บทที่ 1994
ในเวลานี้ ใบพัดของเฮลิคอปเตอร์ค่อยๆหมุน จากนั้นก็เร่งความเร็วขึ้นเรื่อยๆ และเฮลิคอปเตอร์ก็บินขึ้นท้องฟ้าอย่างช้าๆ
ซ่งหรงวี่คิดอยู่ในใจ:”ฉันสามารถใช้โอกาสในครั้งนี้ ดูทิศทัศน์ของโตเกียวผ่านเฮลิคอปเตอร์”
ในขณะที่เขากำลังคิดอยู่ เขาได้ยินเสียงของสาวสวยคนนั้นผ่านหูฟัง เธอพูดว่า:”เบอร์สอง เบอร์สามขึ้นบินได้ เบอร์สี่ เบอร์ห้าสตาร์ท
เครื่องยนต์ได้ เบอร์หกและเบอร์เจ็ดเตรียมตัวไว้!”
ซ่งหรงวี่รู้สึกงุนงง และคิดอยู่ในใจ:”อะไรคือเบอร์สอง เบอร์สาม เบอร์สี่และเบอร์ห้า? ผู้หญิงคนนี้กำลังพูดอะไรกันแน่?”
ในขณะที่เขางุนงง เลขาที่อยู่ข้างๆชี้ไปที่ดาดฟ้าของสองตึกที่อยู่ข้างๆผ่านกระจก และพูดอย่างประหลาดใจ:”ประธานซ่ง บนดาดฟ้า
ของสองตึกนั้น ก็มีเฮลิคอปเตอร์สองลำบินขึ้นมา และเหมือนกับเฮลิคอปเตอร์ที่พวกเรานั่งเลย!”
ซ่งหรงวี่หันไปมองและเป็นอย่างที่เธอพูดจริงๆ!
มีเฮลิคอปเตอร์สองลำที่เหมือนกัน บินขึ้นพร้อมกันจากด้านซ้ายและด้านขวา
เฮลิคอปเตอร์สองลำนี้ ไม่เพียงเป็นเฮลิคอปเตอร์รุ่นเดียวกันกับที่พวกเขานั่งอยู่ และยังเป็นรุ่นชูเปอร์พูม่าด้วย บนเฮลิคอปเตอร์ก็มีต้ว
อักษรที่เหมือนกัน เป็นของบริษัทแอร์ของตระกูลอิโตะ
ซ่งหรงรี่ถามสาวสวยด้วยความประหลาดใจ:” เฮลิคอปเตอร์สองลำนี้ก็เป็นของพวกคุณใช่ไหม?”
สาวสวยพยักหน้าและพูดด้วยรอยยิ้ม:”เฮลิคอปเตอร์เหล่านี้จะบินเป็นเพื่อนคุณ”
ซ่งหรงวี่อึ้งไปชั่วครู่”อะไรคือบินเป็นเพื่อนฉัน?”
สาวสวยพูดด้วยรอยยิ้ม:”มันก็คือบินเป็นเพื่อนคุณตลอดการท่องเที่ยวพิเศษนี้ มันก็เหมือนกับรถยนต์ที่นำขบวนและอยู่ท้ายขบวน”
ซ่งหรงวี่แสดงทำทางตกตะลึงเล็กน้อยและพูด:”เอ่อ…มันจำเป็นจริงๆเหรอ? อาจารย์เย่คงเสียเงินเยอะมากๆเลยใช่ไหม?”
สาวสวยพูดเบาๆ:”คุณวางใจ คุณเยไม่ต้องเสียเงินเลยสักบาท”
ซ่งหรงวี่พยักหน้าและคิดอยู่ในใจ:”ไม่ต้องพูดก็รู้ เย่เฉินต้องหาคนโง่ได้อีกหนึ่งคนที่โตเกียวอย่างแน่นอน…
ขณะพูด เฮลิคอปเตอร์สองลำนั้นได้บินขึ้นสูงพอๆกับลำที่พวกเขานั่งอยู่ หลังจากนั้น เฮลิคอปเตอร์สองลำนี้ก็บินอยู่ด้านหลังเฮลิคอปเต
อร์ที่ซ่งหรงวี่นั่งอยู่ เฮลิคอปเตอร์ทั้งสามลำใช้ความเร็วเท่ากันและบินไปข้างหน้า
หลังบินออกมาได้เพียงหนึ่งกิโลเมตร เลขาของซ่งหรงวี่ก็ชี้ไปที่ดาดฟ้าของอีกสองตึกและพูด:”ประธานซ่ง! มีเฮลิคอปเตอร์อีกสองลำบิน
ขึ้นมาแล้ว ซ่งหรงวี่มองไปทันที และรู้สึกประหลาดใจทันที!
นี่มันตั้งห้าลำแล้วนะ! มันจำเป็นจริงๆเหรอ?
เมื่อพูดจบ เลขาก็ชี้ไปด้านหน้าและพูด:”ประธานซ่ง ดาดฟ้าของสองตึกที่อยู่ข้างหน้า ดูเหมือนจะมีเฮลิคอปเตอร์สีดำด้วย!”
ซ่งหรงวี่ก็มองไปตามทิศทางที่เธอชี้อยู่ และแน่ใจว่ที่อยู่ห่างออกไปหนึ่งกิโลเมตร มีของบางอย่างที่มีสีดำจำนวนสองอัน ขนาดเท่ามดตัว
เล็กๆ
ซ่งหรงวี่พยายามมองให้ชัดเจน ว่าสองลำที่จอดอยู่บนดาดฟ้า ดูแล้วเหมือนกับเฮลิคอปเตอร์รุ่นเดียวกันกับที่ตัวเองนั่งอยู่เลย!
ในขณะที่เขารู้สึกประหลาดใจ เฮลิคอปเตอร์ที่พึ่งบินขึ้นเมื่อสักครู่ก็บินมาอยู่ด้านหน้าของพวกเขา
ขบวนของเฮลิคอปเตอร์เปลี่ยนจากสามลำ กลายเป็นห้าลำ
ในไม่ช้า เฮลิคอปเตอร์สองลำที่มีขนาดเท่ามดเล็กๆ ซ่งหรงรี่มองเห็นพวกมันค่อยๆขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ และเขาก็มองออกได้อย่าง
ง่ายดาย ว่ามันเป็นเฮลิคอปเตอร์จริงๆ
หลังจากนั้น เฮลิคอปเตอร์สองลำก็บินขึ้นห้องฟ้า
ขบวนของเฮลิคอปเตอร์เปลี่ยนจากห้าลำกลายเป็นเจ็ดลำ
ในเวลานี้ ซ่งหรงวี่รู้สึกตกตะลึงมากๆจนหนังศีรษะชา
เขาไม่เข้าใจจริงๆ เย่เฉินกำลังทำอะไรอยู่กันแน่? แค่มารับตัวเอง ทำไมต้องอลังการแบบนี้?
ขณะคิดอยู่ เขาก็ได้ยินเสียงของสาวสวยจากชุดหูฟัง เธอพูดว่า:”บินขึ้นพร้อมกันสองลำประสิทธิภาพมันต่ำเกินไป จากนี้ไปพวกเราจะ
บินพร้อมกันสี่ลำ!”