เย่เฉินยังไม่ทันพูดอะไร เพียงแค่มองไปตรงเนินเขา ในขณะนี้ หมอกค่อยๆ หายไป และทิวทัศน์รอบๆ ภูเขาเย่หลิงซาน ก็ค่อยๆ ปรากฏขึ้น ต้องบอกเลยว่า ตรงนี้เป็นฮวงจุ้ยที่ล้ำค่าหายากมากๆ เมื่อมองดูทั้งประเทศแล้ว สามารถหาฮวงจุ้ยที่กว้างขวางเช่นนี้ แทบจะไม่พบเลย นี่ ล่ายชิงหวาใช้เวลาหลายปีในการสร้างแผนผังน้ำเสริมมังกรค่ายกลฮวงจุ้ย และค่ายกลฮวงจุ้ยแห่งนี้ มีเพื่อให้เย่เฉินกำจัดมังกรที่หมดอำนาจ วันนี้ เขาได้มาอยู่ที่นี่ เริ่มต้นชีวิตไปอีกระดับ ทำลายสำนักว่านหลง ฐานะหัวหน้าตระกูลเย่ ในตอนนี้ เนินภูเขาจู่ๆก็มีรถบัส 8 คันขับมา คนของตระกูลเย่มองรถ 8 คันนั้น ทันใดนั้นก็ตื่นเต้นทันที เสียงของเย่เฟิงก็สั่นเล็กน้อย และพูดว่า: “สำนักว่านหลงมาแล้ว! สำนักว่านหลงจะมาฆ่าแล้ว!” ตระกูลเย่คนอื่นๆก็มีสีหน้าตกใจเช่นกัน รถ 8 คัน แสดงว่ามีไม่ต่ำกว่า 200 คน นี่……ตระกูลเย่จะรับมือได้ที่ไหนกัน? เย่โจงฉวนในตอนนี้ซ่อนความกังวลใจไว้ไม่อยู่ ถามเย่เฉินว่า: “เฉินเอ๋อ……สำนักว่านหลงมาเยอะขนาดนี้ คุณจัดการได้จริงหรือ?” เย่เฉินอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วและพูดว่า: “ถ้าเป็นคนของว่านพั่วจวินจริงๆ ทำไมไม่เห็นโลงศพของพ่อแม่ว่านพั่วจวินล่ะ?” “นี่มัน……” เย่โจงฉวนกล่าวอย่างเก้ๆกังๆว่า: “ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาสนใจรายละเอียดเล็กๆน้อยๆนะ!” เย่เฉินส่ายหัวและพูดว่า: “นี่ไม่ใช่รายละเอียดเล็กๆ นี่มันสำคัญต่อฉันมาก ว่านพั่วจวินขู่จะขุดหลุมฝังศพของพ่อแม่ และเอาขี้เถ้าของพ่อแม่ฉันมาทำลายทิ้ง คำพูดแบบนี้ของเขา ฉันต้องให้เขาได้สัมผัสถึงการขุดหลุมฝังศพของตัวเองคืออะไร!” เย่โจงฉวนรู้สึกอับอาย ได้ยินความหมายของเย่เฉิน เย่เฉินกลับต้องการทำลายขี้เถ้าของพ่อแม่ว่านพั่วจวินแทนงั้นหรือ? เมื่อตระกูลเย่ไม่พอใจกับท่าทีของเย่เฉิน ถังซื่อไห่ส่งข่าวมาทางเครื่องอินเตอร์คอมว่า: “พ่อบ้านถัง ที่มานั่นไม่ใช่ว่านพั่วจวิน พวกเขาบอกว่าเป็นเพื่อนของคุณชายเฉิน มาช่วยเหลือคุณชายเฉินโดยเฉพาะ เป็นตระกูลซ่งเมืองจินหลิงตระกูลอิโตะแห่งญี่ปุ่น!” เย่เฉินอึ้งอยู่ครู่หนึ่ง เขาคิดไม่ถึงจริงๆว่า ตระกูลซ่งและตระกูลอิโตะก็มาเช่นกัน สุดท้ายแล้ว ตัวตนของตัวเองเดิมทีไม่เคยถูกเปิดเผยต่อหน้าคนเหล่านี้ พวกเธอได้ข่าวนี้ได้อย่างไรกัน?! น่าแปลก ที่เย่เฉินก็รู้ด้วยว่า ในเมื่อพวกเธอมากันแล้ว ตัวตนคนของตระกูลเย่ก็ปิดบังไม่อยู่แล้ว ดังนั้นเขาจึงสั่งถังซื่อไห่ว่า: “พ่อบ้านถัง คนเหล่านี้คือเพื่อนของฉัน แจ้งให้พวกเขาขึ้นมาบนเขา” ตระกูลเย่ได้ยินเช่นนี้ ทันใดนั้นก็ฮือฮากันทันที! เย่ฉางโคงอดไม่ได้ที่จะเบิกตากว้าง: “อะไรนะ?! คันที่มารถคันใหญ่หลายคันข้างล่างก็เพื่อมาช่วยงั้นหรือ?” เย่ฉางหยุนสงสัย: “ตระกูลซ่งเมืองจินหลิงมาทำอะไร? นอกจากนั้น ทำไมยังมีตระกูลอิโตะแห่งญี่ปุ่นอีก? ตระกูลอิโตะงั้นเหรอ?! พวกเขาตอนนี้เป็นตระกูลอันดับหนึ่งในญี่ปุ่นนี่นา!” เย่เห้าก็ตะลึง พูดว่า: “หัวหน้าตระกูลอิโตะในตอนนี้ ไม่ใช่ยามาโตะนาเดชิโกะที่รู้จักกันในชื่ออิโตะ นานาโกะหรอกเหรอ?! เย่เฟยพูดอย่างตื่นเต้นเล็กน้อยในทันที: “พี่ชาย อิโตะ นานาโกะคนนั้นเธอคือคนสวยอันดับหนึ่งในเอเชียที่นักเรียนชายในชั้นเรียนยอมรับเชียวนะ!” เย่เห้ามองบนและพูดว่า: “ไม่ใช่แค่ในห้องเรียนของพวกคุณ รวมถึงคนภายในของฉันหลายคนต่างก็คิดอย่างนั้น โอเคไหม? คุณสามารถหาผู้หญิงในเอเชียที่สวยกว่า อิโตะ นานาโกะได้เหรอ?” เย่เฟยชี้ไปที่กู้ชิวอี๋ ซูรั่วหลี่รวมถึงซูจือหยู พูดเสียงเบาว่า: “งั้นพี่สาวสามคันนี้ก็สวยระดับท็อปนะ แม้ว่าไม่สามารถเทียบความสวยกับอิโตะ นานาโกะได้ แต่ฉันคิดว่าก็พอๆกันเลย คล้ายๆกันนั่นแหละน่า!” “เหอะ……” เย่เห้าอดไม่ได้ที่มองดูความสวยอันน่าทึ่งของสามสาวข้างๆได้ ในใจเจ็บปวดได้แค่ไหนก็ต้องรับไว้เท่านั้นเลย ครั้นแล้ว เขาใช้ศอกกระแทกเย่เฟิงโดยที่ไม่รู้ตัว และพูดเสียงเบาว่า: “พี่เฟิง นี่มันไร้สาระจริงๆเลย! คนอวดดีอย่างเย่เฉินทำไมมีวาสนาเรื่องผู้หญิงได้ดีขนาดนี้?! ตระกูลเย่เกิดเรื่องขึ้น ก็มีแต่สาวสวยมาช่วยกันทั้งนั้น นอกจากนั้นยังตามเขามาอีกด้วยนะ……” เย่เฟิงในตอนนี้ยังมองดูสาวสามคนที่ไม่สามารถแยกออกได้ ได้ยินดังนี้ ในใจอิจฉาแทบแย่ พูดโดยที่ไม่รู้ตัวว่า: “ฉันก็คิดไม่ออกเหมือนกัน……ยิ่งเปรียบเทียบก็ยิ่งรู้สึกต้อยต่ำ ดูเหมือนว่าสังคมสมัยนี้ มีเงินก็ไม่ดีเสมอไป ต้องเป็นคนที่ขี้โม้ด้วย วาสนาของผู้หญิงถึงจะดียิ่งขึ้น!” พูดจบ เย่เฟิงเพิ่งคิดได้ ว่าเมื่อวานตัวเองเพิ่งถูกเย่เห้าตบหน้า ทั้งสองคนทะเลาะกันใหญ่โต ครั้นแล้วเขาเห็นหน้าของเย่เห้า ในใจก็โกรธ ด่าอย่างโมโหว่า: “ไอ้โง่! อย่ามาพูดกับฉัน! ออกไป!”