บทที่ 2465
ตั้งแต่เกิดเรื่องจนถึงตอนนี้ อู๋ฉีไม่ไต้ออกจากบ้าน ไม่ได้เจอใครมานานแล้ว
เดิมที่เขาไม่เต็มใจออกไปข้างนอก เขาแทบไม่อยากออกจากบ้านทั้งชีวิต แต่ได้ยินว่าวันนี้ มีคนมีฝีมือ บางทีเขาอาจจะช่วยรักษาอาการ
ประหลาดของตัวให้หาย ความหวังผุดขึ้นในใจของเขา
เมื่อเข้ามาในคฤหาสน์ ซูอานส้นพาสองพี่น้องมาที่ห้องนั่งเล่น
อู่ตงไหริบแนะนำให้ทุกคน “คุณท่านใหญ่ซู อาจารย์ใหม้ นี่อู่ฉี่ลูกชายคนเล็กของผม ส่วนข้างๆ คืออู๋ซิน ลูกชายคนโตครับ!”
คุณท่านใหญ่ซูมองอู่ฉีอย่างสนใจ
เพราะอู่ฉีเป็นคนแปลกเหมือนชื่อ เพราะคลิปริติโอโด่งดังไปทั่ว ทำให้ชื่อเสียงของเขาไม่ได้น้อยไปกว่าตารา
อู่ฉีโดนคุณหานใหญ่ซูจ้องขนาดนี้ เขารู้สึกทำตัวไม่ถูก และกัมหน้าอย่างไม่รู้ตัว
ขณะนั้น อู่ตงไหรีบพูดกับไหมัเฉิงซิน “อาจารย์ใหม้ คุณช่วยดูลูกชายคนเล็กของผมหน่อยนะครับ ดูว่าเขาเป็นอะไรกันแน่”
หม้เฉิงซินเดินมาตรงหน้าอู่ฉี ขายื่นมือไปแตะตรงหน้าผาก และหลังศีรษะของอู่ฉี เขาสัมผัสอยู่ครู่หนึ่ง และกัมเก็บเงินทองแดงอีกครั้ง
เขาพูดพิมพำาเบาๆ จากนั้นโยนเงินทองแดงลงบนพื้น และจ้องตำแหน่งของเงินทองแดงเขม็ง
หลังผ่านไปครู่หนึ่ง เขาพูดว่า “คุณอู่ ปัญหาของลูกชายท่าน คงไม่ได้เกิดจากตัวเขา”
ซูเฉิงเฟิงที่อยู่ข้างๆ ถามขึ้น “ปัญหาไม่ได้เกิดจากตัวเขา งั้นหมายความว่า เกิดจากคนอื่นเหรอครับ”
“ใช่” ไหม้เฉิงซินพยักหน้า และพูดอย่างจริงจัง “ฉันสงสัยว่าลูกชายของท่าน โดนคนสะกดจิตหรือควบคุมจิตใต้สำนึก”
อู่ตงไห่ไม่แปลกใจกับข้อสรุปนี้สักนิด เพราะเขารู้ การที่ลูกชายกลายเป็นแบบนี้ เพราะเย่เฉิน
ขนาดราชาทั้งแปดยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเย่เฉิน แล้วลูกชายอ่อนปวกเปียกของเขา จะทำอะไรได้
ดังนั้น เขาจึงรีบถาม “อาจารย์ไหม้ ในเมื่อคุณสามารถห็นตันตอของปัญหาได้ ไม่ทราบว่าคุณสามารถรักษาได้ไหม”
ไหม้เฉิงซินครุ่นคิด จากนั้นจึงพูดว่า “ฉันมีความรู้เรื่องการสะกดจิต หรือควบคุมจิตใต้สำนึกอยู่ป้าง สามารถลองรักษาลูกชายท่านได้ แต่
ฉันไม่รับรองว่าจะรักษาหายหรือไม่”
อู๋ตงไหริบพูดว่า “ได้เลยครับ! ขอแค่คุณยอมรักษาดู กระผมก็ซาบซึ้งใจมากแล้ว!”
พูดจบ เขาเห็นอูฉียืนนิ่งไม่พูดอะไร จึงพูดดุ “ยังไม่รีบขอบคุณอาจารย์ไหม้อีก!”
อู่ฉีรีบโค้งขอบคุณ และพูดว่า “ขอบคุณ…ขอบคุณอาจารย์ไหมั….
ไหม้เฉิงซินพยักหน้น้อยๆ เขาหยิบเชือกสีแดงเส้นหนึ่ง ออกมาจากกระเป๋าเสื้อ และหยิบเงินโบราณออกมาเหริยญหนึ่ง จากนั้นจึงใช้
เชือกสีแดงสอดเข้าไป
ต่อมา เขาใช้พลังในร่างกายผ่านปลายนิ้ว กตไปที่หน้าผากของอู่ฉี
ครั้งนี้ใช้แรงค่อนข้างมาก ทำให้คู่ฉิรู้สึกวิงเวียน
หลังจากนั้นไหม้เฉิงซิน หยิบเงินโบราณที่ผูกเชือก แกว่งไปมาตรงหน้าอู่ฉี ขณะเดียวกันก็พูดว่า “มองเงินโบราณอันนี้ จากนี้เป็นต้นไป
ฉันถามอะไร นายต้องตอบ ห้ามโกหกฉันเด็ดขาด เข้าใจไหม”
อู๋ฉีพยักหน้า “เข้าใจแล้ว….
ไหม้เฉิงซินถามเขาอีก “งั้นตอนนี้นายตอบฉันมา อีกฝ่ายสะกดจิตหรือควบคุมจิตใต้สำนึกนายแบบไหน”
อู่ฉีพูดตะกุกตะกัก “เขา…เขาให้ผมต้องทาน…ทุกชั่วโมง…”
เขายังไม่ทันได้พูดจบ ไหม้เฉิงซินรีบพูดออกมาว่า “พอแล้ว นายไม่ต้องพูดคำสุดท้ายออกมา!”
พูดจบ เขาก็พูดอีกว่า “อู่ฉี ตั้งแต่ตอนนี้ ไม่ว่าใครจะให้นายทำอะไร แอบใช้วิธีอะไรกับนาย นายต้องลืมมันให้หมด เข้าใจหรือยัง”
อู่ฉีพยักหน้าอย่างงุนงง และพูดติดๆ ข้ดๆ “ผม…ผมเข้าใจแล้ว…”