บทที่ 2066

แผนส่งมือต่อมืออย่าง่ยๆเป็นไปอย่างราบนอีกอย่างยังสามารถลดต้นทุที่จำเป็นได้อย่างมหาศาล สำหรับตระกูลซูแล้ว มีแต่ได้
กับได้

แต่ว่า ใครก็คิดไม่ถึง แผนที่วางมาอย่างหลักแหลม จะพลิกเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน

แม้แต่ตัวคุณท่านใหญ่ซูเอง ก็กำลังรออยู่ที่เย่นจิงอย่างเปี่ยมไปด้วยความหวัง รอคอยข่าวคราวว่ากองกำลังป้องกันตนเองสามารถจับตัว
ซูรั่วหลิได้สำเร็จ

ในตอนที่เขากำลังรออย่างใจร้อน คนระดับสูงของกองกำลังป้องกั๋นตนเองภาคพื้นดินญี่ปุ่นก็โทรมา

เมื่อกดรับสาย คุณท่านใหญ่ซูก็เอ่ยถามอย่างดีอกดีใจว่า “คุณมัตสึชิมะ จับตัวซูรั่วหลีได้หรือยัง?”

“จับได้กับผีน่ะสิ!” อีกฝ่ายสบถด่าออกมาอย่างกรุ่นโกรธ “เรือที่คุณเตรียมมา ทำไมไม่มีคนเลย?! ตอนนี้ชูรั่วหลีอยู่ที่ไหนกันแน่?!”
คุณท่านใหญ่ซูเอ่ยถามอย่างประหลาดใจว่า “คุณว่าไงนะ? ! บนเรือไม่มีคนงั้นเหรอ?!”

อีกฝ่ายตอบกลับอย่างใส่อารมณ์ “เออ ไม่มีแม้แต่คนเดียว!”

“นี่มัน….” ซูเฉิงเฟิงเริ่มเครียดขึ้นมาในทันที เอ่ยพูดว่า “ก่อนหน้านี้ไม่นานลูกน้องเพิ่งบอกผมว่า ควบคุมทุกอย่างได้หมดแล้ว ทำไมจู่ๆไม่
เจอล่ะ?”

“คุณถามผมเหรอ!” อีกฝ่ายเอ่ยพูดอย่างเดือดดาล “พวกเรารออยู่ที่จุดนัดหมายตั้งนาน รอจนเรือเป้าหมายเดินทางมาถึง แต่ผีสักตัวบน
เรือก็ยังไม่มี!”

ขณะที่พูด อีกฝ่ายก็พูดข่มยู่ออกมาอย่างเหี้ยมๆว่า “ผมจะบอกอะไรให้นะซูเฉิงเฟิง ถ้าพวกคุณไม่รีบส่งตัวซูรั่วหลีคืนมา ก็อย่ามาหาว่า
พวกผมไม่เกรงใจก็แล้วกัน!”

ซูเฉิงเฟิงเอ่ยพูดอย่างประหม่าว่า “เรื่องนี้มันต้องมีเงื่อนงำอะไรบางอย่างแน่ๆ คุณมัตสึซิมะ ถ้าผมจะขอรบกวนคุณส่งคนไปค้นหาได้
ไหม”

อีกฝ่ายพูดเสียงเย็นว่า “ตอนนี้พวกผมไม่ได้มีกำลังคนเพียงพอให้ทำการค้นหาหรอกนะ ถ้าคุณพาซูรั่วหลีกลับมาได้ ก็ยังพอคุยกันได้
แต่ถ้าคุณทำไม่ได้ แบบนั้นรัฐบาลญี่ปุ่นก็จะโยนความผิดที่ซูรั่วหลีแหกคุกมาให้ตระกูลซูรับผิดชอบ!”

ซูเฉิงเฟิงร้อนใจในทันที่ หลุดพูดออกไปว่า “คุณมัตสึซิมะ เรื่องนี้คุณรุณาวางใจได้ พวกผมจะพยายามตามตัวซูรั่วหลีกลับมาอย่าง
เต็มที่ !”

อีกฝ่ายกัดฟันกรอดแล้วพูดว่า “ซูเฉิงเฟิง คุณจำเอาไว้นะ ว่าพวกคุณมีเวลาแค่ไม่กี่ชั่วโมง ถ้าหลังจากฟ้าสว่างแล้วยังจับต้วชูรั่วหลีไม่
ได้ ก็เตรียมตัวรับผลที่ตามก็แล้วกัน! ”

ซูเฉิงเฟิงรีบตอบตกลง จากนั้นก็พูดว่า “คุณมัตสึซิมะไม่ต้องห่วง พวกผมจะค้นหาอย่างสุดกำลัง!และจะให้คำตอบคุณโดยเร็วที่สุด!”
อีกฝ่ายพูดเสียงเย็นว่า “ผมมีเวลาให้คุณไม่มากหรอกนะ!”

เมื่อวางสาย สีหน้าของซูเฉิงเฟิงก็เปลี่ยนเป็นกรุ่นโกรธในทันที

เขารีบเรียกคนสนิทให้เข้ามา แล้วเอ่ยถามว่า “ทางซูรั่วหลีเกิดอะไรขึ้นกันแน่?! ”

อีกฝ่ายตอบกลับด้วยใบหน้างุนงง “คุณท่าน เรื่องนี้ผมก็ไม่ทราบเหมือนกันครับ ตอนนี้ไม่สามารถติดต่อคนที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ได้เลย
ผมรู้สึกว่ามันแปลก…ดูท่าแล้วสถานการณ์คงไม่ค่อยดีเท่าไหร่…

ซูเฉิงเฟิงกัดฟันพร้อมกับออกคำสั่ง “รีบติดต่อหาคนที่มีส่วนร่วมทุกคน ไม่ว่ายังไง ก็ต้องหาร่องรอยของซูรั่วหลีให้เจอ! ถ้าซูรั่วหลี
หายตัวไปจริงๆ รัฐบาลญี่ปุ่นต้องคิดว่าเรื่องทุกอย่างตระกูลซูเป็นคนวางแผนอยู่เบื้องหลังแบบนั้นในอนาคตตระกูลซูคงได้หายไปจากตลาดญี่
ปุ่นแน่ๆ!”

ตระกูลซูไม่ใช่แค่อยากร่วมงานกับบริษัทญี่ปุ่นในด้านอุตสาหกรรมขนส่งทางทะล ในด้านอุตสาหกรรมอื่นๆก็ยังต้องบุกตลาดญี่ปุ่นไม่
มากก็น้อย ถ้าหากจัดการเรื่องนี้ไม่สำเร็จ จนทำให้รัฐบาลญี่ปุ่นไม่พอใจ แบบนั้นอุตสาหกรรมที่อยู่ในตลาดญี่ปุ่นของตระกูลซูต้องได้รับผลก
ระทบอย่างรุนแรงแน่นอน

พอถึงตอนนั้น ตระกูลคงเสียหายอย่างสาหัสอย่างไม่ต้องสงสัย!