาอดไม่ได้ที่จะชื่นชมเย่เฉินอีกเล็กน้อย
ดังนั้น เขาจึงโค้งคำนับเย่เฉินและพูดว่า:”คุณชายเย่ งั้นมีโอกาสค่อยพบกันใหม่!”
เย่เฉินยิ้มพยักหน้า และพูดว่า:”คุณปู่ เดินทางปลอดภัยครับ!”
เมื่อกลับมาที่ลานจอดรถ ทุกคนมองดูทั้งสองด้วยท่าทางสงสัย ไม่เข้าใจว่าชายแก่และเด็กหนุ่มที่พบกันครั้งแรกนั้น มันมีอะไรจะคุยกันแน่ แล้วยังคุยกันนานขนาดนี้
ล่ายชิงหวารู้ว่าเย่เฉิน ไม่อยากเปิดเผยตัวตนของเขา ล่ายชิงหวาพูดกับบุคคลที่รับผิดชอบภูเขาเย่หลิงซานโดยตรงว่า:”รบกวนช่วยเตรียมรถให้ฉันหน่อย ฉันเก็บกระเป๋าเสร็จ แล้วไปส่งฉันที่สนามบิน”
ชายคนนั้นถามด้วยความประหลาดใจ:”อาจารย์ดูโหงวเฮ้ง ท่านจะไปแล้วหรือ?”
ล่ายชิงหวาพยักหน้า และยิ้มพูดว่า:”สี่ปีแล้ว และคำสัญญาของฉันที่มีต่อผู้นำตระกูลของพวกคุณก็สำเร็จแล้ว ถึงเวลาที่จะต้องกลับไปแล้ว”
ชายคนนั้นรีบพูดอย่างเคารพว่า:”อาจารย์ดูโหงวเฮ้ง ท่านไม่ไปพบผู้นำตระกูลที่ตระกูลเย่เหรอ? หรือว่าให้ผมแจ้งผู้นำตระกูล ให้เขามาพบท่าน?”
ผู้รับผิดชอบด้านความปลอดภัยรู้ดีว่า นายท่านของตระกูลเย่ เคารพนายอาจารย์ดูโหงวเฮ้งท่านนี้มาก
ปู่ของเย่เฉิน ปีนี้ยังไม่ถึง70 และล่ายชิงหวาก็มีอายุครบร้อยปีแล้ว อายุต่างกันหนึ่งรอบ ดังนั้นปู่ของเย่เฉินจึงเรียกเขาว่าคนรุ่นหลัง และเคารพเขาเสมอ