“ไป!”
เย่หยวนร้องขึ้นมาพร้อมส่งโอสถรูสวรรค์ร้อยชะตาทั้งสามร้อยเม็ดนั้นใส่มือของมหาจักรพรรดิพ้นสวรรค์ทั้งสามร้อยที่เขาเลือกไว้
พร้อมๆ กันนั้นเพลิงจุติวิโมกข์มันก็ดับลง
“ปาฏิหาริย์! นี่มันคือปาฏิหาริย์อย่างแท้จริง! วิชาการโอสถของอาจารย์เย่นั้นทำให้โจวผู้นี้ได้เปิดหูเปิดตานัก!”
โจวเซียนเฉินกล่าวขึ้นมาหลังจากอดทนมานาน
“ควบคุมกำลังดั่งเส้นด้ายมันเป็นฝีมือที่หาใครเปรียบ แต่ทั้งอย่างนั้นมันกลับหนักแน่นดั่งขุนเขา กว้างใหญ่เหมือนทะเล! พี่เย่นั้นมีวิชาฝีมือที่สมชื่อ ‘อาจารย์’ เสียจริงๆ! น่าขันเสียจริงที่พวกเรากลับมาอวดอ้างฝีมืออ่อนด้อยของตนต่อหน้ายอดฝีมือ คิดย้อนกลับไปแล้วข้าอยากจะไปตบหน้าตัวเองเสียให้หัน!” ชูฟางก้มหัวลงกล่าว
“อาจารย์เย่นั้นคือยอดปราชญ์ผู้บรรลุเต๋า! จินหนานขอยอมรับหมดใจ!” จินหนานกล่าวขึ้นตาม
คนทั้งสามนั้นเปลี่ยนจากคำเย้ยหยันเป็นความตกตะลึงและกลายเป็นความเคารพนับถือสุดใจ
ได้เห็นฝีมือของเย่หยวนนี้พวกเขาไม่อาจจะไม่นับถือได้จริงๆ
แต่ก่อนที่คนทั้งสามจะทันได้พูดอะไรคนที่มองดูอยู่รอบๆ นั้นก็แตกตื่นฮือฮากันไปยกใหญ่ก่อนแล้ว
“ระดับต้นกำเนิดทั้งสามร้อยเม็ด!”
“พระเจ้าช่วย โอสถรูสวรรค์ร้อยชะตาพวกนี้มันกลับมีคุณภาพในระดับเดียวกันสิ้นเชิง!”
“คงมีแค่อาจารย์เย่คนเดียวที่ทำได้เช่นนี้ เขาช่างทำได้สมบูรณ์แบบนัก! นี่มันเรียกว่าเป็นประวัติการณ์อย่างแท้จริง!”
…
ต่อให้จะเป็นคนโง่เง่าแค่ไหนมันก็เข้าใจได้ว่าเย่หยวนนั้นมากฝีมือแค่ไหน
โจวเซียนเฉินและพวกนั้นไม่มีค่าพอแม้แต่จะเป็นคนรับใช้ของเขา!
ฝีมือระดับนี้มันเป็นสิ่งที่ไม่แปลกสำหรับเย่หยวน
แต่ตอนนี้ตัวเย่หยวนเองก็แทบต้องล้มทั้งยืนเพราะการหลอมครั้งนี้มันเหนื่อยยากอย่างมาก
มันเป็นการหลอมที่กินพลังงานสูง!
ตั้งแต่บรรลุมหาจักรพรรดิมานี่มันคงเป็นผลงานชิ้นเอกของเขาเช่นกัน!
“เอาล่ะๆ รีบๆ กินโอสถรูสวรรค์ร้อยชะตาไปเถอะ!” เย่หยวนยกมือขึ้นกล่าวบอกคนทั้งสามร้อย
คนทั้งสามร้อยนั้นยิ้มกว้างขึ้นก่อนจะหันไปก้มหัวให้เย่หยวนพร้อมกัน “ขอบพระคุณนักบุญสวรรค์เย่ที่มอบโอสถสวรรค์นี้ให้!”
พูดจบพวกเขานั้นก็กลืนโอสถสวรรค์ลงคอไปและเริ่มการบรรลุขึ้นทันที
ตัวเย่หยวนเองก็หยิบเอาโอสถสวรรค์อีกเม็ดขึ้นมากลืนลงคอไป
เมื่อพวกโจวเซียนเฉินทั้งสามได้เห็นโอสถนั้นพวกเขาก็ต้องเบิกตากว้างขึ้นทันที
เพราะว่านี่มันมิใช่โอสถรูสวรรค์ร้อยชะตา!
เย่หยวนนั้นกลับมีพลังงานพอที่จะไปหลอมโอสถอย่างอื่นระหว่างที่หลอมโอสถรูสวรรค์ร้อยชะตา?
นี่มัน…จะไม่เก่งเกินไปหน่อยหรือ?
แต่ว่าเจ้าโอสถสวรรค์สีดำนี่มันคือโอสถใด?
เพราะพวกเขาไม่อาจจะมองมันออกเลยว่ามันคือสิ่งใด!
“อาจารย์เย่ โอสถที่ท่านเพิ่งกินไปนั้นมันคือโอสถใดหรือ?” โจวเซียนเฉินอดถามขึ้นไม่ได้
เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป “ชื่อของมัน? ข้ายังไม่ได้คิด”
โจวเซียนเฉินที่ได้ยินก็ต้องผงะไปทันที ยังไม่ได้คิด?
เช่นนั้นแล้วนี่เป็นโอสถชนิดใหม่ที่เย่หยวนสร้างขึ้น?
นี่…เขายังจะให้คนใช้ชีวิตอยู่อย่างไร?
“โอสถสวรรค์นี้เป็นสูตรที่ข้าสร้างขึ้นเองระหว่างที่หลอมโอสถรูสวรรค์ร้อยชะตา ไม่นึกเหมือนกันว่ามันจะสำเร็จ” เย่หยวนตอบ
โจวเซียนเฉินนั้นต้องอ้าปากค้าง จินหนานและชูฟางเองก็เช่นกัน
เพราะนี่มันจะพูดง่ายเกินไปแล้ว!
ตูม!
ก่อนที่เสียงนั้นจะทันขาดคำคลื่นพลังปราณเทวะโกลาหลจากร่างของเย่หยวนก็ปะทุขึ้นมาอย่างรุนแรง
บรรลุ!
โจวเซียนเฉินนั้นต้องอ้าปากค้างอย่างไม่อาจหุบปากลงได้
ลองทำก็บรรลุได้?
หนึ่งโอสถ หนึ่งขั้นบ่มเพาะ!
มาถึงมหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์แล้วนั้นมันเป็นสิ่งที่ไม่มีทางเกิดขึ้นได้
ต่อให้จะเป็นโอสถที่ทรงพลังแค่ไหนมันก็ทำได้แค่ย่นระยะเวลาบ่มเพาะไปหลายพันปีเท่านั้น
คิดจะพูดถึงเรื่องการบรรลุมันย่อมจะไม่มีทางเกิดขึ้นได้
แต่ว่าโอสถสวรรค์ที่เย่หยวนลองหลอมขึ้นมานี้มันกลับทำให้บรรลุขั้นได้ทันทีที่กลืนลงคอ?
โจวเซียนเฉินนั้นถอนหายใจยาวกล่าวขึ้น “อาจารย์เย่นั้นเข้าถึงเต๋าโอสถได้อย่างแท้จริงแล้ว แต่ละการกระทำของเขานั้นคือเต๋าสิ้น! ดูท่าเขาคงไปถึงระดับที่สามารถควบคุมเต๋าได้ดั่งใจนึกแล้ว! การบรรลุเจ้าโลกด้วยเต๋าโอสถนั้นมันคงมิใช่เรื่องยากเย็นสำหรับเขาอย่างแน่นอน มันเป็นพวกเราเองที่ตื้นเขินจนมองไม่ออก!”
จินหนานพยักหน้าขึ้นรับ “พวกเราทั้งสามนั้นยังยึดติดอยู่กับสูตรแต่ว่าอาจารย์เย่นั้นไปถึงแก่นของโอสถแล้ว นี่มันช่างแตกต่างกันสิ้นเชิง!”
ในเวลาเดียวกันนั้นเองมันก็เกิดคลื่นพลังรุนแรงปะทุขึ้นในหมู่คน
คลื่นกำเนิดปะทุออกมาจากร่างของคนผู้หนึ่ง
มีคนกำลังสำเร็จคลื่นกำเนิด!
“เร็วแท้! นี่เขากินโอสถรูสวรรค์ร้อยชะตาลงไปยังไม่ถึงนาทีเลยจะสำเร็จได้แล้วหรือ?”
“พระเจ้าช่วย โอสถรูสวรรค์ร้อยชะตาที่อาจารย์เย่หลอมมันจะวิเศษเกินไปหรือไม่?”
“นี่มันมิใช่พลังบ่มเพาะแต่เป็นการเข้าใจคลื่นกำเนิดนะ! คลื่นกำเนิดนั้นมันคือเรื่องยากสำหรับทุกผู้คน ข้าไม่นึกเลยว่าเจ้าหมอนี่กลับจะสำเร็จมันได้ในพริบตาเช่นนี้!”
“ดูนั่นเร็ว! มันมีคลื่นกำเนิดอีกสายหนึ่ง! คนผู้นั้นเองก็สำเร็จแล้วเช่นกัน!”
…
ในหมู่คนทั้งสามร้อยที่ได้กินโอสถรูสวรรค์ร้อยชะตาไปนั้นเริ่มมีคนสำเร็จคลื่นกำเนิดก้าวขึ้นมาเป็นยอดฝีมือคลื่นกำเนิดแล้ว
นอกจากนั้นแล้วจำนวนของมันยังเพิ่มขึ้นอย่างไม่มีทีท่าจะหยุด
คลื่นกำเนิดสายแล้วสายเล่าปะทุขึ้นมาทำให้คนทั้งหลายต้องหันไปมองจนเมื่อยคอ
ตอนนี้แม้แต่คงถานและหวังหนิงเหยียนเองก็ยังต้องกัดฟันแน่นอย่างอิจฉาในใจ
“โอสถสวรรค์นี้มันวิเศษขนาดนั้น? พวกนี้มันแทบจะเรียกได้ว่าไร้พรสวรรค์แต่กลับสามารถสำเร็จคลื่นกำเนิดกันได้เป็นว่าเล่น?” คงถานกล่าวขึ้นมาอย่างคับแค้นใจ
“หากเป็นเช่นนี้ตราบเท่าที่มีสมุนไพรสวรรค์มากพอสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดนั้นมันก็คงสามารถสร้างกองทัพยอดฝีมือคลื่นกำเนิดออกมาได้อย่างไม่รู้จักจบสิ้น?” ยู่หรานกล่าวขึ้นตาม
นางนั้นนึกย้อนกลับไปถึงคำด่าของหยางชิงและรู้สึกว่าตัวเองตาบอดไปจริงๆ!
ที่แท้แล้วผู้นำของสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดนั้นมันคือเย่หยวนและไม่เกี่ยวข้องใดๆ กับหยางชิงเลย!
หวังหนิงเหยียนกล่าวขึ้น “ข้าว่าข้ารู้แล้ว! ที่สวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดผงาดขึ้นมาได้ในครั้งนี้คงเพราะมีเย่หยวนคนนี้หนุนแน่! มันพาคนหนึ่งล้านสองแสนขึ้นผ่านบันไดสวรรค์ตั้งมาและยังพาคนอีกกว่าห้าหมื่นผ่านโถงพันวิญญาณมาด้วย…นี่มันเป็นไปได้อย่างไร? มัน…ทำอย่างไรกัน?”
คงถานและพวกที่ได้ยินก็ต้องผงะไปเพิ่งจะนึกถึงความเป็นจริงได้
คนหนึ่งล้านสองแสนนั้นมันเป็นจำนวนที่มากล้น
นอกจากนั้นเขายังพาคนกว่าห้าหมื่นเข้ามาได้ในด่านที่สอง!
นี่มันเหมือนนิทานหลอกเด็ก
ท่าทางเคารพนับถือรวมใจเป็นหนึ่งนั้นมันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับหยางชิงแม้แต่น้อย มันเป็นเพราะเย่หยวนสิ้น
แต่หากถามว่าเย่หยวนทำมันได้อย่างไรพวกเขาเองก็ไม่อาจจะตอบได้เช่นกัน
ไม่นานนักเย่หยวนก็ผ่านเต๋าทุกข์มาได้และบรรลุมหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์ขั้นกลาง
เพราะตอนนี้พลังที่เขาบ่มเพาะนั้นคือพลังโกลาหล พลังงานฟ้าดินทั่วไปมันแทบจะไม่อาจช่วยเขาบ่มเพาะได้อีก
การกลั่นมันกลับมาเป็นพลังงานโกลาหลนั้นต้องใช้พลังงานฟ้าดินมากเกินไป
โชคดีที่วังศักดิ์สิทธิ์เขาวงกตนั้นมีสมุนไพรสวรรค์มากมายครบถ้วนเขาจึงสามารถคิดสร้างสูตรโอสถชนิดใหม่ขึ้นมาในเวลาสามเดือนที่นั่งเก็บตัวนั้น
พริบตาเดียวมันก็ผ่านไปอีกหนึ่งเดือน
ตอนนี้มันมีเสียงฮือฮาขึ้นมาอีกครั้ง
“คนที่สามร้อย! ส…สำเร็จกันสิ้น! นี่…มันเป็นไปได้อย่างไร?”
“โอสถรูสวรรค์ร้อยชะตาที่อาจารย์เย่หลอมนั้นมันกลับสามารถช่วยให้บรรลุอาณาจักรคลื่นกำเนิดได้ร้อยเปอร์เซ็นต์! นี่มันจะเหนือจริงเกินไปแล้ว!”
“นรกเอ๊ย! พ่อเจ้านี่เสียใจจนไส้เขียวไปหมดแล้ว! หากรู้เช่นนี้แต่แรกข้าคงไปขอให้อาจารย์เย่ท่านหลอมโอสถให้ ตอนนี้ข้าเองก็คงกลายเป็นยอดฝีมือคลื่นกำเนิดไปแล้ว! อ้าก!”
…
เมื่อพลังคลื่นกำเนิดสายที่สามร้อยปะทุขึ้นมาคนทั้งหลายก็ต้องลุกขึ้นมาร้องลั่นด้วยความตื่นเต้น
เพราะว่าโอสถรูสวรรค์ร้อยชะตานั้นมันมิใช่โอสถวิเศษ ต่อให้มันจะช่วยเสริมพลังงานสมองช่วยเพิ่มความเข้าใจขนาดไหนสุดท้ายแล้วจะสำเร็จหรือไม่มันก็ไม่แน่นอน
คลื่นกำเนิดนั้นมันเป็นสิ่งที่ยากจะเข้าถึง!
คนทั้งหลายนั้นแม้แต่เหล่ายอดอัจฉริยะเองก็ยังมาติดอยู่ที่หน้าอาณาจักรคลื่นกำเนิดและไม่อาจจะเข้าใจมันได้แม้กลืนโอสถรูสวรรค์ร้อยชะตาไป
แต่คนที่ได้กินโอสถสวรรค์ของเย่หยวนนั้นกลับสำเร็จได้สิ้นเชิง!
สามร้อยยอดฝีมือคลื่นกำเนิด มันย่อมจะเป็นกองกำลังที่ทรงพลังมากในที่นี้
คุณภาพคนจากสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดนั้นมันพัฒนาขึ้นอย่างก้าวกระโดด!
ฝีมือการโอสถเช่นนี้มันต่างทำให้คนจากทุกสวรรค์ต้องหันมามองด้วยความอิจฉา!