บทที่ 2463
“เทพมังกรกำเนิดขึ้นเหรอ”
ซูเฉิงเฟิงตกใจมาก ขณะเดียวกันเขาก็รู้สึกสงสัย
เขาพูดในใจว่า “เทพมังกรกำเนิดขึ้นอะไรกัน ฟังดูไม่เข้าท่เอาซะเลย!”
แต่จู่ๆ เขาก็คิดขึ้นมาได้ เมื่อกี้ไหม้เฉิงชิน โยนเงินทองแดงตั้งสามครั้ง สุดท้ายมันก็หงายขึ้นทุกครั้ง
ถึงจะบังเอิญ ก็ไม่น่าบังเอิญขนาดนี้ จู่ๆ เขาก็รู้สึกมิอะไรบางอย่างผิดปกติ
ดังนั้น เขาจึงถามไหม้เฉิงซินอย่างลองเชิง “ลุง อะไรคือเทพมังกรกำเนิดขึ้น ทำไมฟังดูลึกลับจัง”
ไหม้เฉิงชินตัวสั่นเล็กน้อย เขาพูดติดๆ ขัดๆ “ถ้าดูจากปากั้วอันนี้ เทพมังกรกำเนิดขึ้น แสดงว่ามีคนใหญ่คนโตที่ดวงซะตาเป็นเทพมังกร
ปรากฏขึ้นในช่วงชีวิตของนาย…”
ซูเฉิงเฟิงขมวดคิ้ว “งั้นคนใหญ่คนโตที่ว่า เขาเป็นมิตรหรือเป็นศัตรูกับผม”
หม้เฉิงซินพูดอย่างจริงจั่ง “ในตอนนี้มีโอกาสเป็นศัตรูมากกว่าเป็นมิตร!”
“เป็นไปได้ยังไง” ซูเฉิงเฟิงพุดโพล่งออกมา “ช่วงนี้ผมไม่ได้มีเรื่องกับคนใหญ่คนโต ทำไมจู่ๆ ถึงมีศัตรูแบบนี้ได้ล่ะ”
ไหม้เฉิงซินส่ายหน้า และพูดว่า “เรื่องนี้ฉันดูไม่ออก าจเป็นเพราะความสามารถของฉันไม่ถึง หรืออาจเป็นเพราะดวงชะตาของฉันไม่พอ
ส่วนที่เหลือฉันจึงไม่สามารถทำนายได้”
พูดพลาง ไหม้เฉิงซินพูดต่อ “แต่ถ้าดูตามปากั้ว ไม่ดีกับนายจริงๆ ที่ช่วงนี้นายเจออุปสรรคต่างๆ นานา อาจเป็นเพราะเหตุนี้ก็ได้!”
ซูเฉิงเฟิงยังไม่ค่อยเชื่อเท่าไร เขาชี้งินทองแดงในมือไหม้เฉิงซิน จากนั้นจึงถามว่า “เพราะเงินทองแดงหงายขึ้น ก็แสดงว่าเทพมังกรถือ
กำเนิดอย่างนั้นเหรอ”
“ใช่”
ซูเฉิงเฟิงถามต่อ “งั้นป่ากั๋วมีโอกาสผิดพลาดได้หรือเปล่า”
ไหม้เฉิงซินพูดอย่างจริงจัง “ปากั้วเป็นเช่นนี้ ไม่มีทางผิดแน่นอน”
ซูเฉิงเฟิงไม่ยอมแพ้ เขาพูดต่อ “ลุง รบกวนคุณช่วยโยนอีกสักสองสามครั้งได้ไหม ถ้าเหรียญคว่ำลง แสดงว่าความวุ่นวายต่างๆ เริ่มห่าง
ออกไปหรือหายไปหรือเปล่า”
ไหม้เฉิงซินถอนหายใจ เขาพูดว่า “ถึงฉันจะโยนอีกกี่ครั้ง ผลก็เหมือนเดิม”
พูดจบ เขาหยิบเงินตราเทียนจ้วนทงเป่าขึ้นมา และโยนออกไปอีกครั้ง
ทุกคนจ้องเงินทองแดงเขม็ง แต่ทว่าผลลัพธ์ก็ออกมาเหมือนเดิม
ซูเฉิงเฟิงกัดฟัน “รบกวนลุงโยนอีกครั้งนะครับ!”
ไหม้เฉิงซินไม่พูดอะไร เขาหยิบเงินทองแดงขึ้นมา และโยนอีกครั้ง
ครั้งนี้ ผลลัพธ์ก็ยังเหมือนเดิม
ไหม้เฉิงซินถอนหายใจ “เฉิงเฟิง นี่คือช่วงชีวิต ปากั้วเป็นรูปแบบที่แสดงให้เห็นถึงช่วงชีวิต มันแสดงให้เห็น ช่วงชีวิตของนาย ถ้านาย
อยากแก้ไขช่วงชีวิต นายต้องแก้ไขจากเริ่มต้น ไม่ใช่การโยนเงินทองแดงแบบนี้”
ซูเฉิงเฟิงเหงื่อตก
เขาพึมพำออกมาไม่หยุด “นี่มันชั่ร้ายจริงๆ! ความน่าจะเป็นมีแค่ 50 เปอร์เซ็นต์ ทำไมเหรียญจึงหงายขึ้นห้าครั้งติดต่อกันได้”
พูดพลาง แววตาของเขาโหดเหี้ยม เขาพุ่งเข้าไปหยิบเงินตราเทียนจ้วนทงเป๋า จากนั้นจึงโยนไปข้างหน้า
ครั้งนี้ เงินทองแดงหมุนบนพื้นอยู่นาน เมื่อมันหยุดหมุน ชูเฉิงเฟิงพูดอย่างตื่แเต้น “คว่าลงแล้ว ครั้งนี้เหรียญคว่ำาลง!”
ไหม้เฉิงซินส่ายหัวอย่างจนปัญญา “ปากั้วเป็นของฉัน ฉันต้องเป็นคนโยนถึงจะเกิดผล นายเป็นคนโยน ไม่มีประโยชน์อะไร”
พูดพลาง เขาจึงก้มเก้บเงินทองแดง และโยนออกไป
เงินทองแดงยังหงายขึ้นเหมือนเดิม!
ซูเฉิงเฟิงรู้สึกเสียววาบในใจ