เย่เฉินพยักหน้า มองซูจือหยูและตู้ไห่ชิงอีกครั้งและกล่าวอย่างจริงจังว่า “คุณซู น้าตู้ พรุ่งนี้หลังจากซูเฉิงเฟิงและซูโสว่เต้าคุกเข่าที่ภูเขาเย่หลิงซานเสร็จ เขาจะให้ความร่วมมือเพื่อจัดการเรื่องหย่าให้เรียบร้อย เมื่อถึงเวลานั้นซูเฉิงเฟิงจะออกเดินทางไปมาดากัสการ์ ซึ่งระหว่างนี้อาจต้องใช้เวลาเตรียมตัวบ้าง แต่ผมไม่ต้องการให้เขาอยู่ในประเทศต่อไป ดังนั้นผมจะให้เขาและผู้ติดตาม รวมถึงเย่เฟิงโดยสารเรือไปมาดากัสการ์ ซึ่งอาจต้องใช้เวลาเดินทางประมาณยี่สิบวัน”
หลังจากกล่าวแล้ว เย่เฉินกล่าวกับซูจือหยูอีกว่า “ช่วงเวลายี่สิบวันที่เหลือนี้ คุณซูสามารถจัดทีมลงทุนบินไปมาดากัสการ์ก่อน เพื่อหาที่ดินผืนหนึ่งให้เขา แล้วจัดซื้ออุปกรณ์อื่น ๆ เพื่อที่ว่าเมื่อเขาไปถึงที่นั่นแล้ว เขาจะได้กลายเป็นเจ้าของที่ดินที่มั่งคั่งของมาดากัสการ์”
ซูจือหยูพยักหน้าอย่างรวดเร็วและกล่าวว่า “ค่ะ ผู้มีพระคุณ ฉันเข้าใจแล้วค่ะ!”
เย่เฉินกล่าวต่อไปว่า “สำหรับ ซูโสว่เต้าแล้ว รบกวนท่านเหอพาเขากลับไปควบคุมที่เมืองจินหลิง และอย่าให้เกิดข้อทำผิดพลาดใด ๆ”
เหอหงเซิ่งใช้สองมือประสานกันเพื่อคารวะและกล่าวว่า “คุณเย่ วางใจเถอะ ผมจะทำให้ดีที่สุด!”
หลังจากกล่าวขอบคุณญาติเสร็จแล้ว เย่เฉินให้ถังซื่อไห่เตรียมรถ จากนั้นเขาเดินมาหาเฮเลน่าที่นั่งอยู่คนเดียวและกล่าวว่า “เจ้าหญิงเฮเลน่า พระองค์เตรียมพร้อมหรือยัง? ถ้าเตรียมพร้อมแล้ว พวกเราจะออกเดินทางเลย”
เฮเลน่าพยักหน้า ยืนขึ้นและกล่าวเบา ๆ ว่า “คุณเย่ ฉันพร้อมแล้วค่ะ”
เย่เฉินพยักหน้าเล็กน้อย กวักมือและกล่าวว่า “งั้นไปกันเถอะ รถและเครื่องบินกำลังรอพวกเราอยู่”
เย่โจงฉวนเดินไปข้างหน้าและถามด้วยความเป็นห่วงว่า “เฉินเอ๋อ คุณจะไปตามลำพังหรือ? ไม่พาคนไปด้วยสักสองสามคนหรือ?”
เย่เฉินส่ายศีรษะและกล่าวว่า “ไม่ครับ ผมไปคนเดียวก็เพียงพอแล้ว”
เมื่อเย่โจงฉวนเห็นท่าทีที่หนักแน่นของเย่เฉิน จึงทำได้เพียงพยักหน้าและกล่าวว่า “ถ้าอย่างนั้นคุณต้องระมัดระวังตัวด้วย พวกเราจะรอคุณกลับมาอยู่ที่เย่นจิง”
เย่เฉินสั่งว่า “พรุ่งนี้ญาติของตระกูลเย่จะมาที่นี่ ให้ว่านพั่วจวินเป็นคนออกหน้า คนของตระกูลเย่ไม่ต้องปรากฏตัว โดยเฉพาะคุณ”
เย่โจงฉวนรีบกล่าวว่า “วางใจเถอะ ผมรู้แล้ว”
เย่เฉินกล่าวคำอำลากับทุกคน แล้วขึ้นรถโรลส์-รอยซ์ที่ถังซื่อไห่เตรียมไว้พร้อมกับเฮเลน่า
ครึ่งชั่วโมงต่อมา รถโรลส์-รอยซ์มาถึงสนามบิน และตรงไปยังโรงเก็บเครื่องบินที่เครื่องบินคองคอร์ดจอดอยู่
จนถึงตอนนี้แล้วเฮเลน่ายังไม่รู้ว่าเย่เฉินจะใช้วิธีใดในการช่วยให้ตนเองได้บัลลังก์กลับคืนมา เธออดไม่ได้อยากจะถามหลายครั้ง แต่เมื่อเห็นว่าเย่เฉินหลับตา เธอจึงทำได้เพียงอดกลั้นเอาไว้
ขณะโรลส์-รอยซ์กำลังจะเข้าไปในโรงเก็บเครื่องบิน เย่เฉินค่อย ๆ ลืมตาขึ้น มองเฮเลน่าที่อยู่ด้านข้างแล้วถามว่า “เฮเลน่า ปกติพระองค์ทรงเล่นคลิปวิดีโอสั้นหรือไม่?”
“เล่นค่ะ……” เฮเลน่าไม่รู้ว่าทำไมเย่เฉินถึงได้ถามเธอเช่นนี้ เธอกล่าวด้วยความนอบน้อมว่า “คลิปวิดีโอสั้นเป็นที่ยอดนิยมของหัวเซี่ย และมีชื่อเสียงในต่างประเทศเช่นกัน ซึ่งไม่ว่าจะเป็นวัยไหนก็ชื่นชอบ รวมถึงฉันด้วย”
“ดีมาก” เย่เฉินพยักหน้า ยื่นโทรศัพท์มือถือให้เธอ และกล่าวว่า “ลงชื่อเข้าใช้บัญชีคลิปวิดีโอสั้นของพระองค์ แล้วบันทึกคลิปวิดีโอ บอกว่าตอนนี้พระองค์มีความสุขมาก เพราะพระองค์เตรียมตัวที่จะขึ้นเครื่องบินคองคอร์ด และกลับไปยุโรปเหนือเพื่อร่วมงานอภิเษกสมรสของเจ้าหญิงโอลิเวียพระขนิษฐาของพระองค์!”
เฮเลน่าตกใจและกล่าวด้วยความประหม่าว่า “คุณ…..คุณเย่……ถ้าตอนนี้ฉันโพสต์คลิปวิดีโอ มัน……..มันจะมิเป็นการเข้าไปติดกับดักเองหรือ?”
เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย “สิ่งที่ผมต้องการคือเข้าไปติดกับดักเอง พระองค์วางใจเถอะ ขอแค่พระองค์เผยแพร่คลิปวิดีโอนี้สู่สาธารณะ โอลิเวียจะไม่กล้าทำอะไรพระองค์ก่อนงานอภิเษกสมรสในวันพรุ่งนี้แน่นอน เพราะถ้าพรุ่งนี้พระองค์ไม่ปรากฏตัวในงานอภิเษกสมรส ทุกคนจะต้องถามเจ้าหญิงโอลิเวียว่าพระองค์อยู่ไหน?”
เมื่อกล่าวถึงตรงนี้ เย่เฉินกล่าวต่อไปว่า “ยูริพิดีสชาวกรีกโบราณได้กล่าวประโยคหนึ่งที่โด่งดังว่า หากพระเจ้าต้องการทำลายมัน พระองค์ต้องทำให้มันบ้าคลั่งเสียก่อน หากพระองค์ต้องการให้เจ้าหญิงโอลิเวียแพ้อย่างน่าสังเวชกว่านี้ ก็ต้องทำให้เจ้าหญิงโอลิเวียรู้สึกว่าชัยชนะอยู่ในมือตนเองแล้ว!”