สำหรับคำพูดของกู้เย้นจง เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย และพูดว่า:”ลุงกู้ ผมยังมีธุระที่จินหลิงอีกเยอะ ไม่กลับไปไม่ได้”
กู้เย้นจงได้ยินเช่นนั้น ก็พยักหน้าเบา ๆ และพูดถอนหายใจเบา ๆว่า :”ต่อไปมาเยี่ยมลุงที่จิงหลิงบ่อยๆนะ ลุงกับน้าหลินรอนายกลับมาพัฒนาที่จินหลิงอยู่!”
เย่เฉินพยักหน้า และไม่พูดอะไรอีก
กู้เย้นจงก็ไม่ได้พูดถึงคำถามนี้โดยปริย่าเช่นกัน เขาถามเย่เฉินแทนว่า: “เฉินเอ๋อ นายบอกว่าพรุ่งนี้นายจะไปงานเลี้ยงวันเกิดของคุณย่าเพื่อนนาย นายเตรียมของขวัญยัง?”
เย่เฉินพูดว่า:”ยังเลย ผมว่าจะไปดูที่ตลาดดู”
แม้ว่าเยาเฉินจะมียาอายุวัฒนะที่มีความสำคัญอย่างยิ่งสำหรับผู้สูงวัย แต่เขากับคุณย่าของต่งรั่งหลินยังไม่เคยเห็นหน้ากัน เป็นไปไม่ได้ที่จะเตรียมของขวัญราคาแพงเช่นนี้ไปฉลองวันเกิดอย่างแน่นอน ดังนั้นจึงคิดว่าไปซื้อของขวัญที่ตลาดประมาณ100,000 หยวนดีกว่า แสดงน้ำใจสักนิดก็พอ
เมื่อกู้เย้นจงได้ยินเช่นนี้ แล้วยิ้มพูดว่า:”ที่บ้านลุงมีพัดลมอยู่ เป็นพัดอวยพรวันเกิดที่วาดโดยฉีไป๋ฉือ ไม้พัดเป็นไม้จื่อถานชั้นดี ควบคู่กับแกะสลักระดับปรมาจารย์ ที่เยี่ยมมาก นายเอาไปเป็นของขวัญวันเกิดให้อีกฝ่ายก็ได้”
เย่เฉินรีบพูดว่า:”ลุงกู้ ทำแบบนี้ได้ยังไง ผมจะเอาของของลุงไปให้คนอื่นได้ไง ผมไปซื้อเองดีกว่า”
กู้เย้นจงยืนยันว่า:”นายจะเกรงใจลุงทำไม?แค่พัดเอง ไม่ได้มีค่าอะไรมาก แต่เนื่องจากตัวแบบเป็นภาพอวยพรวันเกิด เอามาเป็นของขวัญวันเกิดให้ผู้สูงอายุ มันก็ไม่เลว”
ขณะที่เขาพูด กู้เย้นจงก็รีบเตือน:”เรื่องนี้ตัดสินแล้วนะ ห้ามปฏิเสธลุงเด็ดขาด และห้ามถือสา! ไม่เช่นนั้น ลุงจะโกรธนะ”
เมื่อเห็นท่าทางที่แน่วแน่ของเขา เย่เฉินพยักหน้าทันทีและพูดว่า:”งั้นขอบคุณลุงกู้แล้วกัน!”
……
เช้าวันรุ่งขึ้น.
เย่เฉินปฏิเสธความใจดีของกู้เย้นจงที่จะให้รถไปส่งเขา และเดินออกจากบ้านกู้ โดยถือกล่องของขวัญยาวที่เขาให้
เซียวชูหรันภรรยาของเขาส่งที่อยู่มาให้เขา และที่อยู่นั้นก็คือคฤหาสน์ของตระกูลต่ง
คฤาหสน์ตระกูลต่งอยู่ไม่ไกลจากตระกูลกู้
ใช้เวลาเดินทางโดยรถยนต์20 กว่านาที
ในเย่นจิง ตระกูลต่งถือได้แค่เป็นตระกูลชั้นสองเท่านั้น
ยิ่งไปกว่านั้น ในชั้นสอง มันยังกากที่สุด
ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาธุรกิจของตระกูลต่งได้ตกต่ำลงอย่างรุนแรง หากไม่ใช่น้าของต่งรั่งหลินแต่งงานกับตระกูลขง ดังนั้นตระกูลขงถึงได้ดึงตระกูลต่งขึ้นมา ไม่แน่ตระกูลต่งอาจจะตกลงสู่ตระกูลระดับสามแล้ว
แต่นี่คือเย่นจิง แม้ว่าจะเป็นตระกูลที่กากสุดของระดับที่สอง อยู่ในเมืองชั้นสองอื่น ๆ ก็สามารถกลายเป็นสูงสุดได้อย่างแน่นอน
ด้วยเหตุนี้ ถึงแม้ตระกูลต่งจะทรุดโทรมไปบ้าง แต่คฤหาสน์ตระกูลต่งก็หรูหรามาก คฤหาสน์หรูขนาดใหญ่มีราคาอย่างน้อย 300 ล้านหยวนขึ้น
แท็กซี่ที่เย่เฉินนั่ง สามารถหยุดที่ประตูคฤหาสน์เท่านั้น และการจัดการความปลอดภัยก็เข้มงวดมาก ดังนั้นเย่เฉินจึงทำได้เพียงโทรหาต่งรั่งหลิน หลังจากลงจากรถที่ประตู แล้วขอให้เธอออกมารับ
เมื่อต่งรั่งหลินได้ยินว่าเย่เฉินมาแล้ว เธอแทบจะวิ่งออกไปอย่างมีความสุข
วันนี้ต่งรั่งหลินแต่งตัวสวยงามมาก และเนื่องจากเป็นวันเกิดของคุณย่า เธอจึงตั้งใจแต่งหน้าเล็กน้อย ซึ่งดูสง่างามและใจกว้างมาก
เมื่อเห็นเย่เฉิน ต่งรั่งหลินก็พูดอย่างมีความสุขว่า:”เย่เฉิน นายมาแล้วเหรอ!”
ขณะที่พูด ก็วิ่งเข้าไปกอดแขนเขา ดึงเขาให้เดินเข้าไปและ พูดด้วยความตื่นเต้นว่า:”ไปสิ เดี๋ยวฉันจะแนะนำพ่อแม่ของฉันให้นายรู้จัก”
เย่เฉินรีบดึงแขนของเขาออก และพูดอย่างอึดอัดใจว่า:”รั่งหลิน เราไมาควรทำเช่นนี้ มันไม่เหมาะสม……
ต่งรั่งหลินจงใจเบ้ปาก และพูดว่า:”มีอะไรไม่เหมาะสม?สนิทกับเพื่อนหน่อยไม่ได้เหรอ?”