บทที่ 2622
“อย่างเช่น พี่อาจจะระดมพลทหารสร้างหลุมหลบภัย หลุมหลบระเบิดไว้เยอะๆในหมู่บ้าน แล้วกว้านซื้ออุปกรณ์อุตสาหกรรมเหมืองแร่ไว้
ใช่ในส่วนภูเขา ใช้ภูมิคาสตร์ของภูเขาในการปิดบังโครงการก่อสร้างแนวป้องกันทางยุทธศาสตร์ทั้งด้านหน้าด้านหลัง”
“หากทำแบบนี้ ถ้าอีกฝ่ายวางระเบิดพวกพี่ก็จะได้หลบเข้าไปในแนวป้องกัน ไม่ว่าอีกฝ่ายจะระดมกำลังขนาดไหนก็สามารถลดทอนความ
เสียหายลงไปได้ครับ”
“ยิ่งกว่านั้น เมื่อพวกพี่มีแนวป้องกันด้านหลัง การที่อีกฝ่ายอื่นจะยึดครองฐานทัพของพี่ก็จะยากยิ่งขึ้น ต่อให้พวกเขาสามารถกเข้ามาใน
หุบเขาของพี่ พลทหารของพี่ก็สามารถระดมกำลังปืนจากแนวป้องกันด้านหลังช่วงเอวของเขาให้ระเบิดไปทั้งหุบเขา จนพวกเขามาได้แต่กลับไม่
ได้”
หลังจากคามมิตปลายสายได้ยินคำพูดเหล่านี้สองตาก็เป็นประกาย
เย่เฉินกล่าวต่อไป “ขอเพียงพี่เสริมกำลังการป้องกันของตัวเองจนตัวเองนั้นไร้เทียมทาน พวกเขาก็ไม่อาจเอาชนะพี่ได้ และล้มเลิกความ
คิดที่จะยื้อการต่อสู้กับพี่ เลือกที่จะต่อสู้กับอำนาจฝ่ายค้านอื่นๆ ส่วนพี่ก็พยายามอย่าเป็นฝ่ายบุก ขดอยู่ในฐานทัพของพี่ ศัตรูมาเรารบ ศัตรูกลับ
เราเสริมสร้างสั่งสม เมื่อเป็นเช่นนั้น ไม่เพียงพี่จะสามารถรักษากำลังไว้ได้ แต่ยังมีโอกาสใช้การป้องกันที่ทรงพลังนี้ดึงดูดทหารเร่ร่อนที่กองทัพ
พ่ายแพ้มาด้วย”
คามมิตพูดอย่างตื้นตัน “น้องชาย ไปเรียนมาจากไหนหรอ ฟังดูสมเหตุสมผลมาก!”
เย่เฉินยิ้ม “เรียนกับบรรพบุรุษหัวเชี่ยของเรานั่นแหละครับ พี่ต้องสร้างโครงสร้างพื้นฐาน โครงสร้างการป้องกันให้ดี ขณะเดียวกันอย่า
เป็นฝ่ายรุก เขาเรียกว่าขุดหลุมให้ลึก สั่งสมเสบียงให้มาก แล้วค่อยครองพิภพ”
พูดจบเย่เฉินก็กล่าวขึ้นอีก “พี่นั่งรอรวบรวมทหารเร่ร่อนจากฝ่ายค้านเรียกว่าดูไฟชายฝั่ง กล่าวอีกนัยหนึ่งคือเพื่อนตายแต่เรารอด”
คามมิตอุทาน “ฉันสามารถใช้ประสบการณ์ที่ได้จากน้องชายเพื่อเสริมการป้องกันของฉัน แต่ถ้ากองทัพพี่น้องของฉันขอความช่วยเหลือ
มา ฉันจะมีหน้าดูไฟชายฝั่งอยู่ได้ยังไง…
เย่เฉินพูดกลั้วหัวเราะ “ทำไมต้องไม่มีหน้าด้วยครับ? คนอื่นก็สู้ของคนอื่นไป พี่แค่ดูก็พอ”
คามมิตบอกด้วยความกระอักกระอ่วน “ฉันกลัวว่าถ้าทำแบบนั้นจะโดนทั้งฝ่ายค้านรั่งเกียจเอา”
เย่เฉินพูดอย่างจริงจัง “รังเกียจไม่สำคัญ สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการมีชีวิตอยู่ เราไม่เป็นฝ่ายหาเรื่องและไม่สนิทชิดใกล้กับฝ่ายค้านอื่นๆมาก
เกินไป พยายามรักษากำลังให้มากที่สุด เช่นนี้หากวันหนฝ่ายค้านพ่ายแพ้ พี่ก็ยังเป็นโครงกระดูกแข็งที่อีกฝ่ายแทะไม่ไหว แบบนี้มีโอกาสมากที่
พวกเขาจะน้มน้าวพี่ไปเข้าพวก ถ้าพวกเขามาน้มาวพี่เรื่องก็ง่ายครับ พี่จะได้เจรจากับพวกเขาเพื่อขอแลกตำแหน่งเสียหน่อย”
พูดจบเย่เฉินก็ยิ้มน้อยๆ
คามมิตปลายสายเงียบไปนานมาก
กลยุทธ์ที่เย่เฉินพูดมาเป็นสิ่งที่เขาไม่เคยคิดมาก่อน
สถานการณ์การรบของพวกเขาตอนนี้ค่อนข้างธรรมดา แค่รวมกลุ่มและสู้กันนัว บรรดาอิทธิพลที่ไม่ถูกกันเจอกันเมื่อไหร่ต้องสู้กัน
แน่นอน
แต่คนส่วนใหญ่มองแค่ปัจจุบัน ไม่ได้มีกลยุทธ์แผนรบในระยะยาว
กลับมามองเย่เฉิน แม้ว่าจะเติบโตในยุคที่สงบสุข ไม่เคยเห็นว่าสงครามเป็นยังไง แต่เรียนรู้จากประวัติศาสตร์หัวเซี่ยตั้งแต่เด็ก และมีพื้น
ฐานทางทฤษฎีสำหรับกลยุทธ์ต่งๆ
ยิ่งไปกว่านั้น สงครามที่หัวเซี่ยต่อสู้ต้านทานศัตรูต่างประเทศเหล่านั้นเป็นตำนานอยู่หลายครา ก็แสดงให้เห็นถึงตรรกะการรบพิเศษ
เฉพาะตัวของหัวเซี่ย ดังนั้นเมื่อผนวกเข้ากับรากฐานความรู้ความเข้าใจของเย่เฉิน จึงมีการวิเคราะห์ต่อสถานการณ์ปัจจุบันของคามมิตที่แม่นยำ
มากขึ้น
ตราบใดที่คามมิตสามารถทำตามปรัชญาที่ว่าขุดหลุมให้ลึก สั่งสมเสบียงให้มาก แล้วค่อยครองพิภพได้ เช่นนั้นไม่ว่าฝ่ายค้านจะประสบ
ความสำเร็จหรือไม่ แต่ตัวเขาเองมีโอกาสประสบความสำเร็จแน่นอน
คามมิตฟังจบแล้วได้รับแรงบันดาลใจอย่างล้นหลาม เขาโพล่งออกมา “น้องชาย หลังจากได้ยินนายพูดเรื่องพวกนี้แล้ว ฉันกระจ่างขึ้นมา
เลย! ฉันจะเริ่มเตรียมคนไปกว้านซื้ออุปกรณ์อุตสาหกรรมเหมืองแร่แบบเริ่มต้นเดี๋ยวนี้ และเริ่มสร้างแนวป้องกันตามเส้นทางคดเคี้ยวบนภูเขารวม
ถึงภูเขาโดยรอบ นอกจากนี้ฉันจะซื้ออาวุธอย่างกระสุนและระเบิดรวมถึงอาหารและยามากขึ้น เพื่อเตรียมตัวปักหลักฐานทัพในระยะยาว!”