บทที่ 2349
ในขณะนี้ ซูจือหยูไม่รู้ว่าเธออยู่ในความเป็นจริง หรือในความฝันกันแย่ หรือการคิดเพ้อเจ้อก่อนที่วิญญาณจะออกจากร่างของ และกำลัง
จะตาย
แต่ว่า เธอเห็นใบหน้าของเย่เฉินอย่างชัดเจน
“นี่คือผู้มีพระคุณที่เคยเป็นเทพตกจากฟ้า มาช่วยตัวเองและพี่ชายของตน จากมือของกลุ่มนินจาญี่ปุ่น!”
“นี่คือผู้มีพระคุณที่เคยดุฉันว่าความรู้น้อย และแค่เรื่องง่าย ๆ แต่คิดไม่ออกบนถนนในโตเกียว!”
เมื่อคิดเช่นนี้ ซูจื่อหยูก็ยกมือขึ้นโดยไม่รู้ตัว และไม่สนไม่ว่าทุกอย่างที่อยู่ข้างหน้าจะเป็นความฝันหรือไม่ก็ตาม
เมื่อปลายนิ้วที่เย็นชาของซูจือหยู ส้มผัสหน้าของเย่เฉิน หันใดนั้น เธอก็อดไม่ได้ที่จะอุทาน:”มาก…… จริงมาก…..
เย่เฉินกำลังจะวางเธอไว้ข้างๆ ตู่ให่ชิง แต่ไม่นึกเลยว่าซูจือหยูจะตื่นขึ้นมา ซึ่งทำให้เขาประหลาดใจ
ในเวลานี้ ซูจือหยูก็ตะโกนอย่างตื่นเต้น”ผู้มีพระคุณ นั่นคุณจริงๆเหรอ! ?!’
เย่เฉินขมวดคิ้วเล็กน้อย.” ของปลอม! คุณกำลังฝัน! นอนต่อเถอะ!”
พูดจบ ก็เอื้อมมือไปแตะหน้าผากเธอเบาๆ
ปราณทิพย์เล็กน้อยแทรกซึมเข้าไปในสมองของซูจือหยู ทำให้เธอผล็อยหลับไปทันที
เย่เฉินมองไปที่ซูจือหยูที่กำลังหลับอยู่ และอดไม่ได้ที่จะจุ๊ปากตัวเอง:”ทำไมผู้หญิงคนนี้ถึงตื่นเร็วจัง”
เพื่อหลีกเสี่ยงปัญหาที่ไม่จำเป็น เขาแตะหน้าผากตู่ให่ชิงเบา ๆ เพื่อให้แน่ใจว่าเธอจะไม่ตื่นขึ้นในเวลาอันสั้น
ทันทีที่เย่เฉินทำสิ่งนี้เสร็จ ก็มีเสียงดังมาจากปลายอุโมงค์อีกด้าน
เฉินจื่อข่ายรีบพูดว่า:”คุณชาย งานกวาดล้างที่ทางเข้าอุโมงค์น่าจะเริ่มแล้ว เรารีบไปกันเถอะ”
เย่เฉินพยักหน้าและไม่สนใจที่จะวางซูจือหยูลงก่อนและ พาดเธอไว้ที่ใหล่ซ้ายด้วยมือข้างหนึ่ง และอีกมือหนึ่งก็ยกตู่ให่ซิงที่หมดสติ แล้ว
พาดไว้บนไหล่ขวา จากนั้นเขาก็พูดกับเฉินจี๋อข่ายว่า”ไป!”
ในเวลานี้ ที่ปลายอีกด้านของอุโมงค์ เซลิคอปเตอร์ลำหนึ่งบรรทุกชายสี่คนลูกน้องของซูเฉิงเฟิงไปที่คอกสุนัขของหงห้า และ
เฮลิคอปเตอร์อีก 2 ลำยังคงอยู่ที่จุดเกิดเหตุ ลำหนึ่งจอดอยู่บนถนความเร็วสูง และอีกลำหนึ่งจอดอยู่กลางอากาศเพื่อเตรียมตัว
เย่เฉินรีบพาสองแม่ลูกขึ้นเฮลิคอปเตอร์ จากนั้นจึงก้าวขึ้นไปพร้อมกับเฉินจื่อข่าย
เฉินจี่อข่ายตรงไปที่ที่นั่งนักบินร่วมของห้องนักบิน และพูดกับนักบินวาา:”ริบไป! กลับโรงแรม!”
นักบินดึงเครื่องบินขึ้นทันที และบินไปยังเมืองจินหลิงด้วยความเร็วสูงสุด
ระหว่างที่บินอยู่ เฉินจี๋อข่ายโทรหาพนักงานโรงแรม เดิมที่ ซูรั่วหลีและลูกเรือสองสามคนที่ทรยศตระกูลซุ อาศัยอยู่ในชั้นผู้บริหารที่แยก
ตัวออกมา และยังมีห้องพักจำนวนมากบนชั้นนี้ ดังนั้นเฉินจื่อข่ายจึงให้คนเตรียมห้องชุดผู้บริหารที่ใหญ่ที่สุด ให้สองแม่ลูกตู้ไห่ชิงและชูจือหยูอยู่
ยี่สิบนาทีต่อมา เฮลิคอปเตอร์ลงจอดบนลานจอดสนามมบิน ที่ชั้นบนสุดของโรงแรมของเฉินจื่อข่าย
ในตอนนี้ ทั้งชั้นบนสุดถูกเก็บกวาดโดยสมบูรณ์แล้ว จากชั้นบนสุดไปจนถึงชั้นบริหารที่ปิดแยกออกมาแล้ว นอกจากลูกน้องที่เฉินจื่อ
ข่ายเชื่อถือที่สุด ก็ไม่มีเจ้าหน้าที่บริการแม้แต่คนเดียว
ปีติต 4347
เย่เฉินพาดสองแม่ลูกไว้บนบ่าของเขา และตรงไปยังห้องที่เฉินจี๋อข่ายจัดไว้
เมื่อจัดการสองแม่ลูกเสร็จแล้ว เย่เฉินดูเวลา และพูดกับเฉินจี๋อข่ายว่า:”ฉันคาดว่า ก่อนสองทุ่ม พวกเธอสองคนคงยังไม่ตื่น คุณสั่งให้
พนักงานหญิงที่น่าเชื่อถือสักสองสามคนเฝ้าพวกเธอเอาไว้”
เฉินจื่อข่ายพยักหน้าทันทีและพูดว่า:”ได้ครับคุณชาย ไม่ต้องกังวล ผมจะจัดการให้เดี๋ยวนี้”
ในขณะนี้ จู่ๆมือถือของเย่เฉินก็ได้รับโพสต์แชร์ ที่มีประโยคสองสามบรรทัด” เกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์ครั้งใหญ่ในอุโมงค์ภูเขาต้องห้าม!
สถานที่เกิดเหตุเละมาก! หลิวจ้านอาชญากรที่ระดับ A ถูกฆ่าตาย! ตัวประกันสองคนห่ายสาบสูญ!”