บทที่ 2571
“เหี้ยเอ๊ย!”
เมื่อคามมิตได้ยิน เขารู้สึกใจหายวาม
เพราะเขาเป็นผู้นำกองทหารมาหลาย ตัดสินใจเรื่องกลยุทธ์ทางการทหารได้อย่างแม่นยำ
ตอนนี้เขาตระหนักได้ว่า ตัวเองกับเย่เฉินต่างกุมอำนาจไว้คนละครึ่ง
“ในห้องใต้ดินนี้ อำนาจอยู่ในมือชายชาวจีนคนนี้ เพราะเขาใช้ปืนจ่อมาที่ฉัน แถมยังเอาทหารของฉัน ไปเป็นของตัวเอง เขาสามารถฆ่า
ฉันให้ตายในห้องนี้ ได้ทุกเมื่อ…
“แต่ว่า ฉันก็ไม่ใช่ผู้ที่ถูกกระทำเพียงฝ่ายเดียว ถึงเขาจะเก่งแค่ไหน ก็ไม่สามารถเอาทหาร 1-2 พันคน ไปเป็นของเขาได้
“เพราะถ้าเขาสามารถทำได้จริง เขาคงล้มฉันแล้ว ไม่ต้องลำบากลำบน แอบเข้ามาในห้องใต้ดินหรอก”
เมื่อคิดได้เช่นนี้ เขารีบพูดกับเย่เฉินว่า “สหาย เราสองคนไม่ต้องบุ่มบ่าม มีอะไรก็พูดกันดีๆ อีกอย่างฉันก็เรียนที่จีนมาหลายปี เห็นนายก็
รู้สึกเป็นมิตร!”
เย่เฉินพยักหน้า เขายิ้มแล้วพูดว่า “นายอยากเจรจา เป็นเรื่องง่ายมาก ฉันมีเงื่อนไขเดียว นายให้ฉันพาคนออกไป ฉันจะไม่ทำให้นาย
ทรมาน มิฉะนั้น ฉันจะฆ่านายก่อน”
พูดพลาง เย่เฉินจำเป็นต้องพูดอย่างจริงจัง “หลังฆ่นาย แค่ฉันหนีไปให้เร็วสักหน่อย ลูกน้องของนายก็ไม่ทันรู้ตัว เพราะตอนฉันเข้ามา
ลูกน้องนายก็จับฉันไม่ได้ ฉันแน่ใจว่าตอนหนีออกไป พวกเขาก็คงไม่เห็นฉันเหมือนกัน”
เมื่อได้ยินที่เย่เฉินพูด คามมิตที่อยู่ตรงข้าม ตึงเครียดขึ้นทันที
เขาไม่ใช่คนโง่
ฐานทัพทหาร 1-2 พันคน ที่คอยป้องกัน สามารถให้คนจีนเพียงคนเดียว แอบเข้ามาได้ เห็นได้ชัดว่า การป้องกันของตัวเอง ไม่มีความ
หมายอะไรในสายตาของอีกฝ่าย
ขณะนั้น เย่เฉินพูดต่อ “รอให้พวกเขามาเจอศพของนายในห้องใต้ดิน ฉันอาจจะไปจากชีเรียแล้วก็ได้ ส่วนนายล่ะ นายทำได้เพียงนอนให้
ลูกน้อง 1-2 พันคนของตัวเอง เตรียมงานศพให้ ยศของนายในกองทัพสูงขนาดนั้น ฉันว่างานศพนายต้องอลังการอย่างแน่นอน!”
คามมิตมีสีหน้าตกใจมาก
เขาตระหนักได้ทันทีว่า ตัวเองกับเย่เฉิน ไม่ได้พอเทียบกันได้ อย่างที่ตัวเองจินตนาการเอาไว้
เย่เฉินสามารถซิงลงมือก่อน
ถ้าเย่เฉินชิงฆ่าเขาก่อน เขาต้องตายก่อนแน่
ถ้าทำให้เย่เฉินไม่พอใจ แล้วเย่เฉินชิงฆ่าเขาก่อน และหนีรอดไปได้ ตัวเขาเองต้องเสียหายมากไม่ใช่หรือไง!
เมื่อคิดได้ดังนั้น สีหน้าของคามมิตหดหู่มาก
ให้เขาปล่อยคน ก็ไม่มีทางเป็นไปได้
เพราะเขาต้องการใช้ตัวประกันพวกนี้ แบล็กเมล์เอางบประมาณจากสถานทูตอเมริกา
ทหาร 1-2 พันคนในมือเขา ต้องกินต้องใช้ เขาขาดแคลนงบประมาณมาก เขาต้องการใช้เงินจำนวนมาก มาทำให้กองทัพมั่นคง ถ้ามีเงิน
เหลือ ยังสามารถซื้อชุดอวุธและอุปกรณ์ใหม่ได้จากผู้คำอาวุธ เพื่อทำให้กำลังรบแข็งแกร่งขึ้น
แต่ว่า ถึงเงินจะส่คัญ แต่เขาก็เป็นจอมพลคนหนึ่ง เท่ากับเป็นเม่ทัพ เป็นทหารยศสูงสุดคนหนึ่ง ถึงจะเอาเงินก้อนนี้มาไม่ได้ เขามีกองทัพ
นี้ เขาไม่กังวลว่าจะไม่ม์โอกาสได้โชคลาภในอนาคต ไม่แน่ สุดท้ายฝ่ายค้านอาจเป็นฝ่ายชนะ เขาอาจได้เป็นข้าราชการระดับสูง
ดังนั้น สำหรับเขาแล้ว สั่งสำคัญที่สุด คือการมีชีวิตอยู่อย่างปลอดภัย