The king of War บทที่ 2233 ดาบนี้ขอประทานอภัย
เมื่อพูดจบลง กระบี่โอรสสวรรค์ที่เขาชูขึ้นสูงก็ถูกฟันลงทันทีเช่นกัน
ทันใดนั้น ก็เกิดเงาใหญ่ยักษ์สีทองก็แสดงออกมาพร้อมกับกระบี่โอรสสวรรค์ในมือของหยางเฉิน
“ครืน!”
เสียงดังสนั่นหวั่นไหวในอากาศว่างเปล่า
จอมคนของสำนักเทียนไห่ต่างก็พากันตาโต ใบหน้าเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ
เพราะว่าพลังมหาศาลเมื่อครู่ของตู้อวี้ซานนั้นได้หายไปจนหมดในตอนนี้ เรียกง่ายๆคือ เกราะที่ตู้อวี้ซานได้สร้างไว้ถูกทำลายด้วยกระบวนท่าเมื่อครู่ของหยางเฉิน
ไม่ใช่แค่จอมคนของสำนักเทียนไห่ กองยุทธการจงโจวกับทีมนักบูโดก็สัมผัสได้ถึงพลังนี้เช่นกัน พวกเขาต่างสามารถหายใจได้อย่างสะดวก
ความตกใจปรากฏขึ้นในดวงตาของตู้อวี้ซาน เขาอุทานว่า “เป็นไปได้ยังไง?”
เขาเป็นถึงนักรบยิ่งใหญ่ในสมัยโบราณ เข้ามาด้วยค่ายกล วิชาค่ายใหญ่ผนึกสวรรค์คือสิ่งที่ทำให้เขามีชื่อเสียง
แม้ว่าตอนนี้เขาจะเป็นเพียงสภาพจิตวิญญาณที่ควบคุมร่างกายที่อยู่ในแดนนภาขั้นสี่ขั้นต้น แต่เขาก็เคยยืนอยู่บนจุดสูงสุดของโลกนี้ สามารถทำลายเกราะได้ด้วยเพียงดาบเดียวมันจะเป็นไปได้ยังไง?
แต่ท้ายที่สุดเกราะก็โดนทำลายด้วยดาบเดียวของหยางเฉิน
“ทุกคน ถอยห่างออกไปให้ไกลกว่าหนึ่งพันเมตรเดี๋ยวนี้!”
อยู่ๆ หลิวชิ่งที่เป็นผู้แข็งแกร่งของสำนักเทียนไห่ร้องบอก
ด้วยคำสั่งของเขา นักบูโดของสำนักเทียนไห่กว่ายี่สิบคนก็ถอยกลับไปอย่างรวดเร็ว
“นักบูโดของกองยุทธการจงโจวทุกคน ถอยออกไปให้มากกว่าหนึ่งกิโลเมตร!”
“นักบูโดของทีมนักบูโด ถอยออกไปให้มากกว่าหนึ่งกิโลเมตร!”
ทันทีหลังจากนั้น เย่จางกั๋วและเมิ่งชิงหลันก็ออกคําสั่งตาม
ทุกคนถอยหลังไปภายในไม่กี่นาที
เมื่อครู่ วิญญาณต้าเหนิงในสมัยโบราณใช้ร่างของตู้อวี้ซาน เมื่อเขายกดาบขึ้นมาเกราะกักกันก็ถูกสร้างขึ้น เพราะพยายามที่จะฆ่าทุกคน
ตอนนี้หยางเฉินได้ทลายค่ายกลลงแล้ว พวกเขาต้องหาวิธีหนีออกไปหลายพันเมตรถึงจะรักษาชีวิตไว้ได้
ตู้อวี้ซานไม่สนใจการล่าถอยของทุกคน แต่จ้องมองไปที่หยางเฉินอย่างเคร่งขรึม ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยเจตนาฆ่าที่รุนแรง
นักบูโดธรรมดาคนหนึ่งในโลกมนุษย์กลับสามารถทําลายเกราะของตนเองได้ สําหรับเขาแล้ว มันคือความอัปยศ
“ฉันจะฆ่านาย!”
ตู้อวี้ซานตะคอกออกมาเสียงดัง
ทันทีหลังจากนั้น พลังของของเขาก็เริ่มแผ่ซ่านออกมาและในไม่ช้า ร่างกายของตู้อวี้ซานก็เต็มไปด้วยเลือด
เห็นได้ชัดว่าร่างกายของตู้อวี้ซานมาถึงจุดสูงสุดเท่าที่จะทนได้แล้ว
อย่างไรก็ตาม เห็นได้ชัดว่าวิญญาณต้าเหนิงจากโบราณนั้นไม่มีความตั้งใจที่จะหยุด และพลังที่แผ่ซ่านออกมาจากร่างกายของเขายังคงเพิ่มขึ้น
ร่างกายของตู้อวี้ซานเต็มไปด้วยรอยแตกที่น่าตกใจ ราวกับว่าพวกมันกำลังจะระเบิดได้ทุกเมื่อ
เมื่อสัมผัสได้ถึงพลังมหาศาลจากคู่ต่อสู้ สีหน้าของหยางเฉินกลับดูสงบ และเขายกกระบี่โอรสสวรรค์ในมือขึ้นอีกครั้ง และทันใดนั้น พลังกระบี่โอรสสวรรค์ที่น่าสะพรึงกลัวก็ปะทุออกมา
ที่แห่งนี้คล้ายถูกปกคลุมไปด้วยพลังอันน่ากลัวของกระบี่
“กระบี่เก้าสวรรค์กระบวนท่าที่สอง ทำลายล้าง!”
หลังจากเสียงตะโกนของหยางเฉิน กระบี่โอรสสวรรค์ในมือก็ถูกฟันไปทางตู้อวี้ซานอย่างแรง
พลังดาบที่แข็งแกร่งกว่าเดิม ท่วมท้นและส่งตรงไปยังตู้อวี้ซาน
ตู้อวี้ซานดวงตาเป็นสีแดงเลือด ในมือมีตรีศูลสีดำยาวปรากฏขึ้น จู่โจมตั้งรับกระบวนท่าทำลายล้างของกระบี่โอรสสวรรค์
“ครืน!”
ในวินาทีถัดมา เสียงโลหะปะทะกันก็ดังขึ้น
“เคร้ง!”
หลังจากนั้น อาวุธแห่งวิญญาณทั้งสองก็เข้าปะทะกัน และระเบิดพลังทําลายล้างไปทุกทิศทุกทาง
“เคร้งๆๆ!”
ไม่ว่าพลังจะผ่านไปที่ใด วินาทีถัดมาของเหล่านั้นก็จะกลายเป็นผงธุลีในทันที
เย่จางกั๋วและคนอื่นๆสีหน้าเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง เขาตะโกนเสียงดัง “ถอยออกไปอีกหนึ่งกิโลเมตร!”
ตามคำสั่งของเขา นักบูโดชั้นสูงของกองยุทธการจงโจวและนักบูโดก็ล่าถอยโดยพร้อมเพรียงกัน
แม้ว่าพวกเขาจะล่าถอยไปแล้ว แต่ก็ยังช้าเกินไป นักบูโดที่อ่อนแอกว่าหลายสิบคนลอยออกไปด้วยพลังของการปะทะกันของอาวุธแห่งวิญญาณทั้งสอง โชคดีที่ไม่มีใครเสียชีวิต
ต่อให้เป็นนักบูโดของสำนักเทียนไห่ ก็ยังรู้สึกว่าตนเองนั้นถูกชกลงบนหน้าอก
เห็นเพียงตําแหน่งที่ตู้อวี้ซานได้ยืนอยู่เมื่อครู่ แผ่นดินพังทลายลงและลงไปเป็นหลุมลึก
ร่างกายของตู้อวี้ซานเลือดไหลไม่หยุด และดูน่าสงสารมาก
“เกร๊ง!”
ทันใดนั้นเสียงโลหะหักก็ดังขึ้น
ภายใต้สายตาที่ตกใจของทุกคน ตรีศูลสีดําในมือของตู้อวี้ซานหัก!
“อาวุธแห่งวิญญาณของตู้อวี้ซานหักแล้ว!”
ทุกคนอุทานด้วยความประหลาดใจ
ดูจากตรีศูลของตู้อวี้ซานก็รู้ ว่านี่เป็นอาวุธแห่งวิญญาณระดับสูง ต่อให้อยู่ที่โลกบู๊โบราณล่าง ก็ยังเป็นอาวุธระดับสูงอยู่ดี แต่ในตอนนี้ มันกลับหัก
อย่างนั้นกระบี่โอรสสวรรค์ของหยางเฉินเป็นอาวุธแบบไหน?
ตู้อวี้ซานมองไปที่หยางเฉินด้วยใบหน้าที่ดุร้าย แววตาของเขาเต็มไปด้วยเจตนาฆ่าที่รุนแรง
ในเวลานี้ หยางเฉินที่ลอยอยู่ในอากาศ ใบหน้ากลายเป็นสีซีด เห็นได้ชัดว่า การต่อสู้เมื่อครู่กลืนกินพลังของเขาอย่างมหาศาล
แต่เขาก็ยังพยายามยื้อไว้ไม่ให้ร่างกายร่วงลงไป
เห็นเขาหยิบยาเสริมชี่ออกมากำใหญ่จากนั้นก็กลืนลงไปทั้งหมด ทำเอานักบูโดมองตาค้าง
ในฐานะนักปรุงยา เขาไม่แม้แต่จะเสียดาย
หลังจากกลืนยาเสริมชี่เข้าไปสิบเม็ด สีหน้าของเขาก็ดูดีขึ้นเล็กน้อย
เห็นเพียงว่าเขายกกระบี่โอรสสวรรค์ในมือขึ้นมาอีกครั้ง
“เขายังต่อสู้ต่อได้อีก!”
มีคนอุทานด้วยความตกใจ
ทุกคนรู้ดี กระบวนท่ากระบี่ที่หยางเฉินปล่อยออกไปใช้พลังมากจนน่ากลัว แต่สิ่งที่ได้กลับมาก็คือกระบวนท่าที่มีพลังมหาศาล
กระบวนท่าแรก หยางเฉินทำลายเกราะลง
กระบวนท่าที่สอง หยางเฉินทำให้ตู้อวี้ซานบาดเจ็บหนัก
อย่างนั้นกระบวนท่าที่สาม จะสร้างความประหลาดใจแบบไหนให้ทุกคน?
“ทุกคน ถอยออกไป!”
“ทุกคน ถอยออกไปเดี๋ยวนี้!”
เย่จางกั๋วและเมิ่งชิงหลันตะโกนออกมาแทบจะในเวลาเดียวกัน ออกคำสั่งให้ถอยหลังไป และคราวนี้พวกเขาไม่ได้บอกว่าต้องถอยกี่เมตรด้วยซ้ำ
หยางเฉินยังไม่ทันได้ฟาดกระบี่ พวกเขาก็รู้สึกได้ถึงแรงกดดันมหาศาลที่ไม่สามารถหาอะไรเทียบได้
หลิวชิ่งกัดฟันและตะโกนสั่งทันทีว่า “ทุกคน ถอยอีกพันเมตร!”
ตอนนี้ หยางเฉินยกกระบี่โอรสสวรรค์ขึ้นสูง
“ขวับ!”
สายฟ้าฟาดหลายสายพาดผ่านบนท้องฟ้า เหมือนต้องการจะทำลายกระบวนท่ากระบี่ของหยางเฉิน
ตอนนี้ ตู้อวี้ซานเองก็รู้สึกได้ถึงแรงกดดันที่น่ากลัว
เขาตะโกนด้วยสีหน้าดุร้ายว่า “ฉันเองก็อยากเห็นว่านายจะสู้ได้อีกกี่น้ำ! มาสิ!”
หยางเฉินลอยอยู่กลางอากาศ ผมสีดําของเขาปลิวไปตามลม เห็นเพียงแค่ดวงตาทั้งสองข้างของเขาย้อมด้วยสีแดงเลือด ลมหายใจที่เหมือนมาจากบุพกาลถูกปล่อยออกมาจากร่างกายของเขา
“กระบี่เก้าสวรรค์ กระบวนท่าที่สาม อภัยโทษ!”
หลังเสียงคํารามของเขา พลังของกระบวนท่ากระบี่ที่น่ากลัวก็ออกมาจากกระบี่โอรสสวรรค์”
หยางเฉินโบกกระบี่โอรสสวรรค์ในมือของเขา แต่สิ่งที่ทําให้ทุกคนประหลาดใจก็คือเมื่อเขาฟันกระบี่ลงไปแล้ว กลับไม่ได้สร้างความบาดเจ็บให้แก่ตู้อวี้ซานแม้แต่นิด
แม้แต่ตู้อวี้ซานเองก็ยังตกตะลึง กระบวนท่าที่ทรงพลังเช่นนี้ กระบวนท่าแรกและท่าที่สองปล่อยพลังที่น่ากลัวออกมามากมาย แต่กระบวนท่าที่สามกลับไม่สร้างความเจ็บปวดใดใดเลย
ทว่าหลังจากแสดงกระบวนท่านี้ออกมา ใบหน้าของหยางเฉินก็ซีดลงเล็กน้อย คล้ายว่าร่างกายของเขาเหมือนถูกดึงพลังออกไปและโอนเอนเล็กน้อย
“ฮ่าๆๆๆ!”
จู่ๆ ตู้อวี้ซานก็หัวเราะเสียงดัง ร่างกายของเขาเกือบลอยขึ้นไปในอากาศ เขาพูดด้วยรอยยิ้มกว้าง “หยางเฉิน นายมาถึงขีดจำกัดของนายแล้ว กระบวนท่าที่สามพละกำลังของนายหมดแล้ว นายจะฆ่าฉันยังไง?”
เหล่านักบูโดชั้นสูงที่อยู่ห่างออกไปหลายกิโลเมตรที่มองมาทางตู้อวี้ซานและหยางเฉิน ต่างก็ชะงัก
“ไม่!”
เซี่ยเหอเปล่งเสียงออกมาอย่างโหดเหี้ยม