บทที่ 2144

ในเวลาเดียวกัน ในห้องหนังสือของคุณท่านซูเฉิงเฟิง

ซูโสว่เต๋อหยิบแข็บเล็ตขึ้นมาและให้ซูเฉิงเฟิงดูการนำเสนอข่าวของสื่อและความคิดเห็นของชาวเน็ตที่มีต่อเรื่องนี้ เขาพูดด้วยรอย
ยิ้ม:”คุณพ่อ ด้วยวิธีนี้ ทุกคนจะคิดว่าเรื่องที่เกิดขึ้นกับซูรั่วหลี ไม่เกี่ยวกับคุณพ่ออย่างแน่นอน”

คุณท่านใหญ่ซูพยักหน้าด้วยความพอใจ ในเวลาเดียวกันเขาก็โล่งใจทันที

คนยิ่งแก่ ก็ยิ่งให้ความสำคัญกับชื่อเสียงของตัวเองมากๆ โดยเฉพาะคนอย่างคุณท่านใหญ่ซู

ชื่อเสียงและบารมีที่เขาสั่งสมมาทั้งชีวิต เขาได้รับความนับถือและเป็นไอดอลของผู้คนนับไม่ถ้วน

ขณะที่เขาใกล้จะเกษียณอายุ ถ้าหากความจริงของเรื่องที่เกิดขึ้นกับซรั่วหลีถูกเปิดเผย จะทำชื่อเสียงและบารมีที่เขาสั่งสมมาตลอด
ชีวิตต้องเสื่อมเสียอย่างแน่นอน

ดังนั้น ในจิตใจส่วนลึกๆของเขานั้น เขาต้องการให้มีคนมาเป็นแพะรับบาปเรื่องนี้ และทำให้ตัวเองไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ให้ได้มาก
ที่สุด

ก่อนหน้านี้ เขาไม่รู้ว่าตัวเองควรใช่วิธีไหนในการหาแพะรับบาปเรื่องนี้

เพราะเรื่องที่ตัวเองทำนั้น ถูกเปิดเผยโดยสภาความมั่นคงแห่งชาติญี่ปุ่น และเรื่องที่พวกเขาเปิดเผยนั้นเป็นเรื่องจริงทั้งหมด ทำให้ตัวเอง
ไม่สามารถพูดแก้ตัวและพูดโต้แย้งเรื่องนี้ได้

แต่เขากลับคิดไม่ถึงจริงๆ ลูกชายคนที่สองของตัวเองที่ชื่อซูโสว่เต๋อ เป็นคนที่มีความคิดฉลาดมากๆ!

เดิมที่ตัวเองวางแผนจะส่งลูกชายคนโตที่ชื่อซูโสว่ต้าไปที่ออสเตรเลีย หลังจากนั้นก็โยนความผิดเรื่องฆ่าล้างตระกูลมัตสีโมโตะให้
ลูกชายคนโตชื่อซูโสว่เต้าให้เขากลายเป็นแพะรับบาป

สำหรับเรื่องที่ร่วมมือกับกองกำลังป้องกันตนเองภาคพื้นดินญี่ปุ่นและทรยศซูรั่วหลี คุณท่านคิดไม่ออกว่าจะโยนความผิดเรื่องนี้ออกไป
ยังไง

แต่การกระทำของซูโสว่เต๋อในครั้งนี้ เขาจัดการเรื่องนี้ได้ยอดเยี่ยมมากๆ!

เขาให้คนไปแอบถ่ายซูโสวเต้าขึ้นเครื่องบิน จากนั้นก็ส่งรูปภาพและเปิดเผยข้อมูลให้กับสำนักข่าว

หลังจากนั้น ก็โยนความผิดทุกอย่างให้ซูโสว่เต้าและทำให้เขากลายเป็นแพะรับบาปทั้งหมด!

แผนการของเขาในครั้งนี้ มันช่างยอดเยี่ยมและสมบูรณ์แบบมากๆ

เรื่องนี้ มีเบาะแสที่ชัดเจน และมีเรื่องราวที่สมบูรณ์แบบ ถึงแม้เรื่องส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องที่แต่งขึ้นเอง แต่เรื่องที่แต่งขึ้นมีเหตุผลมารองรับ
ทำให้มันกลายเป็นเรื่องที่น่าเชื่อถือ

คุณท่านใหญ่ซูดีใจมากๆ เพราะสามารถปกป้องชื่อเสียงและบารมีที่ตัวเองสั่งสมมาตลอดชีวิต เรื่องนี้มันสำคัญมากกว่าทุกอย่าง

เขาไม่อยากให้วัยแก่ของตัวเองต้องมาเสื่อมเสียชื่อเสียงและมีแต่คนด่าทอ ตายแล้วก็ยังโดนคนดูหมิ่นและรังเกียจ

ดังนั้น ตอนนี้เขามีแต่ความสุขและโล่งใจมากๆ

แต่เขาก็ไม่สมควรกล่าวคำยกย่องซุโสว่ต๋อ งนั้นเขาก็ถอนหายใจและพูด:”เฮ้อ! เรื่องนี้ มันไม่เป็นธรรมต่อโสว่เต้าเลย!”

เมื่อซุโสว่เต๋อได้ยินคำพูดนี้ ก็รีบถอนหายใจทันทีและพุด:”ใช่ครับคุณพ่อ เรื่องนี้มันไม่ค่อยเป็นธรรมต่อพี่ใหญ่เลย…

ขณะพูด เขาก็เปลี่ยนคำพูดและพูดอย่างจริงจัง:”คุณพ่อ! ถ้าพูดจริงๆ ตระกูลซูของพวกเรา ใครๆก็เสียหน้าได้ มีเพียงคุณพ่อคนเดียวที่
เสียหน้าไม่ได้!”

“เพราะคุณพ่อเป็นเสาหลักของตระกูลซู เป็นผู้นำของพี่น้องทั้งเจ็ดของพวกเรา และเป็นเหมือนจักรพรรดิผู้หยิ่งใหญ่ที่จะจดบันทึกไว้ใน
บันทึกประจำตระกูลเพื่อให้ลูกหลานรุ่นต่อๆไปได้รับรู้ ในประวัติของคุณพ่อ ห้ามมีเรื่องของซูรั่วหลีเข้ามาเป็นมลหินเป็นอันขาด!”

“ดังนั้น เพื่อชื่อเสียงและบารมีของคุณพ่อที่สั่งสมมาตลอดชีวิต เพื่อภาพลักษณ์อันดีงามของคุณพ่อ พี่ใหญ่ช่วยคุณพ่อยอมรับความผิด
เรื่องนี้ มันก็สมควรแล้ว!”

คำพูดเหล่านี้ของซูโสว่เต๋อ พูดได้ถูกใจซูเฉิงเฟิงมากๆ!

เขาไม่สามารถระงับความสุขที่อยู่ในใจได้ เขาลูบเคราของตัวองและพูดด้วยรอยยิ้ม” โสว่เต๋อ คุณพูดได้ดีมากๆ! เรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้
คุณทำได้ดีมากๆ ฉันจะจำความดีของคุณไว้!”