ตอนที่นายท่านเชิญล่ายชิงหวากลับมาจากต่างประเทศ เขาได้จัดให้เขาอาศัยอยู่ในคฤหาสน์ตระกูลเย่ และปกติได้รับการรับใช้อย่างพิถีพิถันมาก
แต่ว่า หลังจากที่สร้างภูเขาเย่หลิงซาน ล่ายชิงหวาต้องการย้ายออกจากตระกูลเย่ และอาศัยอยู่ที่นี่
นายท่านมิอาจปล่อยให้อาจารย์ดูโหงวเฮ้งอาศัยอยู่ที่หลุมฝังศพของบรรพบุรุษตระกูลเย่หรอก แม้ว่าภูเขาเย่หลิงซานจะถูกสร้างขึ้นมาอย่างดี แต่ก็มีพื้นที่ที่ให้พนักงานทำงานอาศัยอยู่ แต่นายท่านยังคงรู้สึกว่า ไม่สามารถให้ผู้สูงอายุอย่างล่ายชิงหวาอาศัยอยู่ที่นี่
แต่ว่า ไม่ว่าเขาจะยื้อแค่ไหน ล่ายชิงหวาก็ยืนยันที่จะย้ายไป
เพราะเขาเฝ้ารอโอกาส รอให้ประตูแห่งชีวิตในแฉกของเขาเปิดออก รอให้เย่เฉินปรากฏขึ้น และมอบยาอายุวัฒนะที่สามารถยืดอายุขัยให้กับเขาได้เป็นเวลาสิบปี
ตอนนี้ โอกาสที่รอมาเป็นเวลาสี่ปีได้มาถึงแล้ว และถึงเวลาที่ต้องไปแล้ว
ดังนั้น เขาจึงพูดกับผู้รับผิดชอบว่า:”รบกวนฝากบอกผู้นำตระกูลพวกคุณด้วย บอกว่าที่ฉันสัญญากับเขาไว้ ได้ทำหมดแล้ว ยิ่งกว่านั้นฉันออกมานานเกินไป และคิดถึงบ้าน จึงไม่ไปบอกลาเขาแล้ว ถ้ามีโอกาส ไว้พบกันใหม่!”
พูดจบ เขาคำนับให้ทุกคน และเมื่อเขามองไปที่เย่เฉิน เขาหยุดครู่หนึ่ง ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความซาบซึ้ง
จากนั้น เขาหันกลับมาและเงยหน้าขึ้นหัวเราะ และอุทานอย่างสดชื่นว่า:”หัวเราะไปบนท้องฟ้าแล้วเดินออกไป ฉันจะไม่ใช่คนธรรมดา!”
หลังจากพูดจบ ก็ก้าวออกไปแล้ว
กู้เย้นจงอดชื่นชมไม่ได้:”คนแก่ร้อยปียังคงมีออร่าแบบนี้ มันพิเศษจริงๆ!”
เย่เฉินยิ้มที่ข้างๆ และในขณะที่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของตระกูลเย่ตามล่ายชิงหวาออกไป เขาพูดกับกู้เย้นจงว่า:”ลุงกู้ เราก็ไปกันเถอะ”
“ได้!”กู้เย้นจงพยักหน้าและพูดว่า:”กลับกัน ครั้งหน้าค่อยมาใหม่!”
เย่เฉินยังคงแสดงเป็นคนขับต่อไป ดังนั้น เขาจึงเปิดประตูให้กู้เย้นจง หลังจากที่กู้เย้นจงขึ้นรถ เขาก็มุดเข้าห้องโดยสารของ Rolls-Royce อีกครั้ง
สตาร์ทรถ
ทันทีที่เย่เฉินขับรถออกจากที่จอดรถ กู้เย้นจงในแถวหลังก็ถามเขาว่า:”เฉินเอ๋อ เมื่อกี้อาจารย์ดูโหงวเฮ้งคุยกับนายว่าอย่างไร? ฉันคิดว่าเขาดูเคารพนายมาก”
เย่เฉินยิ้มเบาๆและพูดว่า:”คุณปู่รู้ตันตนของผม และรู้ว่าผมเป็นคนของตระกูลเย่ ดังนั้นเขาจึงให้คำแนะนำแก่ผม”
กู้เย้นจงถามด้วยความประหลาดใจ:”เขาจำนายได้อย่างไร? ! เขารู้จักนาย?”
เย่เฉินส่ายหัว:”ไม่รู้จัก แต่ยังไงเขาก็เป็นทายาทของตระกูลล่าย มีทักษะด้านฮวงจุ้ยสุดยอดมาก อาจจะทำนายได้ว่าผมจะมา”
กู้เย้นจงอดไม่ได้ที่จะนับถือ:”มิน่าล่ะ ตระกูลเย่ไม่ให้นายขึ้นเขา แต่เขากลับบอกว่านายไม่ใช่คนนอก หมายถึงอย่างนี้นี่เอง!”
หลังจากพูดนั้น กู้เย้นจงก็ถามอีกครั้ง:”เทคนิคฮวงจุ้ยวิเศษมากจริงๆเหรอ? ขนาดใครจะมาตอนไหนก็รู้?”
เย่เฉินยิ้มพูด:”อาจจะ แม้ว่าของบรรพบุรุษจะเก่าแก่มาก แต่ก็ฉลาดมาก แล้ะมีความฉลาดที่ขนาดพวกเรายังไม่เข้าใจ ก็เหมือนคนมายา ในยุคโบราณนั้น แทบจะคำนวณปฏิทินออกมาได้อย่างสมบูรณ์ สำหรับคนสมัยใหม่อย่างเรา มันเหลือเชื่อมากๆเลย”
กู้เย้นจงพยักหน้าอย่างจริงจัง จากนั้นก็นึกอะไรบางอย่างได้ และถามเย่เฉินว่า:”เฉินเอ๋อ ต่อไปนายคิดจะทำอะไร?”
เย่เฉินพูดว่า:”พรุ่งนี้เป็นวันเกิดของคุณย่าของเพื่อน ผมจะไปให้ของขวัญ หลังจากเข้าร่วมงานเลี้ยงวันเกิด ผมก็จะกลับจินหลิง”
กู้เย้นจงรีบพูดว่า:”รีบขนาดนี้ทำไม? อยู่อีกสองสามวันค่อยไปก็ไม่สาย!