เฮเลน่าเดินมาพร้อมกับโอลิเวีย
เนื่องจากถูกโอลิเวียข่มขู่ เฮเลน่าจึงรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย
ตอนที่เธอมาถึงห้องงานเลี้ยง เธอมองหาเย่เฉินทันที เพราะได้เห็นเย่เฉินเท่านั้น ถึงจะสามารถทำให้เธอรู้สึกวางใจ
แต่เย่เฉินยังมาไม่ถึง
เมื่อริชาร์ดพระราชบิดาของโอลิเวียเห็นเฮเลน่า เขายิ้มทันทีและกล่าวว่า “เฮเลน่า คุณกลับมาแล้ว!”
เฮเลน่ามองดูริชาร์ด เธอไม่รู้ว่าพระปิตุลาของเธอจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องที่พระอัยยิกาป่วยหนักจนไม่ได้สติหรือไม่? แต่เธอก็ระมัดระวังกับบุคคลนี้มาก เธอจึงกล่าวว่า “พระปิตุลาริชาร์ด ช่วงนี้สบายดีไหมเพคะ?”
ริชาร์ดถอนหายใจและกล่าวว่า “นอกจากกังวลเรื่องสภาพร่างกายพระอัยยิกาของคุณแล้ว อย่างอื่นก็ถือว่าไม่เลว”
ขณะที่เขากำลังพูดอยู่ โอมาน ราโมวิชเดินเข้ามา เขาเหลือบมองเฮเลน่าก่อน หลังจากนั้นก้าวเดินไปอยู่ตรงหน้าริชาร์ด และกล่าวด้วยนอบน้อม “สวัสดีครับ เจ้าชายริชาร์ด! กระหม่อมโอมาน ราโมวิช รู้สึกเป็นเกียรติมากที่ได้พบพระองค์!”
ริชาร์ดพยักหน้าเล็กน้อยและกล่าวด้วยรอยยิ้ม “ผมเคยได้ยินชื่อโอมาน ราโมวิชมานานแล้ว แต่เพิ่งมีโอกาสได้เห็นก็วันนี้”
หลังจากนั้น ริชาร์ดกล่าวอีกว่า “ผมชอบทีมพรีเมียร์ลีกที่คุณซื้อมามาก ถ้ามีโอกาสต้องไปชมเกมสดที่อังกฤษสักรอบ!”
โอมาน ราโมวิชกล่าวด้วยความประหลาดใจ “พระองค์ทรงชอบฟุตบอลด้วยหรือ? ถ้าเป็นเช่นนั้น ถ้าสัปดาห์หน้าพระองค์มีเวลาว่างเชิญเสด็จมาลอนดอนได้ ประจวบเหมาะที่สัปดาห์หน้าจะมีการแข่งขันทีมเจ้าบ้าน!”
ริชาร์ดพยักหน้าและกล่าวว่า “ถ้าหากในราชวงศ์ไม่มีเรื่องอะไร ผมอยากจะไปลอนดอนสักรอบ และถือเป็นการไปพักผ่อนชั่วคราว”
หลังนั้น เขาถอนหายใจและเยาะเย้ยตนเองว่า “แต่ราชวงศ์มีเรื่องมากมายทุกวันจนไม่สามารถปลีกตัวได้ คาดว่าถ้าต้องการพักผ่อนคงต้องรออีกสักพัก!”
โอมาน ราโมวิชกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ไม่เป็นไรกระหม่อม นี่ก็กำลังจะเข้าสู่ฤดูร้อนแล้ว ซึ่งช่วงฤดูร้อนนั้นมีเกมการแข่งขันมากมาย เมื่อฤดูกาลใหม่ของแชมเปี้ยนส์ลีกเริ่มต้นขึ้น บางทีกระหม่อมอาจจะนำทีมเล่นที่ยุโรปเหนือก็เป็นได้”
“ใช่” ริชาร์ดพยักหน้าและกล่าวด้วยรอยยิ้ม “ไม่คิดว่าคุณกับผมจะมีหัวข้อสนทนาร่วมกัน คุณกับเฮเลน่ามานั่งข้างผมเถอะ!”
หลังจากกล่าวจบ เขาชี้ที่ว่างด้านขวาสองที่นั่ง และกล่าวกับเฮเลน่าว่า “เฮเลน่า คุณนั่งกับคุณโอมาน ราโมวิชเถอะ”
เฮเลน่ากล่าวด้วยความอึดอัดว่า “พระปิตุลา หม่อมฉันยังมีเพื่อนที่มาจากแดนไกล เขาไม่คุ้นเคยกับที่นี่ หม่อมฉันนั่งกับเขาดีกว่า”
ริชาร์ดกล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า “คุณกำลังพูดถึงคนที่มาจากตระกูลเย่ใช่ไหม?”
“เพคะ” เฮเลน่ารีบกล่าวว่า “คราวนี้คนที่มาจากตระกูลเย่นั้นเป็นลูกพี่ลูกน้องของเย่เฟิง ซึ่งเป็นหลานชายของตระกูลเย่”
ริชาร์ดหัวเราะและกล่าวว่า “ผมไม่เข้าใจตระกูลเย่จริง ๆ เกิดเรื่องใหญ่กับตระกูลขนาดนี้แล้ว ทำไมเขาถึงไม่จัดการเรื่องราวอยู่ที่ตระกูลล่ะ? ยังมาทำให้ตนเองขายหน้าที่ยุโรปเหนืออีก”
เฮเลน่าทำได้เพียงอธิบายว่า “พระปิตุลา อย่ากล่าวเช่นนั้น ตระกูลเย่นั้นมีเจตนาดี เพราะหม่อมฉันกำลังจะกลายเป็นพระสุณิสาของตระกูลเย่ในอนาคต พวกเขารู้สึกว่าถ้าปล่อยให้หม่อมฉันกลับมาคนเดียว มันจะเป็นการเสียมารยาท”
ริชาร์ดกล่าวว่า “เดิมทีผมก็ไม่เห็นด้วยกับการที่คุณจะอภิเษกสมรสไปที่หัวเซี่ย ราชวงศ์ของพวกเราไม่เคยอภิเษกสมรสกับเชื้อชาตินอกยุโรปมาก่อน และผมก็คิดเรื่องนี้ในช่วงที่คุณไปหัวเซี่ย ผมคิดว่าคุณไม่ควรอภิเษกสมรสกับคนของหัวเซี่ย เพื่อเคารพและคงไว้ซึ่งสายเลือดของราชวงศ์ ผมคิดว่าคุณไม่ควรอภิเษกสมรสไปไกลถึงหัวเซี่ย แต่น่าจะอภิเษกสมรสกับคนหนุ่มมากความสามารถในยุโรป!”
ขณะที่กล่าว เขาเหลือบมองโอมาน ราโมวิช และกล่าวว่า “ผมคิดว่า คนหนุ่มที่มีความสามารถอย่างคุณโอมาน ราโมวิชในยุโรป ไม่ได้ด้อยไปกว่าตระกูลเย่!”
เฮเลน่ากล่าวด้วยสีหน้าที่อึดอัดว่า “พระปิตุลา……สัญญาอภิเษกสมรสนั้นกำหนดแล้ว จะเปลี่ยนได้อย่างไร…..ถ้าเรื่องนี้เผยแพร่ออกไป คนอื่นจะพูดว่าราชวงศ์ของพวกเราไม่มีความน่าเชื่อถือ……”
ริชาร์ดกล่าวอย่างไม่แยแสว่า “เกิดเรื่องใหญ่กับตระกูลเย่ การที่พวกเรายกเลิกสัญญาอภิเษกสมรสนั้นมันก็สมเหตุสมผล”
เฮเลน่ารีบกล่าวว่า “แต่หม่อมฉันไม่รู้จะอธิบายกับตระกูลเย่อย่างไรดี?…….”
ริชาร์ดโบกมือและกล่าวด้วยความเหยียดหยามว่า “มีอะไรที่อธิบายไม่ได้? ไอ้หมอนั้นที่มาจากตระกูลเย่อยู่ที่ไหน? เมื่อเขามาถึงแล้ว ผมจะคุยกับเขาด้วยตนเอง!”
ทันทีที่ริชาร์ดกล่าวจบ เย่เฉินก็ก้าวเดินเข้ามาในห้องจัดเลี้ยง และถามด้วยรอยยิ้มว่า “กระหม่อมมาแล้ว พระองค์ใดจะคุยกับกระหม่อม?”