เมื่อได้ยินเสียงทอดถอนใจของแม่ ก้นบึ้งหัวใจของหวางตงเสวี่ยนเศร้าใจมาก
ภายในใจของเธอ เต็มไปด้วยความรักที่มีต่อเย่เฉิน
แต่สิ่งที่น่าเสียดายคือ เธอรู้ว่าตัวเองแทบไม่มีโอกาสเลย
สิ่งเดียวที่สามารถทำได้ นั่นก็คือการตั้งใจทำงานในตี้เหากรุ๊ปให้ดี แล้วพาตี้เหากรุ๊ปไปให้ถึงจุดสูงสุด ที่กลับมาในตอนนี้ก็เพื่อตอบแทนบุญคุณของเย่เฉิน ในขณะเดียวกันก็เพื่อดับความรู้สึกที่ตนเองมีต่อเย่เฉินให้จบลงไป
ซุนยู่ฟางเห็นลูกสาวเงียบไป แน่นอนว่าเจ็บปวดหัวใจเป็นอย่างมาก เธอค่อยๆดึงมือของหวางตงเสวี่ยนมาจับไว้ แล้วพูดอย่างจริงจัง“ลูกรัก เมื่อก่อนแม่เอาแต่เร่งให้ลูกแต่งงานเร็วๆ แต่ตอนนี้ หัวใจของแม่รู้ดี มีบางเรื่องยากที่จะทำถูๆไถๆได้ เพราะฉะนั้นจากนี้ไปลูกก็ทำงานและใช้ชีวิตตามความคิดของลูกนะ แม่จะไม่ชี้นิ้วบงการชีวิตและการทำงานของลูกอีกแล้ว”
หวางเฉิงหย่วนที่อยู่ข้างๆจึงอดที่จะถอนหายใจไม่ได้“ตงเสวี่ยน แม่ลูกพูดถูก！เมื่อก่อนเรามองปัญหาของลูก จากมุมมองของเรา ความคิดแบบนี้เป็นเรื่องที่ขาดความเคารพของลูกจริงๆนั่นแหละ จากนี้ไปเรื่องของลูก ลูกตัดสินใจได้เอง พ่อกับแม่จะไม่เข้าไปยุ่งอีก……”
เมื่อหวางตงเสวี่ยนได้ยิน ในใจของเธอเศร้าใจเป็นอย่างมาก
ระหว่างลูกกับพ่อแม่ มีหลายครั้งที่มักจะมีช่องว่างระหว่างวัย อีกทั้งยังมีความเข้าใจผิดมากมายหลายสิ่ง
แต่ความจริงช่องว่างระหว่างวันกับความเข้าใจผิดแบบนี้ ที่มันเกิดขึ้นได้ มันไม่ใช่เพราะเรื่องสิ่งของ และไม่ใช่เรื่องของเงินทอง แต่เป็นเพราะขาดความเข้าใจ
พ่อแม่ขาดความเข้าใจลูก และลูกกับพ่อแม่ก็เหมือนกัน
เหมือนพ่อกับแม่ในสมัยนี้ ที่พวกเขาหวังว่าลูกจะสอบเข้ามาวิทยาลัยดีๆได้ และหางานที่มั่นคงพร้อมทั้งรายได้ดี หลังจากนั้นก็ตั้งรกรากอยู่ในเมืองให้ใหญ่ที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ และมีชีวิตราบรื่นตลอดชีวิต
แต่พวกเขาไม่เคยรู้เลยว่า ลูกของตัวเองอยากทำอะไร
บางทีลูกของพวกเขาอาจจะไม่อยากสอบเข้ามหาวิทยาลัยที่ดี พวกเขาแค่หวังว่าจะไปไล่ตามในสิ่งที่ตนเองชอบ
บางทีพวกเขาอาจจะไม่อยากไปหาเงินมากมายในเมืองใหญ่ พวกเขาแค่หวังจะให้อุดมการณ์ของพวกเขาเดินทางรอบโลก
บางทีพวกเขาอาจจะไม่หวังอยากจะให้ชีวิตราบรื่นเกินไป ราบรื่นจนราบเรียบเกินไป
บางทีพวกเขาอาจจะหวังว่าครั้งเดียวในชีวิต จะได้สัมผัสกับความยิ่งใหญ่ในชีวิต
นี่เหมือนกับว่า หลายครั้ง พ่อแม่มักจะมองหาคู่ชีวิตที่มีฐานะโดยรวมใช้ได้ให้ลูกของตัวเอง ในสายตาของพวกเขา ลูกสามารถแต่งงานกับคู่ชีวิตแบบนี้ได้ ชีวิตนี้จะอยู่อย่างมั่นคง ไร้ความกังวลใดๆทั้งสิ้น
แต่ว่า ลูกไม่เหมือนกับที่พวกเขาคิดไว้เลย ที่ไล่ตามความมั่นคง ไล่ตามความไร้กังวล สิ่งที่พวกเขาไล่ตามก็คือ ความรักที่มั่นคงแข็งแรง และความรักที่สลักไว้บนกระดูกจารึกไว้ในหัวใจ
นี่จึงเป็นเหตุผลที่ว่าทำไม ตั้งแต่อดีตจวบจนปัจจุบันหนังสือที่เกี่ยวกับความรักของนักประพันธ์ผู้ยิ่งใหญ่ แทบจะทุกคนที่สู้เพื่อความรักกับพ่อแม่ สุดท้ายก็ต้องเลือกตามเพราะความรักที่เป็นโศกนาฏกรรม
เรื่องราวของโรเมโอและจูเลียต ก็เป็นเรื่องแบบนี้เช่นกัน และก็เช่นเดียวกับเรื่องของ เหลียงซานปั๋วกับจูอิงไถ
ดังนั้นความไม่เข้าใจระหว่างพ่อแม่กับลูก ไม่ใช่ปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นเฉพาะในสังคมยุคใหม่ แต่แทบจะครอบคลุมทะลุผ่านกาลเวลาของการพัฒนาเผ่าพันธุ์มนุษย์
หวางตงเสวี่ยนคิดว่าพ่อแม่ไม่เข้าใจตนเองมาโดยตลอด พวกเขาไม่เข้าใจที่ตนเองทุ่มเทกับงาน และไม่เข้าใจว่าตนเองยอมขาดแคลนดีกว่าได้ของด้อยคุณภาพ
พวกเขาคิดว่า ตนเองไม่จำเป็นต้องทุ่มเทเพื่องาน กระทั่งยังทำให้ตนเองเสียเวลาของชีวิตส่วนตัว
พวกเขายังคิดว่าตนเองควรรีบหาแฟนหนุ่มที่พอไปวัดไปวาในทุกๆด้านได้แล้ว รีบแต่งงานมีลูก แล้วทำให้ชีวิตมั่นคง
เวลาผ่านไปไม่นาน เพราะหวางตงเสวี่ยนต้องพบเจอกับการเร่งเร้าให้เธอรีบแต่งงานจึงทำให้เธอรู้สึกปวดหัวเป็นอย่างมาก