บทที่ 2600
พูดจบ เย่ฉินชี้ไปที่ใบหน้าบวมเหมือนหัวหมูของซูโสว่เต้า แล้พูดอย่างเยัยหยั่นว่า”ซูรั่หลีเป็นลูกสาวนอกสมรสของคุณ แทนที่จะ
ให้การดูแลและความรักของพอกับเธอ คุณกลับใช้เธอเป็นเครื่องมื้อของการฆาตกรรม และการยุยงให้เธอฆ่าคนบริสุทธิ์ ความชั่วร้ายทั้งหมด
ของเธอในการฆ่ามัตสีโมโตะ โยชิโตะในญี่ปุ่นเป็นคำสั่งของคุณ! คุณไร้ความปรานี ไร้ยางอาย โหดร้ายป่าเถื่อน และคุณก็เป็นพ่อที่ไร้ค่า!”
“ยังมีอีก! แม่ผู้ให้กำเนิดซูรั่วหลีอยู่ข้างกายคุณมานานหลายปีขนาดนี้ พยายามปกป้องความปลอดภัยของคุณอย่างเต็มที่ ยังต้องเสีย
แขนหนึ่งข้างเพื่อคุณ และหลังจากนั้นยังให้กำเนิดชูรั่วหลีให้คุณ แต่คุณกับเธอยังไง? คุณได้เปิดเผยยอมรับตัวตนของเธอไหม? คุณได้พูด
ขอบคุณกับการทุ่มเทเสียสละของเธอไหม? คุณไม่เพียงแต่ทำให้เลือดเนื้อเชื้อไขของตัวเองผิดหวัง ยังทำให้คนที่รักคุณที่สุดในโลกผิดหวัง
ด้วย! ”
สีหน้าของชูโสว่เต้าเปลี่ยนเป็นหน้าเสียมากยิ่งขึ้น แต่ทว่า ไม่ใช่ความโกรธที่มีมากกว่า สิ่งที่มีมากกว่า คือความละอายใจ
เย่เฉินมองไปที่เขา แล้วพูดต่อไปว่า”เรื่องนี้ช่างมันเกอะ แต่ตอนที่ซูรั่วหลีถูกจับได้ ตระกูลซูไม่เพียงแต่ไม่ช่วยเลือดเนื้อเชื้อไขของตัวเอง
กลับกันยังสมรู้ร่วมคิดกับกองกำลังป้องกันตนเองทั้งภายในและภายนอก ใช้ชีวิตของซูรั่หลี แลกเปลี่ยนผลประโยชน์กับกองกำลังป้องกัน
ตนเอง ถึงแม่นี้จะไม่ใช่การกระทำของคุณ แต่มันเป็นฝีมือโหดเหี้ยมของซูเฉิงเฟิงพ่อของคุณ คุณมันไร้ความปรานี ไร้ยางอาย โหดเหี้ยมอำามหิต
แต่ซูเฉิงเฟิงพ่อของคุณ ทำยิ่งกว่าคุณ ! พวกคุณก็คือ คำกล่าวที่ว่างูกับหนูที่อยู่รังเดียวกัน! ”
สายตาของซูโสว่เต้าหลบหลีกเล็กน้อย ใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นแดงก่ำ
เย่เฉินพูดอย่างเย็นชาว่า”ตูให่ชิงเป็นกรรยาของคุณ ให้กำเนิดลูกชายและลูกสาว ซูจือหยูเป็นลูกสาวของคุณ ซึ่งควรจะเป็นอัญมณีใน
มือของคุณ แต่ตระกูลซูของพวกคุณกลับหว่านแห ไล่ฆ่าสองแม่ลูกที่จินหลิง นี้เป็นมากกว่าความไร้ปรานี การกระทำที่ไร้ยางอาย โหดเหี้ยม
อำมหิต? นี่มันเป็นสวะที่ละเลยความรู้สึกและสามัญสำนึกของมนุษย์ กากเดนของสังคม เป็นความชั่ร้ายที่สมควรได้รับการลงโทษ!”
ซูโสว่เต้าโพล่งออกไปอย่างไม่ตั้งใจว่า”ฉันไม่เคยคิดฆ่ารั่วหลี และไม่เคยคิดฆ่าจือหยูกับแม่ของเธอ! นี่เป็นการกระทำของพ่อฉัน
ทั้งหมด! ”
ย่เฉินกล่าวอย่างเย็นชา”ถึงจะเป็นการกระทำของพ่อคุณ แต่คุณเป็นสามี เป็นพ่อของลูก ไม่ปกป้องภรรยา หลังจากที่ภรรยาและลูกสาว
เกิดเรื่องก็ไม่แก้แค้นให้พวกเธอ กลับกันยังถ่อกลับมาจากอสเตรเลียเพื่อเลียแช้งเลียขาพ่อของคุณที่เป็นฆาตกร ให้การช่วยเหลือคนร้าย นี่
เป็นเครื่องพิสูจน์แล้วว่าคุณมันไม่เคยสนใจความรู้สึกคนอื่ ไร้ความปรา ไร้ยางอาย หักหลังลูกสาวและภรรยาเอศักดิ์ศรี และความรุ่งโรจน์
ของตัวเอง! ”
“คุณขายทั้งคุณธรรม ความเป็นมนุษย์ ขายศักดิ์ศรี ขายเลือดเนื้อ เพื่อทรัพย์สมบัติในอนาคตจากตระกูลซู ในสายตาของคุณ เงินสำคัญ
กว่าทุกสิ่งทุกอย่าง มึงมันเป็นขี้หมาจริงๆ! ”
เดิมทีเย่เฉินแข็งกร้าวมากอยู่แล้ว ประกอบกับเป็นยอดฝืมือปรมาจารย์ มีปราณทิพย์อยู่ในร่างกาย ดั่งนั้นในขณะที่อารมณ์ของเขาปะทุ
ขึ้นมา ทุกคำที่กล่าวออกมา จึงทำให้ชูโสว่เต้ารู้สึกเหมือนตกลึกเขาในหัวใจของเขา
กันบึ้งหัวใจของซูโสว่เต้า ภายใต้การตำหนิของเย่เฉิน เหมือนถูกค้อนหนักทุบซ้ำแล้วซ้ำเล่า จิตวิญญาณของเขาจึงเปราะบางมากยิ่งขึ้น
เย่เฉินมองไปที่เขา แล้วถามกลับว่า”ซูโสว่เต้า คุณคยคิดไหม ถ้าลูกสาวของคุณทั้งสองคนตายแล้ว ถ้าคุณตายไปคุณจะเผชิญหน้ากับ
พวกเธออย่างไร? เมื่อพบพวกเธอแล้ว คุณจะคุกเข่าสำนึกผิดต่อพวกเธอไหม? ! ”
“หรือคุณไม่เคยสำนึกผิดเลย เพราะคุณมันเป็นสัตว์เดรัจฉานที่ฝังลึกเข้าไปถึงกระดูก! คุณไม่สนใจเรื่องความเป็นความตายของใคร
หน้าไหนทั้งสิ้น คุณสนใจแค่ความมั่งคั่งร่ำรวยของตัวเอง! ”
“การตายของชูรั่หลี อาจจะทำให้ซูเฉิงเฟิงละอายใจ หรือการตายของซูจือหยูอาจจะ แลกความเชื่อใจของซูเฉิงเฟิงมาได้! ”
“แต่การตายของพวกเธอทั้งสองคนเมื่อรวมกันแล้ว สามารถแลก ความรุ่งโรจน์สูงสุดในการเป็นทายาทของตระกูลซู!”
“ถ้าซูจือเฟยลูกชายของคุณตาย สามารถเปลี่ยนคุณให้กลับไปเป็นเศรษฐีที่ร่ำรวยที่สุดในโลกได้ คุณจะตกลงโดยไม่ลังเลใจใช่
ไหม? ! ”
“ผมเดาว่าคุณต้องตกลงอย่างแน่นอน เพราะคุณต้องการแค่ชุดคลุมจักรพรรดิ มงกุฎ คุณไม่สนใจด้วยซ้ำว่าชุดคลุมจักรพรรดิบนตัวของ
คุณ จะเย็บมาจากเนื้อหนังมังสาของลูกชายกับลูกสาวของคุณ ยิ่งไม่สนใจว่ามงกุฎบนหัว จะทำมาจากกระดูกของพวกเขา! ”
“จากความเห็นของผม ถึงในมือของคุณจะต้องจับหัวของลูกชายคนหนึ่งกับลูกสาวสองคนทั้งสามคนนี้เพื่อขึ้นสู่บัลลังกั คุณก็ไม่มีทาง
ลังเลอย่างแน่นอน! ”
“จากการกระทำของคุณ คุณจะต้องลงมือปั่นหัวของพวกเขาทั้งสามคนด้วยตัวเองแน่! ”