บทที่ 2464
เขามองไหม้เฉิงซินจากนั้นจึงถามว่า “ลุง เทพมังกรถือกำเนิดที่ว่า ส่งผลกระทบกับผมมากแค่ไหน!”
“เรื่องนี้พูดยาก” หมัเฉิงชินพูดตรงๆ “ดวงชะตาของอีกฝ่ายแข็งแกร่งมาก ฉันไม่สามารถทำนายได้”
ซูเฉิงเฟิงมีทำทีไม่ยอม เขาถามว่า “อย่าบอกนะว่าดวงชะตาของเขาแข็งแกร่งกว่าผม!”
ไหม้เฉิงซินพยักหน้า และพูดอย่างจริงจัง “ดวงซะตานี้แข็งแกร่งมาก เรียกไต้ว่าไร้เทียมทาน ไม่มีใครสามารถเอาซนะดวงซะตาของเขา
ได้!”
ขณะซูเฉิงเฟิงกำลังตกใจ เขาอดมพำในใจไม่ได้ “ก่อนหน้านี้ฉันสงสัยมาตลอด ซูอหยุกับตู้ให่ชิงอาจจะยังมีชีวิตอยู่ และอาจได้รับ
ความช่วยเหลือจากยอดฝืมือลึกลับที่ญี่ปุ่น ตอนนี้คุณท่นหม้ มาพูดว่าเทพมังกรถือกำเนิดอะไรนี่อีก อย่าบอกนะว่าเป็นเขา!”
เมื่อคิดถึงตรงนี้ ซูเฉิงเฟิงสับสนในใจ ถ้ทั้งหมดเหมือนที่เขาคาดเดาไร้ งั้นยอดฝีมือลึกลับ ต้องเป็นศัตรูตัวฉกาจของเขาและตระกูลซู!
ขณะที่เขากำลังสับสน จู่ๆ เขาก็นึกถึงอู่ตงไห่ เขารีบถามพ่อบ้านซูอานสุ้น “อู่ตงไห่ล่ะ เขามาหรือยัง!”
ซูอานสุนริบพูดว่า “คุณท่าน อู่ตงไห่มาแล้วครับ ผมให้เขาอยู่ที่ห้องรับรองแขก เพื่อรอค่าสั่งของคุณ”
ซูเฉิงเฟิงพูดโพล่งออกมา “รีบไปเรียกอู๋ตงไห่มาที่นี่เร็า!”
ซูอานสุ้นพูดว่า “ได้ครับคุณท่าน ผมจะไปเดี๋ยวนี้!”
เมื่อซูอานสุ้นเดินออกไป ซูเฉิงเฟิงพูดกับไหมัเฉิงซิน “ลุง อู่ตงไห่เป็นหัวหน้าตระกูลใหญ่ในซูหาง ก่อนหน้านี้เกิดเรื่องแปลกประหลาดกับ
ครอบครัวเขา…
พูดพลาง ซูเฉิงเฟิงก็เล่าวีรกรรมของอู่ฉีให้ไหม้เฉิงซินฟัง
เมื่อไหม้เฉิงซินฟังจบ สีหน้าของเขาตกตะลึง และถามออกมาว่า “มีเรื่องแบบนี้จริงเหรอ!”
“จริงครับ!” ซูเฉิงเฟิงเอ่ยขึ้น “ตอนแรกผมไม่เชื่อเลย แต่หลังจากได้ดูวิดีโอ ผมถึงเชื่อ ผมแทบจะอัวกออกมา!”
ไหม้เฉิงซินขมวดคิ้ว เขาพูดวิเคราะห์ว่า “พูดกันตามปกติ ถ้าเกิดเรื่องไม่คาดฝันกับใครสักคน ได้รับความกระทบกระเทือนทางจิตใจ
อย่างรุนแรง เขาน่าจะอาการกำเริบได้ทุกเมื่อ เป็นไปไม่ได้ที่อาการจะกำเริบเป็นเวลาแบบนี้….
“ใช่ครับ!” ซูเฉิงเฟิงพูด “ดังนั้นผมจึงสงสัย ต้องมิใครใช้กลอุบายลับหลังแน่! แต่ตงหสืบหาไม่ได้ ดั่งนั้นผมอยากให้ลุงลองช่วยเขา ดูว่า
จะสามารถหาเบาะแสอะไรได้หรือเปล่า เบาะแสพวกนี้สามารถนำมาปะติดปะต่อกันได้ไหม”
ไหม้เฉิงซินพยักหน้าเบาๆ “ฉันจะลองดู!”
ขณะนั้น ซูอานสุ้นพาอู๋ตงไห่เข้ามา
ซูเฉิงเฟิงรีบเรียกอู่ตงไห่มาข้างๆ และแนะนำว่า “ประธานอู๋ ท่านนี้คืออาจารย์ไหม้ ปรมาจารย์ฮวงจุ้ย ที่โด่งดังในอเมริกา!”
อู่ตงไห่พูดอย่างนอบน้อม “สวัสดีครับอาจารย์ไหม้!”
ไหม้เฉิงซินพยักหัวให้เขาน้อยๆ จากนั้นจึงพูดเข้าเรื่อง “คุณ ตอนนี้อาการของลูกคุณดีขึ้นไหม”
อู่ตงไห่ส่ายหน้า เขาถอนหายใจแล้วพูดว่า “ไม่มีอะไรดีขึ้นเลยครับ เหมือนแต่ก่อนทุกอย่าง”
ไหม้เฉิงซินพูดว่า “เอาอย่างนี้ นายพาเขามาให้ฉันดูหน่อย”
อู๋ตงไห่ปลื้มใจมาก เขาริบพูดว่า “อาจารย์ใหม้ รอสักครู่นะครับ ผมจะรีบบอกให้คนที่บ้าน พาลูกชายมาที่นี่!”
ซูโสว่เต้าที่ยืนข้างๆ รีบดึงเขามา แล้วกำชับว่า “ประธาน กำชับคนที่บ้านคุณด้วย ก่อนออกจากป้านให้ทานมาให้เรียบร้อย อย่าให้
อาการกำเริบต่อหน้าอาจารย์ไหม้!”
อู๋ตงไห่พูดอย่างกระอักกระอ่วน “ครับประธานชู คุณวางใจได้เลย!”
เมื่อพูดจบ เขารีบเดินไปอีกด้าน หยิบมือถือออกมาโทรหาพ่อบ้าน
หลังผ่านไปสิบนาที เยลิคอปเตอร์ลำหนึ่ง ลงจอดในลานของคฤหาสน์ริมน้ำ อู่ฉีที่เพิ่งทานเสร็จ ถูกอู่ซินผู้เป็นพี่ชายประคองลงจาก
เฮลิคอปเตอร์
ซูอานสุ้นยื่นหน้ากากอนามัยให้อู่ฉี่ พร้อมด้วยหมากฝรั่งหนึ่งขวด จากนั้นจึงกำชับว่า “เคี้ยวหมากฝรั่งขวดนี้ให้หมด ห้ามเหลือแม้แต่อัน
เดียว ใส่หน้ากากอนามัยแล้วค่อยเข้าไป!”
อู่ฉีรู้ว่าอีกฝ่ายรังเกียจตนเอง ขณะที่เขากำลังอึดอัดใจ แต่ก็ไม่กล้าชักช้า เขารีบเปิดขวด และกรอกหมากฝรั่งใส่ปาก
เขาเคี้ยวอยู่นาน เคี้ยวจนเจ็บกราม ซูอานสุ้นจึงพูดว่า “รีบใส่หน้ากากอนามัย แล้วตามฉันเข้าไป!”
อู่ฉีทำได้เพียงใส่หน้ากากอนามัยอย่างว่าง่าย เขาเดินเข้าไปในคฤหาสน์พร้อมอู่ซิน ผู้เป็นพี่ชาย…